Συνέντευξη στους: Νίκο Φίλη - Πόλυ Κρημνιώτη
Όταν έχεις ένα Μνημόνιο πάνω από το κεφάλι σου δεν μπορείς να κατέβεις σφυρίζοντας αδιάφορα και λέγοντας πάμε να φτιάξουμε πάρκα και πλατείες. Όταν έχεις αυτήν τη βαρβαρότητα πάνω από το κεφάλι σου δεν μπορεί να λες ότι το μόνο που μ' ενδιαφέρει είναι η υποψηφιότητα ενός ανθρώπου με αυστηρά αυτοδιοικητικά κριτήρια.
"Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον" τραγουδούσε ο Διονύσης Τσακνής, και εμείς μαζί του, πριν από 22 χρόνια. Η σημερινή συγκυρία επικαιροποιεί εκ νέου το τραγούδι ωστόσο ο δημιουργός του δεν διστάζει να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του. "Θα ήθελα να το καταργήσουν οι καιροί και οι συνθήκες" λέει και προσβλέπει σε ένα μέλλον που θα ανθίζει "η αριστερά του καλού", σε μια αριστερά που θα προτείνει τρόπους υπέρβασης από το υπάρχον θλιβερό σκηνικό, σε πόλεις που θα πρωταγωνιστεί ο πολίτης, σε πολίτες ανήσυχους και υποψιασμένους, σε τραγούδια που θα ξανασκύβουν στον λόγο των ποιητών.
Ο Διονύσης Τσακνής σε μια εκ βαθέων συζήτηση μιλά για την κρίση, την αριστερά, τις επικείμενες δημοτικές εκλογές, μιλά για τον Σκαρίμπα, την ποίηση, την τέχνη και τη βιομηχανία των τραγουδιών. "Η ουδετερότητα, τα ροζ τραγουδάκια, οι δήθεν 'ψύχραιμες' απόψεις δεν έχουν πια θέση στις μέρες μας. Έχουμε πόλεμο" λέει με νόημα. Ο ίδιος δραστηριοποιείται μέσα από το Αριστερό Βήμα Διαλόγου και τονίζει εν όψει των δημοτικών εκλογών: "Η αριστερά μπορεί όχι απλώς να κάνει μια δημιουργική αντιπολίτευση, αλλά να προτείνει έναν άλλον τρόπο διακυβέρνησης των δήμων, έναν άλλον τρόπο λειτουργίας και συμπεριφοράς των δημοτικών αρχόντων με έμφαση στη συμμετοχή του ...
Στις 4 Αυγούστου 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς, πρωθυπουργός διορισμένος από τα ανάκτορα, επιβάλει δικτατορία στην Ελλάδα. Ο «Γ’ Ελληνικός Πολιτισμός» όπως ονομάστηκε, έφερε έντονα στοιχεία των ολοκληρωτικών καθεστώτων της εποχής, όπως της Γερμανίας και της Ιταλίας, σε όλα τα επίπεδα 
