Ο Μιχάλης, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, υπήρξε μια συνεπής και νηφάλια φωνή της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Διακρίθηκε για την ανεξαρτησία της γνώμης του, το ανοιχτό μυαλό του, τις ριζοσπαστικές του θέσεις.
Σταθερά προσηλωμένος στις ιδέες της ανανέωσης, της οικολογίας, του ευρωπαϊσμού, υπήρξε πάντα ένας λαμπρός αγωνιστής.
Ηγετικός στέλεχος της ΕΑΡ και μετά του Συνασπισμού, πάλεψε με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια για μια σύγχρονη φυσιογνωμία της Αριστεράς.
Τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΝ θα θυμούνται πάντα τον ευθύ του λόγο, τις πλούσιες γνώσεις του, τη μαχητική του παρουσία. Θα ξέρουν ότι ο Μιχάλης θα είναι πάντα μαζί μας στους δύσκολους δρόμους για μια Αριστερά που πιστεύει στο σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο.
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
Γεννήθηκε στις 19.8.1941. Σπούδασε Νομικά και Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα, στο Μονπελλιέ και το Παρίσι. Διδασκαλία και έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού 2, στο Ινστιτούτο Διοίκησης Επιχειρήσεων του Ορσαί, στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο του Μονπελλιέ. Έρευνες και μελέτες πάνω στη μεσογειακή οικονομία, την ΕΟΚ, την κινεζική αγροβιομηχανία, την αλιεία στην Ελλάδα κ.λπ., για λογαριασμό ΕΟΚ, ΓΚΑΤΤ, ΟΗΕ (1967-1987). Επιστημονικός συνεργάτης στο Πάντειο. Αρθρογραφία στο Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Αντί, την Αυγή, τον Πολίτη... Μέλος της Δημοκρατικής 'Aμυνας κατά τη δικτατορία. Ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ και μέλος της ΚΕ και της ΕΓ της. Διετέλεσε μέλος της Π.Γ. της ΚΠΕ και της Π.Γ. του ΣΥΝ. Ήταν υπεύθυνος του Τμήματος Οικολογίας και Ποιότητας της Ζωής, ευρωβουλευτής του ΣΥΝ έως το 2004, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β΄ Αθηνών στις τελευταίες εκλογές.
Τι απώλεια για τη σοσιαλδημοκρατία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς έχουμε τον Παπαδημούλη και τους ανανεωτικούς ακόμα να κάνουμε "κολεγιές" με το σύστημα.
iteanet έπρεπε να χαίρεσαι βρε!!!
Μην κάνεις τον ανώτερο, έναν-έναν τους εξωντώνετε, σε λίγα χρονάκια θα γίνετε και σεις καθαροί αριστεροί, σιγά, σιγά...
Δείτε μόμο με την Αλέκα αλλά και το Γιωργάκη τι θα κάνετε με τον Έλληνα Φίσερ (Τρεμόπουλο) και τους Πράσινούς του γιατί έχουμε πρόβλημα!
Αυτοί μπορεί να βομβαρδίσουν τη Θεσσαλονίκη αύριο, όπως το Bελιγράδι παλιότερα (1999, ΝΑΤΟ, κλπ).
Η αριστερά έχασε ένα αγωνιστή της που μετά απο την περίοδο κρίσης λόγω της πτώσης των ανατολικων καθεστώτων έδωσε την μάχη της σύνθεσης των απόψεων και της ξαναδημιουργίας της Αριστεράς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αριστεροί δεν χαίρονται με τον θάνατο κάποιου συναγωνιστή τους ακόμα και αν υπήρξαν διαφωνίες μαζί του.
Ρε, μας δουλεύετε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θέλετε και τα λέτε ή το κομμά σας τα υπαγορεύει;
Ποιό απο όλα τα κόμματα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι αισθάνονται οτι πρέπει να πουν έναν καλό λόγο.
Το αισθάνονται και το κάνουν όλοι.
Η αριστερά προσφέρει με ανιδιοτέλεια στον τόπο και τους εργαζόμενους άσχετα με τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν τόσο στο εσωτερικό της όσο και με τους πέρα απο αυτήν χώρους.
Το εργατικό το οικολογικό κίνημα τα κινήματα νεολαίας έχουν βάση την αριστερά και τον κόσμο της και κανένας δεν μπορεί να τα κατηγορήσει ούτε να τα οικιοποιηθεί.
Όποιος και αν πεθαίνει, απ' όπου και αν προέρχεται, άσχετα αν οι ιδεολογικές του απόψεις είναι άκρως αντίθετες με αυτές που υποστηρίζουμε, οφείλουμε για ηθικούς λόγους να σεβόμαστε τον νεκρό. Ναι, είχαμε πολιτικές διαφορές μαζί του, αλλά σε κάθε περίπτωση που πεθαίνει κάποιος, συνηθίζω να λέω: "Ας είναι αναπαυμένος...". Όποιος ή όποια θέλει ας συμφωνήσει ή ας διαφωνίσει μαζί μου! Δεν κρατάω κακίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι σωστό να τα βάζετε με κάποιον που είναι πεθαμένος ιδιαίτρα όταν δεν έχει πειράξει κανέναν και έχει προσφέρει σε αυτόν τον τόπο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι προσέφερε ο συγκεκριμένος? Παντού σβήνει η αριστερά, σε Ρωσία, Κίνα, κλπ. Εδώ μόνο είναι κολλημένοι. Και η αριστερά τι προσέφερε? Όλοι ξέρουμε τα αίσχη που προκάλεσε το '46-49, με παιδομάζωμα και σκοτωμούς αθώων πολιτών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερυσι εφυγε ο Αγγελος Ελεφαντης, φετος ο Μιχαλης Παπαγιαννακης.Ο χωρος της Ανανεωτικης Αριστερας φτωχαινει απο μυαλα και απο σημαντικους ανθρωπους!Καλο ταξιδι συντροφε Μιχαλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν σημερα κλεινει ενας χρονος απο τον θανατο του Άγγελου Ελεφάντη καλο θα ηταν ενα αρθρο για αυτον τον διανοουμενο της Ελληνικης Αριστερας.
ΑπάντησηΔιαγραφήσας πείραξε η αλήθεια και σβήσατε τα τελευταία σχόλια εεεε????? δε σας χάλασε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για τον εμφύλιο κάτω από ένα άρθρο για τον θάνατο του Παπαγιαννάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς σεβαστούμε το γεγονός
Κράτησε την όρεξή σου και θα προκύψουν και αυτά τα θέματα στην πορεία.
Μην ανησυχείς
Ψυχραιμία σε όλες τις πλευρές... Είμαστε στο 2008, όχι στο 1948! Αξίζει να τσακωνόμαστε εμείς οι νεώτεροι για θέματα του παρελθόντος? Ιδεολογικά είμαι τελείως αντίθετος με την αριστερά, αλλά δεν πιάνω τα άκρα! Οφείλουμε όλοι να σεβόμαστε κάθε νεκρό, ανεξάρτητα από τις πολιτικές του απόψεις. Αυτό ίσχυε εδώ και χιλιετίες, έτσι έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες -ας μην είχαν κόμματα με τη σημερινή έννοια, τα μέλη των πόλεων-κρατών και του βουλευτηρίου ανήκαν σε διάφορες ομάδες- έτσι οφείλουμε να κάνουμε και εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες (οι απόγονοι των δοξασμένων αρχαίων Ελλήνων), που -κατά κάποιον τρόπο- είμαστε πιο "διαβασμένοι" από τους αρχαίους (δεν είναι η σωστή λέξη, αλλά δε μου έρχεται η κατάλληλη...).
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως τόνισα και πριν από κάποιες μέρες (φαίνεται παραπάνω), σε κάθε περίπτωση που πεθαίνει κάποιος, συνηθίζω να λέω: "Ας είναι αναπαυμένος..." και το εννοώ. Αξίζει να χαλάει ο ένας τη διάθεση του άλλου? Έχουμε τίποτα να χωρίσουμε προκαλώντας ο ένας τον άλλο? Δε νομίζω... Αντίθετα γινόμαστε μισητοί και παίρνει η μπάλα όλους, απ' όπου και αν προέρχονται. Οι παρέες μου αποτελούνται από άτομα όλων των παρατάξεων, αλλά ΠΟΤΕ δε μαλώσαμε για πολιτικά και είμαστε αγαπημένοι εδώ και 20 χρόνια! Δηλαδή τι πρέπει να κάνουμε? Όποτε βλέπουμε άτομα άλλων πολιτικών ιδεών από αυτές που πιστεύουμε, να ορμάμε να τα φάμε? Iteanet, πες μου αν συμφωνείς ή διαφωνείς με τα όσα γράφω (φαντάζομαι ότι θα συμφωνείς!)...
Ευχαριστώ
Ευχαριστώ για την παρέμβασή σου. Συμφωνώ με αυτά που γράφεις. Πιστεύω οτι των περισσότερων οι παρέες όπως και οι δικές μου είναι άνθρωποι απο όλα τα κόμματα. Το πάθος μας χαρακτηρίζει σαν λαό αλλά οι φιλίες πρέπει και κρατιούνται πάνω απο αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνήθως απαντώ στις ερωτήσεις, ή τις τοποθετήσεις , μερικές φορές δεν απαντώ καθόλου, δεν το κάνω γιατί δε μπορώ, αλλά γιατί η απάντηση θα καταλήξει σε σύγκρουση που δεν θα βοηθήσει κανέναν μας.