Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

ΓΙΑΤΙ ΣΥΡΙΖΑ; του Κώστα Δέτσικα

Επειδή, σκοπό δεν έχουμε να δαγκώνουμε τη γλώσσα μας στο μελλοντικό πολιτικό και κοινωνικό αδιέξοδο, βάζοντας ερωτήματα, ‘’τι θα έπρεπε να κάνουμε ή αν είχαμε στράτες κι επιλογών μονοπάτια διαφορετικά’’,

Επειδή, δεν μπορεί ο ψήφος μας να είναι μια ακολουθία αφοσίωσης, μια συμπαράσταση στη παράδοση των φαμιλιών και τα οικογενειακά συμφωνητικά, ένα κληρονομικό στέριωμα τάχα φιλικής εξυπηρέτησης,

Επειδή, δεν μπορεί να αντιμετωπιζόμαστε σαν τους ‘’μεστούς’’ υπηκόους-πρόβατα, τους αναγκασμένους να στηρίζονται στους ...καθοδηγητές-ταγούς, δίχως λόγο, δίχως εξηγήσεις, δίχως ανάμιξη και σίγουρα δίχως περιθώριο αντίρρησης,

Επειδή, δεν μπορούν, το έντονα λαϊκό αίσθημα της αδικίας κι η μαχητική διάθεση των μαζών, να θρυμματιστούν σε ψήφους αποκαλύψεων και σε προσφορές κομμάτων της τελευταίας κι επιλεγμένης στιγμής(είναι προφανής η διάθεση της εξουσίας και των κομπαγιαννιτών του εκλογικού νόμου να τεμαχίσουν με το φράγμα του 0,4% και το ποσοστό αυτοδυναμίας, την εκλογική αντιπροσώπευση των ουσιαστικών αντιπάλων τους),

Επειδή, η σπονδυλική στήλη της διακήρυξης του κατοχικού ΕΑΜ ήταν ακριβώς ‘’η απελευθέρωσις του έθνους μας από τον σημερινόν ζυγόν…’’, η ‘’εξασφάλιση του απελευθερωτικού πνεύματος κι η μεγαλύτερη συνεργασία δυνάμεων που αγωνίζονται κατά του άξονος…’’, κι ‘’…ο συνεχής και δια παντός μέσου αγώνας εναντίον του ξένου κατακτητή…’’.

Επειδή το ΕΑΜ, ‘’παρουσιάζεται δημοσία και πάντοτε απρόσωπον και ως απλούς εκφραστής των εθνικοαπελευθερωτικών επιδιώξεων ου ελληνικού λαού’’, αξιοποιώντας με αποφασιστικότητα το εθνικό συναίσθημα και τον πατριωτισμό, δίχως να περιχαρακωθεί στη στρατηγική της ‘’λαϊκής επανάστασης’’, των ‘’λαοκρατικών κινημάτων’’, της ‘’κομμουνιστικής προοπτικής’’, ευνουχίζοντας ουσιαστικά το νόημα της αντίστασης,

Επειδή, η Ιστορία δεν είναι ένα ‘’αίτιο κι αιτιατό’’, που αναγκαστικά θα επαναληφθεί, φέρνοντάς μας πάλι σε μια κατάσταση ‘’Βάρκιζας’’, αλλά είναι μια ‘’δημιουργία νέων στοιχείων’’, που σπεύδουν να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα(κι όχι κατ’ ανάγκη με τρόπο αρνητικό, όπως διατείνονται κάποιοι ) και τους κοινωνικούς συσχετισμούς,

Επειδή, είναι ευφυές να επενδύεις στις συνεργασίες που συμφωνούν στα ΟΧΙ, δίχως περιορισμούς και συνωμοσιολογικές αγκυλώσεις που μας κάνουν να ανατριχιάζουμε με τον φόβο του αγγίγματος,

Επειδή, η αδράνεια δεν υποκινείται μόνο από τους ισχυρούς φόβους, αλλά είναι και μια κατάσταση που φανερώνεται στην εσφαλμένη τακτική, τη θολή αντίληψη και την εμμονή στο στερεότυπο,

Επειδή, αυτό που απλώνεται στον χώρο σαν ‘’αντιμνημονιακή’’ δύναμη, μπορεί και να είναι το μονοπάτι για να οδηγηθούμε στην αίθουσα του ‘’Μινώταυρου’’, αντί να οδηγηθούμε στον απεγκλωβισμό από δαύτο,

Κι επειδή, νιώθω ότι κάθε εικόνα και κάθε λόγος που φροντισμένα έρχεται από τα ΜΜΕ, έχει σκοπό να μου διαλύσει ολοκληρωτικά, αυτοσεβασμό, αξιοπρέπεια, λογική κι αυτονομία…

Γι’ αυτό… στηρίζω τη μόνη δύναμη η οποία αναζητάει την έκφραση μέσα από τη μοιρασιά, την λύση μέσα από τη συνεύρεση, την κατεύθυνση μέσα από την αντίληψη της κοινωνίας.

