
Χρόνια πολλά με μια φωτογραφία του Χριστουγεννιάτικου Δένδρου της Ιτέας από το hallucinations1
Τοποθέτησαν στην είσοδο της Νομαρχίας χάρτινες ανεμογεννήτριες στολισμένες με χριστουγεννιάτικες μπάλες ζητώντας να μην καταστραφεί ο Ελικώνας από την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση αιολικών πάρκων βιομηχανικού τύπου.
Αναλυτικά η προκήρυξη
O EΛΙΚΩΝΑΣ ΑΛΛΑΖΕΙ- ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΑΣΗ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙΧάρτης αιολικών: με άδεια παραγωγής (πράσινο χρώμα, ) αίτηση στη ΡΑΕ (κόκκινο χρώμα)
Με την συμφωνία της Νομαρχιακής Αρχής και πολλών Δημοτικών Αρχών, τα βουνά της Βοιωτίας, μετατρέπονται σε χώρους εγκατάστασης δεκάδων αιολικών πάρκων βιομηχανικού τύπου. Αυτό σημαίνει εκατοντάδες Α/Γ, ύψους έως και
Τα τελευταία δάση της Βοιωτίας απειλούνται με ολοσχερή εξαφάνιση στο βωμό του γρήγορου κέρδους λίγων εταιρειών.
ΟΧΙ στην ιδιωτική ασυδοσία που καταστρέφει τον Ελικώνα
Ο Πατέρας Ιωάννης Οικονομίδης γνωστός σε μας τους Βοιωτούς για το περιβαλλοντικό του έργο στα Oινόφυτα.... και όχι μόνο ... Ο πατέρας Iωάννης Oικονομίδης είναι ενεργό μέλος του συντονιστικού της Συμπαράταξης Βοιωτών για το περιβάλλον και δίνει μαζί με όλους , αγώνες για να μη ... μετατραπεί η Βοιωτία σε ζώνη ανεξέλεγκτης εγκατάστασης βιομηχανικών μονάδων...
Ολη η συνέντευξη του Π.Οικόνομίδη στον ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΊΑ
Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
Κλείνει τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, τακτοποιεί τα φωτογραφικά σύνεργα στις θήκες τους, φοράει το ράσο του. Είναι ένα ξεχωριστό απόγευμα για τον παπα-Γιάννη Οικονομίδη, που πρωτογνωρίσαμε σχεδόν τρία χρόνια πριν. Η Ακαδημία Αθηνών αποφάσισε να του απονείμει βραβείο «για πράξη κοινωνικής αρετής και ανθρωπισμού, σε τομέα που η μέριμνα της πολιτείας ήταν ανύπαρκτη ή ανεπαρκής»!
«Το πρόβλημα αναδείχθηκε, τώρα ήρθε η δύσκολη ώρα να παρθούν αποφάσεις απέναντι σε συγκεκριμένους ρυπαντές, συγκεκριμένους αρμοδίους», λέει ο παπα- Γιάννης Οικονομίδης, περπατώντας στην τοξινωμένη όχθη του Ασωπού «Το πρόβλημα αναδείχθηκε, τώρα ήρθε η δύσκολη ώρα να παρθούν αποφάσεις απέναντι σε συγκεκριμένους ρυπαντές, συγκεκριμένους αρμοδίους», λέει ο παπα- Γιάννης Οικονομίδης, περπατώντας στην τοξινωμένη όχθη του Ασωπού Οσο ανύπαρκτη ήταν δηλαδή στα Οινόφυτα, όπου εδώ και δεκαετίες ο Ασωπός ποταμός μετατρέπεται σε ανοιχτό βόθρο υποδοχής βιομηχανικών λυμάτων. Ο παπα-Γιάννης αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια αμέτρητες ώρες να φωτογραφίζει τις παράνομες χωματερές των εργοστασίων και τους σωλήνες που άδειαζαν τόνους χημικών στα ποτάμια, να μετρά θανάτους από καρκίνο, να μιλά με τους συμπολίτες του.Λίγο πριν φιλήσει τα τρία του παιδιά και ξεκινήσει να παραλάβει, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, το βραβείο «εις μνήμην Μαυρίκου Αντωνίου Καζέ και Φανής χήρας Μ.-Αντ. Καζέ», μιλάμε μαζί του για τραγωδίες και χαρμολύπες, το τεράστιο κενό της Εκκλησίας, την υποκρισία της νηστείας:
Τον Απρίλιο του 2007, ο παπα-Γιάννης Οικονομίδης ήταν ένας άγνωστος «ρασοφόρος ακτιβιστής», όπως άγνωστη στον πολύ κόσμο ήταν και η «τραγωδία» με την τοξική μόλυνση του Ασωπού ποταμού. Τι άλλαξε από τότε;
«Τώρα η τραγωδία του Ασωπού είναι γνωστή. Φτάσαμε σε ένα σημείο όπου το κέντρο βάρους φεύγει από την ανάδειξη του προβλήματος και περνά στις ζητούμενες λύσεις. Γνωστοί έγιναν επίσης οι οργανωμένοι πολίτες της περιοχής που έκαναν πολύ σημαντικές παρεμβάσεις...».
«Σταθμοί» τραγωδίας
Στην πορεία αυτή, ποιοι ήταν οι σημαντικότεροι σταθμοί;
«Μέχρι και τον Αύγουστο του 2007 προσπαθούσαμε να ανοίξουμε τη συζήτηση για το θέμα. Τότε αποκαλύπτεται η ύπαρξη του εξασθενούς χρωμίου. Κρατώ ως επόμενο σταθμό την προσφυγή της ΕΚΠΟΙΖΩ κατά του Δήμου Οινοφύτων, όπου για πρώτη φορά ελληνικό δικαστήριο λέει ότι η πολιτεία δεν έχει το δικαίωμα να κάνει πειραματόζωα τους πολίτες της. Τότε γέμισε ο τόπος μας μαύρες πλαστικές δεξαμενές ώστε να αποθηκεύει ο κόσμος νερό για τις βασικές του ανάγκες. Ακολούθησε η έκθεση του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, όπου για πρώτη φορά ανεξάρτητη αρχή γράφει επιτέλους επίσημα κάτι που ξέραμε, ότι δηλαδή η τοπική αυτοδιοίκηση κάθε βαθμού και τα υπουργεία μεθόδευαν την "εξαφάνιση" των τοξικών που παράγονταν στην περιοχή. Αλλος ένας σταθμός ήταν η εκδήλωση στις Βρυξέλλες που οργάνωσε το Ινστιτούτο Τοπικής Ανάπτυξης Πολιτισμού Οινοφύτων με το κόμμα των Πρασίνων, όπου για πρώτη φορά αναδείχθηκε το πρόβλημα και κερδίσαμε σε επίπεδο Ε.Ε. πως δεν νοείται όριο ασφαλείας για έκθεση σε καρκινογόνους και μεταλλαξιογόνους παράγοντες και ότι υπάρχει θεσμικό κενό που πρέπει να καλυφθεί με μηχανισμό παρέμβασης σε περιστατικά χημικής ρύπανσης εις βάρος του περιβάλλοντος και του πληθυσμού. Σταθμός είναι επίσης η έναρξη χρήσης ένδικων μέσων από πολίτες στα αστικά και ποινικά δικαστήρια κατά βιομηχανιών και οργάνων της πολιτείας για αποζημιώσεις, έκθεση σε κίνδυνο, διαφυγόντα κέρδη, μείωση αξίας ακινήτων και ψυχική οδύνη, όταν κάποιος έχει χάσει άνθρωπό του από την έκθεση στη ρύπανση».
Οδηγήθηκε κάποια τέτοια υπόθεση σε απόφαση;
«Στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπάρχει θετική εισήγηση για την προσφυγή μας κατά της νομαρχίας Βοιωτίας, η οποία όφειλε να εξετάσει τα αιτήματά μας για άρση των παράνομων αδειών λειτουργίας που είχε εκδώσει και να μην τους επιτρέπει ανενόχλητους να ρυπαίνουν».
Χαρμολύπη
Οι βροχές κατεβάζουν περισσότερο νερό στον Ασωπό αλλά το χρώμα του παραμένει αφύσικο, θυμίζοντας τις μετρήσεις βαρέων μετάλλων που έκρυβαν οι αρμόδιοι Οι βροχές κατεβάζουν περισσότερο νερό στον Ασωπό αλλά το χρώμα του παραμένει αφύσικο, θυμίζοντας τις μετρήσεις βαρέων μετάλλων που έκρυβαν οι αρμόδιοι Η βράβευση της Ακαδημίας είναι ένας σταθμός;
«Σε επικοινωνιακό επίπεδο είναι. Οχι όσον αφορά το πρόσωπό μου, αλλά την αναγνώριση που βρίσκουν έτσι οι συλλογικοί μας αγώνες».
Πώς νιώθετε όμως προσωπικά για τη βράβευση;
«Κατά πρώτον νιώθω λυπημένος, γιατί εάν έκαναν σωστά τη δουλειά τους οι τοπικές αρχές δεν θα χρειαζόταν αυτός ο αγώνας για να αναδειχθεί το πρόβλημα. Κατά δεύτερον, χαρούμενος, διότι με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζονται με τον καλύτερο τρόπο οι προσπάθειες των περιβαλλοντικών οργανώσεων. Νιώθω επίσης "μισός", διότι θα προτιμούσα να μοιραστώ το βραβείο με τον Θανάση Παντελόγλου, που μας άνοιξε τα μάτια και στάθηκε στο πλευρό μας με την επιστημονική του κατάρτιση όλα αυτά τα χρόνια».
Η χαρμολύπη είναι και στοιχείο της χριστιανικής πίστης...
«Η ζωή η ίδια είναι χαρμολύπη. Αποτελεί βίωμα για όλους μας να χαίρεσαι για κάτι που αποτελεί τραγωδία. Χαίρεσαι όταν επιτέλους ακούγεται η φωνή σου, αλλά στο βάθος υπάρχει λύπη ξέροντας ότι χιλιάδες άνθρωποι έχουν υποστεί ζημιά ενδεχομένως μη αναστρέψιμη».
Κάτι σαν τη Σταύρωση με την Ανάσταση.
«Την Ανάσταση όμως δεν την έχουμε δει ακόμη».
Επί της ουσίας, το βραβείο λέει κάτι; Μπορούν οι πνευματικοί άνθρωποι, οι χωρίς δικαστική ή πολιτική εξουσία να βοηθήσουν;
«Είναι πάγιο αίτημα οι πνευματικοί άνθρωποι να ασχοληθούν με το περιβαλλοντικό ζήτημα. Είναι πνευματικό ζήτημα ακόμη και αν εκφράζεται με υλικό τρόπο. Ξεκινά από τη στάση που έχουμε απέναντι στον κόσμο και το περιβάλλον γύρω μας».
Αν είχατε περιθώριο να μιλήσατε σήμερα στην Ακαδημία, τι θα λέγατε;
«Θα ήθελα αυτοί οι σοφοί να ασχοληθούν με το γιατί φτάσαμε ώς εδώ. Για ποιο λόγο ρημάχτηκε ο τόπος, τι δεν κάναμε καλά. Μπροστά μας είναι η υλοποίηση λύσεων και εκεί χρειάζεται η συμπαράσταση όλων».
Τι γίνεται όμως όταν ένας πνευματικός φορέας χρησιμοποιεί οικονομικές χορηγίες από συμφέροντα που ενδεχομένως ρυπαίνουν;
«Η Εκκλησία μας λέει ότι επ' ουδενί δεν πρέπει να πάρεις βρώμικα λεφτά, έστω και αν είναι για καλό σκοπό. Εχει σημασία να μη σε φιμώνει η χρηματοδότηση. Ο,τι πετύχαμε έως σήμερα εμείς το κάναμε χωρίς χρηματοδότηση».
