
Στην πραγματικότητα το παγκόσμιο σύστημα είναι μπροστά σε μια καινούργια «κορύφωση» της κρίσης, ανάλογη με εκείνη που ανέδειξε η κατάρρευση της Λήμαν Μπράδερς, το 2008, καταγράφοντας τότε και επισήμως την είσοδο του καπιταλισμού σε μια κρίση ανάλογη με εκείνη του 1929.
Μόνο που αυτή τη φορά όλοι θα είναι πιο αδύναμοι, εξασθενημένοι από τα χτυπήματα του πρώτου γύρου της κρίσης. Και αυτό αφορά τόσο τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους που έχουν φτάσει σε οριακό επίπεδο αντοχής, όσο και τους εργαζόμενους που έχουν ήδη εξαντλήσει όλα τα αποθέματα για να επιβιώσουν στα προηγούμενα τέσσερα χρόνια πρωτοφανούς κοινωνικής σκληρότητας. Μπροστά μας ανοίγεται μια περίοδος καθοριστικής σημασίας, ένας αγώνας που μπορεί εύκολα να πάρει διαστάσεις «ζωής ή θανάτου»....