ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ. Προστατεύει μόνο το συμφέρον του κεφαλαίου

Σε άμεση απειλή τίθενται και οι ελάχιστες προστατευόμενες περιοχές, του Δικτύου ΝΑΤΟΥΡΑ 2000, που είχαν γλιτώσει από το νόμο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), με το νομοσχέδιο για την «Προστασία της βιοποικιλότητας», όπως παραπλανητικά επιγράφεται, που συζητείται στη Βουλή. Το νομοσχέδιο, στο όνομα της προστασίας της βιοποικιλότητας, ανοίγει ουσιαστικά το δρόμο για την εμπορευματοποίηση της γης σε σπάνιους βιότοπους και οικολογικά ευαίσθητες περιοχές της χώρας, χαρακτηρίζοντας (άρθρο 9) ακόμη και ιδιωτικές κερδοσκοπικές επενδύσεις ως «επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος»! Δηλαδή, και με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση επιχειρεί να ανοίξει νέα ...πεδία δράσης για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, ακόμη και σε προστατευόμενες και ευαίσθητες περιοχές, στο όνομα της «πράσινης» ανάπτυξης.

Με τη θέσπιση ορίου αρτιότητας στα 10 στρέμματα, από τα 4 στρέμματα, στις εκτός σχεδίου περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ, πλήττει τους μικροϊδιοκτήτες γης και ανοίγει ολόκληρη λεωφόρο για τη συγκέντρωση της γης από το μεγάλο κεφάλαιο σε τιμές ευκαιρίας για τις χρυσοφόρες επενδύσεις τους, όπως ιδιωτικούς σταθμούς Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, ξενοδοχειακά συγκροτήματα κ.ά. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το τελικό σχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, απαλείφθηκε διάταξη του προσχεδίου που είχε δοθεί στη δημοσιότητα πριν λίγους μήνες, το οποίο απαγόρευε την εγκατάσταση Περιοχών Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (ΠΟΤΑ) στις προστατευόμενες περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ!

Παρότι το νομοσχέδιο περιλαμβάνει μια σειρά από ορισμούς για τη βιοποικιλότητα δεν περιλαμβάνει, προφανώς σκόπιμα, κανέναν για τα δασικά οικοσυστήματα, αφήνοντας ανοιχτό το ζήτημα αποχαρακτηρισμού και εμπορευματοποίησής τους.

Με μια σειρά από άλλες διατάξεις δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί μια ευρεία ομάδα ιδιωτικών συμφερόντων που θα αποκομίζει κέρδη από τις μελέτες, τα έργα και τη διαχείριση της προστασίας των βιοτόπων, αλλά και λεγόμενων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Μέσα από διάφορες μελέτες και υπουργικές αποφάσεις που παραπέμπονται στο μέλλον, αφήνει ανοιχτό το ζήτημα του δραστικού περιορισμού της οριοθέτησης των προστατευόμενων περιοχών.

Κι όλα αυτά όταν η ίδια η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι:

Το 31% των οικοτόπων που απαντώνται στην Ελλάδα βρίσκονται σε μη ικανοποιητική ή ανεπαρκή κατάσταση διατήρησης. Το 80% των θαλάσσιων οικοτόπων - ενδιαιτημάτων που απαντώνται στην Ελλάδα και προστατεύονται από τη νομοθεσία βρίσκονται σε μη ικανοποιητική ή ανεπαρκή κατάσταση διατήρησης. Για το 65% των χερσαίων ειδών και το 62% όλων των ειδών που υποτίθεται ότι προστατεύονται η κατάσταση διατήρησης είναι άγνωστη.

ΠΗΓΗ: www.rizospastis.gr