Ορισμός συντονιστικού οργάνου STAGE νομού Φωκίδας

Την Κυριακή 15-11-2009, μετά από συνέλευση των εργαζομένων σε προγράμματα STAGE, στο Εργατικό Κέντρο Ν. Φωκίδας, ορίστηκε συντονιστικό όργανο με σκοπό :

Την συσπείρωση και την ενημέρωση των εργαζομένων σε προγράμματα STAGE καθώς και όσων εργάζονται με ελαστικές μορφές εργασίας.

Καλούμε λοιπόν όσους απασχολούνται με αυτές τις μορφές εργασίας να παρευρεθούν στην επόμενη συνάντηση για την οποία θα υπάρχει σχετική ενημέρωση.

Η συντονιστική Επιτροπή:...

Νίκος Καϊμάρας

Σόνια Αλατά

Γιάννα Μπάκα

Γιούλα Ζουμά

Γεωργία Φλώρου

Η νίκη κατά του λιθάνθρακα εδραιώνεται- Ο κύκλος των “Πολιτών κατά του λιθάνθρακα” κλείνει

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Στη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης, αλλά και στις τοποθετήσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου περιβάλλοντος, ενέργειας και κλιματικής αλλαγής υπήρξε ρητή διαβεβαίωση για το ότι ο λιθάνθρακας (και η πυρηνική ενέργεια) δεν έχει θέση στο ενεργειακό μείγμα της χώρας. Με δεδομένη την αντίστοιχη πολιτική δέσμευση της προηγούμενης κυβέρνησης (Φεβρουάριος 2009) φαίνεται ότι ο κίνδυνος εγκατάστασης μονάδων λιθάνθρακα σε μια σειρά ... περιοχές της χώρας έχει αποσοβηθεί για το ορατό, τουλάχιστον, μέλλον.

Η εξέλιξη αυτή συνιστά μια τεράστια επιτυχία, η οποία υπερβαίνει τα όρια των περιοχών και των τοπικών κοινωνιών, που στοχοποιήθηκαν σαν υποδοχείς των νέων εγκαταστάσεων. Και αυτό γιατί: ανατρέπει το μόνιμο προσανατολισμό του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας στα πιο ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα, συμβάλλει στην προοπτική μιας αξιοπρεπούς συμμετοχής της χώρας στην παγκόσμια προσπάθεια κατά της κλιματικής αλλαγής, αλλά και για ένα λόγο παραπάνω. Γιατί έδειξε ότι οι δράσεις και τα κινήματα των πολιτών μπορούν να φέρουν θετικά αποτελέσματα, ακόμη και όταν αντιμάχονται κεντρικές πολιτικές και οικονομικές επιλογές.

Η θετική έκβαση ήταν αποτέλεσμα του αγώνα ενός πανελλαδικού κινήματος, που είχε στο κέντρο του τις τοπικές κοινωνίας και που κατάφερε, ταυτόχρονα, να εκφράσει τη συμπαράσταση και την υποστήριξη ενός μεγάλου φάσματος περιβαλλοντικών, κοινωνικών και πολιτικών οργανώσεων. Είμαστε περήφανοι για το γεγονός ότι συμμετείχαμε ενεργά σε αυτή τη μάχη, λειτουργώντας σαν ο συνεκτικός ιστός των πρωτοβουλιών των πολιτών στις επίμαχες περιοχές και όχι μόνο. Για πρώτη φορά, σε τέτοια έκταση, τα κεντρικά προβλήματα του ενεργειακού σχεδιασμού και της ενεργειακής πολιτικής έγιναν αντικείμενο προβληματισμού και διεκδικήσεων στις τοπικές και περιφερειακές πρωτοβουλίες των πολιτών.

Στην προσπάθεια της μεγαλύτερης δυνατής διεύρυνσης του μετώπου κατά του λιθάνθρακα ήρθαμε σε επαφή, και είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε την αμέριστη υποστήριξή τους, με πλήθος άλλων φορέων και κινήσεων πολιτών, που εμπλέκονται σε κάθε μορφής ενεργειακές δραστηριότητες σε όλη την Ελλάδα. Μαζί τους ανταλλάξαμε εμπειρίες και προβληματισμούς, με αποκορύφωμα το τριήμερο συζητήσεων για την ενέργεια (Νοέμβριος 2008). Αναπτύξαμε κοινές δράσεις, με σημαντικότερη την “πορεία ενέργειας” στη ΔΕΘ, μαζί με τους λιγνιτόπληκτους κατοίκους του Αγίου Δημητρίου Κοζάνης (Σεπτέμβρης 2008). Αναζητήσαμε και διατυπώσαμε ένα κοινό πλαίσιο αντιλήψεων για τα ζητήματα του ενεργειακού σχεδιασμού (Απρίλιος 2009). Αναπτύξαμε σχέσεις συναντίληψης και δεσμούς αλληλεγγύης με συλλογικότητες και πρόσωπα αφοσιωμένα στην προστασία του περιβάλλοντος, στην υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών και στη διεκδίκηση ουσιαστικού ρόλου για τις τοπικές κοινωνίες. Πρόκειται για έναν ανεκτίμητο πλούτο, που αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για τους αγώνες της επόμενης μέρας. Μια από τις ευτυχείς συναντήσεις μας ήταν και αυτή με τους πολίτες του Ensdorf της Γερμανίας, που είχαν προηγηθεί στη δική τους σημαντική μάχη κατά της εγκατάστασης μονάδων λιθάνθρακα.

Οι φορείς και οι κινήσεις πολιτών που συγκροτήσαμε το δίκτυο των “Πολιτών κατά του λιθάνθρακα” θεωρούμε ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να κλείσει ο κύκλος αυτής της πρωτοβουλίας. Μιας προσπάθειας, που πιστεύουμε ότι έδωσε αξιοπρόσεκτα δείγματα αυτοοργάνωσης, αμεσοδημοκρατικής λειτουργίας, ισότιμης και συλλογικής συνεργασίας, αποτελεσματικής πάλης και μιας σοβαρής προσπάθειας αναγωγής των επιμέρους προβλημάτων στα γενικότερα και πιο κεντρικά, ξεπερνώντας και τις πιο αισιόδοξες από τις αρχικές προσδοκίες μας.

Σε ένα οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, όπου τα ζητήματα της ενέργειας θα εξακολουθήσουν να διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο και μια σειρά προβλήματα θα εξακολουθήσουν να υφίστανται ή να δημιουργούνται, η κίνησή μας αυτή θέλουμε να σηματοδοτήσει την πρόθεσή μας να συνεχίσουμε τις δράσεις μας για τα ζητήματα της ενέργειας και τοπικά, αλλά και σε ένα πιο διευρυμένο επίπεδο πανελλαδικά. Ελπίζουμε ότι, σε συνεργασία με τους φορείς και τις κινήσεις των πολιτών που συναντηθήκαμε στη μάχη κατά του λιθάνθρακα, θα βρούμε σύντομα τον τρόπο και τον κατάλληλο χρόνο για τις νέες μας πρωτοβουλίες και τις δράσεις.

15/11/2009

ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ ΗΤΑΝ:
Εθελοντική περιβαλλοντική ομάδα Αλμυρού “Εν δράσει”
Ενεργοί πολίτες Εύβοιας
Ένωση Ταμυναίων πολιτών η “ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ” (Αλιβέρι)
Οικολογική εταιρεία Έβρου
Σύλλογος περιβάλλον πολιτισμός Δήμου Κηρέως
Παναιτωλοακαρνανικό μέτωπο για το περιβάλλον
Περιβαλλοντική πρωτοβουλία Μαγνησίας
Σύλλογος προστασίας περιβάλλοντος Αλιβερίου
Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον
Συντονιστική επιτροπή αγώνα Καβάλας

Συλλογικότητες που εντάχθηκαν στην πορεία
Ενεργοί πολίτες δήμου Αστακού
Πολίτες σε δράση (Λάρισα)
Πολίτες της Αττικής για την ενέργεια
Πρωτοβουλία για τη σωτηρία του Κορινθιακού (ν. Κορινθίας)
Πρωτοβουλία πολιτών Θεσσαλονίκης ενάντια στο λιθάνθρακα
Από Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον

Μικρή σεισμική δόνηση στον Μαραθιά

Σεισμική δόνηση έγινε στις 8:30 το βράδυ στον Μαραθιά. Ήταν μεγέθους 3,9 της κλίμακας Ρίχτερ και έγινε αισθητή και στην Ιτέα, σαν μια πολύ μικρή δόνηση. Είναι από τους γνωστούς σεισμούς που δεν προξενούν ανησυχία στους κατοίκους της περιοχής, μιας και έχουμε μάθει να ζούμε με αυτούς.

Στην Άμφισσα η δίκη για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου

Οριστικά στην Άμφισσα θα γίνει στις 15 Δεκεμβρίου η δίκη των δύο ειδικών φρουρών, Επ. Κορκονέα και Βασ. Σαραλιώτη, για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή, Αλέξη Γρηγορόπουλου, στα Εξάρχεια πριν ένα χρόνο.

Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ι. Τέντες, έθεσε στο αρχείο την αίτηση της μητέρας του μαθητή, Τζίνας Τσαλικιάν, που ζητούσε η δίκη να μη γίνει στην Άμφισσα, αλλά στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού.

Σύμφωνα με τον εισαγγελέα του ... Αρείου Πάγου, δεν έχουν αρθεί οι λόγοι δημόσιας τάξης για τους οποίους κρίθηκε αναγκαία η μεταφορά του τόπου διεξαγωγής της δίκης από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Χαλκίδας στο ΜΟΔ της Άμφισσας.

Η μητέρα του 15χρονου επικαλείτο στην αίτησή της κυρίως την απόσταση που καθιστά δυσχερέστατη έως και αδύνατη, όπως υποστήριζε, τη μετάβαση της ίδιας, των συνηγόρων της, αλλά και των μαρτύρων, αρκετοί από τους οποίους, μάλιστα, είναι ανήλικοι.

Η μεταφορά, πάντως, της δίκης, αυτή τη στιγμή στην Άμφισσα πιθανότατα θα οδηγήσει στην αναβολή της διαδικασίας, καθώς θα πρέπει να προσδιοριστεί εκ νέου.
Από zougla.gr

Εμβολιασμοί και παραιτήσεις

Παραιτήθηκε το πρωί ο πρόεδρος της Επιτροπής Εμβολιασμού κατά της νέας γρίπης του νοσοκομείου Άγιος Παύλος της Θεσσαλονίκης , Στρατής Πλωμαρίτης. «Θεωρώ ανήθικο και αντιδεοντολογικό να συστήνω στον κόσμο να κάνει το εμβόλιο τη στιγμή που δεν θα το κάνω εγώ» δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ εξηγώντας τους λόγους της παραίτησής του.
«Εκτιμώ ότι η νέα γρίπη είναι μία ήπια γρίπη, πιο ήπια από την κοινή γρίπη. Έχουμε το παράδειγμα του νοτίου ημισφαιρίου που πέρασαν
τη γρίπη χωρίς εμβόλιο και χωρίς να επαληθευτεί κανένα από τα τρομολάγνα σενάρια που κυκλοφορούν. Επίσης υπάρχει μία διαδικασία
«μαζικού εμβολιασμού» των πολιτών που περνούν τη νέα γρίπη χωρίς να το ξέρουν και αποκτούν ... ανοσία και είναι άσκοπο να εμβολιαστούν. Και τέλος, κατά τη γνώμη μου δεν έχει αξιολογηθεί επαρκώς η ασφάλεια» πρόσθεσε ο κ. Πλωμαρίτης.
Απαντώντας στις επικρίσεις που έχει δεχτεί διότι η παραίτησή του έχει διχάσει τον ιατρικό και νοσηλευτικό κόσμο και πολλοί διστάζουν να
εμβολιαστούν είπε: «ο καθένας έχει τις απόψεις του και εγώ τις σέβομαι»

Αύξηση ατυχημάτων στην εργασία, προκαλούν οι απολύσεις στις εργολαβίες της Αλουμίνιον ΑΕ.(Αλουμίνιο της Ελλάδος)

Η εργολαβοποίηση για την συμπίεση του οικονομικού κόστους με την συχνή εναλλαγή εργολάβων είναι από της κύριες αιτίες αύξησης της επικινδυνότητας στην εργασία σε όλη την δραστηριότητα του εργοστάσιου. Το εργατικό ατύχημα που είχε συνάδελφος από τις εργολαβίες που παρα λίγο να χάσει την ζωή του έχει κάνει την κατάσταση να μην πάει άλλο.

Απαξιώνουν την εργασία ποιοτικά καταστρέφοντας τους όρους ασφάλειας με ... τους οποίους θα έπρεπε να εκτελείται. Παραδειγματίζουν και επηρεάζουν αρνητικά όλο το εργατικό προσωπικό που συνεργάζεται μαζί τους.

