Ένα διήγημα του Αντώνη Κακάρα, απ’ τη Γραβιά, στο σημερινό Ριζοσπάστη. Επίκαιρο και με έντονο τοπικό ενδιαφέρον.
Ο Σταμάτης πείσθηκε πως στην πόλη θα ‘χει τύχη καλύτερη, του το ‘λεγε εξάλλου ο μπάρμπας του αυτοπροσώπως, θα σταμάταγε να ξεχερσώνει χειμώνα καλοκαίρι το λόγγο, Θα ‘χω κατά τας εορτάς τουλάχιστον σχόλη επομένως και μίαν ευκαιρίαν διά τα κορίτσια, σκέφτηκε, όχι πάντα βέβαια γιατί κάτι έπρεπε να βάζει στην μπάντα από το μεροκάματο, άλλο αν τελικά του ‘ρχονταν ίσα βάρκα ίσα νερά.
Πέρναγε ο καιρός, τα ‘βαλε κάτω, προβληματίστηκε. Βαρέθηκε να περιμένει τις ...