...σκεφτόμουνα τι να πω, ποιά επιχειρήματα να επικαλεστώ... Πως να προτρέψω... Η Κυβέρνηση (δεν έχω όρεξη ούτε τους χαρακτηρισμούς που αρμόζουν να δώσω) περνάει με κατεπείγουσα διαδικασία το νόμο που θα μας φέρει στην Ελλάδα πριν από την Επανάσταση
του 1909...
...και ακούω γύρω μου: Δεν έχει νόημα! Εγώ θα δουλέψω...
Τι να πω; Ο ραγιαδισμός μας έγινε δεύτερη φύση... Η Ελλάδα της Αντίστασης, της "βαθιάς ψυχής" είναι άραγε παρελθόν;
...κι εμείς οι γονείς πως θα κοιτάμε πια τα παιδιά μας στα μάτια; Τι θα τους πούμε σε δέκα - είκοσι χρόνια στα ερείπια μιας Ελλάδας που παραδώσαμε στις Δυνάμεις Κατοχής χωρίς ούτε μια τουφεκιά για την τιμή των όπλων;
Κάποτε ακόμη κι ένας δικτάτορας είχε αναγκαστεί θέλοντας και μη να πει το ΟΧΙ. Σήμερα τα ανδρείκελα -που κάποιοι, αρκετοί, τα ψηφίσατε (!!!) δίνουν χωρίς δισταγμό γη και ύδωρ.
...κάποτε η Ιστορία θα γράψει πως ήταν τα "χρόνια της ντροπής"... Κάποτε...
Το θέμα είναι αύριο τι κάνουμε! Κατεβαίνουμε στους δρόμους. Είναι η μόνη απάντηση!
Εδώ σ' αυτή την ίδια χώρα, σε περίοδο Γερμανικής Κατοχής ο λαός της Αθήνας τόλμησε να βγει ...
Η Κερατέα έχει εξελιχθεί σε πεδίο μάχης. Ειδικά στη λεωφόρο Λαυρίου, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο θυμίζοντας άλλες εποχές! Οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας συνεχίζουν τις αδικαιολόγητες επιθέσεις εναντίον του άμαχου πληθυσμού που κατέβηκε στους δρόμους ...