Στις 19 Μάη γίνονται εκλογές στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της χώρας, μέσα σε ένα τεράστιο κύμα ξεσηκωμού ενάντια στα νέα μέτρα. Οι κινητοποιήσεις παρέσυραν και τους φοιτητές, και η νεολαία έκανε έντονη την παρουσία της στην Πρωτομαγιά και κυρίως στις διαδηλώσεις της 5ης Μάη.
Εξάλλου, ανάμεσα στα μέτρα που εξαγγέλθηκαν, αναφέρεται και το «σύμφωνο μαθητείας», στοχεύοντας ένα μεγάλο κομμάτι νέων εργαζομένων κάτω των 24 χρόνων (καθώς και μακροχρόνια άνεργους), όπως το CPE στη Γαλλια το 2006. Πλέον θα αμείβονται με 500 ευρώ, αντί ακόμη και των πενιχρών 700 ευρώ που προβλέπει η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, την ίδια ώρα που οι εργοδότες θα επιδοτούνται ...ακόμη και γι’ αυτό το μισθό!
Η διάθεση όμως των φοιτητών να αγωνιστούν δεν εκφράζεται μέσα στις σχόλες. Παρόλο που πολλοί συμμετέχουν στις διαδηλώσεις, όλο και λιγότεροι συμμετέχουν στις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων. Η Αριστερά μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να εμπνεύσει τον κόσμο και να δώσει πολιτικές απαντήσεις. Κυρίως, δεν έχει καταφέρει να οργανώσει τις μάχες που είναι απαραίτητες αυτό το διάστημα.
Πρόταση αγώνα
Καταλαβαίνοντας αυτή την αδυναμία, οι Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα από νωρίς είχαμε επιμείνει στο να πάρει η Αριστερή Ενότητα την πρωτοβουλία να καλέσει όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, αλλά και ανένταχτους φοιτητές, να συγκροτήσουν κοινές Επιτροπές Αγώνα και αντίστασης ενάντια στα μέτρα. Με συγκεκριμένες προτάσεις και δράσεις, να μεταφέρουμε την πολιτική συζήτηση σε κάθε αίθουσα, αμφιθέατρο και διάδρομο. Και κυρίως να συζητήσουμε και να συντονιστούμε με τους εργαζόμενους των σχολών.
Ήδη έχουμε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα. Ανοιχτές επιτροπές, κινήσεις, πρωτοβουλίες έχουν αρχίσει να στήνονται και να οργανώνουν δράσεις. Το κομμάτι της νεολαίας που θέλει να οργανώσει την αντίσταση, όλο και διευρύνεται και περιλαμβάνει περισσότερες δυνάμεις από τους οργανωμένους στην Αριστερά. Στη Θεσσαλονίκη, Επιτροπές Αγώνα έχουν στηθεί σε 4 σχολές, με το Παιδαγωγικό να έχει ήδη κάνει μια πρώτη βιντεοπροβολή για το ΔΝΤ. Αντίστοιχα, στα ΤΕΙ Αθήνας και στο Πάντειο, οι πρωτοβουλίες προχωρούν σε συνεννοήσεις και ανοιχτά μαζέματα με το διοικητικό προσωπικό και τους συμβασιούχους εργαζόμενους των σχολών. Στη Φιλοσοφική, οργανώνεται η πρώτη κοινή εκδήλωση φοιτητών- εργαζομένων.
Μαύρο σε ΠΑΣΠ-ΔΑΠ
Αυτό είναι το κλίμα που θα καθορίσει και τις φοιτητικές εκλογές. Με αυτές τις συνθήκες, είναι πιο κρίσιμο από ποτέ να μαυριστούν οι παρατάξεις των ΠΑΣΠ-ΔΑΠ και να καταδικαστούν οι αντίστοιχες πολιτικές. Αυτό εκλογικά μπορεί να εκφραστεί με στήριξη της Αριστεράς.
Διάφορες ομάδες, μέσα στις σχολές, διατείνονται ότι μέσα στις κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις και απεργίες που συγκλονίζουν αυτή τη στιγμή την κοινωνία, οι εκλογές είναι μια γραφειοκρατική διαδικασία, μια κόντρα ανάμεσα σε παρατάξεις. Καλούν τους φοιτητές να απέχουν. Η αποχή όμως είναι η στάση που βοηθάει το σύστημα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ΠΑΣΠ-ΔΑΠ προσπαθούν σήμερα, περισσότερο από ποτέ, να αποπολιτικοποιήσουν τη συζήτηση μέσα στις σχολές. Προωθούν περισσότερο από ποτέ τις εξατομικευμένες λύσεις (π.χ. ανταγωνιστικά πτυχία) ενάντια στις συλλογικές αντιστάσεις. Και η αποχή είναι μια βουβή και ατομική μορφή διαμαρτυρίας.
Να θυμίσουμε ότι μετά το μεγαλειώδες κίνημα του Άρθρου 16, η τότε κυβέρνηση της ΝΔ χρησιμοποίησε την πρωτιά της ΔΑΠ για να πει ότι οι φοιτητές συμφωνούν με την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Η τωρινή κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ θα τις χρησιμοποιήσει ως απόδειξη ότι η νεολαία στηρίζει τα αντιλαϊκά της μέτρα. Και όσο κι αν αυτοί οι ισχυρισμοί απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα, θα καλλιεργήσουν κλίμα απογοήτευσης και ηττοπάθειας στη νεολαία και τους φοιτητές.
Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό οι εκλογές να λειτουργήσουν σαν γκάλοπ και να εκφράσουν την οργή και την αντικυβερνητική διάθεση των φοιτητών και η Αριστερά να βγει ενισχυμένη.
Αριστερή Ενότητα
Στις ιστορικές συνθήκες που ζούμε, η φοιτητική Αριστερά θα έπρεπε να ξεπεράσει τις διαφορές, να συσπειρωθεί και να κατέβει σε ένα κοινό ψηφοδέλτιο. Δυστυχώς όμως, αυτό δεν ήταν δυνατόν ούτε φέτος. Από τη μια η ΠΚΣ επιμένει να επιλέγει διασπαστικές μορφές πάλης (π.χ. συμπόρευση μόνο με τους εργαζόμενους του ΠΑΜΕ), από την άλλη τα ΕΑΑΚ, παρόλο που δίνουμε κοινούς αγώνες σε συνελεύσεις και διαδηλώνουμε μαζί, αρνούνται την κλιμάκωση της ενωτικής μας δράσης.
Η Αριστερή Ενότητα παραμένει το πιο ενωτικό εγχείρημα μέσα στις σχολές. Παρά τις αδυναμίες της, σε μια σειρά από σχολές χρησιμοποιεί την προεκλογική περίοδο για να προβάλει την πρόταση αγώνα ενάντια στα μέτρα, να συζητήσει και να οργανώσει την αντίσταση ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε. Στις σχολές που υπάρχουν οι όροι , δίνεται η μάχη για την οργάνωση ενωτικών πρωτοβουλιών αγώνα φοιτητών και εργαζομένων. Παράλληλα, οργανώνονται συζητήσεις και εκδηλώσεις με θέμα την οικονομική κρίση και ποια θα πρέπει να είναι η απάντησή μας. Καλούμε όλους τους φοιτητές-τριες να στηρίξουν τις προσπάθειές μας τόσο με την ψήφο τους, αλλά κυρίως με την ενεργή συμμετοχή τους στις πρωτοβουλίες και τις δράσεις μας καθημερινά σε κάθε σχολή.