Κύκλος διαλέξεων για τα 700 χρόνια από τη Μάχη του Κηφισού

Διαλέξεις για τα 700 χρόνια από τη Μάχη του Κηφισού, κατά την οποία η Καταλανο-αραγωνική Εταιρεία νίκησε τα στρατεύματα του τελευταίου φράγκου δούκα των Αθηνών, Βάλθερου Βριενίου, θα πραγματοποιηθούν στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες στην Αθήνα (Μητρόπολεως 23, Σύνταγμα).

Η νίκη των Καταλωνών και Αραγωνέζων στη μάχη που έγινε στις 15 Μαρτίου 1311, πιθανότατα κοντά στον Αλμυρό της Θεσσαλίας, έθεσε τέλος στη νομαδική ζωή τους και τους επέτρεψε να εγκαθιδρύσουν ένα κράτος που διήρκεσε έως το 1388.
Σ' αυτόν τον κύκλο διαλέξεων, Έλληνες ακαδημαϊκοί, αρχιτέκτονες, αρχαιολόγοι, ερευνητές και ...
ιστορικοί θα κάνουν μια εκτίμηση κι έναν απολογισμό του περάσματος και της εγκατάστασης των αλμογαβαρικών στρατευμάτων σε αυτή την περιοχή της κεντρικής Ελλάδας.

Η είσοδος στις διαλέξεις, που θα ξεκινούν στις 19.30, είναι ελεύθερη.
Το πρόγραμμα των διαλέξεων έχει οριστεί ως εξής:

Στις 14 Μαρτίου θα μιλήσει η κα Μαρία Δούρου-Ηλιοπούλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας Μέσων και Νεοτέρων Χρόνων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τίτλος της διάλεξης είναι «Οι Καταλανοί του Δουκάτου των Αθηνών και οι σχέσεις τους με τους Φράγκους».
Στις 21 Μαρτίου, ο κ. Τάσος Τανούλας, αρχιτέκτων, επικεφαλής των έργων αναστήλωσης των Προπυλαίων, θα μιλήσει για «Το πολυτιμότερο κόσμημα του κόσμου στο στέμμα της Αραγωνίας».

Στις 28 Μαρτίου, ο κ. Νίκος Κοντογιάννης, δρ Αρχαιολογίας στην 23η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Χαλκίδας, θα δώσει διάλεξη με τίτλο «Οι Καταλανοί στη Βοιωτία: το κάστρο της Λειβαδιάς».

Στις 4 Απριλίου, η κα Χρύσα Μαλτέζου, διευθύντρια του Βυζαντινού Ινστιτούτου της Βενετίας, θα μιλήσει για «Το αρχείο της Βενετίας - δεξαμενή γνώσεων για την παρουσία των Καταλανών στην Ελλάδα».

Τέλος, στις 11 Απριλίου, η κα Κυριακή Πετράκου, επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, θα δώσει διάλεξη με τίτλο «Η καταλανική παρουσία στο ελληνικό θέατρο».

Η περίοδος είναι σημαντική και για την Άμφισσα μιας και χτίστηκε το κάστρο των Σαλώνων και διαβάζοντας την Wikipedia βλέπουμε;
Στη Βυζαντινή περίοδο οι πληροφορίες για την Άμφισσα προέρχονται κυρίως από το "Χρονικό του Γαλαξειδίου" το οποίο γράφτηκε από τον Ιερομόναχο Ευθύμιο και βρέθηκε από τον Κωνσταντίνο Σάθα ο οποίος το επεξεργάστηκε και το δημοσίευσε.
Η Άμφισσα δέχθηκε επίθεση από τις ορδές των Βούλγαρων του Σαμουήλ στα τέλη του 10ου αιώνα, οι οποίοι την κατέλαβαν και σκότωσαν πολλούς από τους κατοίκους της μετά την ήττα τους στο Γαλαξείδι. Το 1054 η πόλη υπέφερε από πανούκλα.
Κατά τον Μεσαίωνα και συγκεκριμένα στις αρχές του 13ου αιώνα (1204-1205), κυριεύθηκε από τους Φράγκους και μετονομάστηκε σε Σάλωνα
 Οι Φράγκοι ίδρυσαν την "Βαρωνία των Σαλώνων" (La Sola) ή "Αυθεντία των Σαλώνων", με έδρα τα Σάλωνα. Πρώτος κόμης των Σαλώνων ορίστηκε ο ο Θωμάς Α' d' Autremoncourt (1204]] - 1210), ο οποίος έχτισε το πανίσχυρο Κάστρο των Σαλώνων πάνω στην ακρόπολη της πόλης, ενώ η πόλη και ολόκληρη η περιοχή πέρασε το 1210 προσωρινά στα χέρια του δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Α' Κομνηνού Δούκα, μέχρι το 1215.
Η Βαρωνία των Σαλώνων τέθηκε από νωρίς κάτω από την επικυριαρχία του πρίγκηπα της Αχαΐας, η οποία διατηρήθηκε μέχρι το 1311 όταν ο κόμης των Σαλώνων Θωμάς Γ' d' Autremoncourt σκοτώθηκε στη μάχη εναντίον των Καταλανών στον Ορχομενό, ενώ το 1278 ο κόμης των Σαλώνων εμφανίζεται ως υποτελής του κύρη των Αθηνών.
Αργότερα, το 1310, η Βαρωνία των Σαλώνων καταλήφθηκε από τους Καταλανούς περνώντας, το 1318, στα χέρια της οικογένειας Φαντρίκ. Το Μάιο του 1380, καταλήφθηκε από την Εταιρεία των Ναβαρραίων και μέχρι το 1394 την εξουσία άσκησε η βυζαντινή κόμισσα Ελένη Καντακουζηνή, ενώ το 1397 η κομητεία πέρασε στα χέρια του Τούρκου σουλτάνου Βαγιαζήτ Α΄, μετά από πρόσκληση του δεσπότη Σεραφείμ προς τους Τούρκους να έρθουν να καταλάβουν τα Σάλωνα και να γλιτώσουν τους κατοίκους από τον Φράγκο δυνάστη, Κόντο.
Μετά την ανέλαβε ο δεσπότης του Μυστρά, Θεόδωρος Α' Παλαιολόγος, ο οποίος δεν είχε τη δύναμη να την κρατήσει και έτσι την πούλησε στους Ιωαννίτες ιππότες.
 Κατά την περίοδο της Καταλανοκρατίας, η κομητεία διοικείτο με βάση την καταλανική νομοθεσία, είχε κατά πάσα πιθανότητα επιβληθεί στα Σάλωνα η καταλανική ως επίσημη γλώσσα, ενώ πριν το 1327 στην κομητεία των Σαλώνων είχε προσαρτηθεί το Λιδωρίκι και η Βιτρινίτσα, η οποία μάλλον λειτουργούσε ως αυτόνομο φέουδο. Το 1410 περιήλθε οριστικά στους Οθωμανούς Τούρκους.