Ο τρόμος μπροστά στο ενδεχόμενο ο ελληνικός λαός να πει ΟΧΙ στην ευρωζώνη και στην ελεγχόμενη πτώχευση με δημοψήφισμα, έχει οδηγήσει το σύνολο του πολιτικού σκηνικού σε κατάσταση γενικευμένης παράκρουσης. Και τι δεν ακούσαμε: ότι είναι «αντισυνταγματικό» το δημοψήφισμα, ότι «τσουβαλιάζει» διαφορετικές λογικές, ότι αποτελεί «εκβιασμό», ότι είναι παραπειστικό γιατί δεν υπάρχει καθαρό ερώτημα να τεθεί και άλλες τέτοιες ανοησίες και φαιδρότητες.
Εμείς απλά ρωτάμε: τι πιο δημοκρατικό και ξεκάθαρο από το να ρωτηθεί απευθείας ο λαός με το αν συμφωνεί με την «λύση» που προωθεί η ευρωζώνη ή όχι; Ένα πιθανό ΟΧΙ δεν βάζει φρένο και δεν θέτει ανυπέρβλητα όρια στην όποια κυβέρνηση προσπαθήσει να ακολουθήσει την πεπατημένη; Δεν δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις για την αποτροπή της κυρίαρχης πολιτικής, ναι ή όχι; Προφανώς και δημιουργεί. Γι’ αυτό άλλωστε και το σύμπαν του πολιτικού κόσμου ουρλιάζει εναντίον του δημοψηφίσματος.
Τι σημασία έχει για ποιον λόγο ο ΓΑΠ έφερε το δημοψήφισμα στην ημερήσια διάταξη; Βοηθά ή δεν ...
