Αν και εκτός κοινοβουλευτικού πεδίου αυτή την κρίσιµη περίοδο, ο κ. Αλ. Αλαβάνος δεν νοσταλγεί καθόλου τη Βουλή και σε όσους τον ρωτούν αν έχει µετανιώσει που βρίσκεται εκτός απαντά: «Στη Βουλή της ντροπής; Όχι!». Ο επικεφαλής του Μετώπου Ανατροπής και Αλληλεγγύης δηλώνει υπέρµαχος µιας «συνάντησης των δυνάµεων της Αριστεράς χωρίς εξαιρέσεις», µε «συλλογική ηγεσία», στη βάση ενός «µαχητικού προγράµµατος» το οποίο θα περιλαµβάνει την παύση πληρωµών, την έξοδο από την ευρωζώνη, τις εθνικοποιήσεις και τον ...
σχεδιασµό. Ακόµη, υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθεί «και να πάρει οικειοθελώς τον δρόµο για το δικαστήριο του λαού και της Ιστορίας». «Ετσι κι αλλιώς δεν είναι πολύς ο χρόνος της» σηµειώνει.
• Διαβάζoνrας στην ιστoσελίδα σας τις «Εννέα αισιόδοξες σκέψεις για Εννέα πολύ απαισιόδοξες καταστάσεις», τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Προτείνετε παύση πληρωμών, έξοδο από το ευρώ κτλ. Και μετά τι;
«Η παύση πληρωμών της Αργεντινής, σε συνδυασμό με την προηγηθείσα αποδέσμευση από τη σταθερή ισοτιμία του πέσο με το δολάριο κάτι σαν αποχώρηση από την ευρωζώνη -, είναι το σημείο θετικής στροφής και ο πρόεδρος Κίρσνερ απέκτησε ισχύ απέναντι στο ΔΝΤ, διέγραψε τα 2/3 του χρέους και έφερε στην Αργεντινή θεαματικούς ρυθμούς ανάπτυξης που προσέγγιζαν το 10%. Ως τότε ο λαός της σφάδαζε. Η Αργεντινή μας προκαλεί απαισιοδοξία αλλά και αισιοδοξία».
• Πώς είναι ρεαλιστική η παύση πληρωμών όταν η χώρα οφείλει με δική της ευθύνη σε άλλες χώρες, όταν δεν θα μπορούν να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις αφού δεν θα μπορεί πλέον να δανείζεται;
«Με τον ίδιο τρόπο που γίνονταν τρεις παύσεις πληρωμών ανά δεκαετία τον τελευταίο αιώνα στη Γερμανία, στην Ισπανία, στην Ιταλία και σε άλλες χώρες μόνο στην Ευρώπη. Ευθύνη δεν έχει η “χώρα”. Έχει το εξαρτημένο κατεστημένο. Και υπάρχει μια αρχή του διεθνούς δικαίου, η “κατάσταση ανάγκης”, όπου οι ανάγκες της κοινωνίας τίθενται υπεράνω των απαιτήσεων των τοκογλύφωv».
• Μα η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας. Τι θα κάνουμε; Καλείτε την κυβέρνηση να πει ότι «δεν θέλουμε την έκτη δόση σας». Τι θα γίνει μετά;
«Η ίδια η European Banking Authorίty εξετάζει το ενδεχόμενο μείωσης του χρέους κατά 65%. Αυτό μπορούσαμε να το έχουμε πετύχει από το τέλος του 2009 . Τα νέα χρέη στην τρόικα, η καρατόμηση των εργαζομένων, η διάλυση της οικονομίας, πεταμένα λεφτά. Τζάμπα! Αν μια λαϊκή κυβέρνηση έλεγε “δεν θέλω την έκτη δόση σας”, σε λίγες ώρες θα έφτανε η Μέρκελ στο “Ελ. Βενιζέλος” να μας παρακαλάει να την πάρουμε. Κάνοντας στην Ελλάδα ένα παγκόσμιο πείραμα έχουν προσφέρει χωρίς να το θέλουν μια απρόσμενη δύναμη στον λαό μας να επηρεάσει τις εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη. Ας σταματήσουμε πλέον να θεωρούμε τους εαυτούς μας κακόμοιρους και ζητιάνους. Έχουμε την τύχη στα χέρια μας-.
• Μιλάτε για μοιραία πορεία εξόδου από το ευρώ αλλά δεν θέλετε επιστροφή στη δραχμή. Τι προτείνετε, δηλαδή;
«Ο νέος που έχει iPod και είναι στο Facebook θέλει να είναι πολίτης του κόσμου, όχι μιας βαλκανικής επαρχίας. Και έχει απόλυτο δίκιο. Ένα νέο νόμισμα δεν πρέπει να εκφράζει και να συμβολίζει μια εθνική αναδίπλωση, παρ’ ότι το πρώτο διάστημα πρέπει αναγκαστικά να ληφθούν μέτρα προστασίας. Είναι μια πρόταση-πρόκληση για μια άλλη ευρωπαϊκή συνεργασία στηριγμένη στην ισότητα, στη δικαιοσύνη και στο αμοιβαίο όφελος. Μπορεί από τον τόπο μας να πυροδοτηθεί ένα κίνημα αφύπνισης, προοπτικής και οράματος για μια νέα Ευρώπη».
• Εσείς πληρώσατε την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης; Θα πληρώσετε το «χαράτσι” στα ακίνητα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ;
«Δεν πλήρωσα και δεν έχω σκοπό να πληρώσω. Τα χρήματα σκέφτομαι να πάνε στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις. Ο έκτακτος φόρος στα ακίνητα θα καταρρεύσει. Δεν θα πληρώσουν αυτοί που δεν έχουν και αυτοί που συνειδητοποιούν πως δεν χρωστάνε ούτε ένα κέρμα στους διεθνείς τοκογλύφους. Υπάρχουν οι αντιδράσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Και κυρίως υπάρχει η λαϊκή πρωτοβουλία. Σε μια συνάντησή μου με νέους ανθρώπους κάποιος έριξε την ιδέα: “Θα τρυπώνουμε στις πολυκατοικίες και θα εξαφανίζουμε τους λογαριασμούς της ΔΕΗ”. Όλοι τη βρήκαν φανταστική. Θα γεμίσουν οι γειτονιές Ρομπέν των Δασών από τα σχολεία».
• Πιστεύετε ότι έχει η κυβέρνηση περιθώρια διαχείρισης της κρiσης;
«Ναι, υπάρχει περιθώριο για αυτή την κυβέρνηση. Να παραιτηθεί και να πάρει οικειοθελώς τον δρόμο για το δικαστήριο του λαού και της Ιστορίας. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι πολύς ο χρόνος της. Οι αγώνες των εργαζομένων έχουν άλλη ένταση, άλλη συμμετοχή και άλλη οργή. Από το Μέτωπο Αλληλεγγύης τους κάνουμε την έκκληση να θέσουν σε προτεραιότητα το τριπλό πολιτικό αίτημα “παύση πληρωμών, όχι στην ευρωζώνη, να φύγουν κυβέρνηση και τρόικα”. Αυτό θα ενοποιήσει τους αγώνες στην κατεύθυνση μιας “πολιτικής απεργίας”, θα φέρει απίστευτη δυναμική, θα οδηγήσει σε γόνιμες εξελίξεις. Ελπίζω ότι το κίνημα των καταλήψεων θα γενικευθεί. Και θα τελειώνουμε σύντομα με αυτή την κυβέρνηση. Ασφαλώς φέρνει παρενέργειες και ενοχλήσεις στη ζωή μας. Είναι όμως για το κοινό καλό. Μην τους αφήνουμε µόνους».
• Οι εκλογές θα ήταν λύση εδώ που έχουμε φτάσει;
«Ναι, όχι όμως όπως τις βλέπουν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, ως ξαναμοίρασμα της τράπουλα ς μέσα στο σύστημα. Ναι, με τον όρο ότι έχει διαμορφωθεί ένα λαϊκό μέτωπο με την εναλλακτική του λύση. Είμαστε πίσω. Ο ιστορικός χρόνος όμως είναι πολύ πυκνός και μεγάλα πράγματα μπορούν να γίνουν σε λίγες ημέρες»,
• Η Αριστερά δεν φαίvεται να καρπώνεται ισχυρό «μέρισμα» από την κοινωνική αγανάκτηση. Πώς το ερμηνεύετε;
«Κι όµως, παρά τις ασυγχώρητες ελλείψεις της, η Αριστερά υπάρχει, µε φανταστικές µάλιστα δυνατότητες. Υπάρχει µε έναν τρόπο που δεν υφίστατο ούτε τη δεκαετία του ’80 ούτε του ’90. Υπάρχει όχι ως παρουσία αλλά ως επίκληση της παρουσίας, ως δραµατική αναζήτηση από την εργατική τάξη ως τα µεσαία στρώµατα».
• Μιλάτε νια αναγέννηση της Αριστεράς µέσω της δημιουργίας «ενός πλατιού λαϊκού µετώπου», ενός «νέου ΕΑΜ». Μήπως εθελοτυφλείτε;
«Ξέρετε τι είπε ο αρχηγός των Συντηρητικών Φιλελευθέρων Γονατάς όταν στελέχη του ΚΚΕ του πρότειναν τη συνίδρυση του ΕΑΜ; Ότι εθελοτυφλούσαν. Ότι “αυτό είναι καθαρή τρέλα”. Ο αριστερός χώρος τότε ήταν χειρότερα από διαιρεµένος. Το Κοµµουνιστικό Κόµµα, αποδεκατισµένο από τον Μεταξά και το κάτεργο της Ακροναυπλίας, µακράν πιο αδύναµο από κάθε κοινοβουλευτική δύναµη της Αριστεράς σήµερα, µε τρία ακόµη µικρότερα κόµµατα, σε ένα σπιτάκι στην Ιπποκράτους, έθεσαν τις βάσεις ενός λαϊκού έπους».
• Έχετε μετανιώσει που είστε εκτός Βουλής σε μια τέτοια περίοδο;
«Τη Βουλή της ντροπής; Όχι!».
• Πιστεύετε ότι θα είχατε θέση σε ένα σχήμα εκλογικής συνεργασίας «αντιμνημονιακών δυνάμεων στο οποίο θα συμμετείχε και ο ΣYN/ΣYPΙZA;
«”Αντιμνημονιακοί” είναι επίσης ο Σαμαράς, κάθε Τρίτη ο Καρατζαφέρης, πρώην αυλικοί του ΠαΣοΚ υπό αναβάπτιση. Το “αντί” δεν αρκεί. Ο λαός θέλει το “τι”. Ο δρόμος είναι ανοικτός: μια συνάντηση δυνάμεων της Αριστεράς χωρίς εξαιρέσεις. Ένα μαχητικό πρόγραμμα με την παύση πληρωμών, την έξοδο από την ευρωζώνη, τις εθνικοποιήσεις και τον σχεδιασμό. Ένα μετωπικό άνοιγμα. Κινήσεις σε όλη την Ελλάδα. Λαϊκές κάλπες παντού για τη στήριξη μιας πορείας ρήξης και αναγέννησης. Εκλογή μιας συλλογικής ηγεσίας-κανένα λόγο δεν έχει η Αριστερά να συνεχίσει να δέχεται το μοντέλο του αρχηγού που επιβάλλουν οι κανονισμοί του συστήματος. Ηγεσία δική μας είναι οι ιδέες, οι αξίες, το κάλεσμα της Ιστορίας και η αίσθηση χρέους».
Πηγή: Το Βήμα της Κυριακής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου