Αντώνης Δραγανίγος
Η
δημοσίευση των θέσεων του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριό του αποτελούν έτσι
και αλλιώς ένα σημαντικό γεγονός για την αριστερά. Πόσο μάλλον που
συνοδεύονται από την αναθεώρηση του προγράμματος και του καταστατικού
και μάλιστα σε μια ιστορική περίοδο σαν την σημερινή.
Το κείμενο που δημοσιεύτηκε, όμως, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κινήματος και της αριστεράς. Είναι μακριά από τις αγωνίες του μαχόμενου κόσμου.
Το κείμενο Θέσεων υποτιμά τον ιστορικό χαρακτήρα της κρίσης του καπιταλισμού
αλλά και το βάθος της αστικής απάντησης στην αντιδραστική ανασυγκρότηση
όλων των καπιταλιστικών σχέσεων. Υποτιμά σχεδόν με τρόπο ελιτίστικο
τους μεγάλους αγώνες που αναπτύχθηκαν τα τρία αυτά πέτρινα χρόνια, στο
όνομα των υπαρκτών αντιφάσεων και των ορίων τους. Φτάνει
να χαρακτηρίσει τις «πλατείες» κίνημα που «στηρίχτηκε, ενθαρρύνθηκε -
αν δε σχεδιάστηκε κιόλας - από μηχανισμούς της αστικής τάξης»! (θέση
25). Μέχρι και με την Χαλυβουργία ξεμπερδεύει με το φτωχό έγιναν
ορισμένες μακρόχρονες απεργίες. Απουσιάζει κάθε είδους αυτοκριτική σε μια περίοδο που η ο κόσμος ....