Είναι δύσκολο να κατεβάσεις τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Ανδρούτσο, τον Μακρυγιάννη και άλλους ήρωες από τα κάδρα με τις δάφνες, και να τους τοποθετήσεις στη γη, ανάμεσα σε ανθρώπους, πάθη, μίση, προδοσίες ίσως, εκτός από ηρωισμούς και αυταπάρνηση.
Πολλοί από αυτούς δυστυχώς δεν σκοτώθηκαν στις μάχες με τους Τούρκους, αλλά παραδόθηκαν ....
στην ευθανασία που τους επεφύλαξε η λήθη, τα συμφέροντα και πολλές φορές η ιστορική ανακρίβεια.
Ο Κολοκοτρώνης φυλακίστηκε, ο Ανδρούτσος δολοφονήθηκε, ο Υψηλάντης αφορίστηκε, ο Νικηταράς κατάντησε ζητιάνος και ο Καραϊσκάκης ίσως πρόλαβε και πέθανε νωρίς.
Τι ήταν το 1821;
Πόσο ήρωες ήταν οι ήρωες;
Θέλουμε την Ιστορία σκέτη ή με ολίγον από μύθο;
Αγαπάμε τους ήρωες μας συνήθως μετά θάνατον και αφού τους σκοτώσουμε οι ίδιοι;
Αποτελούν οι «τρύπες» στην Ιστορία εθνικό συμφέρον ή εθνική τυφλότητα;
Το «Κουτί της Πανδώρας» ανοίγει για τους κοινούς θνητούς του 1821, που έγιναν ήρωες επειδή απλώς θέλησαν να υπερβούν τον εαυτό τους και για εμάς που τους ηρωοποιήσαμε στην ανάγκη να προσκυνούμε εθνικά εικονίσματα.
Το «Κουτί της Πανδώρας» στη ΝΕΤ
Πέμπτη 24 Μαρτίου στις 23:00 μμ
«Επειδή τίποτα δεν είναι, όπως φαίνεται»
http://www.koutipandoras.gr/?p=5559
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου