
του 1909...
...και ακούω γύρω μου: Δεν έχει νόημα! Εγώ θα δουλέψω...
Τι να πω; Ο ραγιαδισμός μας έγινε δεύτερη φύση... Η Ελλάδα της Αντίστασης, της "βαθιάς ψυχής" είναι άραγε παρελθόν;
...κι εμείς οι γονείς πως θα κοιτάμε πια τα παιδιά μας στα μάτια; Τι θα τους πούμε σε δέκα - είκοσι χρόνια στα ερείπια μιας Ελλάδας που παραδώσαμε στις Δυνάμεις Κατοχής χωρίς ούτε μια τουφεκιά για την τιμή των όπλων;
Κάποτε ακόμη κι ένας δικτάτορας είχε αναγκαστεί θέλοντας και μη να πει το ΟΧΙ. Σήμερα τα ανδρείκελα -που κάποιοι, αρκετοί, τα ψηφίσατε (!!!) δίνουν χωρίς δισταγμό γη και ύδωρ.
...κάποτε η Ιστορία θα γράψει πως ήταν τα "χρόνια της ντροπής"... Κάποτε...
Το θέμα είναι αύριο τι κάνουμε! Κατεβαίνουμε στους δρόμους. Είναι η μόνη απάντηση!
Εδώ σ' αυτή την ίδια χώρα, σε περίοδο Γερμανικής Κατοχής ο λαός της Αθήνας τόλμησε να βγει ...