ΦΙΛΕ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΡΩΜΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΡΑ

Ναι, ρε φίλε. Ελπίζω πια να το έχεις καταλάβει κι εσύ ο ψύχραιμος, ήπιος, μετριοπαθής, συμπαθής, γλυκούλης, μικροκαταθέτης, με τις ριγέ πυτζάμες. Δεν πάει άλλο, φίλε μου. Με εκλογές, με ξεσηκωμό, με ξεσάλωμα, με κάθε τρόπο πρέπει να φύγουν.

Δεν αντέχω ρε φίλε τον Σαμαρά να λέει σήμερα ότι «φάγαμε τον γάιδαρο, μας έμεινε η ουρά». Και δεν το αντέχω γιατί πριν από ακριβώς 22 μήνες, τον Ιανουάριο του 2013, έλεγε το ίδιο ακριβώς ο Βενιζέλος...

Η Λερναία Ύδρα της «εθνικής συνεννόησης» και η Αριστερά

Αντώνης Νταβανέλλος | 05.11.2014

     

Την τελευταία Κυριακή του Οκτώβρη το editorial του «Βήματος» απευθυνόταν στους «διεκδικητές της εξουσίας» (ονοματίζοντας τους Α. Σαμαρά και Α. Τσίπρα...), υπενθυμίζοντας ότι το καθεστώς δεν συγκροτείται μόνο από τις φανερές δυνάμεις του –διαθέτει και τις ισχυρές «αόρατες δυνάμεις»– που, ενόψει σοβαρής κρίσης, έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού. Γι’ αυτό, συμβούλευε, πρέπει να κατέβουν οι τόνοι της πολιτικής αντιπαράθεσης. Κρείττον σιγάν...

Τα περιθώρια ανάπτυξης στο Δήμο Δελφών, συζήτηση με Συλλόγους στην Ιτέα

Με τον Γιουνκέρ τα φάγαμε

Απο τον Γιώργο Ανανδρανιστάκη

   Τριακόσιες πενήντα πολυεθνικές μετέφεραν τα κέρδη τους ή μέρος των κερδών τους στο Λουξεμβούργο, για να γλιτώνουν φόρους, που τους έχαναν οι χώρες που τις φιλοξενούσαν. Η μπίζνα αυτή γινόταν κατόπιν συμφωνίας με την κυβέρνηση του Λουξεμβούργου, πρωθυπουργός του οποίου ήταν επί 20 έτη ο Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ. Μεταξύ των 350 ήταν και εννέα πολυεθνικές που είχαν έδρα την Ελλάδα, οπότε από την φορολογική απάτη έχασε έσοδα και ο ελληνικός προϋπολογισμός. Με άλλα λόγια, ο Γιουνκέρ συνέβαλε ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου στη χρεωκοπία της Ελλάδας και μετά ήρθε ως πρόεδρος του Γιούρογκρουπ να σώσει την Ελλάδα από την χρεωκοπία, βυθίζοντάς την στον όλεθρο. Και μετά έγινε Πρόεδρος της Κομισιόν...