ΣΥΡΙΖΑ και μόνο ΣΥΡΙΖΑ.

ΚΩΣΤΑΣ ΔΕΤΣΙΚΑΣ

Συγγραφέας……………………..
Ο Κώστας Δέτσικας γεννήθηκε στην Ιτέα της Φωκίδας το 1960. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε στο Καποδιστρικό Πανεπιστήμιο. Από το 1982 εργάζεται στην Εθνική Τράπεζα. Παρουσιάστικε στα ελληνικά γράμματα το 1988 με το μυθιστόρημα "Μεσοτοιχία" με το οποίο καθιερώθηκε αμέσως ως ένας από τους αξιολογότερους σύγχρονους Έλληνες πεζογράφους. 

4 σχόλια:

  1. πάλι μια από τα ίδια μπλα, μπλα, μπλα,
    πες μου σε παρακαλώ πως θα χτυπήσεις τα μονοπώλια?
    και τι θα πεις στον λαφαζανη αν σου πει έξω από το ευρό, αλλιώς γράψε κάνα μυθιστόρημα και άστα αυτά σε αυτούς που ξέρουν τούς στόχος τους έχουν αναλύσει και όλα αυτά χρόνια λένε της λύσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει την επιθυμία του πραγματικότητα και στις «αντιιμπεριαλιστικές, αντιμονοπωλιακές» δυνάμεις συγκαταλέγει τον εαυτό του! Το οπορτουνιστικό συνονθύλευμα, που πίνει νερό στο όνομα της ΕΕ, που θέλει ανάπτυξη με μοχλό τα μονοπώλια, που δίνει διαπιστευτήρια στη λυκοσυμμαχία ότι θα μείνει πάση θυσία στο ευρώ και ότι μαζί της θα διαπραγματευθεί, αν ποτέ κυβερνήσει, έχει το θράσος να μετράει τον εαυτό του στις «αντιμονοπωλιακές δυνάμεις»! Και όχι μόνο αυτό. Σκόπιμα και αυθαίρετα προβάλλει στις σημερινές συνθήκες μια πρόβλεψη και εκτίμηση του ΚΚΕ, όταν είναι φανερό ότι, ανεξάρτητα από τους τριγμούς στο αστικό σύστημα, σήμερα δε βρισκόμαστε ακόμα «σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς στην επιρροή των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους». Αυτά είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ, που βαφτίζει «εξέγερση» το σπάσιμο της βιτρίνας και «εξαλλοσύνες» την απεργία των ναυτεργατών στο λιμάνι. Πολύ περισσότερο που δυνάμεις όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι αντικειμενικά σύμμαχοι των αστικών κομμάτων, στο βαθμό που διαγκωνίζονται μεταξύ τους για τη διαχείριση της αστικής εξουσίας και όχι για την ανατροπή της. Αλλωστε, οι θέσεις που προβάλλει ως δύναμη κυβερνητική κάθε άλλο παρά ενάντια στα μονοπώλια είναι αφού μιλάει για την αναγκαιότητα ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας για ανάπτυξη, δηλαδή τους βιομήχανους, τους μεγαλέμπορους κ.λπ. Ταυτόχρονα, εχθρεύονται την ταξική πάλη, κάνοντας κηρύγματα για «κοινωνική συνοχή», που σε συνθήκες καπιταλισμού ισοδυναμεί με ταξική συναίνεση.
    Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ξέρει ότι κάνει λαθροχειρία και ατιμία με το συγκεκριμένο απόσπασμα από το πρόγραμμα του ΚΚΕ, αλλά αυτό σε τίποτα δεν τον αποτρέπει. Γιατί; Το ομολόγησε ο ίδιος σε προηγούμενες ομιλίες και συνεντεύξεις του. Επειδή ελπίζει (και μάταια επιδιώκει...) να στρέψει τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ ενάντια στην καθοδήγηση του Κόμματος, για να νοθεύσει τη στρατηγική του ΚΚΕ και τις συλλογικά επεξεργασμένες προγραμματικές αρχές του, όπως δεκαετίες τώρα κάνουν με δόλια μέσα οι αστοί και οι μηχανισμοί τους, θέλοντας να σύρουν το ΚΚΕ στο γήπεδό τους, να το κάνουν να εγκαταλείψει την αντιμονοπωλιακή του στρατηγική, να γίνει και αυτό κόμμα της αστικής διαχείρισης. Είναι βαθιά νυχτωμένοι αν διατηρούν έστω και την πιο μικρή ελπίδα ότι θα τα καταφέρουν. Το ΚΚΕ, τα μέλη και τα στελέχη του γαλουχούνται στο πεδίο της ταξικής πάλης και όχι στα τραπέζια του κοινωνικού διαλόγου και του συμβιβασμού, όπως ο Βασιλόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι συνδικαλιστές του. Οι κομμουνιστές αντιπαλεύουν με αδιαπραγμάτευτη συνέπεια τα κόμματα των μονοπωλίων και της ΕΕ, και δε συνεργάζονται μαζί τους στα σωματεία και την Τοπική Διοίκηση, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να χτυπήσει το ταξικό κίνημα. Το ΚΚΕ δε «γλείφει» τη σοσιαλδημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που χαντάκωσαν το λαό, για να πάρει δυο υπουργικές θεσούλες, όπως έκανε και κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Με λίγα λόγια, το ΚΚΕ δεν είναι σαν τα μούτρα τους. Δεν κατάφεραν να το βάλουν στο χέρι όταν χανόταν ο κόσμος, το '91 - '92, νομίζουν οι αφελείς και καιροσκόποι ότι θα το καταφέρουν τώρα;
    γιαυτό Κωστάκη γράψε κάνα μυθιστόρημα και άστα τα άλλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΩΣΤΑ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ,ΤΙ ΛΕΣ,ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΝΟΙΚΙΑΣΩ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαν τα σκυλιά τρώγεστε ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα λίγα ψηφαλάκια των αριστερών και δε κοιτάτε γύρω σας τα αντιδραστικά ένστικτα που 'χει βγάλει ο πολύς κόσμος στην επιφάνεια που πάει ολοταχώς για ακροδεξιά στην κάλπη!!
    Ο ρατσιστικός-εθνικιστικός λόγος έχει κυριαρχήσει, η ανάλυση της κρίσης μ' εθνικούς όρους κι όχι με ταξικούς το ίδιο, αλληλεγγύη μηδέν, ο καθένας κοιτάει την πάρτη του και το χειρότερο οι περισσότεροι προσβλέπουνε στον απο μηχανής θεό που θα τους πάρει απ' το χεράκι να τους οδηγήσει στα ήρεμα νερά της ταξικής ειρήνης και της οικονομικής ευμάρειας.
    Έχω την εντύπωση πως μεγάλο ποσοστό των συμπατριωτών μας είναι έτοιμοι να παραχωρήσουν ακόμα και ατομικά δικαιώματα κι ελευθερίες για να βγουν απ' το οικονομικό αδιέξοδο. Κι εσείς εξαντλείτε όλη σας την ενέργεια για το 1% που θα φέρει το ΚΚΕ ή το ΣΥΡΙΖΑ μπροστά απ' τον άλλον! Αλλού είναι ο εχθρός, μήπως το ξεχάσατε; Θλιβερός κομματικός οπαδισμός...

