Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Μεγαλειώδης εργατική εξέγερση στην Αγγλία!


Πάνω από 500.000 οι διαδηλωτές στο Λονδίνο!
Αρχή μεγάλων εργατικών εξεγέρσεων στην Ευρώπη!

Εντυπωσιακών διαστάσεων είναι η κινητοποίηση των εργατικών συνδικάτων στο Λονδίνο, κατά μέτρων λιτότητας των περικοπών στις κοινωνικές παροχές που προωθεί η κυβέρνηση. Αιχμή της κινητοποίησης το ''χτύπημα'' των Δημοσίων υπηρεσιών και οι περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες. 

Η κινητοποίηση αυτή είναι η μεγαλύτερη εργατική κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων στη χώρα, γεγονός που αναδεικνύει την ριζοσπαστικοποίηση μεγάλου μέρους της εργατικής τάξης στην Αγγλία και όχι μόνο.

Φαίνεται ότι οι αντεργατικές πολιτικές που υλοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση ξεσηκώνουν κύμα αντιδράσεων σε όλες ...
τις χώρες και οι εργατικές διαδηλώσεις και απεργίες, παίρνουν τα χαρακτηριστικά της εξέγερσης, απέναντι στην ισοπέδωση των εργατικών κατακτήσεων που προωθεί το κεφάλαιο. 

Οι εργατική εξέγερση στη Αγγλία αλλά και οι κινητοποιήσεις σε χώρες όπως στην Ελλάδα την Πορτογαλία την Ιρλανδία, μπορούν να οδηγήσουν σε ένα ντόμινο εργατικών εξεγέρσεων που θα αγκαλιάσει ολόκληρη την Ευρώπη και θα ανοίξει το δρόμο για προοδευτικές λύσεις και την 

Τεράστια διαδήλωση στο Λονδίνο
Σοσιαλιστική προοπτική.

Τα ρεπορτάζ που μεταδίδουν διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία αναφέρουν ότι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές από όλη τη χώρα συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα και μέσα από μια ειρηνική πορεία ζήτησαν αλλαγή πολιτικής.
Περισσότερα από 600 λεωφορεία έφτασαν στην πρωτεύουσα. Τα συνδικάτα υπολόγιζαν ότι ο αριθμός των διαδηλωτών θα ξεπεράσει τις 100.000, ενώ τα πρακτορεία αναφέρονται ακόμα και σε πλήθος που ξεπερνά τους 500.000 ανθρώπους.

Σε κάθε περίπτωση, εκτιμάται ότι είναι η μεγαλύτερη διαδήλωση των τελευταίων οκτώ ετών.
Η αστυνομική δύναμη δεν ξεπέρασε τους 4.500 ένστολους.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, η ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερα εορταστική και ο κύριος όγκος των διαμαρτυρόμενων Βρετανών προχώρησε με βάση την προγραμματισμένη πορεία, φωνάζοντας συνθήματα και κρατώντας πανό στα οποία αναγράφεται "Όχι Περικοπές" και "Οι Περικοπές Δεν Είναι Η Θεραπεία".

Ειδησεογραφικά πρακτορεία μεταδίδουν ότι μικρές ομάδες διαδηλωτών, που διασπάστηκαν από την κυρίως πορείας, πέταξαν μπογιές σε βάρος αστυνομικών οχημάτων και ορισμένων καταστημάτων, ενώ κατέστρεψαν βιτρίνες και μία τράπεζα στην Όξφορντ Στριτ. Μάλιστα, δεκατρία συνολικά καταστήματα αναγκάστηκαν να κλείσουν τις πόρτες των καταστημάτων τους. Προς το παρόν η αστυνομία έχει ανακοινώσει τη σύλληψη ενός ατόμου.

Η πορεία πέρασε μπροστά από την πρωθυπουργική κατοικία, στην οδό Ντάουνινγκ και κατέληξε στο Χάιντ Παρκ. Ανάμεσα στους ανθρώπους που θα μίλησαν εκεί είναι και ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, Εντ Μίλιμπαντ. "Μου είπαν ότι δεν θα έπρεπε να έρθω εδώ σήμερα και να μιλήσω. Αλλά είμαι υπερήφανος να στέκομαι στο πλευρό σας. Υπάρχει και άλλος τρόπος", ήταν τα λόγια του, όπως τα μετέδωσε το BBC.

"Η συμμετοχή αυτή ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Είναι φανταστικό. Είναι η μεγαλύτερη διαδήλωση εδώ και μία γενιά στο Λονδίνο", δήλωσε ο γενικός γραμματέας του συνδικάτου Unite Λιν Κακλάσκι και πρόσθεσε ότι "υπάρχει πραγματικός θυμός στη χώρα αυτή και χιλιάδες άνθρωποι έχουν έρθει εδώ για να το πουν. Σύμφωνα με την αστυνομία, έχουν έρθει περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι".

Πηγή: http://www.iskra.gr/

4 σχόλια:

  1. εργατική εξέγερση με ομιλητή τον Μίλιμπαντ των Εργατικών;;;

    πάλι καλά που δεν ήταν και οι Μπλερ-Μπράουν στην εξέδρα.

    σα να ανεβεί ο σαμαράς δηλαδή στην εξέδρα παρέα με τον παναγόπουλο και να ρίχνουν αντικυβερντικές κορώνες!!! αν και ο παπανδρέου το έχει κάνει νομίζω, κυκλοφορεί και σχετική φωτογραφία

    ήθελα να ξερα εκεί στο iskra που τη βρήκαν τη σοσιαλιστική προοπτική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το σχόλιο σου θυμίζει την κριτική που κάνει το ΚΚΕ για τις συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και στην ουσία επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος, ταυτίζοντας τους διαδηλωτές και τους απεργούς με την ηγεσία κάποιων συνδικάτων ή κομμάτων.
    Ο Λένιν εδώ και πάρα πολλά χρόνια εξήγησε τις διαφορές που υπάρχουν και τις έγραψε στο βιβλίο "Αριστερισμός παιδική ασθένεια του κομουνισμού"
    Δεν μπορεί κανένας να κατηγορήσει τους Άγγλους για την συμμετοχή τους σε αυτήν την κινητοποίηση, ούτε όσους χαίρονται με αυτήν την κατάσταση . Ο Σοσιαλισμός για όσους πιστεύουν σε αυτόν, γεννιέται με την κίνηση των εργαζομένων και όχι με την επιτυχία των κομματικών πάρτι, συγκεντρώσεων και εκδηλώσεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δηλαδή αν στην ελλάδα είχαμε μια συγκυβέρνηση σαμαρά-μπακογιάννη που εφάρμοζε τη σημερινή πολιτική του πασοκ (που πλέον είναι πανευρωπαϊκή) και διοργάνωναν, ημέρα σάββατο(!), γσεε-αδεδυ διαδήλωση με 200.000 κόσμο (αναλογικά με το λονδίνο) και τον παπανδρέου στο βήμα

    αυτό θα ήταν 'εργατική εξέγερση' που μπορεί να οδηγήσει 'σε ένα ντόμινο εργατικών εξεγέρσεων που θα αγκαλιάσει ολόκληρη την Ευρώπη και θα ανοίξει το δρόμο για προοδευτικές λύσεις και την Σοσιαλιστική προοπτική';

    αν ναι, πάω πάσο

    http://epohi.gr/portal/images/stories/paporei.jpg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε ανώνυμε 2:03μ.μ.
    Συνεχίζεις να ταυτίζεις τους διαδηλωτές με τις ηγεσίες των κομμάτων και των συνδικάτων.
    Μην προσπαθείς να δημιουργήσεις θεωρητικές καταστάσεις γιατί θα βρεθούν πολλές διαφορές στα παραδείγματα που θα διαλέξεις.
    Το βασικό είναι , ότι όταν οι εργαζόμενοι είναι στον δρόμο κανένας Παπανδρέου και Σαμαράς δεν μπορεί να τους σταματήσει εύκολα. Μέσα από την διαδικασία του δρόμου οι εργαζόμενοι αποκτούν την αυτοπεποίθηση, την εμπειρία και την γνώση , πως να κερδίζουν.
    Στην δεκαετία του 80 όταν δεν έμπαιναν τέτοια ζητήματα και όλα τα κόμματα πηγαίναν στις κοινές συγκεντρώσεις των συνδικάτων, τότε είχε σαν αποτέλεσμα να διασπαστεί η ΠΑΣΚ αν γνωρίζεις και δημιουργήθηκε η πλειοψηφία των 26 της Γ.Σ.Ε.Ε. με κομμάτι της ΠΑΣΚ και την Αριστερά. Η αριστερά και τότε δεν φάνηκε άξια και κατέληξε να φέρει τον Μητσοτάκη στην κυβέρνηση και η ίδια να διασπαστεί και να διαλυθεί.
    Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούν τα πράγματα Όταν οι εργαζόμενοι βγαίνουν στους δρόμους η Σοσιαλιστική προοπτική είναι πιο κοντά.
    Όσοι περιμένουν πρώτα να καθαρίσουν οι απόψεις της κοινωνίας και μετά να κατέβουν ενωτικά στους δρόμους τότε απλά υπεκφεύγουν για να κρύψουν είτε την απογοήτευσή τους για ένα τέτοιο ενδεχόμενο είτε την συναίνεσή τους.
    Δεν καταλαβαίνω γατί ψειρίζουμε τόσο πολύ τα γεγονότα της Βρετανίας και γιατί τα απαξιώνουμε , στις συγκεντρώσεις η αριστερά ήταν παρούσα και ένιωσε πρωτόγνωρα συναισθήματα. Όσο προχωράει το κίνημα τόσο θα διαμορφώνει και την ηγεσία του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή