έχετε αυχενικό ????
δεν πειράζει
Από το http://oinoxori.gr/
Της Μαριλης Mαργωμενου
«Τι ώρα είναι, Ακη;». «Ο,τι ώρα πείτε, πρόεδρε». Διόλου τυχαίο που αυτό το παλαιό αστείο ακολουθεί τον Ακη Τσοχατζόπουλο μια ολόκληρη ζωή. Η σχέση του με τον χρόνο ποτέ δεν ήταν καλή. Στις συνεντεύξεις πάντα αργούσε. Στην ορκωμοσία του ’93 μπήκε στο Μαξίμου την ώρα που ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ όρκιζε την κυβέρνηση. Ακόμη κι όταν ήρθε η ώρα να αποχωρήσει το 2007, χρειάστηκε οι ψηφοφόροι του να του υπενθυμίσουν πως είναι πολύ αργά για δάκρυα, αφήνοντάς τον έξω από τη Βουλή και πίσω από την Εύα Καϊλή.
Στη Στουτγκάρδη
Τον βρήκε δέκα χρόνια αργότερα, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου πήγε να βγάλει λόγο στη Στουτγκάρδη και μίλησε στην ψυχή του νεαρού μηχανικού Ακη. Στα 29 του, ο γιος του ελεγκτή των λεωφορείων απ’ τη Θεσσαλονίκη επιβιβάστηκε στο τρένο που λεγόταν «ΠΑΚ». Οι συνεπιβάτες του θυμούνται την εικόνα: στο πολιτικό φροντιστήριο στο Βίρτσμπουργκ, στο Α΄ συνέδριο στο Ντάρμσταντ, στην ιστορική συνάντηση στο Βίντερτουρ, ο Ανδρέας να αγορεύει κι ο Ακης με τη φαβορίτα ώς το ζιβάγκο να χειροκροτεί όσο αντέχουν τα χέρια του. Εξ ου και το παλαιό αστείο πως οι παλάμες του Ακη σκλήρυναν, αλλά από το χειροκρότημα. Γιατί στα χρόνια που ακολούθησαν, όσο η κόρη του η Αρετή έπαιζε ολημερίς κρυφτό στους ορόφους της Χαριλάου Τρικούπη με τις κόρες του Κ. Σημίτη, ο Ακης ήταν πάντα δίπλα στον πρόεδρο και χειροκροτούσε.
Η αφοσίωσή του επανειλημμένως λοιδορήθηκε. Δεν ήταν μόνο ο Γ. Μητσικώστας με την αγέρωχη κούκλα Ακης, η οποία είχε για punchline το «τι τραβάς κι εσύ με μένα, πρόεδρε...». Οι παλαιοπασόκοι ακόμη κρυφογελούν όποτε βλέπουν το «Φόρεστ Γκαμπ». Στην πρώτη προβολή της ταινίας το 1994, η σκηνή που ο Φόρεστ πηδά από το καΐκι για να αγκαλιάσει τον λοχαγό του από το Βιετνάμ, ενώ πίσω του το γαριδάδικο στουκάρει στον βράχο, τους φάνηκε ξεκαρδιστικά οικεία. Οπως και το αστείο που έλεγε πως στο «Πεντελικόν», στην κρίσιμη συνεδρίαση που θα έβγαζε γραμματέα, ο Παπανδρέου γύρισε και ρώτησε εμπιστευτικά: «Ακη, θες να γίνεις γραμματέας;». Κι ο Ακης απάντησε «μα, πρόεδρε, δεν ξέρω γραφομηχανή!».
Ομως τον κ. Τσοχατζόπουλο όλα αυτά δεν τον πτοούσαν. Εκείνος έπαιζε στην πολιτική τους εκδοχή τις «μουσικές καρέκλες»: στο διάβα των ετών, κάθισε σε όλες σχεδόν τις θέσεις γύρω απ’ το τραπέζι του υπουργικού συμβουλίου. Ωσπου τον Ιανουάριο του 1996, η μουσική σταμάτησε: ο Κ. Σημίτης βρέθηκε καθιστός στην πρωθυπουργική καρέκλα κι ο Ακης όρθιος, εννέα ψήφους μακριά. Κάπου εκεί, το «από τη Γη στη Σελήνη» τελείωσε. Κι άρχισε το «από τη Σελήνη στη Γη». Οι πύραυλοι του υπουργείου Αμυνας ήταν απλώς ο αποχαιρετισμός στα όπλα.
Κι ύστερα, ήρθε η χαρούμενη αποστρατεία. Στις 11 Ιουλίου του 2004, ο γιος της κυρίας Αρετής, που έφτιαχνε σάντουιτς στον σταθμό των λεωφορείων, πήγε να παντρευτεί στο Παρίσι μέσα σε μια μπλε Τζάγκουαρ. Τη δεξίωση στο Four Seasons οι καλεσμένοι τη θυμούνται ακόμα.
Οπως και την «Παριζιάνα» νύφη, τη νεαρή Βίκυ απ’ τη Φωκίδα, που λίγο καιρό πριν δούλευε στη ΔΕΗ στην πλατεία Βάθης και λίγο καιρό μετά οι σερβιτόροι στο Κολωνάκι την έμαθαν ως «κυρία πενηντάρικο», γιατί τόσο πουρμπουάρ τους άφηνε. Βλέπετε, στο ενδιάμεσο η νεαρή Βίκυ εξέδωσε ένα παραμύθι 40 σελίδων και κατάφερε να αποταμιεύσει από τα εκδοτικά της δικαιώματα γύρω στα 450.000 ευρώ. Και αν ο σύζυγός της δεν εξελέγη το 2007, μικρό το κακό: για πρώτη φορά στα χρονικά η φράση «ο λαός τον έστειλε σπίτι του» απέκτησε χαρμόσυνο περιεχόμενο. Ο κ. Τσοχατζόπουλος σαν τον πρίγκιπα του παραμυθιού απεσύρθη στο μικρό του παλάτι δίπλα στην Ακρόπολη. Κάπου εδώ θα ταίριαζε το «και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτός καλύτερα», αν δεν εμφανιζόταν ο δράκος του παραμυθιού με τη μορφή του ΣΔΟΕ. Αλλά έτσι γίνεται όταν λέει κανείς παραμύθια. Στο κάτω κάτω, ποιος ξέρει τι μοίρα θα περίμενε τον Φόρεστ Γκαμπ αν η ταινία συνέχιζε μετά που έγινε δισεκατομμυριούχος;
Είχε προηγηθεί το βράδυ της Παρασκευής συνάντηση του προέδρου του κόμματος κ. Αλέξη Τσίπρα με τον κ. Κουβέλη η οποία όμως δεν κατέληξε σε συμφωνία. Ολοι πλέον ήξεραν ότι στην ομιλία του στο κλείσιμο του συνεδρίου ο Αλ. Τσίπρας θα υποστήριζε την συνέχιση της παραμονής του Συνασπισμού στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που αποτελούσε την «κόκκινη γραμμή» για τους Ανανεωτικούς. Οι ομιλίες των συνέδρων και των δύο πλευρών έγιναν χθες σε πολύ βαρύ κλίμα καθώς ο δρόμος της διπασπασης του κόμματος δεν είχε επιστροφή. Η ομιλία Παπαδημούλη χειροκροτήθηκε πιό πολύ από τους συνέδρους του Αριστερού Ρεύματος παρά από αυτούς της Ανανεωτικής Πτέρυγας στην οποία ανήκει. Μετά την ομιλία Τσίπρα και την ψηφοφορία για το κείμενο της πολιτικής απόφασης, όπου πλειοψήφησε αυτό της Πολιτικής Γραμματείας ανέβηκε στο βήμα ο κ. Κουβέλης ο οποίος με μία λιτή δήλωση, ανακοίνωσε ότι μέχρι εκείνη την ώρα όλοι ήξεραν αλλά πολύ λίγοι από την πλειοψηφία πίστευαν ότι τελικά θα γίνει, καθώς θεωρούσαν ότι ήταν μπλόφα. Την μη συμμετοχή της Πτέρυγας στις ψηφοφορίες για τα νέα όργανα του κόμματος και την αποχώρηση από το Συνέδριο. Η διάσπαση του Συνασπισμού είχε πρακτικά συντελεστεί. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες οι τέσσερεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που προέρχονται από την Ανανεωτική Πτέρυγα, οι κκ. Φ. Κουβέλης, Ν. Τσούκαλης, Θ. Λεβέντης καθώς και ο Γρ. Ψαριανός που πρόσκειται σε αυτήν, θα είναι από τη Δευτέρα ανεξάρτητοι βουλευτές. Ο κ. Δ. Παπαδημούλης σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις παραμένει στο Συνασπισμό και δεν ακολουθεί τους υπόλοιπους. Η απόφαση αυτή του κ. Παπαδημούλη στερεί τη δυνανότητα στην Ανανεωτική Πτέρυγα να συστήσει στη Βουλή ανεξάρτητη κοινοβουλευτική ομάδα. Ο βουλευτής Αχαϊας κ. Ν. Τσούκαλης μιλώντας μετά την αποχώρηση από το Συνέδριο του ΣΥΝ στο ΒΗΜΑonline έκανε λόγο για το αναπόφευκτο της απόφασης της Πτέρυγας και υποστήριξε ότι αρχίζει ένα νέο και ελπιδοφόρο κεφάλαιο για την Ανανεωτική Αριστερά στη χώρα μας, μέσα στις πρωτόγνωρες κοινωνικά συνθήκες που διαμορφώνει η κρίση της ελληνικής οικονομίας. Καθώς τα γεγονότα τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, σήμερα το πρωί στις 10 θα ξεκινήσει συνεδρίαση των μελών της Ανανεωτικής Πτέρυγας, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, στην οποία θα καθορίσουν την περαιτέρω στάση τους στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται όχι μόνο στην Αριστερά αλλά και σε ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό της χώρας.