Το ότι φοράτε ράσο συνεχίζει να βοηθάει τις δράσεις σας, όπως λέγαμε στην πρώτη μας κουβέντα; Ρωτώ, διότι πριν από μήνες είχαμε φαινόμενο προπηλακισμού από αγρότη της περιοχής σε βάρος σας.
«Αυτό ήταν ένα σύμπτωμα της βαριάς αρρώστιας που περνάμε. Το να στέκεσαι στα επιφανειακά συμπτώματα αποπροσανατολίζει... Ηταν ένα ατυχές περιστατικό που δείχνει πού μπορεί να φτάσουν τα πράγματα όταν η πολιτεία είναι απούσα».
Λέγαμε επίσης τότε ότι η εκκλησιαστική ιεραρχία βοηθούσε το έργο σας. Στο μεταξύ, εξελέγη αρχιεπίσκοπος άνθρωπος που κατάγεται από αυτήν ακριβώς την περιοχή των Οινοφύτων. Επαιξε κάποιο ρόλο αυτό;
«Τελώ εν αναμονή αποτελεσματικής παρέμβασης της Εκκλησίας μας και για το τοπικό περιβαλλοντικό πρόβλημα και για το ευρύτερο. Θεωρώ ότι υπάρχει τεράστιο κενό, το οποίο πρέπει να καλυφθεί. Είναι πνευματικό ζήτημα αλλά καταλήγει σε συγκεκριμένα πρόσωπα, συγκεκριμένους χριστιανούς, συγκεκριμένους ρυπαντές, με τους οποίους η οποιαδήποτε εξουσία, οποιαδήποτε εκκλησία πρέπει να συγκρουστεί. Η σύγκρουση είναι δομικό συστατικό για να πάνε τα πράγματα μπροστά. Η Εκκλησία προχώρησε μέσα από συγκρούσεις με την εξουσία. Εγώ περιμένω την Εκκλησία να συγκρουστεί για το θέμα το περιβαλλοντικό, το οποίο είναι κατ' εξοχήν πνευματικό ζήτημα και πρέπει να την αφορά. Εχουμε το φωτεινό παράδειγμα του "πράσινου" Οικουμενικού Πατριάρχη που, νομίζω, δείχνει τον δρόμο. Εμείς όμως δεν πρέπει να μιλάμε θεωρητικά και γενικά, έχουμε συγκεκριμένο πρόβλημα, συγκεκριμένη μητρόπολη, συγκεκριμένη ενορία, συγκεκριμένους ανθρώπους. Και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα...».
Οι Αρχές
Σε επίπεδο συνεργασίας με τις Αρχές άλλαξε κάτι;
«Μέχρι τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές είχαμε έναν πόλεμο με την πολιτεία σε κάθε επίπεδο. Αρνηση παροχής στοιχείων, προσπάθεια κάλυψης-υποβάθμισης του προβλήματος για να πέσουν οι υπεύθυνοι στα μαλακά. Εχουμε κρατικά έγγραφα που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι είναι επ' ωφελεία μας να πίνουμε εξασθενές χρώμιο! Οι δράσεις μας ενόχλησαν για πρώτη φορά την εξουσία. Συμβάλαμε στο να αρχίσει να γυρίζει ο δυσκίνητος μηχανισμός, ζητούμενο είναι το πού θα οδηγήσει η κινητικότητα. Από τις εκλογές και μετά η εικόνα άλλαξε. Οι επιλογές προσώπων σε σημεία καίρια, όπως η Ειδική Γραμματεία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος και η Επιθεώρηση, συγκεκριμένα η Μαργαρίτα Καραβασίλη και ο Παναγιώτης Μέρκος, είναι άνθρωποι που υπέστησαν διωγμό για τη στάση που κράτησαν στο θέμα του Ασωπού ποταμού. Δικαιολογημένα και εμείς ανεβάζουμε τον πήχη».
Στο ποίμνιό σας είδατε αλλαγές;
«Πολλές. Η δυσπιστία που υπήρχε στην αρχή από μερικούς έγινε εμπιστοσύνη. Δείξαμε συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια και άλλαξε η ποιότητα αντίδρασης της τοπικής κοινωνίας. Οι άνθρωποι είναι περισσότερο ενημερώμενοι, υποψιασμένοι απέναντι στην εξουσία, ανησυχούν για την υγεία τη δική τους και των παιδιών τους».*
«Οσοι ρυπαίνουν δεν σώζονται με νηστεία»
Αν ερχόταν κάποιος να σας εξομολογηθεί μια περιβαλλοντική αμαρτία, τι θα του λέγατε; Ποινή... νηστείας;
«Κάθε φορά που κάνει κάποιος μια αδικία, ο καλύτερος τρόπος να συγχωρεθεί, ας πούμε, το αμάρτημα είναι να διορθώσει την κατάσταση. Να σταματήσει αμέσως ο ρυπαντής να ρυπαίνει. Κακώς φτάσαμε στο σημείο να κάνουμε το αυτονόητο μόνο διά της επιβολής. Η ρύπανση χτυπά και τους ίδιους, η επίσκεψη και μόνο στο εργοστάσιο βλάπτει. Η νηστεία είναι ένα απλό παράδειγμα του πώς θα μάθουμε τον εαυτό μας να λέει και ένα "όχι". Ο βιομήχανος-ρυπαντής απλώς κατασπαράζει τον κόσμο, τον βλέπει σαν πρώτη ύλη. Σίγουρα δεν νηστεύει. Ας νηστεύει εκκλησιαστικά, ας είναι πιστός, ας μην τρώει κρέας. Η καλύτερη νηστεία δεν είναι η υποκριτική του "δεν θα φάω κρέας σήμερα", αλλά θα σταματήσω να ρυπαίνω και όσα κέρδισα παρανόμως τόσα χρόνια θα τα ρίξω στην αποκατάσταση. Να το πάω πιο πέρα; Θα ψάξω να βρω πόσοι έπαθαν καρκίνο από μένα, θα προσπαθήσω να τους κάνω καλά και αν έχουν πεθάνει, να βοηθήσω τις οικογένειές τους».
Και κάτι πρακτικό... Στα Θεοφάνια, σε τι λογής νερό θα ρίξετε τον Σταυρό;
«Σίγουρα σε νερό ρυπασμένο και βρώμικο. Στο δίκτυο ύδρευσης έχουμε ακόμη προβλήματα. Το διυλιστήριο δεν φτιάχτηκε σωστά, δεν αποδίδει, δεν πίνουμε δυστυχώς νερό, παρά τις εξαγγελίες. Αυτό είναι το νερό όμως που έχουμε, αυτό θα αγιάσουμε...».
Πάντως ο πρώτος αγιασμός υδάτων έγινε στον ποταμό Ιορδάνη...
«Στους ποταμούς δίπλα πρωτοαναπτύχθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός. Εμείς σήμερα "ανταποδίδουμε" το καλό που μας έκαναν...».
ΑΠΌ ΒΟΙΩΤΙΚΆ
Η Βοιωτία λέει όχι στον Κοπελούζο from tv xoris sinora on Vimeo.
Η σχεδιαζόμενη επένδυση, στην ήδη επιβαρυμένη περιοχή της Βοιωτίας, προβλέπει την κατασκευή μονάδας φυσικού αερίου, 447 MW συμφερόντων της πολυεθνικής ENEL και του ομίλου Κοπελούζου. Η μονάδα, τεχνολογίας συνδυασμένου κύκλου, θα καταλάβει χώρο 150 στρεμμάτων σε κοιλάδα που διαρρεέται από τον Β. Κηφισό αποτελεί πεδίο της μάχης της Χαιρώνειας, είναι διάσπαρτη από αρχαιολογικά και προϊστορικά ευρήματα και αρχαιότητες παγκόσμιας ακτινοβολίας (Λέων, Αρχαιολογικό Μουσείο, Αρχαίο Θέατρο, Ακροπόλεις Χαιρώνειας, Πανοπέα, Δαύλειας).
Για το θέμα έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας ο Δήμος χαιρώνειας αλλά και κάτοικοι της περιοχής ενώ τη δυσάρεστη έκπληξη των κατοίκων προκάλεσε η αιφνιδιαστική ανατροπή της απόφασης του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, το οποίο αν και τον Ιούλιο του 2008 απέρριψε την επένδυση εντούτοις, λίγους μήνες μετά επανέφερε το θέμα και ενέκρινε την επένδυση με απλή επαναφορά των όρων που είχαν ήδη συζητηθεί και απορριφθεί και παρά την απόλυτη αντίθεση της Θ Εφορείας Αρχαιοτήτων, του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και της γενικής συνέλευσης του Συλλόγου εργαζομένων στο ΥΠΠΟ.
Γάλλοι ακτιβιστές συγκεντρώθηκαν χθες βράδυ μπροστά από την πρεσβεία της Γαλλίας στο Κάιρο, περιμένοντας τα λεωφορεία που θα τους μετέφεραν. Ωστόσο, το ταξιδιωτικό γραφείο στο οποίο ανήκαν τα λεωφορεία τους ειδοποίησε πως δεν είχε λάβει «άδεια από τις αιγυπτιακές αρχές». Οι ακτιβιστές έχουν κατέλαβαν το δρόμο μπροστά από την πρεσβεία, στήνοντας σκηνές και φωνάζοντας συνθήματα όπως: «Η Παλαιστίνη θα ζήσει, η Παλαιστίνη θα νικήσει», «Δεν θα κουνηθούμε έως ότου έλθουν τα λεωφορεία μας».
Στο Gaza Freedom March συμμετέχει και ελληνική αντιπροσωπεία, αποτελούμενη από 32 άτομα. Μιλώντας πριν από λίγο (18.00 ώρα Ελλάδας) στο tvxs.gr, το μέλος του Free Gaza Movement, Βαγγέλης Πισσίας, μετέφερε ότι οι Έλληνες ακτιβιστές βρίσκονταν -ενσωματωμένοι σε γαλλική αντιπροσωπεία- ακινητοποιημένοι στον αυτοκινητόδρομο που οδηγεί στο Ελ Αρίς. Εδώ και περίπου 5 ώρες διαπραγματεύονται με Αιγύπτιους αστυνομικούς, οι οποίοι επιμένουν ότι δεν θα τους επιτρέψουν τη διέλευση προς τη Γάζα. Ανάμεσα στα επιχειρήματα που προβάλλουν (όποτε το κάνουν) είναι η εκτίμηση ότι η κατάσταση στη Γάζα είναι έκρυθμη και πως η παρουσία των ακτιβιστών μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Ο κ. Πισσίας υπογραμμίζει ότι η γαλλική πρεσβεία έχει μεσολαβήσει, τασσόμενη υπέρ του αιτήματος των διαδηλωτών, ωστόσο, ο ίδιος μεταφέρει την επιμονή των αρχών της Αιγύπτου και εκτιμά ότι οι διαδηλωτές θα αναγκαστούν να επιστρέψουν.
Σύμφωνα με πληροφορίες που μεταφέρουν δύο Καναδοί ακτιβιστές του Gaza Freedom March, και τις οποίες επικαλείται το intifada.gr, η Hedy Epstein, 85χρονη επιζών του Ολοκαυτώματος, ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει απεργία πείνας, ως απάντηση στην άρνηση των αιγυπτιακών αρχών να επιτρέψουν στους διαδηλωτές την είσοδο στη Γάζα. «Η κ. Epstein θα παραμείνει έξω από το κτίριο του ΟΗΕ στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στο Κάιρο, στην οδό Cornish al-Nil 1911 , όλη μέρα σήμερα, μαζί με άλλους απεργούς πείνας», αναφέρεται.
«Τις τελευταίες μέρες, έχουν αυξηθεί οι παρενοχλήσεις από φανερούς και κρυφούς αστυνομικούς. Συχνά, αστυνομικοί με πολιτικά πάνε στα ξενοδοχεία αφού έχουν φύγει οι συμμετέχοντες στην πορεία και αποσπούν πληροφορίες για τους διαδηλωτές. Το Gaza Freedom March και άλλες διεθνείς αποστολές παρενοχλούνται και τους έχει απαγορευτεί η είσοδος στη Γάζα.
Το κίνημα αλληλεγγύης από τη Γαλλία κατασκήνωσε στο δρόμο έξω από τη γαλλική πρεσβεία στο Κάιρο. Τους δόθηκαν διαβεβαιώσεις ότι θα τους επιτραπεί να φύγουν με λεωφορεία για τα σύνορα με τη Γάζα, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ. Λίγο αργότερα (μερικές ώρες πριν), περικυκλώθηκαν από τα αιγυπτιακά ΜΑΤ μπροστά στην πρεσβεία τους!», προσθέτει ο έτερος Καναδός διαδηλωτής.
Σημειώνεται ότι για αύριο, Τρίτη 29 Δεκεμβρίου στις 18.00, είναι προγραμματισμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην ισραηλινή πρεσβεία στην Αθήνα.
Μόλις ανελαβα καθήκοντα , τηλεφώνησαν και ζήτησαν συνάντηση από την εταιρία.΄΄Βωξιτες…΄΄. Δέχτηκα δυο στελέχη της εταιρίας, παρουσία και ενός τουλάχιστο Κοινοτικού Συμβούλου, αν θυμάμαι καλά του Μάκη Κλωσσα.
Απάντησα ότι όπως φαίνεται και στο προγραμματικό μας κείμενο [που μάλλον είχαν διαβάσει], δεν θέλουμε ούτε δεχόμαστε καμιά ΄΄βοήθεια΄΄ άλλα απαιτούμε προστασία του τόπου μας από επιφανειακές εξορύξεις, σωστή αποκατάσταση του περιβάλλοντος , κλείσιμο των ανοιχτών πληγών με επιχωμάτωση και φύτευση, προτείνοντας να μεταφέρουν χώμα από τα χωράφια που καλύπτει η λίμνη. Αντιθετα μαλιστα από αυτά που ειχαν συνηθισει[όπως ειπε αργοτερα στελεχος της εταιριας δεν τους ξανατυχε κοινοτητα που δεν ζητησε η δεχτηκε ΄΄βοηθεια΄΄] προσφερθηκαμε να τους βοηθησουμε με εμπειριες από το εξωτερικο για την αποκατασταση των πληγων στο τοπίο.
Η αντιδραση τους παραξενεψε αλλα την δεχτηκαν, ηρθε σε επαφη μαζί μας δασολογος της εταιριας υπευθυνος αποκαταστασης περιβαλλοντος στον οποιο με τον χρονο δώσαμε εντυπο υλικο με φυτα και τροπους αποκαταστασης μεταλλειων στο εξωτερικο,που εξασφαλισαμε, πιεζαμε συνεχως για αποκατασταση ενώ πρασπαθουσαμε να βρουμε συμμαχους [πραγμα δυσκολο] σε ομορες κοινοτητες και δημους καθως και στην κοινωνια.
Ένα περιπου χρονο αργοτερα στελεχος των βωξιτων μαζί με τον διευθυντη δασων Φωκιδας ζητησαν συναντηση και αυτοψια στην θεση Βλαχοθαναση ΄πανω από το κοκκινο χουμα [χωρος καρουτων στα ορια όμως με Λιδωρικι],οπου όπως μας ειπαν σχεδιαζαν επιφανειακη εξορυξη.Πηγαμε στην περιοχη και αφου μας υπενθυμισαν διπλωματικα ότι η τοπικη αυτοδιοικηση δεν εχει αρμοδιοτητα στο θεμα ,αλλα η εταιρια δεν επιθυμει να βρεθει σε συγκρουση μαζί μας,ρωτησαν αν επιτρεπει η κοινοτητα Λιδωρικιου μετα την ενδεχομενη εξορυξη,να ριξουν καποια αδρανη υλικα[κοτρωνια κλπ]στην πλαγια προς κοκκινο χουμα με ελαχιστες κατά τη γνωμη τους επιπτωσεις σε βοσκοτοπο του Λιδωρικιου.Απαντησα ξεκαθαρα όχι και ζητησα συμπαρασταση από τον δασαρχη που ειπε κατι μασημενο ότι δεν είναι δασος η περιοχη ,αρα δεν είναι αρμοδιος.
Παρα το ότι η αρνηση μας δεν δεσμευε νομικα την εταιρια, αυτή δεν προχωρησε σε εργασιες που εθιγαν τον τοπο μας στο διαστημα της θητειας μας.Μολις όμως ανελαβε νεα δημοτικη αρχη αρχες του 1994,η εταιρια προσεφερε ΄΄βοηθεια΄΄ στον Δημο πια Λιδωρικιου ,η οποια εγινε δεκτη από τον τοτε δημαρχο,αναλαμβανοντας [αν είναι δυνατον]την δαπανη βαψιματος του δημαρχειου,γεγονος που επικριναμε ως αντιπολιτευση.Λιγους μηνες αργοτερα αρχισε νεα επιφανειακη εξορυξη στου Βλαχοθαναση,ανοιξαν δρομο προς κοκκινο χουμα και γεμισαν την πλαγια μας με κοτρωνια καταστρεφοντας το τοπιο.Εκτοτε δεν γνωριζω αν και ποτε δοθηκε ΄΄βοηθεια΄΄στο Δημο Λιδωρικιου,αλλα αξιζει να απαντηθει το ερωτημα.; Διαχρονικα ποτε,πως και για πιο λογο ο Δημος Λιδωρικιου ζητησε η δεχτηκε οικονομικη βοηθεια η αλλες εκδουλευσεις απομια ιδιωτικη εταιρια που εχει προκαλεσει τεραστια καταστροφη στον χωρο του.Ακομα με ποιο σκεπτικο ο Δημος μετεχει σε ανωνυμη εταιρια κυριος μετοχος της οποιας είναι εταιρια βωξιτων με την οποια πρεπει να βρισκεται σε διαρκη πολεμο για την προστασια και ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του τοπου μας. Τελος και με την βοηθεια της εκαστοτε αντιπολιτευσης ας ψαξουμε το αν και ποτε μετα το 1994 ο Δημος Λιδωρικιου ασχοληθηκε με την καταστροφη των βουνων μας ,καποιος αρχοντας παρακολουθει την κατασταση,αν το ΔΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΗΚΕ αυτοβουλα η σε συνεργασια με αλλους φορεις και τελικα τι σταση κραταει σημερα
Δικη μου εμπειρια είναι ότι η εταιρια παρα την αδειοδοτηση από το κρατος δεν προχωραει σε εξορυξεις με κατηγορηματικη αρνηση της Δημοτικης Αρχης αν συνοδευεται από καθολικη αρνηση κάθε συναλλαγης,αποδοχης βοηθειας ,εκδουλευσεων κλπ δηλαδη λαδωματος.
Το ιδιο οσο αφορα την κοινωνια των πολιτων.,αν δεν είναι στην πλειονοτητα αδιαφορη και αφηνει την εταιρια να διαπραγματευεται τον δημοσιο χωρο συναλλασσομενη με τους τσοπανηδες ως τους μονους ενδιαφερομενους.
Καλη επιτυχια στην αποψινη εκδηλωση ,ευχες σε ολους. .
Γιωργος Φωτοπουλος - Κοπεγχάγη