Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Μελέτη πριν την ψήφο

Μα τι λέω τώρα; Να διαβάσουν δοκίμιο 500 και σελίδων οι Νεοέλληνες πριν πάνε στις κάλπες; Μα αυτοί τα ξέρουν όλα! Και εκτός από τους περίφημους "αναποφάσιστους" που βγάζουν κυβέρνηση, οι άλλοι θα φορέσουν τις παρωπίδες τους και θα πάνε στις κάλπες...Όπως το έθεσε συνέδελφος "και κούτσουρο να βάλουν για αρχηγό" αυτοί θα ψηφίσουν το κόμματους ό,τι κι αν έχει κάνει....
Τέλος πάντων. Στην αμάθεια αντιπαραθέτω την "ημιμάθεια" ή μάλλον την ευρυμάθεια ενός σημαντικού ανθρώπου που γνώρισα μέσα από τα εκπληκτικά βιβλία του για το ζήτημα της Θρησκείας.
Ένας διανοούμενος "παλιού τύπου" που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. που παρακολουθεί με ανοιχτά μάτια και αυτιά τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο και στη χώρα μας.
Τώρα γιατί να διαβάσετε αυτό το βιβλίο πριν ψηφίσετε;
Γιατί ίσως σας απεγκλωβίσει από την αταβιστική σας προσήλωση σε αρχηγούς που συνεχώς σας προδίδουν και εσείς τους δίνετε αενάως τη δυνατότητα να το κάνουν, με την ψήφο σας.
Ξέρετε ότι σας λένε ψέματα, αλλά εσείς ελπίζετε να "τη βολέψετε". Οι άλλοι θα πληρώσουν τα σπασμένα...
Η γνώση μπορεί να σας φανερώσει ότι στο χέρι μας είανι αν τα αλλάξουμε όλα, αρκεί να το αποφασίσουμε...

Αυτό είναι ένα μικρό σημείωμα που έγραψα:...


"Άμα σας πω ότι το καλοκαίρι, τους ζάλισα όλους με το βιβλίο του Γιώργου Παμπούκη, δεν θα υπερβάλλω καθόλου. Ξαφνικά ένιωθα πως είχα γίνει ένα είδος φωτεινού παντογνώστη. Πολλά σκοτεινά σημεία, του κόσμου γύρω μας ξαφνικά έμοιαζαν διάφανα!
Πιστεύω πως είναι ένα δοκίμιο τόσο συμπυκνωμένης γνώσης, εμπειρίας και άποψης, που γίνεται αυτομάτως πολύτιμο. Θα έπρεπε να το διαβάσουν –χωρίς υπερβολή- όλοι! Είναι πιθανόν μετά, όχι απλώς να γινόμασταν καλύτεροι, αλλά και να αλλάζαμε και τον κόσμο γύρω μας προς το καλύτερο.
Αν μέχρι τώρα παπαγαλίζατε ότι η «ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια»
Ήρθε ο καιρός να δείτε τα πράγματα διαφορετικά, αν και θα έλεγα ότι ο συγγραφέας δεν χαρακτηρίζεται από «αμάθεια» αλλά από «ευρυμάθεια».
Ο Γιώργος Παμπούκης καταφέρνει μάλιστα να μοιραστεί μαζί μας όλη αυτή τη γνώση μέσα από μια γραφή που αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον, σα να διαβάζαμε το πιο συναρπαστικό μυθιστόρημα.
Και έτσι μαθαίνουμε από τα μυστικά της αρχής του κόσμου, μέχρι τα μυστικά της ψυχής. Ενημερωνόμαστε συνοπτικά και εμπεριστατωμένα για το περιβάλλον, για την οικονομική κρίση, το διαδίκτυο και όλα εκείνα που καθορίζουν τη ζωή μας.
Κυρίως δεν διαβάζουμε σα να συσσωρεύουμε μερικές ακόμη γνώσεις, αλλά κατανοούμε πως το κάθε ζήτημα επηρεάζει τη δική μας καθημερινότητα.
Αν με αυτόν τον τρόπο μαθαίναμε και στο σχολείο, πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά….
Ο συγγραφέας μας είχε ήδη προετοιμάσει γι’ αυτό το βιβλίο με τα εξαιρετικά "Στην τροχιά του ενός Θεού» (Ε.Λ.Ι.Α. 1999) και «Η μεγάλη αντιπαράθεση» (Κριτική 2004) όπου διαπραγματευόταν με επίσης μοναδικό τρόπο τα θέματα της θρησκείας.
Αν δεν θέλετε να νιώθετε «αναλφάβητοι» για όσα συμβαίνουν γύρω μας, αν η γνώση μετράει για σας περισσότερο από τις προλήψεις που μας κατακλύζουν, πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε αυτό το βιβλίο..."

