Η ακόλουθη επιστολή παραδόθηκε στην ελληνική κυβέρνηση στις 12 του Ιουλίου 2011, καθιστώντας σαφές ότι ο λαός της Γάζας παλεύει για την ελευθερία του και το σεβασμό των δικαιωμάτων του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματός του να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή και όχι δια μέσου φιλανθρωπίας.
Όπως όμως λέει και η παροιμία, «στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα». Τρεις ημέρες αργότερα, ο εκπρόσωπος του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, κ. Δελαβέκουρας, επανέλαβε τη «γενναιόδωρη προσφορά» της ελληνικής κυβέρνησης να προσφέρει περιορισμένη ανθρωπιστική βοήθεια στο λαό της Γάζας – αντί να βοηθήσει να αποκτήσει την ελευθερία του που είναι και δικαίωμά του. Ακολουθεί η επιστολή που έλαβε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών:
«Εμείς, τα μέλη της παλαιστινιακής κοινωνίας των πολιτών στη Γάζα, έχουμε παρακολουθήσει τις ενέργειες στις οποίες η κυβέρνησή σας έχει προχωρήσει για να εμποδίσει τον απόπλου του στόλου της Ελευθερίας ΙΙ προς τη μεγαλύτερη ανοικτή φυλακή – Λωρίδα της Γάζας – με στόχο να αμφισβητήσει τον εγκληματικό αποκλεισμό ...