Άρθρο του Π. Δημητρίου Θεοφίλου
Έχω την αίσθηση και ελπίζω όχι την ψευδαίσθηση, πως η ζωή μας καθορίζεται και προσδιορίζεται από αποτυπώματα στιγμών. Στιγμές χαράς, ομορφιάς, ελπίδας, έρωτα, ή στιγμές θλίψης, απελπισίας, μίσους, οδύνης. Ο χρόνος μεταμορφωμένος από «πριν» σε «τώρα» και «αύριο», σαν κομήτης που τρέχει αέναα, αφήνει πίσω του μια «κόμη» στιγμών, με γλυκόπικρη γεύση. Συνήθως αντέχω το «τώρα» όσο σκληρό και ανηλεές και αν είναι, επειδή προσδοκώ ένα «φαεσφόρο» αύριο απαλλαγμένο από ότι με πλήγωνε στο χθες. Όταν όμως αυτό ...