Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ -ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ


ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ,ΚΑΘΕ ΠΟΛΕΜΟ,ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΞΕΡΙΖΩΜΟ,Η ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΗ ΦΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΑ.
Η ΜΑΝΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΞΟΥΣΙΑ.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΜΑΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ.
ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ,ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ Ν ΑΛΛΑΞΕΙ.

Ανάσταση για Φωκικό... στον Γολγοθά ο Βισαλτιακός!!!!

Επέστρεψε στις νίκες ο Φωκικός, αποδεικνύοντας τι αξίζει, με πρωταγωνιστή τον Θωμόπουλο, ο οποίος λίγο πριν το φινάλε του α' ημιχρόνου, έκανε με σουτ το 1-0.

Η ομάδα, κατάφερε να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα της έδρας του, μετατρέποντας τον αγώνα, σε έργο με ένα μόνο ρόλο, κάνοντας το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει άδικο για τους γηπεδούχους.

Η κυριαρχία του Φωκικού ήταν απόλυτη, έκανε πολλές ευκαιρείες από τις οποίες ξεχώρισαν το σουτ του ... Σερπάνου στο 20' και στο 80' την κεφαλιά ψαράκι του Τζέκου.

Ο Βισαλτιακός, στο γήπεδο, διεκπεραίωνε απλά... μια αγωνιστική υποχρέωση, αφού δεν κατάφερε να απειλήσει σε καμιά φάση τον Φωκικό, φεύγοντας.. όπως ακριβώς ήρθε από την Άμφισσα μένοντας δηλαδή κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού.

ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ




Η σύνθεση του Φωκικού: Καντιμοίρης, Ζυγογιάννης, Θωμόπουλος (70' Στεργίου), Δημητρίου, Σπυριδάκης, Σκαρίμπας, Δήμας, Φονσέκα (76' Βαβάτσικος), Γέλοβατς, Τζέκος, Σερπάνος (89' Τερζής).
Από fokikos.gr

Εντάσεις και μηνύσεις στα διόδια της Πελασγίας

Εντάσεις χθες το βράδυ στα διόδια της Πελασγίας, που κατέληξαν σε αλληλομηνύσεις μεταξύ της εταιρείας και του δημάρχου, Χρήστου Τιμπλαλέξη.
Αιτία στάθηκε η άρνηση υπαλλήλου των διοδίων να επιτρέψει την ελεύθερη διέλευση σε απορριμματοφόρο του δήμου
Από lamiastar.gr

Φρίκη και μόλυνση στο Ευπάλιο από ψόφια κοτόπουλα Απόβλητα από υπόλοιπα σφαγής κοτόπουλων έριξαν άγνωστοι στα Γρηγορητικα του Δήμου Ευπαλιου

Απόβλητα από υπόλοιπα σφαγής κοτόπουλων έριξαν άγνωστοι στα Γρηγορητικα του Δήμου Ευπαλιου
Οι κάτοικοι είναι αναστατωμένοι, καθώς δεν μπορούν να μείνουν ούτε μέσα στα σπίτια τους από την βρώμα

Με την δυσοσμία να καλύπτει το χωριό τους ζουν εδώ και δέκα ημέρες οι κάτοικοι σε μια όμορφη περιοχή, λίγο έξω από την πόλη του Ευπαλίου. Άγνωστοι έριξαν νύχτα και χωρίς να τους αντιληφθεί κανείς, τόνους από υπόλοιπα σφαγής, αλλά και ψόφια κοτόπουλα σε ... αποσύνθεση, μέσα σε οικόπεδο στην είσοδο του χωριού με αποτέλεσμα, ο κίνδυνος για την δημόσια υγεία να είναι μεγάλος. Οι κάτοικοι απευθύνθηκαν στις αρμόδιες αρχές, στην Αστυνομία, τον Δήμο Ευπαλιου, αλλά και την διεύθυνση υγείας της Νομαρχίας Φωκίδας, όμως κανείς δεν φάνηκε να ευαισθητοποιείται πηγαίνοντας στο σημείο για αυτοψία. Οι κάτοικοι είναι αναστατωμένοι, καθώς δεν μπορούν να μείνουν ούτε μέσα στα σπίτια τους από την βρώμα, ενώ απειλούν με μηνύσεις προς κάθε κατεύθυνση.

Από thebest.gr

Μπορούν να συνυπάρξουν εξορύξεις και τουρισμός;

” Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων – Τμήμα Φωκίδας”

Μια από τις συχνότερες ερωτήσεις που τίθενται σχετικά με την γενικότερη οικονομική ανάπτυξη σε περιοχές όπου δραστηριοποιούνται εταιρείες εξόρυξης είναι το κατά πόσο μπορούν να συνυπάρχουν εξορύξεις και τουρισμός. Το ερώτημα αυτό δεν είναι τυχαίο αλλά απορρέει από την εξής πραγματικότητα:

-Τα κοιτάσματα ορυκτών στην Ελλάδα συμπίπτει να βρίσκονται στη πλειοψηφία τους σε περιοχές που είναι από τις ομορφότερες της χώρας μας ,άρα και στις πιο προνομιακές για την ανάπτυξη τουρισμού.

- Όπως επανειλημμένα έχουν αναφέρει ο σημερινός πρωθυπουργός κος Παπανδρέου, οι αρμόδιοι Υπουργοί, ο πρόεδρος της ΝΔ κος Σαμαράς, αλλά και οι προκάτοχοί τους στο παρελθόν , ο τουρισμός είναι η «ναυαρχίδα» της Εθνικής μας Οικονομίας και ο τομέας στον οποίο η χώρα μας έχει, για πολλούς λόγους ,το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων χωρών.

Μπορεί να συνυπάρξουν εξορύξεις και τουρισμός ;;; Εάν ναι, ποια είναι τα παραδείγματα περιοχών όπου συνυπάρχουν εξορύξεις και τουρισμός;;; κάτω από ποιες προϋποθέσεις συμβαίνει αυτό;;;;

Πιο κάτω παραθέτουμε στοιχεία και διευκρινίσεις που πιστεύουμε ότι βοηθάνε όποιον ... ενδιαφέρεται, αλλά δεν έχει ασχοληθεί έως τώρα , να απαντήσει μόνος του σε αυτές τις ερωτήσεις .

