Ένα πολύ ωραίο άρθρο που γράφτηκε πέρυσι από τον Κώστα Στοφόρο και φέρνει την ομορφιά του τόπου στην καρδιά μας.
"Αυτό είναι αληθινό;" με ρώτησε έκπληκτη συνάδελφος κοιτάζοντας αυτή τη φωτογραφία από τα φθινοπωρινά Καστέλλια...
"Είναι στο ποτάμι, στο χωριό μου", της απάντησα. Και βάλθηκα να εξηγώ για τα Καστέλλια, για μια ακόμη φορά. Ένα χωριό προικισμένο με καταπλητκική φύση, με ένα ποτάμι να το διασχίζει, γεμάτο χρώματα και αρώματα. Ένας τόπος μόλις δυο ώρες από την Αθήνα που θα μπορούσε να είναι επίγειος παράδεισος. Κι όμως ζει την εγκατάλειψη. Κι αν σας φέρει ο δρόμος σας ...