ΥΓ Διαβάστε τα όσα καταπληκτικά γράφει για τον βιο και την πολιτεία του Σουφλιά...
(Γιώργος Παμπούκης, Ημιμάθειας εγκώμιο- Για μια καθολική ματιά στον σύγχρονο κόσμο, εκδόσεις Κριτική, σελ. 528)

Με το βιβλίο αυτό, ο Γιώργος Παμπούκης μάς ωθεί να σκεφτόμαστε ολιστικά, να μη μας παρασύρουν οι διαιρέσεις των επιστημονικών κλάδων, να αναζητούμε συνθέσεις. Κυρίως όμως μας μεταφέρει το αίσθημα του Αριστοτελικού «θαυμάζειν» για την περιπέτεια της γνώσης και μας μεταδίδει τον ενθουσιασμό του για τα επιτεύγματά της. Διάβαζοντάς το μας γεννιέται η επιθυμία να θέσουμε κι άλλα ερωτήματα, να συνεχίσουμε το ταξίδι. Αν το ζητούμενο είναι η κίνηση, η ώθηση, η διαδικασία, ο συγγραφέας μάς δίνει τα καύσιμα. Ο δρόμος είναι μπροστά μας.
Χαρίδημος Κ. Τσούκας Kαθηγητής Οργανωσιακής Θεωρίας στο ALBA και στο Πανεπιστήμιο Warwick

O Γιώργος Παμπούκης τολμά αυτό που κάποτε θεωρείτο δείγμα υπανάπτυξης: το «ημιμάθειας εγκώμιο» είναι μία απόπειρα απάντησης στα παραπάνω ερωτήματα. H ημιμάθεια είναι για τον Γ. Παμπούκη ο δρόμος ενημέρωσης του πολίτη. Eίναι αδύνατο για τον μέσο πολίτη να παρακολουθήσει ακριβώς το πείραμα στο CERN. Mπορεί, ωστόσο, να το κατανοήσει. Eίναι αδύνατο να παρακολουθήσουμε τις συνεχείς αναψηλαφήσεις της θεωρίας της σχετικότητας ή του «ασυνείδητου», αλλά μπορούμε να κατανοήσουμε το πλαίσιό τους. H «ημιμάθεια» είναι η αρχή της σύγχρονης «Eγκυκλοπαίδειας». Eίναι η άμυνα στην κάθε μορφής εγκατάλειψη της προσπάθειας να παρακολουθήσουμε τον κόσμο μας. Αλλωστε, από την περίοδο των «εγκυκλοπαιδιστών» η κληρονομιά της παραμένει: η κριτική σκέψη - στα «τελεσίγραφα» των ειδικών και «ειδικών»...
Τάκης Καμπύλης στην "Καθημερινή"

Η Μαρία Χούκλη στα "Νέα":
Ένα από τα βιβλία που συστήνει η Μαρία Χούκλη είναι το «Ημιμάθειας εγκώμιον» του Γιώργου Παμπούκη. «Με την υπερπληθώρα γνώσεων ο άνθρωπος δεν καταφέρνει να μάθει τα πάντα, άρα θα μένει ημιμαθής. Έχει σημασία πάντως, ό,τι μαθαίνουμε να το μαθαίνουμε σωστά από τους κατάλληλους ανθρώπους».

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Γιώργος Παμπούκης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Παράλληλα με την άσκηση του επαγγέλματός του, ασχολήθηκε από νωρίς με τη συγγραφή δοκιμίων. Συνεργάστηκε, ως τακτικός συντάκτης επιφυλλίδων, με την εφημερίδα Το Βήμα για τέσσερα περίπου χρόνια και με τον Οικονομικό Ταχυδρόμο για περισσότερα από δώδεκα χρόνια. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Ο μεγάλος κόσμος του μικρού ανθρώπου, Ερμής 1973 (έπαινος δοκιμίου της Ακαδημίας Αθηνών για το 1975), Πλοηγός ιδεών για την τρίτη χιλιετία, Δόμος 1992, Στην τροχιά του ενός Θεού, Έκδοση Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (ΕΛΙΑ) 1999 και Η μεγάλη αντιπαράθεση, Κριτική 2004.

--
στο Ημερολόγιο ενός πατέρα

11 σχόλια:

  1. Απο που μπορώ να προμηθευτώ αυτο το βιβλίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δε μου αρέσει καθόλου ο τρόπος που μας πλασάρεις το βιβλίο. Εσύ δηλαδή τι είσαι; Ο πεφωτισμένος;;
    Γούστο μας καπέλο μας τι ψηφίζουμε. Εσύ τι είσαι που θα μας πεις και αμαθείς;

    Δεχτό αν θες να κάνεις μια πρόταση αλλά όχι να μας το παίζεις και διανοούμενος ενώ εμείς είμαστε οι "νεοέλληνες" που φοράμε παρωπίδες.

    Άντε γιατί έχει καταντήσει γραφικό το blog. Είστε οπαδοί της αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ οκ..Έλεος όμως. Δεν είστε παντογνώστες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν ξέρω φίλε γιατί το πήρες τόσο προσωπικά .
    Το άρθρο αυτό, αποτελεί κάποιες σκέψεις που γεννήθηκαν στον συγγραφέα του, μετά την ανάγνωση του βιβλίου.
    Δεν αναφέρεται ούτε σε συγκεκριμένα κόμματα, ούτε στο τι να ψηφίσεις στις εκλογές που έρχονται.

    Όσο για τις παρωπίδες , η γνώμη μου είναι ότι πράγματι φοράμε παρωπίδες.
    Αυτό δε συμβαίνει με την θέλησή μας, αλλά αυτοί που ελέγχουν οικονομικά τον κόσμο, τον ελέγχουν και ιδεολογικά και πολιτικά.
    Κάθε ημέρα που ξημερώνει προσπαθούν να μας φορέσουν παρωπίδες και να μας πείσουν, ότι το συμφέρον μας ,περνάει μέσα από το δικό τους συμφέρον.

    Τα δελτία ειδήσεων , τα σχολεία, η εργασία, η αστυνομία, ο στρατός, η οικονομική ανάπτυξη, η μόδα, το ζελέ στο μαλλί, έχουν όλα την σφραγίδα της κυριαρχίας της κυρίαρχης τάξης επάνω στους εργαζόμενους.

    Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν για τους κυρίαρχους χρησιμοποιούν άλλα μέσα.
    Ξέρουμε την διαχείριση της εξουσίας και πως αυτή νοθεύει την θέληση του απλού κόσμου ακόμα και μια θέση σκλαβιάς στα προγράμματα Stage.
    Οι παρωπίδες σε αυτήν την περίπτωση, βρίσκονται στο ότι μερικοί πιστεύουν ότι είναι μέρος ενός μηχανισμού και ότι αν κάτσουν στην ουρά, θα έρθει και η σειρά τους να πιάσουν την κουτάλα, αυτή η σειρά όμως, δεν θα έρθει πότε.

    Αλλά αυτά που σου γράφω είναι σκέψεις που γεννήθηκαν πριν διαβάσω αυτό το βιβλίο, δεν πειράζει όμως, με ευκαιρία αυτό το άρθρο μπορούμε να φιλοσοφήσουμε την ζωή μας , την στάση μας και να ανταλλάξουμε απόψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. προσωπικά δεν το παίρνω. Ξέρω τι είμαι και τι κάνω. Έχω βαρεθεί όμως να ακούω από τους αριστερούς για την αντιλαϊκή πολιτική, τις κινητοποιήσεις κλπ. Λες και αυτοί είναι διαφορετικοί. Τα ίδια σκατά είναι όλοι. Όλοι για την καρέκλα παλεύουν και όχι για το λαό. Όλοι δήθεν. Οι δε, πολίτες που παίρνουν μέρος σε πορείες είναι λες και μαστουρώνουν. Φτιάχνονται μόνο και μόνο που θα κατέβουν σε πορεία. Δεν τους νοίαζει γιατί. Αρκεί να πάνε. Παρωπίδες δεν έχουν και αυτοί που είναι κάθετα αντίθετοι σε ότι καλό συμβαίνει; Δεν με πείθει κανείς.

    Ο μόνος αξιόλογος για μένα ήταν ο Κων/νος Καραμανλής. Όλοι οι άλλοι λαμόγια. Ο Κώστας Καραμανλής καλοπροαίρετος επίσης αλλά χωρίς πυγμή. Μέχρι τώρα τουλάχιστον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. συμφωνώ με το iteanet, αλλά και με τον ανώνυμο 8:46
    όλοι μας λίγο ως πολύ φοράμε παρωπίδες συνεχώς ή ευκαιριακά. είτε εκούσια, είτε ακούσια.
    γιατί στην τελική μας βολεύει για να επιβιώσουμε.
    μπορεί να φοράμε παρωπίδες σαν αυτούς με τα προγράμματα stage και να νομίζουμε πως θα βάλουμε κάποτε και μεις το χέρι στο βάζω.
    μπορεί να φοράμε τις παρωπίδες της αριστεράς, του ριζοσπαστισμού, της οικολογίας, της αναρχίας, της ορθοδοξίας και δεν ξέρω 'γω τι άλλο και να νομίζουμε ότι θα λύσει όλα τα προβλήματά με το μαγικό ραβδάκι.
    απλώς στη δεδομένη χρονική στιγμή οι πρώτοι είναι πιο πολλοί συντριπτικά από τους υπόλοιπους.
    είτε σέβεσαι τις απόψεις τους και συμμετέχεις στην κοινωνία που διαμορφώνουν προσπαθώντας να παίξεις κάποιο ρόλο και συ, είτε την κάνεις με ελαφριά πηδηματάκια, αν θεωρείς ότι δε σε παίρνει αλλιώς.
    πάντως δεν τους ειρωνεύεσαι, δεν τους προβοκάρεις και δεν τους υποτιμάς όπως καταφανέστατα κάνει ο συγγραφέας της ανάρτησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το πρόβλημα δεν είναι το βιβλίο λοιπόν, αλλά η ιδεολογική τοποθέτηση των συντακτών της ιστοσελίδας.

    Νομίζω οτι ο εκνευρισμός σου, κάνει τα επιχειρήματά σου να κάνουν την δύναμή τους.

    Η ανθρωπότητα δεν προχώρησε μέχρι σήμερα και δεν έφτασε στην δημοκρατία μέσα απο "πορείες μαστουρωμένων".

    Οι πορείες και οι αγώνες των εργαζομένων έφεραν την δημοκρατία, το οκτάωρο και όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα που έχουμε κατακτήσει μέχρι σήμερα, δεν τα έφερε στις βαλίτσες του ο Καραμανλής.

    Η απογοήτευσή σου για την αποτυχία της διακυβέρνησης της ΝΔ σε κάνει να χάνεις την δυνατότητα να προτείνεις κάτι και έτσι θεωρείς ότι είναι όλοι ίδιοι.
    Άφησε μας να έχουμε την ελπίδα οτι δεν είναι έτσι τα πράγματα, αλίμονο μας αν ήταν έτσι.

    Σε τέτοιες εποχές οικονομικής κρίσης γεμίζει ο κόσμος απο απογοητευμένους "ρεαλιστές" και δίνεται η δυνατότητα να μπουν προτάσεις διαφορετικής ανάπτυξης της κοινωνίας, με κέντρο τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ανώνυμε των 8:46, με το σχόλιο των 9:51 την έχυσες την καρδάρα με το γάλα.
    τώρα που έρχεται ο ΓΑΠ και η ντόρα, εσύ μιλάς ακόμα για καραμανλή;
    last year αυτός, δεν σας τα είπαν ακόμα τα νέα από το κόμμα;
    προλαβαίνεις ακόμα και παρωπίδες να αλλάξεις και να βάλεις αυτές του καρατζαφύρερ, φοριούνται πολύ τώρα τελευταία ξέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με ενοχλεί που είστε κολλημένοι και αντίθετοι σε όλα πλήν όσων εκπροσωπεί το συνάφι σας.
    Αυτό που δεν καταλαβένετε είναι ότι και οι δικοί σας ίδιοι είναι με καμουφλάζ.
    Θα ήθελα πραγματικά για μια φορά να βγεί ΚΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ να δω τι θα γίνει. Πόσο θα γελάσω (ή θα κλάψω) όταν φανεί τελικά πως όλοι ίδοι είναι.
    Οι ΚΚΕδες θα βάλουν τους δικούς τους, θα καταφέρουν να μας βγάλουν από την Ε.Ε., οι Τούρκοι θα κάνουν πάρτυ στο Αιγαίο, η οικονομία θα καταρρεύσει γιατί δεν θα υπάρχει κεφάλαιο, τουρισμός κλπ. Και φυσικά τα μεγάλια κεφάλια θα φάνε με χρυσά κουτάλια πάλι.

    Εγώ δεν είμαι με κανέναν. Έχω απογοητευτεί πλήρως από τους πολιτικούς μας. Από τους ανθρώπους γενικά που αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΤΟ ξέρω ότι πολλά δικαιώματα κατοχυρώθηκαν μετά από αγώνες αλλά μείνατε εκεί. Στο πολυτεχνείο, στην εργατική πρωτομαγιά κλπ.

    Οι σημερινοί "νεο-κομμουνιστές" φορούν επίσης παρωπίδες με εμάς τους "νεοέλληνες", αφού το θες έτσι. Είστε από αυτούς που γουστάρατε τα γεγονότα του περασμένου χειμώνα στο κέντρο της Αθήνας μόνο και μόνο επειδή ξεσηκώθηκε ο λαός..και καλά.

    Νομίζετε ότι όλο το σύμπαν έχει στραφεί εναντίον σας. Ποιος ασχολείται μαζί σας. Κανείς δε νοιάζεται για κανέναν τη σήμερον εποχή. Και δε θα αλλάξει αυτό δυστυχώς. Ούτε με πορείες ούτε με τίποτα. Καθίστε και χτυπηθήτε με τα ΜΑΤ εσείς. Σας αρκεί/.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. βοήθεια χριστιανοί...

    καλοί μου άνθρωποι...

    έρχονται οι κκε-συριζα-αναρχικοί να μας δημεύσουν τις περιουσίες, να μας βγάλουν από την ε.ε., να καταστρέψουν την ανθηρή μας οικονομία, να βιάσουν τις αδελφές μας, να μας κάνουν γιουσουφάκια των τούρκων...

    να χαλάσουν τη βόλεψή μας αδελφέ.

    ευχαριστώ παιδιά που μου ανοίξατε τα μάτια, τώρα πια ξέρω το καθήκον μου:

    κυριακή 4 οκτώβρη ψηφίζω τον καταλληλότερο,

    με ένα πάγωμα μισθού γλυτώνω τις 7 πληγές του φαραώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Νομίζω ότι καλό θα ήταν οι σχολιαστές να διαβάσουν πρώτα το βιβλίο. Θα διαπιστώσουν ότι δεν έχει καμία σχέση με τα όσα του καταλογίζουν. Αποτελεί μια ψύχραιμη και καθόλου μισαλλόδοξη ματιά που αναζητεί τη γνώση. Ό,τι κι αν πιστεύει ο καθένας έχω την εντύπωση πως όσο πιο πολύ γνωρίζει τα πράγματα, τόσο σωστότερα θα λειτουργήσει. Το πρόβλημα είανι όταν νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα και μάλιστα χωρίς αν έχουμε μεπι στον κόπο να τα μελετήσουμε. Έτσι κι αλλιώς τις κυβερνήσεις τις βγάζουν συνήθως οι λεγόμενοι Ο.Φ.Α. (όπου φυσάει ο άνεμος) που μετακινούνται μεταξύ των δυο μεγάλων κομμάτων και προσδένονται με ...πάθος στο νικητή... Η μόρφωση νομίζω δεν έβλαψε κανέναν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή