Έκθεση ζωγραφικής στην Άμφισσα με τίτλο «Το σύμπτωμα του τόπου»

Το σύμπτωμα του τόπου

Ταμπάκικα Άμφισσας, 21 Μαΐου - 5 Ιουνίου 2011.
Επιμέλεια έκθεσης: Μαργαρίτα Καταγά

Μαρτυρία της ιστορίας ενός τόπου, στοιχείο του απώτερου παρελθόντος που ανθίσταται στην εξαφάνιση του από την παρούσα στιγμή, τα Ταμπάκικα της Άμφισσας.
Τα παλαιά βυρσοδεψεία της δελφικής γης, αποσυρόμενα από τη σύγχρονη ζωή της πόλης, πραγματικά φαντασματικά κτήρια, ένας ερειπιώνας, προσφέρονται τώρα ως ο τόπος και το σκηνικό εντός του οποίου διερευνάται το «αφανέρωτο».
Ερείπια συντεχνιών, ο χωμάτινος τόπος του σκληρού μόχθου και της οσμηρότητας των...
δερμάτων των ζώων, φαντάζει σα ν’ αποζητά την ιδεατή ενσωμάτωση της τωρινής ύπαρξης. Κληροδοτεί την  αρχή μιας διαδικασίας αναίρεσης των δεδομένων του παρελθόντος και του αρχείου μνήμης, «κατασκευάζοντας» μία κατάσταση ηθελημένης καταστασιακής αμνησίας η οποία δηλώνει την άφατη διάσταση του πραγματικού, το σύμπτωμα του τόπου.
Ο τόπος αυτός φαντάζει ως μια σημειολογικά φορτισμένη, αυθύπαρκτη και αυτάρκης γη, η οποία αναμετράται με τη σιωπή της γλώσσας. Η –κατά Λακάν-  γλωσσική διάρρηξη οδηγεί στην εμφάνιση του «συμπτώματος» το οποίο παρά το γεγονός ότι δεν έχει  το ίδιο νόημα, νοηματοδοτεί και αναδύει πάραυτα αυτή την αλήθεια του υποκειμένου. Πρόκειται όμως για ένα υποκείμενο τραυματισμένο, ένα υποκείμενο που εγκαταλείπεται σ' αυτό το ίχνος του πραγματικού που αναδύεται. Το σύμπτωμα έτσι εισάγει το υποκείμενο σε μηχανισμούς αναφορικών συστημάτων που ορίζονται από την έλλειψη και την παραίσθηση.
Για τη δεύτερη έκθεση του «ΤheSymptomProjects» με το τίτλο «Το σύμπτωμα του τόπου» η Άμφισσα οριοθετείται ως ο τόπος όπου η γλώσσα τυχαίνει να υποχωρεί ως αντικείμενο επιθυμίας. Γίνεται ο τόπος  όπου ο καλλιτέχνης διασαλεύει την πραγματικότητα του Άλλου, σαν να πρόκειται για ένα αυτούσιο σύμπτωμα, ένα ίχνος του πραγματικού. Οι μεταμορφώσεις συμβαίνουν μέσα από την διαδικασία της διανοητικής και πνευματικής σχέσης που εγκαθιδρύει ο δημιουργός με αυτό που συναντά.
Η ιστορική δύναμη του τόπου της Άμφισσας και η σύγκριση  με την παρούσα της κατάσταση υπάγεται σε μία υπερβατική λογική που γεννά ερωτήματα για τη φύση του χρόνου. Κατά τον γερμανό φιλόσοφο Edmund Husserl ότι προηγείται ενός γεγονότος περιέχει τον όρο δια του οποίου αυτό το γεγονός ακολουθεί κατ’ αναγκαιότητα. Κατά συνέπεια μια παρουσία σηματοδοτεί μέσω της διαμεσολάβησης αυτό το οποίο ήδη προϋπήρχε. Μεσολαβούν βιώματα, εμπειρίες, σκέψεις και στοχασμοί για να ερευνηθεί το «σύμπτωμα» του τόπου για ανευρεθούν από τον δημιουργό οι αιτιατοί κρίκοι πίσω από  την εμφάνιση του τυχαίου το οποίο έχει εγχαραχθεί ως ίχνος στα παλιά βυρσοδεψεία της Άμφισσας.
Τα έργα της έκθεσης ακροβατούν ανάμεσα στο πραγματικό και το πλασματικό και ορίζουν τον χώρο και το συμπτωματικό σοκ της ύπαρξης σαν το πραγματικό συμβάν στον κόσμο της μυθοπλασίας. Ο καλλιτέχνης γίνεται έτσι ο ίδιος ένας «θύλακας» του χώρου. Ακριβώς  όπως τα επεξεργασμένα δέρματα των ζώων, που αφήνουν το σαρκικό τους ίχνος στη γη, έτσι και το έργο τέχνης ενυπάρχει ως το προστατευτικό, εννοιολογικό «περίβλημα», προστάτης το ίδιο του χώρου που περιβάλλει. Σ’ έναν τόπο ο οποίος εκδηλώνει αντίσταση στην εξουσία της τεχνοκρατικής οικονομίας και  αναβιώνει μέσα στα χαλάσματά του, αρχετυπικά και οικουμενικά, χάρη στα φυσικά συμπτώματα ζωής και μέσω της επικέντρωσης στο αφανέρωτο στοιχείο του πραγματικού, του συμπτώματος, καλούμαστε ως δημιουργοί ή ως θεατές να προκαλέσουμε τη νοηματική εικόνα.

Μαργαρίτα Καταγά

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:
Χρήστος Βενέτης
Πολυάννα Βλαντή
Παναγιώτης Βούλγαρης
Βασίλης Γεροδήμος
Βάσω Γκαβαιζέ
Δημήτρης Κόζαρης
Ελένη Λύρα
Δέσποινα Μεϊμάρογλου
Βασίλης Μπαλατσός
Νίκος Παπαδημητρίου
Τερέζα Παπαμιχάλη
Ρένα Παπασπύρου
Γιώργος Σκυλογιάννης
Κωστής Σωτηρίου
Κώστας Χριστόπουλος
Ομάδα ΒUTOH

http://www.thesymptomprojects.gr