Τελευταίο παράδειγμα η εργολαβία Γιακλήτση που εργαζόταν στην τροφοδοσία βωξίτη και είχε πάρει την δουλεία από την εργολαβία Παπαϊωάννου που ήταν ανάδοχος της συγκεκριμένης εργασίας από την ΑΤΕ, σαν ασύμφορη και απέλυσε τρεις εγκατέλειψε την δουλειά εργαζόμενους.

Και για την εκτέλεση της ιδίας εργασίας τώρα ανέλαβε ο Παπαϊωάννου που χρησιμοποιεί εργαζόμενους της δικής του εργολαβίας που εργάζονται υπερωριακά δωδεκάωρα και δεκαεξάωρα.

Στους εργαζόμενους ο εργολάβος που έφυγε χρωστάει τρεις μήνες από τα δεδουλευμένα, τηρώντας με αυτό το τρόπο και αυτός την τακτική που κατάντησε να γίνει θεσμός, στις εναλλαγές των εργολάβων να χάνονται δεδουλευμένα εργατών. Επιβάλλοντας έτσι χωρίς καμία σοβαρή συνδικαλιστική αντίδραση ένα νέο εργασιακό Μεσαίωνα στον χώρο εργασίας της Αλουμίνιον ΑΕ.

Αυτός ο εργασιακός μεσαίωνας που επιβάλει την κακοπληρωμένοι υπερωρία είναι και ο σοβαρότερος λόγος που επέβαλε την παρουσία του συναδέλφου από την εργολαβία Μαργαρίτη σε χώρο που δεν επιτρεπόταν από την ειδικότητα του με αποτέλεσμα τον σοβαρότατο τραυματισμό από τόξο ρεύματος υπερυψηλής τάσης.

Το κυνήγι του «κόστους» και η εργολαβοποιηση είναι κίνδυνος και για την ίδια την ΖΩΗ των εργατών.

Ένα παράδειγμα γενικό για να γίνουμε κατανοητοί:

1Δόθηκαν δουλειές σε εργολαβίες για να μειωθεί το κόστος.

2Για να μειωθεί περισσότερο το κόστος κάθε χρόνο όλες οι δουλειές που αναλαμβάνουν εργολαβίες βγαίνουν σε πλειστηριασμό.

3Ο καινούριος εργολάβος παίρνει το παλιό προσωπικό με νέες κάθε φορά συμβάσεις χαμηλότερων απολαβών. Στο ενδιάμεσο της εναλλαγής χάνονται και δυο με τρία μηνιάτικα των εργατών. Και όποιος δεν συμμορφώνεται διεκδικώντας κινδυνεύει να μην έχει δουλεία στον χώρο.

4Οι εργολάβοι για να επιτύχουν την πολυπόθητη συμπίεση του κόστους που ζητείται από την Αλουμίνιον ΑΕ αναγκάζονται να διώχνουν εργαζόμενους με πείρα και να τους αντικαθιστούν με άλλους χαμηλότερα αμειβόμενους και έτοιμους να προσφέρουν εργασία χωρίς όρους.

Οι λόγοι αυτοί μαζί με την ανεπαρκή συνδικαλιστική στήριξη φανερώνουν πως εργάτες με πείρα δεν κάθονται να δουλέψουν με τέτοιους όρους παρά μόνο «ευκαιριακά» στην «ανάγκη» ώσπου να βρουν κάτι καλύτερο. Αυτό στερεί από εργάτες με πείρα τους χώρους δουλειάς που η πείρα θα έπρεπε να είναι το πρώτο ζητούμενο. Οι εργάτες που μένουν είναι νεότεροι και μερικοί παλιοί αλλά φοβισμένοι και αναγκασμένοι να κάνουν ότι τους ζητήσουν. Έτσι βασιλεύει η φτηνή κοπιαστική υπερωρία (με της ευλογίες του Παναγιωτόπουλου που μείωσε το κόστος της για τους εργοδότες δίνοντας έτσι ακόμα ένα χτύπημα στην μόνιμη εργασία. Παρόλο που για την μείωση επικαλέστηκε το αντίθετο).

Όλα αυτά μαζί λειτουργούν ώστε πολλοί εργαζόμενοι κύρια εργολαβιών να προσφέρουν εργασία σε συνθήκες που ψυχικά και σωματικά τους μετατρέπουν σε επικίνδυνες βόμβες. Μέσα σε χώρους που η αυξημένη προσοχή είναι όρος επιβίωσης και όχι απλά παραγωγής. Κάθε εργαζόμενος πρέπει να καταλάβει ότι αν δεν παλέψουμε να αντιστρέψουμε αυτήν την πορεία στο χώρο η έκφραση Κρεματόριο δεν θα είναι σχήμα λόγου. Και ας μοιάζει να ήταν μόλις χθες που το εργοστάσιο είχε να επιδείξει περγαμηνές σε παγκόσμιο επίπεδο στην ασφάλεια της εργασίας. Ας δούμε πως είχαν πετύχει αυτούς τους στόχους.

Οι υπεύθυνοι της ασφάλειας στο εργοστάσιο της ΑτΕ ότι έλεγαν: συμφέρει να διορθώσουν τις οποιεσδήποτε δυσλειτουργίες στη συμπεριφορά των εργατών στον τομέα ασφάλειας, πείθοντας τον εργάτη να παράγει με ασφάλεια. Το σύνθημα ΠΡΩΤΑ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ηχεί ακόμα στα αυτιά μας. Και αυτό γιατί θεωρούσαν ότι είναι ο μόνος τρόπος να εντοπίζονται οι δυσλειτουργίες, να διορθώνονται και έτσι να αναπτύσσεται ποιοτικά και αποτελεσματικότητα η αποδοτικότητα της εργασίας. Έτσι η «ασφαλής εργασία» που ήταν ζητούμενο παλιότερα στο εργοστάσιο επιτεύχθηκε με επενδύσεις σε πολλές εργατοώρες εκπαίδευσης του προσωπικού και στις εθελοντικές ομάδες που μετέτρεπαν σε πράξη τον νέο τρόπο σκέψης στην ασφάλεια της εργασίας. Όλη η προσπάθεια βασιζόταν στην πειθώ του εργαζόμενου μέσο παραδειγματισμού με υπομονή ώστε να δεχτεί να εντάξει στην λογική του κανόνες όπως: Πρώτα η ασφάλεια. Ούτε ώρα παραγωγής χωρίς να τηρούνται οι όροι ασφαλούς εργασίας.

Η νέα λογική είχε συνέπειες στην καλυτέρευση των δεικτών ασφάλειας αλλά και της παραγωγής. Προϋπέθετε όμως αυτό, που λείπει σήμερα ανθρώπινους όρους εργασίας. Στην πορεία δεν έλειψαν τα πισωγυρίσματα και τέτοιες ήταν οι περίοδοι των μεταβιβάσεων από την ΠΕΣΙΝΕ στην ΑΛΚΑΝ και από αυτήν στον Μυτιληναίο. Στις περιόδους αυτές το κοινό χαρακτηριστικό ήταν το αίσθημα ανασφάλειας. Κάτι που περισσεύει στις συνθήκες που ζούμε σήμερα.

Δεν είναι σίγουρα τυχαίο το ότι βρισκόμαστε μέσα στην δύνη της χειρότερης οικονομικής κρίσης που γνώρισε ο καπιταλισμός και ζούμε τις πρώτες συνέπειες τής. Η μείωση παραγωγής και των αντίστοιχων θέσεων εργασίας που επέβαλε η διεύθυνση καθώς και η αναβολή εκτέλεσης των υποχρεώσεων που απορρέουν από την διμερή που συμφώνησε με το Σωματείο έχει φέρει την ανασφάλεια σε μόνιμους συμβασιούχους και εργολαβικούς εργάτες. Εκεί είναι οι αιτίες της αύξησης των επικίνδυνων καταστάσεων στην εργασία που είχαν σαν αποτέλεσμα τα θανατηφόρα.

Η πολιτική Πόντιου Πιλάτου από την μεριά της διεύθυνσης της ΑτΕ προς τις εργολαβίες αλλά και τους μόνιμους εργάτες φέρνει τώρα και την απαξίωση της μεγαλύτερης βαριάς βιομηχανίας της χώρας.
Για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση πρέπει να παλέψουμε διεκδικώντας:

1Την επαναπρόσληψη των εργατών που απολύθηκαν στις εργολαβίες.

2Την καταβολή από την ΑτΕ των μισθών που έχουν χάσει οι εργαζόμενοι των εργολαβιών από της αλλαγές των εργολαβικών επιχειρήσεων σαν υπεύθυνης για τον έλεγχο των επιχειρήσεων που κλίνει συμφωνίες μαζί τους.

Και επειδή είναι σαφές πως η ασφάλεια στην εργασία και έτσι στην ίδια τη ζωή μας αλληλοεξαρτώνται άμεσα στον χώρο από την συμπεριφορά των μόνιμων των εργολαβικών και άλλων με μοντέρνες (μεσαιωνικές) σχέσεις εργασίας εργατών. Πρέπει να δημιουργήσουμε:

1Ένα κοινό συνδικαλιστικό όργανο όλων όσων προσφέρουν εργασία με οποιαδήποτε σχέση στην Αλουμίνιον ΑΕ. Για να παλέψουμε ενάντια σε αυτές τις μορφές εργασίας που δημιουργούν εργατικούς Μεσαίωνες το 2010.

2Να παλέψουμε για μόνιμη και σταθερή δουλεία για όλους τους εργάτες. Την κρίση να πληρώσουν οι κεφαλαιοκράτες.
Από anexartitoi.gr
Φωτό από ριζοσπάστη 2007

Ψήφισμα για τους εργαζόμενους των Ψυχοκοινωνικών Κέντρων που διαλύθηκαν αιφνιδιαστικά και στην Άμφισσα

Για να πάρετε μια ιδέα
Στη Χάρμαινα το 21% περίπου των κατοίκων ζουν σε παράγκες
Στη θέση Κάμινος το 90% μένουν σε container
Στη Θέση Βιομηχανικό Πάρκο το 100% μένει σε παράγκες
Αυτά πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε την ανακοίνωση του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ
Ψήφισμα του Σωματείου μας για τους συναδέλφους στα Ιατροκοινωνικά Κέντρα Στήριξης Ρομά

Οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες στα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων δηλώνουμε με το παρόν ψήφισμα την αλληλεγγύη μας στους εργαζόμενους και εργαζόμενες των Ιατροκοινωνικών Κέντρων της χώρας και στους πληθυσμούς των Ρομά, που μέχρι σήμερα είναι αποδέκτες των υπηρεσιών των Κέντρων. Σε μια εποχή επισφράγισης της αποτυχίας του μοντέλου συρρίκνωσης του κράτους πρόνοιας, καθώς διογκώνονται η ανεργία, η ανέχεια και τα ψυχοκοινωνικά προβλήματα που εκδηλώνονται ως βία, παραβατικότητα, εξαρτήσεις κλπ., ιδιαιτέρως μεταξύ των ευάλωτων/ευπαθών κοινωνικών ομάδων, η ύπαρξη και η ... εύρυθμη λειτουργία υπηρεσιών διασύνδεσης των πληθυσμών Ρομά με τις κοινότητες μη-Ρομά και τις δημόσιες υπηρεσίες είναι η ελάχιστη δυνατή κοινωνική υποχρέωση του Κεντρικού Κράτους και των Τοπικών Αυτοδιοικήσεων. Πολύ περισσότερο μάλιστα εφόσον το συγκεκριμένο εγχείρημα των Ιατροκοινωνικών Κέντρων έχει γίνει γνωστό ανά την Ελλάδα μέσα από την αφοσίωση και δραστηριοποίηση εργαζομένων τους.

Καλούμε όλους τους υπεύθυνους για τη λειτουργία των Ιατροκοινωνικών Κέντρων φορείς να εξασφαλίσουν τα λιγοστά χρήματα που απαιτούνται για την επαρκή στελέχωση και λειτουργία των Κέντρων. Ιδιαιτέρως στην Άμφισσα και τα Τρίκαλα, όπου τα Ιατροκοινωνικά Κέντρα διαλύθηκαν αιφνιδιαστικά πριν τη λήξη της παράτασης λειτουργίας που έχει δοθεί μέχρι τις 31/12/09, οι εμπλεκόμενοι τοπικοί φορείς να ανακαλέσουν την απόφασή τους και να δώσουν στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες τη δυνατότητα να συνεχίσουν να προσφέρουν τις αναγνωρισμένες από τις τοπικές κοινωνίες υπηρεσίες τους.
Μπορείτε να δείτε τα τεράστια προβλήματα των τσιγγάνων της περιοχής ΕΔΩ
Από prolipsiworkers.blogspot.com/

Αφιερωμένο στους αγωνιστές της ελευθερίας του 1973.

Τραγούδι: Το Μεγάλο Μας Τσίρκο
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης, Τζένη Καρέζη

Μεγάλα νέα φέρνω από 'κει πάνω
περίμενε μια στάλα ν' ανασάνω
και να σκεφτώ αν πρέπει να γελάσω
να κλάψω, να φωνάξω, ή να σωπάσω

Οι βασιλιάδες φύγανε και πάνε...
και στο λιμάνι τώρα, κάτω στο γιαλό
οι σύμμαχοι τους στέλνουν στο καλό

Καθώς τα μαγειρέψαν και τα φτιάξαν
από 'ξαρχής το λάκκο τους εσκάψαν
κι από κοντά οι μεγάλοι μας προστάτες
αγάλι-αγάλι εγίναν νεκροθάφτες

Και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα
και πώς να ξαναρχίσω πάλι απ' την αρχή
κι ας ήξερα τουλάχιστον γιατί

Το ριζικό μου ακόμα τι μου γράφει
το μελετάνε τρεις μηχανογράφοι
Θα μας το πουν γραφιάδες και παπάδες
με τούμπανα, παράτες και γιορτάδες

Το σύνταγμα βαστούν χωροφυλάκοι
και στο παλάτι μέσα οι παλατιανοί
προσμένουν κάτι νέο να φανεί

Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες
ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες
Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι
σαράντα με το λάδι και το ξύδι

Κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε
βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί
τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί

Λαέ, μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι
μην έχεις πια την πείνα για καμάρι
Οι αγώνες που' χεις κάνει δεν 'φελάνε
το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε

Λαέ, μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι
η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή
του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τα 36 χρόνια απο την επέτειο του Πολυτεχνείου

Σε ανακοίνωση προέβη η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Ζωντανό παράδειγμα ανιδιοτέλειας και αγωνιστικής συλλογικής δράσης, πηγή έμπνευσης για μια ολόκληρη ζωή, αποτελεί η εξέγερση του Νοέμβρη. Ο Νοέμβρης δεν ήταν κάτι στιγμιαίο ούτε και αφορά μόνο μία γενιά. Με το «Ψωμί -Παιδεία -Ελευθερία» παρέλαβε από τη γενιά της αντίστασης μία βαριά, πολύτιμη σκυτάλη. Άνοιξε μέτωπο διαρκές, με τη φτώχια και την κοινωνική ανισότητα, ενάντια στο σκοταδισμό και την καταστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών, μέτωπο διαρκές για ανεξαρτησία.

Ανέδειξαν, όμως, ταυτόχρονα οι αγωνιστές και αγωνίστριες του Νοέμβρη πάρα πολλά… Ζωγράφισαν ξανά το ουράνιο τόξο της κοινωνικής χειραφέτησης με όλα τα χρώματα… Το χρωμάτισαν με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της νέας γενιάς, της φοιτητικής, της μαθητικής, της εργαζόμενης. Το χρωμάτισαν με την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στους αγώνες, τις συνελεύσεις, τις απάνθρωπες διώξεις. Ανέδειξαν την συνάντηση του λαϊκού κινήματος με τα πρώτα οικολογικά σκιρτήματα για μία καταστροφή που είχε αρχίσει να συντελείται.
Σήμερα για τα κινήματα, για τη ριζοσπαστική αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, ο αγώνας του Νοέμβρη αποτελεί ανοιχτό βιβλίο θεωρίας αλλά και πρακτικής, για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Νέες μορφές αλλοτρίωσης και καταπίεσης, νέου τύπου δεσμά, απαιτούν σήμερα νέους αγώνες. Σ’ έναν κόσμο που υψώνονται εθνικά, πολιτισμικά, κοινωνικά τείχη, σ’ έναν κόσμο που εμποδίζει την κοινωνική απελευθέρωση και που απειλεί να καταστρέψει τη φύση… Σε μία χώρα που βυθίζεται, σε μία καθολική κρίση, παγιδευμένη στα δίχτυα μίας ανθρωποκτόνας και περιβαλλοντοκτόνας νεοφιλελεύθερης πολιτικής…
Την ώρα που τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα απειλούνται, που θέσεις εργασίας χάνονται, που η δημόσια περιουσία εκποιείται, που η δημόσια παιδεία επιχειρείται να θυσιαστεί στο βωμό του κέρδους και που η αλληλεγγύη στους αδύναμους καταγγέλλεται, αυτή την ώρα σ’ έναν δρόμο καλούμαστε να συναντηθούμε. Σ’ έναν δρόμο σαν τον δρόμο του Νοέμβρη, τον δρόμο που μετατρέπει την οργή σ’ ελπίδα οφείλουμε να βαδίσουμε.»

Στη σκηνή του Γυαλί καφενέ

Σε ένα άρθρο για τα μπουλούκια, τους περιοδεύοντες θιάσους που έφερναν το θέατρο ως την πιο μικρή πόλη της πατρίδας μας βρήκαμε και ένα κομμάτι της ιστορίας της Άμφισσας, το Γυαλί καφενέ.

Μία από τις σκηνές αυτών των πλανόδιων καλλιτεχνών ήταν και η σκηνή του γυαλί καφενέ στην πάνω πλατεία της Άμφισσας. Από το 1936 διάφοροι θίασοι, με πρώτο εκείνον των Αυλωνίτη, Φωτόπουλου και Μακρή έπαιξαν στη σκηνή του.
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος με την ταινία του «Ο Θίασος» κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κινηματογραφική καταγραφή αυτού του μοναδικού φαινομένου, του μπουλουκιού, και των προβλημάτων του την εποχή του πολέμου και του εμφυλίου. Τα γυρίσματα μάλιστα της ταινίας έγιναν για πέντε μερόνυχτα του 1976, στη σκηνή του γυαλί καφενέ....
Για τη σημερινή βέβαια κατάσταση αυτού του ιστορικού καφενείου, με τα πλαστικά καθίσματα και την γενικότερη υποβάθμιση, δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά, είναι μια κατάσταση που δεν τιμά κανέναν, ούτε τον ιδιόκτητη αλλά ούτε και τον Δήμο.
Το έχουμε ξαναπεί, με αφορμή και την ταβέρνα του Φαρόπουλου, αυτοί οι χώροι είναι ζωντανά μνημεία, η διατήρηση τους είναι πρωτεύουσας σημασίας. Το Γυαλί καφενέ χρειάζεται πλέον ένα πείραγμα. Μια διακριτική χειρονομία που δεν θα αλλοιώσει σε τίποτε τον ιστορικό του χαρακτήρα αλλά που θα του προσδώσει όμως ένα μέλλον, ένα σύγχρονο ύφος. Η σκηνή είναι εκεί… γιατί να μην είναι όμως και διαθέσιμη…
Στήνουμε θέατρα και τα χαλνούμε
όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε
στήνουμε θέατρα και σκηνικά,
όμως η μοίρα μας πάντα νικά
Και τα σαρώνει και μας σαρώνει
και τους θεατρίνους και το θεατρώνη
υποβολέα και μουσικούς
στους πέντε ανέμους τους βιαστικούς.
Σάρκες, λινάτσες, ξύλα, φτιασίδια,
ρίμες, αισθήματα, πέπλα, στολίδια,
μάσκες, λιογέρματα, γόοι και κραυγές
κι επιφωνήματα και χαραυγές
ριγμένα ανάκατα μαζί μ' εμάς
(πες μου πού πάμε; πες μου πού πας;)
πάνω απ' το δέρμα μας γυμνά τα νεύρα
σαν τις λουρίδες ονάγρου ή ζέβρα.
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στην σελίδα Εν Αμφίσση,
που κάνει και έναν διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Άμφισσας. όσοι έχετε υλικό καλό είναι να το στείλετε στον διαγωνισμό αυτό. Το παρελθόν μπολιάζει το μέλλον μας.

Γιορτή γυναικών και γιορτή τσίπουρου στην Ποτιδάνεια

Γιορτή τσίπουρου
Το Σάββατο 14.11.2009, τα φώτα στον αποστακτήρα του Χρήστου ανάψανε. Αρχίζει την επόμενη εβδομάδα η απόσταξη των τσίπουρων των χωριανών μας στο χωριό μας. Ευκαιρία λοιπόν για γιορτή. Πολλοί θα ανέβουν μέχρι το χωριό για τα τσίπουρα. Φρέσκο τσίπουρο, κάστανα, καρύδια θα έχουν την τιμητική τους.
Την προηγούμενη εβδομάδα έγινε η γιορτή των γυναικών. Οι γυναίκες του χωριού μας μαζεύτηκαν μόνες τους χωρίς τους άντρες τους, έφαγαν, γιόρτασαν, χόρεψαν και ανανέωσαν το αντάμωμά τους στο χωριό για του χρόνου. Η γιορτή γίνεται κάθε χρόνο πρίν αρχίσουν να ... φεύγουν οι γυναίκες για το ξεχειμώνιασμα απο το χωριό.
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε και για τις δύο γιορτές και να δείτε και φωτογραφίες στο www.potidaneia.net

Η ΑΡΤΕΜΙΣ για την δωρεά οικοπέδου απο την Αλουμίνιον δίπλα στο νεκροταφείο στην Αντίκυρα

Φίλες και φίλοι,

Μέρα με τη μέρα, αποκαλύπτεται σε όλους μας το ζοφερό μέλλον που προετοιμάζουν «επιχειρηματικές πρακτικές» για την Αντίκυρα. Κεντρικό στοιχείο αυτών των επικίνδυνων επιλογών για τον τόπο μας αποτελεί η επιδίωξη να γίνει η Αντίκυρα το νέο μεγάλο ενεργειακό κέντρο, που στο ορατό μέλλον θα πλησιάζει τα μεγέθη του λιγνιτικού κέντρου της Δυτικής Μακεδονίας.
Η γη, ο αέρας, η θάλασσά μας αυτή τη στιγμή δέχονται ολομέτωπη επίθεση από τον όμιλο που δραστηριοποιείται στην περιοχή μας και που σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και τις υπηρεσίες του αλλά κυρίως με την ανοχή, συνενοχή και σιωπή των ιθυνόντων, έχουν επιλέξει τον... τόπο μας για την εφαρμογή σχεδίων που θα φέρουν τη καταστροφή.
Στόχος τους είναι μόνο η εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων, θυσιάζοντας ακόμη και ανθρώπινες ζωές στο μινώταυρο που λέγεται μεγιστοποίηση του κέρδους. Ζούμε πρωτόγνωρες στιγμές που μας κάνουν να αναπολούμε, σαν λιγότερο κακό, το παλαιότερο ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟN ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, αφού τουλάχιστον υπήρξε σημείο αναφοράς στον τομέα της ασφάλειας στους χώρους εργασίας.
Φίλες και φίλοι,
Γυρίστε για μια στιγμή το βλέμμα σας προς το ΄΄Λουκαΐτικο΄΄ και αναλογιστείτε:
Αυτό που βλέπετε είναι αυτό το μέλλον που θέλετε να κληροδοτήσετε στα παιδιά σας;
Αυτή τη θάλασσα που επί σαρανταπέντε χρόνια μπαζώνεται από εκατομμύρια τόνους τοξική λάσπη και γίνεται αποδέκτης επικίνδυνων αποβλήτων;
Αυτόν τον αέρα που είναι ήδη αποθήκη δηλητηριωδών αερίων;
Αυτή τη γη που έχει γίνει αποδέκτης καρκινογόνων κατάλοιπων καύσης;
Ας αναρωτηθούμε αν θέλουμε να ζήσουμε σε μια τέτοια πατρίδα.
Ας αναρωτηθούμε για το κόστος σε ανθρώπινες ζωές και σε πόνο που έχουμε πληρώσει σε αυτό το μοντέλο «ανάπτυξης».
Ας αναρωτηθούμε αν αξίζει η αιχμαλωσία ολόκληρων γενεών στη δωρεά ενός οικοπέδου που στο παρελθόν μάταια «επωλείτο». Ενός οικοπέδου που η μόνη χρησιμότητά του βρίσκεται στην επέκταση του νεκροταφείου που σύντομα θα χρειαστεί…

Γυρίστε τις πλάτες σας, σ’ αυτούς που με πενιχρά ανταλλάγματα προσπαθούν να εξασφαλίσουν τη συγκατάθεση μας στο χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου που ήδη πλήττει μεγάλο κομμάτι των συμπατριωτών μας.
Μην ανέχεστε ούτε στιγμή παραπάνω όσους με πρόσχημα την ανάπτυξη, καταστρέφουν το περιβάλλον, προσθέτουν νέες εστίες ρύπανσης, στραγγαλίζουν αισθητικά και κοινωνικά την τοπική κοινωνία. Νοιάζονται μόνο για το προσωπικό τους συμφέρον και τα δικά τους κέρδη.
Κυρίως όμως αγνοήστε αυτούς που χωρίς αιδώ ξεπουλούν τον ίδιο τους τον τόπο. Μη γίνεστε συνένοχοι στο έγκλημα που μεθοδικά ετοιμάζεται για την πατρίδα μας, τις γύρω περιοχές και ολόκληρο τον Κορινθιακό.
Ελάτε μαζί μας: Όλοι μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε. Να μην είμαστε εμείς αυτοί, στους οποίους η ιστορία θα χρεώσει την ολοκληρωτική καταστροφή της Αντίκυρας.
ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2009

Νέο Έγγραφο για το Μουσείο και τα λύματα στους Δελφούς

Μας στάλθηκε το παρακάτω μήνυμα.
Δείτε ότι το έργο για την αποκατάσταση του αποχετευτικού συστήματος του Μουσείο Δελφών είχε εγκριθεί και όπως αποκαλύπτεται είχαν εισπραχθεί και χρήματα. Παρ όλ αυτά αντί να έχουν γίνει ενέργειες τα βοθρολύματα από τις τουαλέτες του Μουσείου χύνονται στον περιβάλλοντα αρχαιολογικό χώρο. Αυτό επιβεβαιώνει και το έγγραφο της Νομαρχίας Φωκίδας έπειτα από αυτοψία.
Που πήγαν τα χρήματα που εισέπραξε η Διεύθυνση του Μουσείου Δελφών ?
Το Υπουργείο Πολιτισμού έλεγξε αν τα χρήματα που δώθησαν αξιοποιήθηκαν?
Είναι δουλειά δικιά μας αυτή ή του εισαγγελέα?
Ενεργοί πολίτες Φωκίδας

Από την ανάγνωση του κειμένου καταλαβαίνουμε ότι ο Συντάκτης αυτής της ανακοίνωσης, δεν πρόσεξε ότι τα χρήματα τα εισέπραξε ο Δήμος Δελφών και όχι το Μουσείο. Επίσης ότι την υποχρέωση να τελειώσει αυτό το έργο, το έχει ο Δήμος των Δελφών. Παρόλα ... αυτά, το πρόβλημα φαίνεται να είναι υπαρκτό και ο Δήμος θα πρέπει να το επιλύσει το συντομότερο δυνατόν. Δεν είναι σωστό να εκτίθεται ο χώρος των Δελφών το Μουσείο και ο Δήμος και να μην ολοκληρώνεται ένα βασικό έργο υποδομής.
Όσο για τα έργα αν έχουν γίνει με την χρηματοδότηση που έχει δοθεί, αυτό δεν είμαστε σε θέση να το ελέγξουμε, ελπίζουμε και αυτό το θέμα να ξεκαθαριστεί σύντομα για να μην αιωρούνται κατηγορίες και υπόνοιες.

Η Φωκίδα στην επικαιρότητα! Η Άμφισσα... Ληθουανία

Απ' ότι φαίνεται η Φωκίδα πλεόν θεωρείται κάτι σαν Φαρ Ουέστ. Αποικία των Κυριακόπουλου & σια εδώ και δεκαετίες, φάνηκε τόσο "βολική" και "μακρινή" ώστε να γίνει εδώ, στην πρωτεύουσά της την Άμφισσα η δίκη για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Σου λέει αυτοί δεν αντιδρούν σε τίποτα, εκεί είναι ο κατάλληλος τόπος για να κάνουμε μια "ανεξάρτητη" και "αντικειμενική" δίκη στα μουλωχτά...
Θα προτιμούσαμε να θυμηθούν τη Φωκίδα και την Άμφισσα όταν χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το περιβάλλον και δεν βλέπουν τα εγκλήματα που γίνονται στα βουνά και στις θάλασσες της...
Θα προτιμούσαμε να δημιουργήσουν υποδομές, να φτιάξουν δρόμους, να επενδύσουν στο νομό μας. Θα μπορούσε να είναι ο πρώτος στην Ελλάδα και είναι πηγή πλούτου για τους κατοίκους και τη χώρα, αλλά το μόνο που γίνεται είναι αν τον απομυζούν. Να ληστέυουν το υπέδαφος και τα νερά του (βλέπε Μόρνος).
Φτάνει πια! Ας γίνει αφορμή αυτή η υπόθεση για να υψώσουμε τη φωνή μας.
Στο μεταξύ απολαύστε τα σκίτσα του Ιωάννου, που βάζουν πάλι την Άμφισσα στο χάρτη...
(το σκίτσο του Ιωάννου είναι στην προηγούμενη ανάρτηση)
Από Ημερολόγιο ένός πατέρα

Ανεξήγητες... εμμονές για τη δίκη του Κορκονέα

Oι... γκάφες της Δικαιοσύνης σχετικά με τον τόπο διεξαγωγής της δίκης των αστυνομικών Επ. Κορκονέα και Β. Σαραλιώτη, για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, διαδέχονται η μια την άλλη και «ανάβουν φωτιές», 20 ημέρες πριν από την τραγική επέτειο.

Ο προσδιορισμός της δίκης από την εισαγγελέα Εφετών αρχικά στη Χαλκίδα και στη συνέχεια από το αρμόδιο τμήμα του Αρείου Πάγου στην Αμφισσα, αναδύει... οσμή δίκης Καλαμπόκα (τότε μέλος της ΟΝΝΕΔ), που δικάστηκε και καταδικάστηκε (1992) στον Βόλο και μετέπειτα στη Λάρισα, για τη δολοφονία στην Πάτρα του καθηγητή Τεμπονέρα.
Ανεξήγητες... εμμονές για τη δίκη του Κορκονέα

Επιπλέον έχει ανοίξει έναν μεγάλο κύκλο αντιπαράθεσης, μεταξύ δημάρχων και δημοτικών συμβουλίων των πόλεων που δεν θέλουν τη δίκη, ενώ μπορεί να λειτουργήσει ως μπούμερανγκ για όσους ισχυρίζονται ότι έτσι θα αποφευχθούν τα περυσινά επεισόδια...

Κάτι τέτοιο υπαινίχθηκε μεταξύ άλλων, τις προηγούμενες ημέρες, στην αίτησή της προς τον εισαγγελέα του ΑΠ η τραγική μητέρα του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, Τζίνα Τσαλικιάν, η οποία ζήτησε τη διεξαγωγή της δίκης στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των Φυλακών Κορυδαλλού.

Μετά και την εξέλιξη αυτή, ο Αρειος Πάγος καλείται και πάλι τις επόμενες ημέρες να αποφανθεί οριστικά πού θα γίνει η δίκη.

Η κ. Τσαλικιάν υποστηρίζει στην αίτησή της για διεξαγωγή της δίκης στον ... Κορυδαλλό ότι σε αντίθετη περίπτωση φαλκιδεύονται βασικά δικαιώματά της και εκτιμά ότι ενδεχόμενη εμμονή για την Αμφισσα θα οξύνει την κατάσταση.

Παραλείψεις
Εκτός από τις αντιδράσεις των τοπικών παραγόντων των τριών πόλεων που έχουν εμπλακεί μέχρι στιγμής στο «γύρω γύρω όλοι» της δίκης και την αντίδραση της μητέρας του Αλέξη, που χαρακτηρίζει αδικαιολόγητη τη μεταφορά της δίκης μακριά από την Αθήνα, πληθαίνουν οι φωνές που ισχυρίζονται ότι ίσως δεν ήταν μόνο λόγοι ασφαλείας που επέβαλαν... την Αμφισσα, αλλά ενδεχομένως και λόγοι σκοπιμότητας, που θα λειτουργήσουν σε βάρος της ορθής απονομής της Δικαιοσύνης.

Για «ανεξήγητες παραλείψεις της Δικαιοσύνης στον τόπο και τον τρόπο προσδιορισμού του τόπου της δίκης» κάνουν εξάλλου λόγο στο «Εθνος της Κυριακής» δικαστικές πηγές.

Οπως τονίζουν, «δεν έγινε κανονισμός αρμοδιότητας δικαστηρίου από την αρχή, όπως ορίζει ο νόμος.

Εφόσον αρμόδιο για την εκδίκαση της δολοφονίας Γρηγορόπουλου είναι το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, εάν οι παράγοντες της Δικαιοσύνης έκριναν αυτεπάγγελτα (σ.σ. χωρίς αίτηση) ότι η δίκη έπρεπε για λόγους ασφαλείας να γίνει εκτός της πρωτεύουσας, θα μπορούσε να έχει οριστεί δικαστήριο σε οποιαδήποτε πόλη εκτός Αθηνών.

Με δεδομένο όμως ότι δεν ακολουθήθηκε αυτή η διαδικασία, οι επιλογές είναι τα κακουργιοδικεία περιφέρειας της πρωτεύουσας, δηλαδή Κορυδαλλός, Χαλκίδα, Αμφισσα».

Το πιθανότερο είναι ότι θα αλλάξει και η ημερομηνία της δίκης, που έχει οριστεί για τις 15 Δεκεμβρίου, καθώς η Εισαγγελία του τόπου του δικαστηρίου, που θα οριστεί ως αρμόδιο, θα στείλει κλήσεις σε όλους τους παράγοντες της δίκης (μάρτυρες, κατηγορούμενους κ.ά.), από την αρχή.

ΝΟΜΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ
Για τρεις λόγους δεν πρέπει να γίνει στην Αμφισσα

Εγκριτοι νομικοί και δικαστικοί τόνισαν στο «Εθνος της Κυριακής» ότι «η διεξαγωγή της δίκης στο Κακουργιοδικείο της Αμφισσας, τόσο μακριά από την Αθήνα, μόνο την ανεύρεση της αλήθειας δεν βοηθάει» και επισημαίνουν τρεις λόγους, που οδηγούν στο συμπέρασμα αυτό:

1 Ο πρώτος και κυριότερος είναι η μεγάλη απόσταση που μπορεί να προκαλέσει αδυναμία μετάβασης των μαρτύρων στη δίκη, η οποία αναμένεται να διαρκέσει μήνες. Σε αυτό πρέπει να συνυπολογιστεί ότι στους μάρτυρες συγκαταλέγονται και ανήλικοι που ζουν στην Αθήνα, οι οποίοι θα πρέπει να πηγαινοέρχονται ή να διαμένουν στην Αμφισσα όσο διαρκεί η εξέτασή τους από το δικαστήριο. «Οταν δεν υπάρχουν μάρτυρες, πώς θα γίνει δίκαιη δίκη;», αναρωτιούνται έγκριτοι νομικοί και συμπληρώνουν ότι «ο καθένας μπορεί να καταλάβει ποιον εξυπηρετεί το ενδεχόμενο να μην πάνε στη δίκη οι μάρτυρες και να μην καταθέσουν όσα γνωρίζουν».

2 Ο δεύτερος λόγος είναι ο περιορισμός της δημοσιότητας της δίκης. Μια δίκη που γίνεται στην Αμφισσα δεν καλύπτεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με τον ίδιο τρόπο που θα συνέβαινε στην Αθήνα.

3 Και, τέλος, όπως τόνιζαν οι ίδιες πηγές, «τίποτα δεν εμποδίζει, ενώ διεξάγεται η δίκη στην Αμφισσα, να προκληθούν επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας».

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ
Να γίνει στις Φυλακές Κορυδαλλού «Η διεξαγωγή μιας δίκης, όπως αυτή της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξη, στην Αμφισσα είναι ανεξήγητη», τονίζει στο «Εθνος της Κυριακής» ο εκ των συνηγόρων της μητέρας του 15χρονου, Αλέξανδρος Κατσαντώνης.

«Οι κυριότεροι μάρτυρες είναι παιδιά του σχολείου, που ζουν στην πρωτεύουσα και θα δυσκολευτούν να παρακολουθήσουν μια δίκη που μπορεί να κρατήσει και μήνες στην Αμφισα.

Το δικαστικό όργανο που αποφάσισε τη μετάθεση ασφαλώς πρέπει να μην το πολυσκέφτηκε το πράγμα. Στην αντίθετη περίπτωση, θα έπρεπε να έχει λάβει υπόψη του ότι με τους καμιά εικοσαριά αστυφύλακες της Αμφισσας μάλλον δυσχερέστερη θα ήταν η φύλαξη της έννομης τάξης, σε σύγκριση με την Αθήνα των χιλιάδων αστυνομικών.

Το εν λόγω όργανο μάλλον δεν σκέφτηκε απολύτως τίποτα σε σχέση με τη μετάθεση της ημερομηνίας της δίκης. Η 15η Δεκεμβρίου, προ των εορτών των Χριστουγέννων, ημέρα κατά την οποία έχει προσδιοριστεί η δίκη, μάλλον ήταν δύσκολο να φιλοξενήσει τη διαδικασία στην Αμφισσα, κυρίως λόγω των καιρικών συνθηκών.

Πέρα από την ανάγκη διεξαγωγής μιας δίκαιης δίκης μιας τόσο τεράστιας σημασίας υπόθεσης, από την οποία οι αρμόδιοι μόνο σε πολύτιμα συμπεράσματα θα μπορούσαν να καταλήξουν, διερωτώμαι γιατί αυτή η δίκη δεν μπορεί να διεξαχθεί στην αίθουσα των Φυλακών Κορυδαλλού».

ΜΑΙΡΗ ΜΠΕΝΕΑ
Από Έθνος σκίστο απο Ιωάννου