Η έννοια του «ανταγωνισμού» είναι σε όλους γνωστή, όπως και η σημασία της φράσης «σύγκρουση συμφερόντων» .Που τα συναντάμε αυτά σε κείμενα σχετικά με το ερώτημα «εξορύξεις ή τουρισμός»;

1) Τι λέει ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων:

Giona_2008-09-011Ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), που εκπροσωπεί όλες τις επιχειρήσεις του εξορυκτικού κλάδου, είχε στείλει τις θέσεις του στον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιά για να ληφθούν υπόψη στη σύνταξη του Νέου Γενικού Χωροταξικού Πλαισίου της Ελλάδας και των Ειδικών Χωροταξικών Βιομηχανίας και Τουρισμού . Στην επιστολή αυτή, στη τελευταία σελίδα με τα συμπεράσματα και τις προτάσεις του ΣΜΕ,αναφέρεται :

«….. Να ολοκληρωθεί ο χωροταξικός σχεδιασμός σε συνδυασμό με τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες και σε συνάρτηση με άλλους ανταγωνιστικούς με την εξόρυξη τομείς (π.χ. τουρισμός), με σκοπό την ισόρροπη ανάπτυξη και τους βέλτιστους συνδυασμούς, ανάλογα και με τον ορυκτό πλούτο κάθε περιοχής.».

2) Τι συναντάμε στην Ελληνική Νομοθεσία:

α) Τον Φεβρουάριο 2009 υπογράφηκε από τον κ. Σουφλιά του ΥΠΕΧΩΔΕ και τους συναρμόδιους Υπουργούς το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τη Βιομηχανία. Στα ιδιαίτερα στοιχεία για το νομό Φωκίδας, στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι, αναφέρονται τα εξής:

« Χρήσεις γης και σχέση με άλλες δραστηριότητες: Η γενικά χαμηλή ανάπτυξη της βιομηχανίας δεν δημιουργεί προβλήματα, αλλά το ζεύγος των κλάδων 13(27 δημιουργεί τοπικά δυνητικές ασυμβατότητες με την τουριστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα στην ευρύτερη ζώνη των Δελφών. Είναι σκόπιμος ο λεπτομερής σχεδιασμός των χρήσεων γης στο ανατολικό τμήμα του Νομού.». Αυτό το κείμενο είναι Νόμος του Ελληνικού κράτους.

β) Τον Ιούνιο του 2009 υπογράφηκε από τον κ. Σουφλιά του ΥΠΕΧΩΔΕ και τους συναρμόδιους Υπουργούς το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό. Στο άρθρο 8 με τίτλο «ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΩΡΟΥ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΥΣΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ»στο κεφάλαιο Ζ αναφέρει:

«Επίλυση συγκρούσεων με άλλες χρήσεις, παρ. Β:
Τουρισμός – Εξόρυξη: Η άσκηση εξορυκτικών δραστηριοτήτων ,η πρωτογενής επεξεργασία των ορυκτών πρώτων υλών στους χώρους εξόρυξης και η εξασφάλιση των αναγκαίων θαλάσσιων διεξόδων για τη διακίνηση των προϊόντων εντός των περιοχών που χαρακτηρίζονται με το παρόν ως περιοχές προτεραιότητας τουρισμού δεν μπορεί λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και της φύσης της δραστηριότητας να αποκλειστεί. Η επέκταση της δραστηριότητας στις περιοχές αυτές και σε τμήματα που εντοπίζονται νέα κοιτάσματα ,είναι δυνατή ύστερα από συνεκτίμηση κοινωνικών , οικονομικών και περιβαλλοντικών (εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων εξόρυξης ,επεξεργασίας ,μεταφοράς ,διαχείρισης αποβλήτων, περιορισμού / αντιμετώπισης των οχλήσεων και αποκατάστασης του τοπίου) παραμέτρων ».

Και αυτό το κείμενο είναι επίσης Νόμος του Ελληνικού Κράτους.

3) Τι λέει ο επιχειρηματικός κόσμος του τουρισμού:

Εδώ δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ. Με μια απλή αναζήτηση σε διαφημίσεις τουριστικών προορισμών, εύκολα διαπιστώνουμε ότι ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά προσέλκυσης τουριστών σε όλο τον κόσμο είναι η καθαρή παρθένα φύση, σε οποιαδήποτε εκδοχή της. Δεν χρειάζονται περαιτέρω αναλύσεις για να αντιληφθεί κανείς ότι η κατεστραμμένη ή και μολυσμένη φύση είναι σοβαρός λόγος μη τουριστικής ανάπτυξης.

Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει τουρίστας που έλκεται από την θέα βιομηχανικών εγκαταστάσεων ή βρίσκει όμορφη τη θέα ενός εξορυκτικού τοπίου στο μέσον ενός όμορφου δάσους. Ούτε ότι θα επέλεγε κανείς να κάνει τις διακοπές του σε έναν όμορφο τόπο, όπου όμως θα ήξερε ότι ο αέρας που αναπνέει ή η θάλασσα που θα κολυμπάει είναι γεμάτη τοξικά βιομηχανικά απόβλητα και αυτό δεν νομίζουμε ότι είναι υποκειμενικό.

4) Τι λέει η «αγορά»:

Ας σκεφτούμε το εξής απλό: Ποιος επιχειρηματίας (εξαιρώντας όσους έχουν συναισθηματικούς λόγους και περιθώρια αυτοθυσίας) θα επένδυε σε μία ξενοδοχειακή μονάδα σε μία ωραία περιοχή ,όπου ανά πάσα στιγμή κάποιοι άλλοι επιχειρηματίες θα είχαν το δικαίωμα να κατασκευάσουν βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ή να κάνουν εξορύξεις ή να την μολύνουν με βιομηχανικά απόβλητα;;;;;

Ένα τέτοιο εγχείρημα, μια τουριστική επένδυση σε περιοχή με οριστικές μεταλλευτικές παραχωρήσεις, δεν θα το χρηματοδοτούσε καμία τράπεζα όσο προνομιούχα και προικισμένη κι αν είναι η περιοχή. Αυτό δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν μιας και βασικό κριτήριο για τη χρηματοδότηση μιας επένδυσης αποτελεί το επιχειρηματικό “ρίσκο”. Ο επενδυτής δεν θα μπορούσε να επιδοτηθεί ούτε από κάποιο από τα πολλά κρατικά ή ευρωπαϊκά επιδοτούμενα προγράμματα (π.χ. για νέες επιχειρήσεις, για εναλλακτικό τουρισμό, για ανάπτυξη των ορεινών όγκων κ.λ.π.) αφού η αίτηση του θα απορρίπτονταν μόλις διαπιστωνόταν η ύπαρξη των μεταλλευτικών παραχωρήσεων στην περιοχή.

5) Τι λέει «ο κόσμος»:

larnakiΜπορεί να μην έχουμε ποτέ προβληματιστεί σχετικά όμως κατά βάθος μάλλον συμφωνούμε όλοι με αυτήν την άποψη. Ποιος θυμάται να έχει πάει ποτέ διακοπές ,έστω δύο ημέρες, σε ένα μέρος που να έχει θέα π.χ. τα σεληνιακά τοπία των εξορύξεων στην ορεινή Φωκίδα ή τον δυτικό κόλπο «ΛΑΡΝΑΚΙ» στην Ιτέα (φωτό);;; .Ποιος θυμάται να έχει δει φωτογραφίες διακοπών φίλων του με τέτοιο φόντο;;; Πόσοι έχουμε πάει διακοπές με οργανωμένα γραφεία και θυμόμαστε να περιλαμβάνονται τέτοια τοπία στις ημερήσιες εξορμήσεις του «πακέτου»;;;; Μόνο κατά τη μετακίνησή μας στους αυτοκινητόδρομους μπορεί να είδαμε από μακριά βιομηχανική ή λατομική θέα. Φυσικά τα πιο πάνω δεν είναι σύμπτωση και η ερμηνεία τους είναι αυτονόητη. Κανένα μεγάλο Τουριστικό Γραφείο δεν προσφέρει «πακέτα» στην τύχη και όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η χειρότερη θέα για τους τουρίστες είναι η κατεστραμμένη φύση.

6) Παραδείγματα:

Ένα παράδειγμα χαρακτηριστικό του κατά πόσο μπορούν να συνυπάρξουν εξορύξεις και τουρισμός είναι η ευρύτερη περιοχή της Χαλκιδικής. Περιοχή της Ελλάδας με ομοιομορφία εδαφών, βλάστησης, παραλιών, θάλασσας κ.λ.π., χωρισμένη στα δύο.

α) Στο νοτιοδυτικό τμήμα, στο οποίο έχουμε τουριστική ανάπτυξη με τους υψηλότερους ίσως πανελλαδικά ρυθμούς. Το καλοκαίρι του 2008 (πριν από την κρίση) αποτέλεσε πολλές φορές θέμα ρεπορτάζ των κεντρικών δελτίων ειδήσεων σε όλα σχεδόν τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια με κύριο θέμα όχι μόνο τους κατά τόπους εκρηκτικούς ρυθμούς ανάπτυξης και τα σχέδια των τοπικών Φορέων ,αλλά και για την επίτευξη τιμών ρεκόρ στο κόστος αγοράς γής (εκτός σχεδίου πόλεως) για την κατασκευή παραθεριστικών κατοικιών και τουριστικών εγκαταστάσεων .

β) Στο βορειοανατολικό τμήμα, του ορεινού όγκου του Κακάβου και του Στρατονικού όρους με τους τρείς μεταλλευτικούς Δήμους Σταγείρων Ακάνθου ,Παναγίας και Αρναίας ,συνολικής έκτασης 700.000 στρεμμάτων εκ των οποίων τα 317.000 στρέμματα αποτελούν οριστικές παραχωρήσεις μεταλλείων. Η περιοχή αυτή έχει ,σε σύγκριση με την άλλη μισή νοτιοδυτική Χαλκιδική, τα ίδια και μεγαλύτερα προσόντα για τουριστική ανάπτυξη. Ενδεικτικά, έχει δασοκάλυψη 90% ,έχει ανάπτυγμα εξίσου όμορφων ακτών περίπου 130 χιλιόμετρα, έχει τον μεγαλύτερο υδάτινο πλούτο της Χαλκιδικής και δύο παγκόσμιους πόλους πολιτισμού, το Άγιο Όρος και τα αρχαία Στάγειρα, πατρίδα του Αριστοτέλη. Η γενικότερη κατάσταση αυτού του κομματιού της Χαλκιδικής και το κατά πόσον ενδιαφέρθηκαν για αυτό οι επενδυτές του τουρισμού, φαίνεται ξεκάθαρα πιο κάτω.

Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ :

Η βορειοανατολική Χαλκιδική, που εκτός από φυσική ομορφιά έχει και εξορύξεις, έχει το ένα τρίτο (1/3) του κατά κεφαλήν εισοδήματος της νοτιοδυτικής Χαλκιδικής. Από πλευράς τουριστικών επενδύσεων, η βορειοανατολική Χαλκιδική έχει μόνο το 3% των τουριστικών κλινών και το 2% της παραθεριστικής κατοικίας στο σύνολο του Νομού. Η βορειοανατολική Χαλκιδική χαρακτηρίζεται από το χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο της Χαλκιδικής και ένα από τα χαμηλότερα της Ελλάδας, καθώς και από αρνητική διακύμανση του πληθυσμού κατά τις τρείς τελευταίες δεκαετίες, ενώ στην «άλλη» Χαλκιδική , η μέση αύξηση του πληθυσμού ανά δεκαετία είναι 20%.

7) Ο αντίλογος:

Μια ερώτηση: Για ποιους είναι ευχάριστη η βιομηχανική , εξορυκτική κ.λ.π. θέα . Απάντηση: Φυσικά, για αυτούς που κερδίζουν χρήματα από αυτή .Μόνο που το σπίτι τους το έχουν αλλού, και με τα χρήματα που κερδίζουν πάνε διακοπές σε παρθένους τροπικούς παράδεισους.

Εκτός από τις απόψεις του ΣΜΕ που αναφέρθηκαν παραπάνω, το πώς αντιμετωπίζεται ο τουρισμος από τις εταιρείες εξόρυξης μπορούμε να το δούμε και σε άλλα επίσημα «έγγραφα» του χώρου. Στην ΠΡΟΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ – ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ , αναφέρεται στην παρ. 7.9.5 :

«Επιπτώσεις στον τουρισμό: Η μεταλλευτική δραστηριότητα και ο τουρισμός είναι δυνατόν να αναπτυχθούν χωρίς να υπάρξουν προβλήματα συμβατότητας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της συνύπαρξης αποτελούν οι δραστηριότητες της Μήλου, της Ιτέας, του Παρνασσού, αλλά και της γειτονικής Γερακινής στη Χαλκιδική όπου…..Απαραίτητες προϋποθέσεις στην κατεύθυνση αυτή είναι : -Η σαφής οριοθέτηση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων -Η μη ανάμιξη των βασικών δικτύων…..».

ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ (εκτός της Χαλκιδική στην οποία έχουμε ήδη αναφερθεί):

α) Η Μήλος.

Η εκρηκτική τουριστική ανάπτυξη στο νησί τη δεκαετία του 90’ «συνέπεσε» να συμβεί μετά την δικαίωση δικαστικού αγώνα των επαγγελματιών του υποτυπώδους τουρισμού που είχε έως τότε η Μήλος εναντίον της εταιρίας “Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνη” (μετέπειτα S&B) που κυριαρχεί στο νησί. Το 2000, πρόταση εξόρυξης χρυσού στο νησί από την ίδια εταιρεία και τη συνέταιρό της Royal Gold, έγινε δεκτή με οργή από κατοίκους και επαγγελματίες και τελικά ακυρώθηκε λόγω των επιπτώσεων που θα είχε στην προστατευόμενη “οχιά της Μήλου”. Κάτι άλλο που συνέβη, πιθανόν επίσης σαν αποτέλεσμα της δικαστικής δικαίωσης των επαγγελματιών του τουρισμού και των αντιδράσεων των κατοίκων, ήταν ο μεγάλος περιορισμός των «ορατών» εγκαταστάσεων της εταιρίας.

Αυτό που θα διαπιστώσει σήμερα ο επισκέπτης του νησιού είναι ότι οι εξορύξεις και ο τουρισμός απλά αποφεύγουν ο ένας τον άλλον. Ο τουρίστας θα πάει σε όλες τις παραλίες και τα αξιοθεάτα του νησιού αλλά δεν θα επισκεφθεί τα αποκρουστικά εξορυκτικά τοπία αφού δεν παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον.

β) Ο Παρνασσός.

Εκτός από τοπία κατεστραμμένης φύσης από τις επιφανειακές εξορύξεις βωξίτη, στον Παρνασσό υπάρχει και η περιοχή Αράχωβα –Λιβάδι –Χιονοδρομικό (και το τμήμα από το Λιβάδι έως και την Αγόριανη). Σε αυτή την περιοχή έχει αναπτυχθεί ο τουρισμός του «χιονιού». Ο τουρισμός αυτός έχει σίγουρα αλληλεπιδράσεις με την πολύ κοντινή (8χλμ. από Αράχωβα), παγκοσμίως γνωστή περιοχή των Δελφών και το παραδοσιακό Γαλαξίδι, αλλά παραδόξως ,δεν αποτελεί μαζί με αυτές τις περιοχές ένα ενιαίο τουριστικό σύνολο. Η περιοχή αυτή , με ιδιόμορφη μεν σαιζόν (που εξαρτάται από την παρουσία χιονιού) ,είναι η μόνη που έχει τουρισμό όπως αυτός που θεωρείται φυσιολογικός και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Κατά την δική της τουριστική περίοδο (μικρή ή μεγάλη ανάλογα με το χιόνι), η κίνηση των τουριστών και όσων έχουν αποκτήσει στην περιοχή την εξοχική τους κατοικία στους δρόμους της Αράχωβας, στα μαγαζιά του Λιβαδιού και στο Χιονοδρομικό, είναι καθημερινή και όχι μόνο τα Σαββατοκύριακα.

Η ΣΧΕΣΗ:

Το κοινό χαρακτηριστικό του «τουριστικού» Παρνασσού με την «τουριστική» Μήλο είναι ότι και εδώ οι εξορύξεις και ο τουρισμός αποφεύγουν ο ένας τον άλλον. Το τμήμα Αράχωβα –Λιβάδι –Χιονοδρομικό αποτελεί στη πραγματικότητα ένα θύλακα απομονωμένο από την υπόλοιπη Φωκίδα (ή πιο σωστά που απομονώνει την υπόλοιπη Φωκίδα) .Ο Τουρίστας μπορεί να φτάσει στην περιοχή από το αεροδρόμιο ή την Αθήνα, να ζήσει στο θύλακα αυτό, να δει και να ζήσει αυτά που του προσφέρει και να ξαναφύγει χωρίς να κινηθεί στην υπόλοιπη περιοχή, άρα και χωρίς να ενοχληθεί από τα σεληνιακά τοπία και την κατεστραμμένη φύση των εξορύξεων που υπάρχουν παντού τριγύρω.

Εκπληρώνεται έτσι ο όρος της «μη ανάμιξης των βασικών δικτύων…» που είδαμε παραπάνω, αφού και στη Μήλο και στον θύλακα Παρνασσού το βασικότερο όλων των “δικτύων” που είναι το οδικό δίκτυο, είναι διαμορφωμένο με τρόπο ώστε οι τουρίστες να μην «αντιλαμβάνονται» τις εξορύξεις.

ΤΟ ΑΤΥΧΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ:

Η Ιτέα Φωκίδας ( παραλία Δελφών) και η ευρύτερη περιοχή, είναι το ποιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα πόλης σε όλη την Ελλάδα που δεν αναπτύσσεται τουριστικά, αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας της ύπαρξης των βιομηχανικών εγκαταστάσεων βωξίτη στο δυτικό άκρο της.

- Μια επίσκεψη στην Ιτέα, καθημερινή πρωί αρχές Ιουλίου που δεν έχουν τελειώσει ακόμα οι εξεταστικές των ντόπιων νέων που φοιτούν σε κάποια άλλη πόλη, θα φανερώσει πολλά για τον “τουρισμό” της “τουριστικής” Ιτέας. Τα μαγαζιά της παραλίας έχουν τους ίδιους ακριβώς πελάτες (ντόπιους συνταξιούχους κ.λ.π.) όπως οποιοδήποτε άλλο πρωινό του χρόνου με καλό καιρό (ακριβώς όπως η Μήλος αρχές δεκαετίας του 90’ ,πριν την πραγματική τουριστική ανάπτυξη) ενώ την ίδια εποχή , στις πραγματικά τουριστικές περιοχές της Ελλάδας, τα παραλιακά μαγαζιά προσφέρουν ποικιλία επιλογών πρωινού και είναι γεμάτα με τουρίστες .

-Το πόσο αξίζει η Ιτέα με τις παραλίες της ,την ευρύτερη περιοχή του Δελφικού Τοπίου ,το Γαλαξίδι, τον ορεινό όγκο της Φωκίδας κ.λ.π. να αναπτυχθεί τουριστικά δέν είναι εύκολο να εκφραστεί σε γραπτό λόγο με λίγα λόγια. Παρ’όλα τα προσόντα της, οι τουριστικές εγκαταστάσεις της είναι λιγότερες απ’ ότι πριν από τριάντα (30) χρόνια κατά δύο κάμπιγκ και δυο – τρία μικρά συγκροτήματα ενοικιαζόμενων δωματίων. Ένα ξενοδοχείο έκλεισε , ένα άνοιξε. Τις ίδιες δεκαετίες αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται σε όλη την Ελλάδα, νησιωτική και ηπειρωτική, πάρα πολλές περιοχές με πολύ λιγότερα προσόντα.

Συνοψίζοντας, πρέπει να επισημάνουμε ότι όλα όσα έχουμε αναφέρει εδώ είναι στοιχεία από επίσημα έγγραφα και διαπιστώσεις που μπορεί να κάνει ο καθένας με μια απλή επίσκεψη στις προαναφερόμενες περιοχές. Είναι προφανές ότι εξορύξεις και τουρισμός δεν μπορούν να συνυπάρξουν εάν μιλάμε για τουρίστες με όραση και στοιχειώδη αντίληψη, αφού οι εξορύξεις ή έχουν ορατές επιπτώσεις στο περιβάλλον ή το επιβαρύνουν με τοξικά έστω και «αόρατα» απόβλητα ή και τα δυο.

Ο ισχυρισμός της εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ που δραστηριοποιείται στη Χαλκιδική ότι μπορούν να αναπτυχθούν και τα δυο “χωρίς προβλήματα συμβατότητας” ,είναι διατυπωμένος έτσι ώστε να μην μπορούμε να τους αποκαλέσουμε ξεκάθαρα ψεύτες .Τουρισμός και εξορύξεις δεν μπορούν να συνυπάρχουν στην ίδια περιοχή. Ή το ένα ή το άλλο. Όταν μία περιοχή δέχεται την δημιουργία εξορυκτικών τοπίων ή και μόλυνσης από τοξικά απόβλητα πρέπει να ξέρει ότι δέχεται ότι δεν θέλει τουρισμό. Μία τουριστική και μία τέτοια εξορυκτική περιοχή, μπορούν μόνο να εφάπτονται (να έχουν κοινά σύνορα) και αυτό με απαραίτητη προϋπόθεση την «… μη ανάμιξη των βασικών δικτύων…», δηλαδή η εξορυκτική περιοχή να είναι αόρατη από την τουριστική περιοχή .

Όσο η Ιτέα π.χ., δέχεται την ύπαρξη των εγκαταστάσεων βωξίτη στην δυτική πλευρά της, δεν πρόκειται να αναπτύξει ποτέ πραγματικό τουρισμό.

Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο είναι ,σύμφωνα με όλα τα πιο πάνω, κοινοί ψεύτες .
Από antigoldgreece.wordpress.com

Απόφαση-σταθμός από το ΣτΕ για τους Δήμους

Το Συμβούλιο της Επικρατείας πριν από λίγο διάστημα κάνοντας δεκτή την προσφυγή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αιτωλοακαρνανίας είχε προβεί στην ακύρωση του επίμαχου προεδρικού διατάγματος με το οποίο προβλεπόταν η μεταφορά των πολεοδομικών αρμοδιοτήτων από το Δήμο Ναυπάκτου στη Νομαρχία.

Πιο συγκεκριμένα ακυρώθηκε, θεωρούμενο ως παράνομο, το Προεδρικό Διάταγμα του 2008, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 102 του Συντάγματος και τις αρχές της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ βαθμού, για τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από κεντρικά ή περιφερειακά όργανα του Κράτους ... προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς και την κατανομή των τοπικών υποθέσεων στους επί μέρους βαθμούς, απαιτείται το αρμόδιο όργανο πριν ασκήσει την κανονιστική του αρμοδιότητα να απευθύνει σχετικό ερώτημα προς τον ΟΤΑ στον οποίο πρόκειται να μεταβιβασθούν οι εν λόγω αρμοδιότητες προκειμένου να ζητηθεί η γνώμη του για τη σχεδιαζόμενη αυτή μεταβίβαση.

Σε σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος», γίνεται αναλυτική αναφορά τόσο στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας όσο και την περίπτωση της προσφυγής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αιτωλοακαρνανίας, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι με αφορμή την εν λόγω απόφαση φαίνεται πως οι παραχωρήσεις κρατικών αρμοδιοτήτων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης βρίσκονται «στον αέρα», καθώς θεωρούνται ως παράνομες, εφόσον δε συνοδεύονται με ταυτόχρονη παροχή των αναγκαίων πόρων από την εκτελεστική εξουσία.
Σύμφωνα με την εφημερίδα η απόφαση-σταθμός για την Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα και στην υλοποίηση της Διοικητικής Μεταρρύθμισης, καθώς θα αποδειχθεί εξαιρετικά κρίσιμη στη φάση εφαρμογής της, από τη στιγμή που δεν είναι λίγοι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης που διαμαρτύρονται για έλλειψη της απαραίτητης χρηματοδότησης.
Από lepanto-rtv.gr

Άλλο Τρίκαλα άλλο Φωκίδα

Στα Τρίκαλα η Δασική υπηρεσία ασχολείται με την προστασία του Δάσους, στην Φωκίδα με τι ασχολείται;

Ολοκληρώνεται, μετά το Πάσχα, η διαδικασία απομάκρυνσης των προσβεβλημένων δένδρων ελάτης, μετά το πρόβλημα της ξήρανσης δένδρων που παρουσιάσθηκε σε αρκετά ελατοδάση της ορεινής περιοχής Τρικάλων από το περασμένο καλοκαίρι. Είχε προηγηθεί επιστολή του ΕΘΙΑΓΕ προς τη διεύθυνση δασών Τρικάλων.

Με την επιστολή αυτή είχε προταθεί η υλοτόμηση και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων δένδρων κατά τους χειμερινούς μήνες και το αργότερο μέχρι αρχές Μαρτίου, ώστε να αποφευχθεί η επιμόλυνση των υπολοίπων δένδρων.

Σύμφωνα με όσα δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής δασών Τρικάλων, Χρήστος Κουτσονάσιος, μέχρι τώρα η διαδικασία απομάκρυνσης έχει ολοκληρωθεί στα δημόσια και μη δημόσια δάση, ενώ μετά το Πάσχα θα ολοκληρωθεί και στα δημοτικά, κυρίως στα δάση του δήμου Καστανιάς.

Σύμφωνα με τον ίδιο, το περασμένο καλοκαίρι, συναγερμός είχε σημάνει στις αρμόδιες δασικές ... υπηρεσίες της περιοχής νομού Τρικάλων, αφού στα περισσότερα δάση παρατηρήθηκε το φαινόμενο να ξεραίνονται τα δέντρα ελάτης.

Μετά την παρατεταμένη ξηρασία των προηγούμενων ετών (2005 - 2008), όπως επισήμανε τότε η Διεύθυνση Δασών Τρικάλων, σε αρκετά δάση του Νομού Τρικάλων παρουσιάσθηκε το πρόβλημα της ξήρανσης (κοκκίνισμα κόμης και ξήρανση κορμού) δέντρων ελάτης.

Οι περιοχές, στις οποίες εμφανίστηκε πιο έντονα το φαινόμενα ήταν τα δάση Καστανιάς, Αμαράντου, Ελαφίου (Κουρνιάτα - Φίλιππα), Κλεινού και Αηδόνας, Βροντερού, Νεραϊδοχωρίου, Πύρρας, Δέσης, καθώς και στο δάσος Στουρναρέικων.

Το φαινόμενο αυτό, σύμφωνα με τις αρμόδιες υπηρεσίες, είχε παρουσιασθεί και στο παρελθόν, σε περιόδους που υπήρχε έντονη ξηρασία. Για παράδειγμα, υπήρξαν ασυνήθιστες νεκρώσεις το 1977 σε πολλά ελατοδάση της Στερεάς Ελλάδας, τις περιόδους 1964-'65 και 1985-'86 το φαινόμενο υπήρξε έντονο στην Πελοπόννησο και ιδιαίτερα στα ελατοδάση Μαινάλου.

Κατά το έτος 1989, η κατάσταση είχε πάρει μορφή επιδημίας σχεδόν σε όλα τα ελατοδάση της πατρίδας μας, με αποτέλεσμα, ύστερα από παρέμβαση της κεντρικής υπηρεσίας δασών, να ανασταλεί η εφαρμογή των εγκεκριμένων διαχειριστικών μελετών ώστε να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα. Από την επί τόπου έρευνα που έγινε τότε, διαπιστώθηκε ότι η αποξήρανση των δέντρων ήταν απότομη, χωρίς να προηγείται άλλο χαρακτηριστικό σύμπτωμα, εκτός από την εκροή ρητίνης σε ορισμένα δένδρα από το φλοιό του κορμού. Άλλα δέντρα ξηραίνονταν από το μέσον της κόμης και άνω ή σε άλλα ξηραίνονταν μόνο συγκεκριμένος αριθμός πλάγιων κλαδιών.

Η Διεύθυνση δασών και τα Δασαρχεία Τρικάλων και Καλαμπάκας το περασμένο καλοκαίρι δραστηριοποιήθηκαν άμεσα γνωστοποιώντάς το στις αρμόδιες Διευθύνσεις του ΥΠ.Α.Α.Τ. και στα Δασικά ερευνητικά Ινστιτούτα στέλνοντας δείγματα των προσβεβλημένων δένδρων. Ως πρωτογενής αιτία, ανέφερε τότε η διεύθυνση δασών Τρικάλων που καταπονεί τα δένδρα θα μπορούσε να θεωρηθεί η ξηρασία σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες των προηγούμενων ετών, που ευνόησε την υπεραύξηση του πληθυσμού των εντόμων.

Τα φλοιοφάγα έντομα Pityokteines curvidens και Cryphalus picea που βρέθηκαν στα δείγματα, σε κανονικές συνθήκες λειτουργούν ως δευτερογενή, όμως σε περίπτωση έξαρσης του πληθυσμού τους, όπως στην περίπτωσή μας, σημείωσε η αρμόδια υπηρεσία, προσβάλλουν ακόμη και υγιή δένδρα.

Το βέβαιο είναι ότι ο συνδυασμός παθογόνων, παρασίτων, κλιματικών συνθηκών κλπ. προκαλούν τη νέκρωση αρκετών δένδρων, τα οποία όσο παραμένουν στο δάσος αποτελούν εστία μόλυνσης και για τα υπόλοιπα δένδρα.

Προτάθηκε σαν άμεση αντιμετώπιση, η απομάκρυνση των προσβεβλημένων δένδρων μέχρι το Μάρτιο ώστε να αποφευχθεί η επιμόλυνση των υπόλοιπων δένδρων και η επέκταση της μόλυνσης σε άλλες περιοχές.

Περίπτωση όξινης βροχής δεν προέκυψε. Αν υπήρχε περίπτωση όξινης βροχής, αναφέρθηκε, δεν θα ήταν επιλογική και κατά θέσεις η προσβολή ατόμων ελάτης, αλλά θα ήταν εκτεταμένη και ενιαία και όχι μόνο για τα έλατα, διευκρινίζει η παραπάνω υπηρεσία.

Βάσει στοιχείων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Τρικάλων, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις του νομού Τρικάλων, ανάλογα με το υψόμετρο και τη γεωγραφική τους θέση, αποτελούνται τόσο από κωνοφόρα είδη (πεύκη - ελάτη) όσο και από πλατύφυλλα (δρυς - καστανιά - οξυά), καθώς και από αείφυλλα πλατύφυλλα είδη της χαμηλότερης υψομετρικά ζώνης.

Τα δάση της περιοχής καλύπτουν το 30% του νομού (δάση κυρίως ελάτης, δρυός και οξυάς) και προσφέρουν σημαντικές ποσότητες πρώτης ύλης, με ετήσια παραγωγή 150.000 τόνους ξυλείας (στρογγύλη και καυσόξυλα), απασχολώντας μεγάλο αριθμό του δασόβιου και παραδασόβιου πληθυσμού. Λόγω της γεωμορφολογίας του, ο Νομός καλύπτεται στο μεγαλύτερο ποσοστό του από δάση (30%) ή από βοσκότοπους (42%) και μόνο το 20% αποτελείται από γεωργικές εκτάσεις, ενώ το υπόλοιπο 8% είναι διάφορες άλλες μορφές (οικισμοί 3,51%, υδάτινες εκτάσεις 1,66% και λοιπές εκτάσεις 3,30%). Οι βοσκότοποι καταλαμβάνουν ένα μεγάλο ποσοστό της συνολικής έκτασης του Νομού, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι ορεινοί (δασικοί).

Τα κυριότερα όρη του Ν. Τρικάλων είναι τα Τζουμέρκα ή Αθαμανικά (2.429 m) και ο Λάκμος ή Περιστέρι (2.295 m) που χωρίζουν το Νομό από τους Νομούς Άρτας και Ιωαννίνων αντίστοιχα, η οροσειρά της Ν. Πίνδου (2.148 m), ο Κόζιακας (1.901 μ.m), τα Χάσια (1.554 m) και τα όρη του Ζάρκου. Το Κεντρικό, Νότιο και Ανατολικό τμήμα του Νομού είναι πεδινό.

Η πιο ορεινή περιοχή είναι η Δυτική, όπου υψώνονται τα Αθαμανικά όρη και τα όρη της νότιας Πίνδου. Στο ΒΔ άκρο του Νομού υπάρχει το διάσελο (αυχένας) της Κατάρας ή Ζυγού από όπου επικοινωνεί η Θεσσαλία με την Ήπειρο. Ο Νομός χαρακτηρίζεται από του περίφημους βράχους των Μετεώρων, ο οποίοι υψώνονται ανάμεσα στα όροι Αντιχάσια, Χάσια και Κόζιακα, Βόρεια της Καλαμπάκας.

Η μοναδική πεδινή περιοχή του Νομού εκτείνεται στο Νοτιοανατολικό τμήμα του Νομού και αποτελεί προέκταση και τμήμα της μεγάλης πεδιάδας της Θεσσαλίας.
Από 4epohes.com

Καλλικράτης απολύσεων. Θύελλα στους δήμους με 200.000 μετατάξεις-απολύσεις

Σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις στο Δημόσιο επέρχονται με νομοθετική ρύθμιση που έχει συμπεριληφθεί στο πολυνομοσχέδιο για τον «Καλλικράτη».

Πάνω από 200.000 υπάλληλοι μετατάσσονται υποχρεωτικά ή και απολύονται τους επόμενους μήνες, εξαιτίας της κατάργησης χιλιάδων ανενεργών και ζημιογόνων οργανισμών των σημερινών δήμων. Η μεταρρύθμιση, προβλέπεται να έχει ολοκληρωθεί ως τις αρχές του νέου έτους.

Απόφαση της κυβέρνησης είναι να κλείσουν ως τότε οριστικά περίπου 6.000 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου παντός είδους, αλλά και να μεταφερθούν δεκάδες υπηρεσίες από τις νομαρχίες στους δήμους και από τα υπουργεία στις περιφέρειες.

Η αλλαγή δεν θα συνοδευτεί από καμία ανανέωση σύμβασης έργου, θα επέλθει αντίθετα ευρεία... ανακατανομή του μόνιμου προσωπικού, ώστε τα νέα διοικητικά σχήματα που θα προκύψουν να αρχίσουν να λειτουργούν από 1ης Ιανουαρίου 2011. Ειδικότερα, το σχέδιο νόμου, προβλέπει τα εξής:

Κλείνουν όλα ανεξαιρέτως τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου στους ΟΤΑ, ο αριθμός των οποίων αγγίζει τις 6.000.

Κάθε δήμος έχει ανάλογα με τον πληθυσμό του από 5 ως και 50 ΝΠΔΔ. Αποστολή τους είναι η συντήρηση βιβλιοθηκών, η διοργάνωση εκδηλώσεων, η διαχείριση των ΚΑΠΗ και κληροδοτημάτων κτλ., ενώ πολλά δεν έχουν καν ουσιαστικό αντικείμενο. Μόνο στα Διοικητικά τους Συμβούλια έχουν τοποθετηθεί πάνω από 60.000 άτομα, ενώ ανέκαθεν, όπως προκύπτει και από τα πορίσματα των ελεγκτικών μηχανισμών, υπήρχαν εστίες διαφθοράς και ρουσφετολογικών προσλήψεων.

