Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Η αποπειρα μαζικης δολοφονιας στο Συνταγμα, οπως την εζησα εγω

Η ώρα είναι 23.40, το βράδυ της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου 2012. Μόλις επέστρεψα από την συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Δεν ξέρω πότε ακριβώς θα ανέβει αυτό το κείμενο, καθώς δεν έχω σταθερό ίντερνετ.

Θέλω όμως να καταγράψω όλα όσα πρωτοφανή και τερατώδη έζησα αυτό το απόγευμα. Να ξεκαθαρίσω ότι ήμουν στο Σύνταγμα, οπότε ότι θα διαβάσετε εδώ ισχύει για όλα όσα συνέβησαν εκεί και πουθενά αλλού.

Ήδη από τις 17.20, όταν φτάσαμε εγώ και η παρέα μου στο Σύνταγμα αρχίσαμε να ακούμε κρότους και να μυρίζουμε δακρυγόνα που έπεφταν πιο μακριά. Αλλά σε γενικές γραμμές όλα ήταν καλά. Ο κόσμος αυξάνονταν σταδιακά. Κατά τις 20.00 από ...
ότι κατάλαβα τα ΜΑΤ έλαβαν εντολή να κάνουν πιο εντατικές προσπάθειες να καθαρίσουν την πλατεία, καθώς τα δακρυγόνα άρχισαν να πέφτουν βροχή, κυρίως από την Σταδίου, αλλά και το κάτω μέρος της πλατείας. Εμείς είμασταν προς Αμαλίας, αλλά ακόμη και εκεί, λόγω συνωστισμού, η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική. Κάθε αναπνοή απαιτούσε προσπάθεια. Πάλι καλά υπήρχαν κάποια άτομα με Μααλόξ και μας ψέκαζαν. Λίγο αυτό, λίγο το νερό στα μάτια, καταφέραμε και επηζήσαμε της πρώτης επίθεσης.

Σιγά-σιγά ο κόσμος άρχισε να ξαναμαζεύεται στην πλατεία. Όλα ήταν αρκετά ζωντανά εκεί, αλλά ταυτόχρονα και απολύτως ειρηνικά. Κυκλοφορούσαμε από μπλοκ σε μπλοκ, συζητούσαμε και γενικά όλα κυλούσαν ομαλότατα, παρά τους κρότους που ακούγονταν από μακριά (επαναλαμβάνω, μιλάω για την Πλατεία Συντάγματος). Δεν είδα μπαχαλάκηδες, δεν είδα κάποιους να πετάνε αντικείμενα, γενικά δεν είδα κανέναν να προκαλλεί. Και εκεί, κατά τις 22.00, ξαφνικά σκάνε 2-3 δακρυγόνα στην Αμαλίας, ενώ ταυτόχρονα τα ΜΑΤ έσπρωχναν τον κόσμο προς την πλατεία. Από τη Σταδίου σκάνε άλλα 2-3 δακρυγόνα, με αποτέλεσμα όλος ο κόσμος να εγκλωβιστεί στην πλατεία. Όπως ήταν λογικό όλοι προσπαθούσαν να φύγουν προς τα κάτω με αποτέλεσμα να γίνει το αδιαχώρητο. Σαν να μην έφτανε αυτό και ενώ ο κόσμος γύρω μου εκλιπαρούσε για βοήθεια (όπως και εγώ γιατί δεν μπορούσα να αναπνεύσω και να δω) οι ματατζήδες πέταξαν δακρυγόνα μέσα στον κόσμο. Αυτό μπορώ να το βεβαιώσω καθώς το δακρυγόνο έσκασε ακριβώς πίσω μου. Ειλικρινά δεν ξέρω πως κατάφεραμε και φύγαμε από αυτή την κόλαση. Κινηθήκαμε προς Αμαλίας όπου σιγά-σιγά η ατμόσφαιρα καθάριζε και τα ΜΑΤ μας έκαναν τη χάρη να μας αφήσουν να φύγουμε.

Δεν ξέρω εάν οι πυρκαγιές ήταν οργανωμένο σχέδιο, αλλά η δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ στην πλατεία ήταν απολύτως οργανωμένη. Σκοπός τους δεν ήταν απλά να απωθήσουν τον κόσμο, αλλά ειλικρινά να σκοτώσουν. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς πως νοείται να ποτίζεις με δακρυγόνα τόσες χιλιάδες κόσμου οι οποίοι διαδηλώνουν ειρηνικότατα. Γι’ αυτό και μόνο ο κ. Παπουτσής ωφείλει εξηγήσεις και άμεση παραίτηση.

Ειλικρινά αυτό που έζησα δεν θα ήθελα να το ζήσει κανείς ποτέ ξανά. Είναι η πρώτη φορά που ήμουν εν μέσω δακρυγόνων και πρέπει να υπογραμμίσω ότι είναι άλλο πράγμα να βλέπεις τις αθλιότητες από την τηλεόραση και άλλο να τις ζεις από κοντά. Οι δειλοί που μας έπνιξαν με δακρυγόνα είναι κατάπτιστοι, τόσο οι εγκέφαλοι που έδωσαν τις εντολές όσο και τα άμυαλα και ακούνητα στρατιωτάκια που τις εκτέλεσαν. Αυτές οι μνήμες θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μου, όπως και στο μυαλό των περισσότερων που κοντέψαμε να πεθάνουμε από τα χημικά του κράτους μπροστά στην Βουλή.

Υπάρχουν ακόμη κάποιοι που απορούν γιατί ο κόσμος συνεχίζει να φωνάζει “μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι”; Αν ναι, ας περάσουν μια βόλτα από την πλατεία στην επόμενη διαδήλωση.

Υ.Γ. Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τους guest stars του ΠΑΜΕ, οι οποίοι μπορεί να μην πάτησαν ποτέ το πόδι τους στο Σύνταγμα, αλλά κουνούσαν με τάξη και χαρά τα σημαιάκια τους στις στήλες του Ολυμπίου Διός όταν οι πνιγμένοι προσπαθούσαμε να πάρουμε αέρα.
http://dagorastos.net/blog/2188

7 σχόλια:

  1. "όταν φτάσαμε εγώ και η παρέα μου στο Σύνταγμα αρχίσαμε να ακούμε κρότους και να μυρίζουμε δακρυγόνα που έπεφταν πιο μακριά. Αλλά σε γενικές γραμμές όλα ήταν καλά. Ο κόσμος αυξάνονταν σταδιακά."

    Συγνώμη, αλλά για καφεδάκι πήγε ο τύπος στην πλατεία μαζί με το παρεάκι του; Μπλοκ, οργάνωση, σωματείο δεν είχε; Ο κόσμος οργανώνεται, οι αα οργανώνονται, οι μπάτσοι κι προβοκάτορες κι αν είναι οργανωμένοι και εσύ πας χύμα στη συγκέντρωση; Πόσα δακρυγόνα, χημικά, ανεργία, φτώχεια πρέπει να φάμε ακόμα για να καταλάβουμε την ανάγκη της ταξικής οργάνωσης και συγκρότησης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ταξική οργάνωση και συγκρότηση χρειάζεται την ώρα της μάχης. Όμως υπάρχουν άνθρωποι που κατεβαίνουν στις πορείες , και είναι άνεργοι ή φοιτητές σε σχολές που δεν κατεβαίνουν συντεταγμένα, το ίδιο ισχύει για τους μικρούς ή μεγαλύτερους χώρους δουλειάς που δεν υπάρχουν σωματεία.
    Την ευθύνη οργάνωσης αυτού του κόσμου την έχουν τα σωματεία και τα κόμματα, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι δε χωράνε όλοι στο ίδιο κοστούμι.
    Απο τα Συνδικάτα και τα κόμματα θα περίμενα περισσότερο να συνεχίσουν την μάχη κηρύττοντας απεργία μέχρι να πέσει η κυβέρνηση και όχι να δίνουν ανάσες ζωής και να αποσύρονται ζητώντας εκλογές. Στην περασμένη 48ωρη έπεσε ο Παπανδρέου, χθες έπεσε σχεδόν το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Τι περιμένουν τα συνδικάτα και η αριστερά και δεν ολοκληρώνουν αυτήν την πτώση με μια απεργία γενική; Περιμένουν να σταθούν πάλι στα πόδια τους και να μας συντρίψουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε ανώνυμε, στο Σύνταγμα πήγα για να διαμαρτυρηθώ. Ούτε για καφέ, ούτε για μπύρες, αλλά ούτε και για ξύλο. Δεν πήγα κάτω από συγκεκριμένο μπλοκ, αλλά κινούμασταν ανάμεσα σε διάφορα μπλοκ για να ακούσουμε τι παίζει.

    Δεν ήξερα ότι οφείλω να διαμαρτύρομαι μόνο κάτω από μια συγκεκριμένη ομπρέλα!

    Δηλαδή όλες οι δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου που ήταν στο Σύνταγμα χθες ήρθαν με συγκεκριμένα μπλοκ;

    Υ.Γ. Εγώ έγραψα αυτό το κείμενο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστούμε για την παρέμβαση και το πολύ ωραίο κείμενο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Jim.Hellas

    να ακούσεις τι παίζει; ραδιόφωνο ή συναυλία είναι οι συγκεντρώσεις έχεις την εντύπωση;

    διαμαρτυρία; τι το πέρασες; ποδοσφαιρικό αγώνα και φωνάζεις στον διαιτητή; εδώ παίζονται οι ζωές μας και το μέλλον των παιδιών μας και των εγγονιών μας κι εσύ αφουγκράζεσαι το κλίμα και ψυχανεμίζεσαι τις διαθέσεις του κοινού;

    Iteanet, είπαμε να χαϊδεύουμε τα αυτιά των προς προλεταριοποίηση μικροαστών, για να μην φοβηθούν και να τους πάρουμε μαζί μας, αλλά κι όχι κι έτσι! όταν αύριο όλοι αυτοί οι 'προδομένοι' απ' το 'κοινωνικό συμβόλαιο' μικροαστοί θα ψηφίζουν μονοκούκι κουβέλη και άλλα κεντροαριστερά σχήματα θα σου κακοφαίνεταί...

    ο αρχικός κομμουνιστής (προσπαθώ)ανώνυμος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το κακό είναι ότι τα κόμματα τα ψηφίζουν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι όχι οι μικροαστοί όπως τους λες.
    Αν η εργατική τάξη ψήφιζε αυτούς που έπρεπε δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα, όμως υπάρχει πρόβλημα και για αυτό τον λόγο να μην απογοητευτείς και εσύ στην περίπτωση που το κόμμα που υποστηρίζεις δεν πάρει τα απαραίτητα ποσοστά στις εκλογές, για να μπορέσει να αποκρούσει την επίθεση που δεχόμαστε.

    Το θέμα είναι να ενώσουμε τον κόσμο που έχει τα κοινά συμφέροντα και όχι να τον χωρίσουμε, αυτή είναι δουλειά της Κυβέρνησης και της Τρόικας .

    Όταν κατηγορούμε ακόμα και αυτούς που κατεβαίνουν στις συγκεντρώσεις που χτυπιούνται απο την αστυνομία και πνίγονται απο τα δακρυγόνα και τους λέμε μικροαστούς, τότε εκπροσωπούμε μια αριστερά ηττοπαθή που δεν πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο που είναι πολύ στενή για την κοινωνία και τους εργαζόμενους και πολύ φτωχή στις προοπτικές που δίνει...
    Αυτοί οι χαρακτηρισμοί δίνονται από όσους αποτυγχάνουν η όσους δεν θέλουν να δεθούν με τις διαθέσεις της κοινωνίας.
    Η κοινωνία όμως είναι εδώ παρούσα και το πρόβλημα είναι ότι η αριστερά αντί να απευθύνεται στην κοινωνία απευθύνεται μόνο στον εαυτό της.
    Οι κομματικοί μηχανισμοί της αριστεράς σήμερα δεν θέλουν συνεταίρους, αντί να οργανώνουν τις αντιστάσεις και να ετοιμάζουν την τελική γενική απεργία διαρκείας που θα δώσει το τελειωτικό κτύπημα αναλώνονται στο να ζητάνε εκλογές. Αν δεν μπορείς να επιβάλεις τις εκλογές μην περιμένεις δώρα από τους κυβερνώντες, θα στα είχαν δώσει και νωρίτερα.
    Αν η κυβέρνηση δεν πέσει η αριστερά δεν θα ενισχυθεί αλλά θα ηττηθεί, γιατί οι εκλογές θα γίνουν με τους όρους που θα επιβάλλουν οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού.

    Αυτά είναι τα καθήκοντα της αριστεράς και όχι να κατηγορεί αυτούς που κατέβηκαν στον δρόμο και θέλουν να αγωνιστούν, ζητώντας τους πιστοποιητικό κοινωνικών και ταξικών φρονημάτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο αρχικός κομμουνιστής, μέλος/φίλος του ΠΑΜΕ να μαντέψω, παρεξηγήθηκε απ' το, ατυχές είναι η αλήθεια,υστερόγραφο μιας κατά τ' άλλα ενδιαφέρουσας και κατατοπιστικής περιγραφής της διαδήλωσης στο Σύνταγμα, οπότε την έπεσε με απαξιωτικά σχόλια στον αρθρογράφο για το μη ταξικό λεξιλόγιο του που μυρίζει μικροαστισμό από μακριά και νοθεύει το δικό του γνήσιο επαναστατικό κομμουνισμό.
    Ακολούθησε η συνήθης κόντρα για το ποιος την έχει πιο μεγάλη (την ταξική συνείδηση) και κάπου εκεί χάνεται και η ουσία μιας τεράστιας διαδήλωσης που χτυπήθηκε στεγνά και απροκάλυπτα απ' τους μπάτσους εν τη γενέση της, όπως γίνεται σε κάθε συγκέντρωση τα τελευταία 1-2 χρόνια, δηλαδή από τότε που βγήκαν στο δρόμο οι 'μικροαστοί' μαζί με τους 'γνήσιους επαναστάτες'. Το καλό της υπόθεσης είναι πως επειδή το διακύβευμα είναι πλέον μεγάλο, οι 'μικροαστοί' δείχνουν πιο αποφασισμένοι και όλο και περισσότεροι μένουν ανυποχώρητοι στην πλατεία όσους τόνους χημικά κι αν φάνε στη μάπα. Το κακό είναι ότι οι πιο πολλοί ακόμα κατεβαίνουν χωρίς τα βασικά μέτρα αυτοπροστασίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή