Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Ο Σκαρίμπας και «το ’21 και η αλήθεια»

Ο Γ.Σκαρίμπας γεννήθηκε στην Αιθυμιά, πήγε σχολείο στην Ιτιά, ωστόσο έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Χαλκίδα, όπου και πέθανε.
Παρολαυτά το έργο του δεν προβάλλεται σχεδόν καθόλου στον τόπο που τον ανέθρεψε.
Χαρακτηριστικό είναι πως στα σχολεία μας ποτέ δεν μας είπαν γι' αυτόν και βέβαια ποτέ δεν αναφέρεται αυτό το μνημειώδες ιστορικό του έργο για την επανάσταση του 1821, που όποιος το διάβασε άλλαξε μια για πάντα η οπτική που βλέπει την ελληνική ιστορία.

Γιάννης Σκαρίμπας-Το 1821 και η αλήθεια

Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει τον κόπο κανείς να γεννηθεί, είναι η λεφτεριά, και μόλις γεννηθεί του την
υποθηκεύσουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει...
αν όχι η επανάσταση;

(ο συγγραφέας)

Μεταξύ δουλείας και δουλείας δεν υπάρχει καμμιά διαφορά.
Με το να κάμεις μιαν επανάσταση κι αποτινάξεις το ζυγό,δεν έκαμες τίποτα.
Το ‘21 αυτό έκαμε. Το να μην ξαναεμπέσεις σε ζυγό-αυτό είναι επανάσταση.

(ο συγγραφέας)

Το θαύμα του ‘21 δεν έγκειται στη στρατιωτική ήττα της Τουρκίας-πράγμα ευκολώτερο-αλλά στο (ως εκ θαύματος) σώσιμό του από την εχθρότητα των κοτζαμπάσηδων,των λογίων και του Κλήρου.

(ο συγγραφέας)

Ο κατά μόνο, το γένος και το θρήσκευμά του διαφέρων είναι ένας άγιος, μπρος στον κατά μόνο το “κατεστημένο” του διαφέροντα.

Οι Τούρκοι δεν ήσαν οι χειρότεροι…Ο ελληνικός λαός δε θάκανε την επανάσταση για ν’αποκαταστήσει και πολιτικά τους κοτζαμπάσηδες.Οι λέγοντες ότι η Επανάσταση ήταν μόνον Εθνική, ή είναι αδιάβαστοι, ή δε μας λένε την αλήθεια.
Σκοτώνοντας τους Τούρκους ήξερε ότι σκοτώνει το σύμμαχο των κοτζαμπάσηδων.
Χωρίς τον αφανισμό πρώτα αφτουνού, δεν μπόραε να ξεπάτωνε τους άλλους.
Το ότι σ’αυτό η Επανάσταση γελάστηκε, δεν πάει ναπεί διόλου ότι τους εφείσθη.
Θα τους πέρναε εν στόματι μαχαίρας,
Το ότι νόμισε ότι για τούτο είχε καιρό,αυτό την έφαγε…Η Επανάσταση απότυχε…

(ο συγγραφέας)

ΤΑ ΔΥΟ ‘21

Το Εικοσιένα,όπως το ξέρουμε μέσα από την επίσημη ιστορική παράδοση,μοιάζει με τ’αναστραμμένο είδωλο που βλέπουμε να καθρεφτίζεται στα θαμπά νερά μιας λίμνης.
Είναι βέβαια η ίδια εικόνα,μα δοσμένη από την ανάποδη.
Για να γνωρίσει κανείς τ’αληθινό Εικοσιένα πρέπει να σκύψει πάνω σ’άλλα κείμενα, σ’εκείνα που προετοίμασαν το σηκωμό, σ’αυτά που γράφτηκαν όσο βρόνταγε το καρυοφύλλι κι άστραφτε το γιαταγάνι και στ’απομνημονεύματα των αγωνιστών -του Μακρυγιάννη,του Κασομούλη,του Κολοκοτρώνη,του Φωτάκου,του Σπυρομήλιου, του Περραιβού,του Σπηλιάδη και τόσων άλλων.

Δύο ήταν τα Εικοσιένα: Το ένα του λαού και των πιο προοδευτικών ανθρώπων εκείνου του καιρού, το άλλο των κοτζαμπάσηδων και των πολιτικάντηδων. Του πρώτου οι ρίζες αντλούνε τους χυμούς τους από τα “Δίκαια του ανθρώπου” του Ρήγα Βελεστινλή, πάνω στ’άλλο πέφτει βαρύς ο ίσκιος της “Πατρικής Διδασκαλίας” του Μακαριωτάτου Πατριάρχη της Αγίας Πόλης Ιερουσαλήμ Κυρ Ανθίμου ή πιο σωστά του Γρηγορίου.

Δημήτρης Φωτιάδης

Διαβάστε το βιβλίο σε PDF «το ’21 και η αλήθεια»


για το βιβλίο του Γιάννη Σκαρίμπα ‘Tο 1821 και η αριστοκρατία του’

Εμμονή σε αξίες, όπως η φράση του Ταλλεϋράνδου «Υπάρχει ένα πολύ τρομερότερο όπλο από τη συκοφαντία – η αλήθεια» ή ο χαρακτηρισμός «αλλουβρεχείτες» για τους ιστορικούς που αποσιωπούν την ουσία της επανάστασης του 1821.

Ευκαιρία έχει και το γεγονός ότι ο Σκαρίμπας με το λόγο του θίγει σε κάθε ευκαιρία και την «αριστοκρατία» του καιρού του/μας. Το Μ. Θεοδωράκη, (σελ. 99-101) την Ακαδημία Αθηνών (σελ. 119-122)... Απαξιώνει ως ιστορικούς τον Μαρκεζίνη και τον Παπαρηγόπουλο. Εκτιμά τον Κορδάτο. Σ’ αυτόν κυρίως τεκμηριώνει τις θέσεις του, χωρίς να κάνει «ακαδημαϊκή» ιστορία. Πηγή του αποτελεί και ο Γερμανός ιστορικός Μέντελσον Μπάρτολυ. Επίσης η τεκμηρίωσή του είναι διαρκής και σε άλλες πηγές.

Εν τέλει για το συγγραφέα το 1821 ήταν η μοναδική εθνική και κοινωνική επανάσταση ταυτόχρονα. Έθεσε ερωτήματα χωρίς να δώσει απαντήσεις, όπως αν η εθνική απελευθέρωση ενός λαού είναι προϋπόθεση για την κοινωνική.

Επανέρχεται συνεχώς στον αντιδραστικό ρόλο του ανώτερου κλήρου – ιερατείου και των κοτζαμπάσηδων – φοροεισπρακτόρων. Απαξιώνει τον Κοραή – σημείο που διαφωνεί με τον Κορδάτο και αναφέρει το γράμμα του Δυσσέα (Ανδρούτσου) προς αυτόν [Κοραη], κάλεσμα ν’ αφήσει τη συγγραφή και να ‘ρθει στην Ελλάδα (σελ. 140).

Στο τέλος του βιβλίου πυκνώνουν οι συγκεκριμένες αναφορές – παραθέματα του Κορδάτου από το βιβλίο «Η κοινωνική σημασία της ελληνικής επαναστάσεως του 1821».
Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου "το 1821 και η αλήθεια" του μεγάλου συντοπίτη μας λογοτέχνη Γιάννη Σκαρίμπα σα φόρος τιμής σ' αυτούς που αγωνίστηκαν για την ελευθερία.
Από sentefi.wordpress.com

5 σχόλια:

  1. Μια καθοριστική στιγμή για την εξέλιξη της Επαναστάσης σ' εκείνα τα πρώτα δειλά βήματά της προς την ελευθερία και ταυτόχρονα σπουδαία ιστορική στιγμή του τόπου μας, ήταν η πολιορκία του Κάστρου των Σαλώνων μ' όλο τον ένοπλο Τουρκικό πληθυσμό κλεισμένο μέσα και τέλος η κατάκτησή της.Γνωστοί οπλαρχηγοί της εποχής πήραν μέρος σ' αυτή, όπως ο Πανουργιάς, ο Δυοβουνιώτης, ο Διάκος, ο Γκούρας, ο Ησαίας, ντόπιοι όλοι τους.
    Μελανό σημείο η ακολουθούμενη σφαγή των γυναικοπαίδων των Τούρκικων οικογενειών για "στρατηγικούς λόγους" μετά από σύσκεψη των οπλαρχηγών.
    Για να μην ξεχνάμε ότι η ελευθερία που απολαμβάνουμε σήμερα δεν οφείλεται μόνο στο δικό τους αίμα που χύσαν οι προγόνοι μας, αλλά και σε συστηματικές εθνοκαθάρσεις που κάναν οι ίδιοι.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εύστοχη η αναφορά στο βιβλίο του Σκαρίμπα μέρες που 'ναι.Αντιγράφω ένα χαρακτηριστικό κομμάτι:
    Μα, για να με θέσουν εκποδών, δε φτάνει το «πίστευέ μας και μη ερεύνα». Δε φτάνει η «από καθέδρας» κρούση του κώδωνος, και το «Αυτός έφα!» όποιου κι αν είναι.Το θέμα που θέτω πάει πολύ πιο μακρύτερα, από της ασημότητάς μου το «ούτως ή άλλως». Πάει στις ψευτομαρτυρίες και την αγκύλωση, που κάνουνε αυτοί στην Ιστορία. Πάει στην αγυρτεία και στην καπήλευση των αγίων τοις αγίοις μας = του τρίπτυχου Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια… Τους βοάμε ότι μας είναι αναξιόπιστοι….
    Τους κατηγοράμε και τους λέμε: Λέτε ψέματα – δεν είναι αυτό το ’21: Το Πατριαρχείο το αφόρισε. Οι πρόκριτοι και οι Ιεράρχες το χλεύασαν. Ο Καποδίστριας του γύρισε τις πλάτες του. Ο Κοραής «μας» το μυχτήρισε. Ο Καραντζάς, ο Μαυροκορδάτος και ο Ιγνάτιος, το ξεπούλαγαν, στους ξένους. Χώρια οι Νέγρηδες και οι Κωλέττηδες, χώρια ο Κιουταχής κι ο Ιμπραίμης. Η κατατρεμάρα του δε λέγεται…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ kindzadza:

    Σε συνέχεια όσων γράφεις , σχετικά με τη σφαγή η οποία ακολούθησε την άλωση του Κάστρου των Σαλώνων,αλλά, για να μή ξεχνιόμαστε και της Τριπολιτσάς, θέλω να σας θυμίσω, ότι και ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, προκειμένου να δικαιολογήσει την πράξη αυτή του απελευθερωτή της Πόλης και να απαλύνει τις εντυπώσεις οι οποίες δημιουργήθηκαν στους λαούς της Εσπερίας, τους οποίους βεβαίως είχαμε μεγάλη ανάγκη (και τότε) για την προσδοκώμενη υλική και ηθική βοήθεια, στις περίπου 40 στροφές που αφιέρωσε στον Ύμνο Στην Ελευθερία για την άλωση της Τριπολιτσάς, δεν παραλείπει να αναφερθεί στις «συνθήκες» κάτω από τις οποίες έγινε η σφαγή! Σεβόμενος το χώρο σας δε θα παραθέσω τις 40 στροφές , διαβάστε μόνο :
    36
    Μεγαλόψυχο το μάτι/ Δείχνει πάντα οπώς νικεί,/Και ας είν΄άρματα γεμάτη,/ Και πολέμια χλαλοή.
    37
    Σου προβαίνουνε και τρίζουν,/Για να ιδής πως είν΄πολλά./Δεν ακούς που φοβερίζουν /Άνδρες μύριοι και παιδιά;
    38
    Λίγα μάτια, λίγα στόματα/θα σας μείνουνε ανοιχτά,/ Για να κλαύσετε τα σώματα,/Που θα να βρη η συμφορά.
    45
    Α! τι νύχτα ήταν εκείνη./ Που την τρέμει ο λογισμός;/ Άλλος ύπνος δεν εγίνη/ Πάρεξ θάνατος πικρός.
    48
    Τα΄ακαρτέρετε.-Εφαίνοντ΄ ίσκιοι/Αναρίθμητοι γυμνοί,/Κόραις, γέροντες, νεανίσκοι,/Βρέφοι ακόμη εις το βυζί.
    Και για να φορτώσει και μέρος της σφαγής στους Τούρκους:
    50
    Τόσοι, τόσοι ανταμωμένοι/ Επετειούντο από τη γη,/Όσοι είν΄άδικα σφαγμένοι/Από τούρκικην οργή.
    Ας μη στεκόμαστε όμως στα τραγικά επιμέρους γεγονότα ενός απελευθερωτικού αγώνα! Ο πόλεμος, άλλωστε είναι από μόνος του μια τραγωδία! Ας μείνουμε στη στροφή 73:
    Της αυγής δροσάτο αέρι,/Δεν φυσάς τώρα εσύ πλιό,/Στων ψευδόπιστων το αστέρι./ Φύσα, φύσα εις το Σταυρό.

    Αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάποιοι, μέσα απο τις σκοπιμότητες οι οποίες, νομίζουν , ότι εξυπηρετούν τα όποια πολιτικοκοινωνικά τους σχέδια, θεωρούν ότι ο καθένας ο οποίος αμφισβητεί την κυρίαρχη και εμπεδομένη άποψη περί του ΄21 (Σκαρίμπας π.χ.)είναι και αυθεντικός απολογητής του Αγώνα εκείνου!Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα! Απελευθερωτικός Αγώνας ήταν, και παιχνίδια των ξένων παίχτηκαν και πλιάτσικο έγινε και σφαγές αθώων ακολούθησαν τις απελευθερώσεις Κάστρων και "ταξικές" τακτοποιήσεις διευθετήθηκαν!'Εχουν γράψει χιλιάδες συγγραφείς για τον Αγώνα τούτον!Γιατί να δεχτώ την άποψη του Σκαρίμπα ως τη μόνη αλήθεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κανένας δεν κατέχει τη μοναδική αλήθεια, ειδικά για ιστορικά γεγονότα με τόσες πτυχές όπως η Ελληνική Επανάσταση.Γι' αυτό ακριβώς θα πρέπει να προβάλλονται, ειδικά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, όλες οι πλευρές των γεγονότων και να μην αποκρύπτονται όσες δεν μας αρέσουν ή δεν συναύδουν με το πρότυπο του αυθεντικού, αγνού και αμόλυντου Έλληνα.Υποτίθεται ότι έχουμε ξεπεράσει την εποχή του Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, έχουμε ένα σύγχρονο δημοκρατικό Κράτος και δεν έχουμε ανάγκη από μια ηρωποιημένη εθνική ιστορία για να θωρακίσουμε την εθνική μας συνείδηση.Πιστεύω ότι είμαστε αρκετά ώριμοι σαν λαός για ν' αντιμετωπίσουμε ψύχραιμα κι επιστημονικά την Ιστορία, ώστε να καταλάβουμε όσο καλύτερα γίνεται το παρελθόν αυτού του τόπου και των προγόνων μας.
    Δεν θα πρέπει να μας φοβίζουν οι αντίθετες προς τις κυρίαρχες απόψεις, γιατί πολύ απλά μπορούμε να τις αντικρούσουμε μ' επιχειρήματα.
    Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση αντιμετώπισης της Ιστορίας ως επιστήμης σε ακαδημαικό επίπεδο, αλλά δυστυχώς αδυνατεί να περάσει αυτό στην υποχρεωτική εκπαίδευση, γιατί εκεί ακόμα αντιμετωπίζεται ως πολιτικό εργαλείο......

    ΑπάντησηΔιαγραφή