Όταν κάποιοι συγκινούνται με την ομορφιά της Οίτης,
κάποιοι άλλοι μετράνε τα ευρώ που θα βγάλουν από τα έγκατά της,
αδιαφορώντας για τη γη που δεν τους ανήκει.
Το 2011 είναι μια χρονιά ιδιαίτερα ευχάριστη για τις μεταλλευτικές εταιρείες, αφού το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής εγκρίνει συνεχώς νέες θέσεις για εξόρυξη κοιτασμάτων, υποσχόμενο έτσι νέα υποβάθμιση του περιβάλλοντος και προοπτικές για ένταση της κλιματικής αλλαγής. Η πράσινη πολιτική του ΠΑΣΟΚ εξαντλήθηκε στην προεκλογική εκστρατεία του και με άλλοθι την Τρόικα και το Μνημόνιο, δίνεται το πράσινο φως στις ιδιωτικές μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις των εταιρειών που από καιρό καραδοκούσαν σε Χαλκιδική, Βόρεια Ελλάδα, Στερεά Ελλάδα και αλλού, αποκλείοντας έτσι οποιαδήποτε άλλη μορφή ανάπτυξης στις περιοχές αυτές. Οι τοπικές κοινωνίες και – ακόμα και όσοι υποστηρίζουν τις συγκεκριμένες επενδύσεις – γνωρίζουν πολύ καλά ότι το μνημόνιο είναι το άλλοθι της κυβέρνησης στην τελευταία της προσπάθεια να πείσει ότι πάνω από όλα βάζει το «εθνικό συμφέρον» και αγωνίζεται για το καλό του ελληνικού λαού. Με αυτό το σκεπτικό, η παράδοση του εθνικού φυσικού και ορυκτού πλούτου στο λόμπι των μεταλλευτικών εταιρειών παρουσιάζεται ...