Με τη ρύθμιση της κυβέρνησης, επιτρέπεται σε κάθε νεοσύστατο «καλλικράτειο» δήμο να διατηρεί μόνο δύο Νομικά Πρόσωπα, ένα για την εξυπηρέτηση «κοινωνικών - προνοιακών αναγκών» και ένα για την άσκηση «πολιτιστικής, αθλητικής και εκπαιδευτικής δραστηριότητας» Έτσι, τα νέα Νομικά Πρόσωπα δεν θα υπερβαίνουν σε καμία περίπτωση τα 700 ή 740.

Αναστέλλουν τη λειτουργία τους περίπου 1.800 δημοτικές επιχειρήσεις, οι οποίες σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν ετήσιο τζίρο περίπου 500 εκατ. ευρώ. Πολλές εξ αυτών είναι ανενεργές ή και ζημιογόνες. Στη θέση τους θα επιτρέπεται η σύσταση μόνο μιας δημοτικής επιχείρησης ανά δήμο, η οποία θα ονομάζεται «κοινωφελής δημοτική επιχείρηση». Δηλαδή θα περιοριστούν σε 350-370.

Εξακολουθούν, προσώρας, να λειτουργούν 46 μονομετοχικές ΑΕ, οι οποίες με βάση και τον νέο νόμο για τις προσλήψεις θα έπρεπε να κλείσουν, αλλά ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης αποδέχθηκε σχετικό αίτημα των δημάρχων. Παράλληλα επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των δημάρχων το αν θα διατηρήσουν ή θα κλείσουν άμεσα τις πολυμετοχικές αναπτυξιακές εταιρείες.

Καταργούνται περίπου 900 σχολικές επιτροπές μετά τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων για τα σχολικά κτίρια στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση, ενώ θα επιτρέπεται σε κάθε δήμο να έχει μία σχολική επιτροπή για κάθε βαθμίδα.

Απολύσεις και μετατάξεις

Μόνο το μόνιμο προσωπικό θα παραμείνει στους δήμους. Όλοι οι συμβασιούχοι, που υπηρετούν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ή και με συμβάσεις έργου θα απολυθούν μετά τη λήξη τους, ανεξαρτήτως του χρονικού ορίου που έχει τεθεί για την εν γένει ανανέωσή τους (31.12.2011).

Στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών, επισήμαναν ότι «οι ανάγκες θα καλυφθούν κυρίως από μόνιμο προσωπικό». Σύμφωνα με εκτιμήσεις ο αριθμός των συμβασιούχων που τελικά θα απολυθούν θα υπερβαίνει τις 35.000.

Για το μόνιμο προσωπικό των υπό κατάργηση ή μεταφορά υπηρεσιών η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε αναγκαστικές μετατάξεις, αφού όμως προηγουμένως δοθεί «περίοδος χάριτος» τριών μηνών, ώστε οι εργαζόμενοι να επιλέξουν που επιθυμούν να μεταταγούν. Οι μόνιμοι υπάλληλοι που μετά τις αναγκαστικές μετατάξεις δεν θα αποδεχθούν το νέο καθεστώς εργασίας, θα πρέπει να απολυθούν.

Θ. Πάγκαλος: Αν χρειαστεί θα απολυθούν

Ανοικτό άφησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος το ενδεχόμενο να απολυθούν υπάλληλοι στους οργανισμούς του Δημοσίου που πρόκειται να συγχωνευτούν. «Το προβλέπει το Σύνταγμα. Προς το παρόν θεωρούμε ότι η λύση μπορεί να είναι η μετάταξη σε υπηρεσίες που έχουν ανάγκες γιατί είναι μικρός ο αριθμός των υπαλλήλων» δήλωσε στην εκπομπή «Ζoom» της ΝΕΤ.

Όπου όμως είναι μεγαλύτερος ο αριθμός των υπαλλήλων, είπε ότι δεν αποκλείει τίποτε. «Ότι επιτρέπεται από το Σύνταγμα της χώρας και το νομικό της καθεστώς και είναι ωφέλιμο οικονομικά πρέπει να εξεταστεί. Έχουμε αποφασίσει να κυβερνήσουμε χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη το πολιτικό κόστος. Αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει τέτοιο θέμα».

Πηγή: Το Βήμα

Η Αράχωβα γίνεται λιμάνι.

Από απόλυτα έγκυρη πηγή που ανήκει στο περιβάλλον του Υφυπουργού Δημόσιας Διοίκησης, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Γ. Ντόλιου διέρρευσε ότι στο πλαίσιο του σχεδίου Καλλικράτης η Αράχωβα συνενώνεται με την Ιτέα παρακάμπτοντας το Δήμο Δελφών που παραμένει όπως είναι ως ιστορικός Δήμος παγκόσμιας ακτινοβολίας.
Επιτέλους μια παιδική φαντασίωση γίνεται πραγματικότητα. Μικρός φανταζόμουν ότι η Αράχωβα ... έχει θάλασσα, κάπου στο άγαλμα του Καραϊσκάκη προσδιόριζα την παραλία που έδεναν οι βάρκες, ποτέ ανατολικά. Αλλά και μεγάλος δεν το ξεπέρασα, όπως και πολλοί άλλοι συμπολίτες μου, γιατί πως αλλιώς να εξηγήσω το γεγονός ότι τα καφενεία τα λέμε “παραλία”.

Με τη συνένωση Αράχωβας-Ιτέας το τρελό όνειρο γίνεται πραγματικότητα και επιτέλους υλοποιείται η προεκλογική υπόσχεση τόσων γενεών Μαυρογιαλούρων πολιτευτών: “Θα σας φέρω θάλασσα!” Η Αράχωβα επί ΠΑΣΟΚ γίνεται παραθαλάσσια πόλη, αποκτάει λιμάνι και δεν υστερεί πλέον σε τίποτα από την πόλη της Μυκόνου.

Θα σας κρατάω ενήμερους για ότι νεότερο. Για την ώρα τρέχω να αγοράσω ψάρια για να ψήσω την Κυριακή στο λάκκο.
Καλό μήνα.


Από arahova.wordpress.