    ΥΓ: Τι ιστορική διαστρέβλωση επιχειρείται τελευταία από οπαδούς του ΚΚΕ για το '89-'92! Πάτε να τα ρίξετε όλα στους Κυρκοανδρουλοδαμανάκηδες και να βγάλετε λάδι τη σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ που αποδέχτηκε και υποστήριξε τότε και το ΣΥΝ και την άθλια συγκυβέρνηση με το Μητσοτάκη; Που ήταν τότε η Παπαρήγα, ο Μαίλης κι ο Παφίλης; Μήπως τους αποκοίμισαν και τους παρέσυραν οι κακοί ανανεωτικοί; Δεν έχουν ευθύνες; Πότε κάναν αυτοκριτική; Αν κάποιοι έχουν δικαίωμα να μιλάν είναι αυτοί που παραιτήθηκαν μένοντας πιστοί στις ιδέες τους. Οι υπόλοιποι ξυπνήσαν μόνο όταν κατάλαβαν ότι διαχέονται στο ΣΥΝ και θα χάσουν τα κλειδιά του κόμματος.
    Η Παπαρήγα μας είπε στη συνέντευξη Χατζηνικολάου ότι ήταν απλά μια τακτική που δεν απέδωσε τα αναμενόμενα!! (την κάθαρση άραγε εννοούσε;) Καμία αυτοκριτική για ιδεολογική παρέκλιση και οπορτουνισμό. Μόνο ξέρουν από τότε να κουνάν το δάχτυλο στους άλλους και να το παίζουν γνήσιοι θεματοφύλακες των κομμουνιστικών ιδεωδών και ντούροι επαναστάτες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή