Όπως έχουμε πει στο παρελθόν, μας έχει σταλεί άφθονο υλικό και είναι πολύ δύσκολο να το ταξινομήσουμε και να το αξιολογήσουμε.
Οι εξελίξεις όμως μας οδηγούν από μόνες τους. Χωρίς πολλά λόγια, φωτογραφίες και σχόλια που μιλάνε από μόνα τους.
Το Λαρνάκι το 1945 (φωτό) και μέχρι το 1972 ήταν ένα πλούσιο διβάρι ή κάπως έτσι το ονόμαζε η έκθεση που το απέρριψε ως χώρο κατασκευής του Ναυστάθμου του Πολεμικού Ναυτικού που κατασκευάστηκε τελικά στη Σαλαμίνα.
Ήταν ένας από τους πέντε σημαντικότερους ιχθυοαναπαραγωγικούς σταθμούς της Μεσογείου, άρα και παγκόσμιας βαρύτητας οικότοπος.
Το 1972 η εταιρία των γνωστών πια Ηλιόπουλων, μπάζωσε παράνομα τον κόλπο σε συνεργασία με τοπικούς συνεργάτες τοπικούς άρχοντες, δημόσιους λειτουργούς κ.λ.π. που σήμερα βρίσκονται σε ανάλογες θέσεις (ή απόγονοί τους) παρέχοντας στον «απόγονο» της ίδιας εταιρίας παρόμοιες υπηρεσίες. Ο τουρισμός είχε φανεί δυναμικά στην περιοχή, οι Δελφοί ανήκαν (και ανήκουν και σήμερα) στις τέσσερεις πέντε σημαντικότερες περιοχές της Ελλάδας και η ανάπτυξη ήταν ξέφρενη. Η παράνομη ανάπτυξη των εγκαταστάσεων όμως συνεχίστηκε, με την κρίση πετρελαίου φέρανε ...
