Του Κωνσταντίνου Ι. Μπαμπούλα
Θίσβη, ένας μοναδικός, ιστορικός τόπος.
Το ολοκαύτωμα τον Αύγουστο του 43, πλήττει το ανθρώπινο δυναμικό και τις υποδομές. Αγροτικό, κτηνοτροφικό, φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο καταστρέφονται.
Η μεταπολεμική Ελλάδα, δεν την περιλαμβάνει στα μελλοντικά της σχέδια, την αγνοεί. Ο ενεργός της πληθυσμός μεταναστεύει, ιδρύεται έτσι η παροικία της στην Αμερική. Οι εναπομείναντες, με πολύ μόχθο, χαράζουν τους δικούς τους δρόμους ανάπτυξης μέσα από την γεωργία, την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, την αλιεία και τον τουρισμό. Από το 1987 η πολιτεία, μετά τις αντιδράσεις των κατοίκων στην Αγία Ευθυμία σχετικά με την...