Τα σύννεφα είχαν απλωθεί βαριά στον ουρανό, χαμήλωσαν και κάλυψαν την πόλη με σταλαγματιές ζωής. Δυσκολεύομαι να δω καθαρά μέσα από αυτή την ηχηρή υποδοχή, είναι μια νέα πόλη που αποκαλύπτεται.
Το Ταξίδι ξετυλίγεται με μια κίνηση από τα βουνά καθώς αντικρίζω το ασημένιο πανόραμα που ξεχύνεται ως την θάλασσα, χαζεύω τις ελιές μέσα από το τζάμι του λεωφορείου, η ανυπομονησία μεγάλη για τον νέο τόπο. Το υλικό μου βρίσκεται παντού, ζωντανό, κατοικείται και δίνει ζωή, έχει υγρασία, περιμένει το νερό από ψηλά. Αν και έχω μεγαλώσει κάτω από τα κλαδιά τους, οι ελιές με καθηλώνουν καθώς απλώνονται παντού, η φθορά του χρόνου μοιάζει να μη ξεσπά ποτέ πάνω τους, έφθασα στην πόλη, με ...