Είσοδος Ελεύθερη
Οργανισμός Ελληνικού Θεάτρου «Αιχμή»
Μπορεί τίτλος να υποδηλώνει το στόχο, αλλά δεν προεξοφλεί το αποτέλεσμα. Από κρίνεται μόνον επί σκηνής. Όσοι, λοιπόν, «πορεύονται κατά «τέχνην» έχουν να διανύσουν την απόσταση από τις αξίες που πρεσβεύουν, ως την πραγμάτωση...
τους. Κι εμείς, άλλο είμαστε, παρά απλοί οδοιπόροι σ' αυτόν το μακρύ, τον ατελείωτο δρόμο.
Ωστόσο, η «Προς Διόνυσον» διαδρομή περνάει από πολλές Συμπληγάδες. Στην κλασσική αρχαιότητα το θέατρο αποτελούσε την κορύφωση της ζωής του άστεως.Στις σύγχρονες κοινωνίες είναι δέσμιο των οικονομικών αναγκών και παγιδευμένο στους κανόνες της αγοράς. Ήδη, στον ευρύτερο χώρο της τέχνης δημιουργούνται αλυσίδες παραγωγής, προβολής και διακίνησης αναλώσιμων «πολιτιστικών» προϊόντων, ενώ, η μεθοδευμένη ειδωλοπλασία προάγει στην ειδωλολαγνεία. Αυτή η διαδικασία τυποποίησης και πολτοποίησης, καταργεί την ταυτότητα, την ετερότητα και την ποικιλία και ευτελίζει την τέχνη.
Σε όλα αυτά συντελεί και μια στρεβλή και κοντόθωρη περί ανάπτυξης αντίληψη, που καλλιεργεί τη λατρεία στα φετίχ των μεγεθών, των αριθμών και των δεικτών. αλλά αδιαφορεί για τη διάσταση της ποιότητας. "Όμως, τα εύθραυστα ιδανικά του ευδαιμονισμού και του χυδαίου καταναλωτισμού, απλά αποδομούν την κοινωνία και οικοδομούν τον μονοδιάστατο και μικροδιάστατο άνθρωπο. Μόνον όταν αυξάνεται "το της ψυχής πτέρωμα». ο άνθρωπος προσεγγίζει το ιδεώδες του «βέλτιστου βίου. Σ' ένα τέτοιο αφιλόξενο περιβάλλον, η θεατρική πράξη ασφικτιά. Αλλά όσο περισσότερα είναι τα εμπόδια, τόσο πληθαίνουν τα κίνητρα για αντίσταση και αντίδραση. Τα ισχυρά απορρυπαντικά της αγοράς ματαίως προσπαθούν να κάνουν αόρατους εκείνους που «λεκιάζουν» το τυποποιημένο κοστούμι της πολιτιστικής ομοιομορφίας. Από τη γενέθλια γη του θεάτρου δεν λείπουν οι σταυροφόροι και οι ακρίτες του θεατρικού πολιτισμού μας. Αυτοί που αγωνίζονται τον καλόν αγώνα και έχουν κάνει το Θέατρο αίρεση βίου.
Η δική μας θεατρική "αιχμή» συνοψίζει και συμβολίζει τη θέση, τη στάση και τη δράση μας. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια θητεία, και διακονία του θεάτρου. Μι συνέπεια και ευθύνη. Και κάτι ακόμη μια κατ' εξακολούθηση παραβατική συμπεριφορά στους εξωκαλλιτεχνικούς νόμους της αγοράς. Με πλήρη επίγνωση των συνεπειών και των Θυσιών που συνεπάγεται τούτο.
Κώστας Πολιτόπουλος Γιάννης Νικολαΐδης
Ο Δρόμος για τη Θήβα
Αντιγόνη η Αγία
Κοιτούσα τις Θηβαίες στο λεωφορείο.
Δεν έμεινε καμιά «Αντιγόνη», μόνο «Ισμήνες» έρημες και χαμογελαστές μέσα στη θλίψη τους. Και η διαδρομή του «Οιδίποδα» απούσα-χωρίς επιστροφή.
Ομίχλη στη βιομηχανική περιοχή, εγκαταλελειμμένα εργοστάσια που γράφουν «πωλείται» και «ενοικιάζεται», γεμάτη η Εθνική οδός που πάει για τη «Θήβα».
Και η πορεία του Οιδίποδα γεμάτη ερωτήματα και ερωτηματικά που μένουν αναπάντητα, που δεν αντέχουν πια καν να ρωτήσουν πώς φτάσαμε στο σταυροδρόμι για τη «Θήβα την Εφτάπυλη», που δεν της μένει ούτε μια πύλη ν’ ανοίξει για να μπει κανείς. Κάποια Ισμήνη του θλιβερού λεωφορείου για τη Θήβα, άνοιξε το κινητό της ν’ απαντήσει-όχι βέβαια στη Σφίγγα!
Αχ Αντιγόνη… τι γύρευες μόνη στη Θήβα την Εφτάπυλη… χωρίς αποσκευές!
Η Ισμήνη που απόμεινε είναι γεμάτη…συσκευές!
-Αντιγόνη με τα μάτια στραμμένα στα χνάρια σου, ψάχνω να σε βρω για να συντηρήσεις τα όχι μου…Δεν αντέχω τα «μάλιστα» που μου’ μαθαν να λέω…
Τα τείχη έπεσαν, η Θήβα χάθηκε, η Αντιγόνη είναι Νεκρή και οι «Θηβαίοι» που την αρνήθηκαν ψάχνουν να βρούνε στήριγμα.
Την είπαν Αγία, την είπαν Αρετή, Τόλμη, Ελευθερία κι ο καθένας ψάχνει να της δώσει ένα όνομα και τις διαστάσεις που του λείπουν και ονειρεύεται…
Και ο δρόμος για τη «Θήβα», συνεχίζεται…
Είμαστε ΟΛΟΙ συνυπεύθυνοι…
Γιάννης Νικολαΐδης
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ
ΔΙΑΝΟΜΗ - ΡΟΛΟΙ
ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Φωτεινή Φιλοσόφου
ΚΡΕΩΝ: Κώστας Καστανάς
ΦΥΛΑΚΑΣ: Ζαχαρίας Ρόχας
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ: Κώστας Λάσκος
ΙΣΜΗΝΗ: Δανάη Καλαχώρα
ΑΙΜΩΝ: Δημήτρης Γιαννακόπουλος
ΑΓΓΕΛΟΣ: Χρήστος Κανέλλης
ΕΥΡΙΔΙΚΗ: Κοραλία Ροδίτη
ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ
Γιάννης Νικολαΐδης
Μπάμπης Πισιμίσης
Μπάμπης Τιμοθέου
ΧΟΡΟΣ
Κώστας Λάσκος, Χρήστος Κανέλλης,
Δανάη Καλαχώρα, Αλέκος Ρώτας, Ρένος Ρώτας,
Δημήτρης Γιαννακόπουλος,Λυδία Τσάμη κ.ά.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση: Κώστας Πολιτόπουλος
Σκηνοθεσία: Γιάννης Νικολαΐδης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Σκηνικά: Μιχάλης Αγγελάκης
Κοστούμια: Όλγα Σχοινά
Φωτισμοί: Στέφανος Κομιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου