Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010
Όταν βρέχει στάζει νερά το μουσείο των Δελφών
Αυτό αντικρίζει ο επισκέπτης στο μουσείο Δελφών. Όταν βρέχει στάζουν νερά στις αίθουσες και οι τουρίστες το βλέπουν. Μετά βίας προχθές μπορέσαμε και τραβήξαμε το Video για να το δημοσιεύσουμε και όταν μας είδαν μας πέταξαν έξω.
Καμαρώστε
Ενεργοί Πολίτες Φωκίδας
Σύνδεσμος Ενημέρωσης
Δείτε τα βίντεο:...
Οι τρεις Ιεράρχες δεν μένουν πια εδώ
Του Γιωργου Μάλφα, Θεολόγου
Βασίλειος ο Μέγας, Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Γρηγόριος ο Θεολόγος: συμπιέζουμε την αγιότητα σε βιβλία και ομιλίες, σε αργίες και επετείους. Πάντα μας διαφεύγει… Τους «Προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων» τιμά ράθυμα και υποκριτικά η δημόσια εκπαίδευση, σε μια συγκυρία φέτος για την πατρίδα καταθλιπτική. Η απειλή της επιτήρησης, η παύση πληρωμών, ο εφιάλτης της χρεοκοπίας… Μια κοινωνία που καλόμαθε να καταναλώνει σαν παράσιτο γίνεται τώρα «πεδίο βολής φτηνό» για τους πειραματισμούς των κερδοσκόπων του χρήματος. «Η πλουτοκρατία ήταν, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχριστος» που θα ’λεγε και ο Παπαδιαμάντης. Συνθλίβει μικρούς και αδύνατους. Αποθρασύνει μεγάλους και ισχυρούς. Μα πίσω από την κρίση των αριθμών, των δεικτών, και των ... ελλειμμάτων αποκαλύπτεται μια κρίση βαθιά πνευματική. Γιατί αν «ο αγώνας για το ψωμί μου είναι ζήτημα υλικό, ο αγώνας για το ψωμί του διπλανού μου είναι ζήτημα πνευματικό». Αυτό δεν θα σου το μάθουν βέβαια οι οικονομολόγοι που διαχειρίζονται τις κρίσεις του συστήματος, που καταρτίζουν «προγράμματα σταθερότητας».
Θα σου το μάθουν δάσκαλοι ψυχωμένοι που μορφώνουν τα παιδιά μας. Ποιος, αλήθεια, γιορτάζει και γιατί σήμερα; Ποια πρόταση ζωής εμπνέει το μαθητή, το δάσκαλο και το γονιό; Ποιον άνθρωπο διαπλάθουμε στο σχολείο σήμερα; Τι σχέση μπορεί να έχει η άσκηση στην αλήθεια της ζωής που μας υπέδειξαν οι τιμώμενοι Ιεράρχες, με την καθημερινότητα του σχολείου που βιώνουμε; Από την αγωγή στην παιδεία και την εκπαίδευση, από την εκπαίδευση στην εξειδίκευση και μετά στην …ευέλικτη απασχόληση. Φαύλος κύκλος, ανακυκλώνει αδιάκοπα τη ζωή σαν επιβίωση.
Αγαπημένε μου μαθητή, αγαπημένη μου μαθήτρια
Τούτα τα χρόνια της σχολικής σου διαδρομής συμμετέχεις σ’ έναν αγώνα ανελέητο. Σ’ έναν πρωταθλητισμό ακραίων επιδόσεων. Δυνατότερα, ψηλότερα, γρηγορότερα!Ενοχλητικά μονότονα και εκβιαστικά επαναλαμβάνεται η προτροπή των γονιών, των συγγενών και των δασκάλων σου: «Τώρα κρίνεται το μέλλον σου, πρόσεξε!».Άδικο δεν είναι; Να κρίνεται το όλον της ζωής σε κάποιες εξετάσεις στα δεκαεπτά σου χρόνια; Να «κλειδώνεται» το μέλλον με «έξυπνες» επαγγελματικές επιλογές της οικογένειας στα δεκατέσσερά σου χρόνια; Η δοκιμασία σου επώδυνη. Οι απαιτήσεις δυσβάσταχτες. Μαραζώνει η ψυχή και το κορμί σου, στα πιο ευαίσθητα, στα πιο όμορφα χρόνια, αυτά της εφηβείας. Ο πιο σκληρά εργαζόμενος είσαι, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις. Ξεκινάς τη μέρα σου με ανιαρό επτάωρο σε κάποια σχολική αίθουσα, συνεχίζεις με ένα απαιτητικό απόγευμα στο φροντιστήριο. Καταλήγεις εξουθενωμένος αργά το βράδυ στο σπίτι για το διάβασμα της επόμενης ημέρας. Οι γονείς αυτά τα χρόνια στο πλευρό σου. Σε ρόλο σπόνσορα, ποντάρουν πάνω σου απωθημένα όνειρα, ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Ο μύθος της «δωρεάν παιδείας» άτρωτος στο χρόνο, πληρώνεται με τίμημα ιδιαιτέρως υψηλό. «Τόσα δίνω, πόσα θες», στα … “ιδιαίτερα” πουλάν αυτό που θες. Να πληρώσει ο πατέρας και η μάνα απ’ το υστέρημα. Τώρα ή ποτέ! Σφύζουν από ζωή τα φροντιστήρια. Άψογες τεχνικές επίλυσης ασκήσεων που προπονούν εργαλειακά τον υποψήφιο. Να περάσει τον πήχη, να πιάσει την επιθυμητή βάση μορίων, να επιτύχει… Η αγωγή στα αζήτητα, η σπουδή αποσπασματικά κομματιασμένη σε κουτάκια για τις ανάγκες των εξετάσεων. Θυμάμαι πρόπερσι, που συμμετείχες στην κατάληψη του σχολείου σου ενώ το φροντιστήριο συνέχιζε απρόσκοπτα. Χωρίς ενοχές για τις χαμένες ώρες που με βόλεψαν ανέλπιστα, σε ρώτησα τότε γιατί δεν έκανες κατάληψη και στο φροντιστήριο. «Στο φροντιστήριο δάσκαλε πληρώνω!» μου απάντησες. Και όλη η αλήθεια των λόγων σου εξαντλούνταν με τρόπο κυνικό μπροστά στο ταμείο την ώρα της καταβολής των διδάκτρων. Σε βλέπω τα βράδια να γυρνάς αποκαμωμένος στους δρόμους της πόλης με την τσάντα στον ώμο, να περιμένεις στη στάση του λεωφορείου, χαζεύοντας αφηρημένα στο κενό της προσμονής, και μετά να διασκεδάζεις την πλήξη σου -χαριτωμένα ομολογώ- με αστεϊσμούς και χειρονομίες σε βάρος ανυποψίαστων επιβατών. Θα ανταμώσουμε το άλλο πρωί στο σχολείο όταν θα μπω στην τάξη για μάθημα. Θα ’σαι κουρασμένος, θα βαριέσαι, δεν θα ’χεις όρεξη για τίποτα. Θα σε προκαλώ αμήχανα σε θεολογική κουβέντα για τα μικρά και τα μεγάλα: για τον πλούτο και τη φτώχια, για την ειρήνη και τον πόλεμο, για τα διλήμματα της βιοηθικής, για τον έρωτα, τη σεξουαλικότητα και τον γάμο, για το νόημα της ζωής και του θανάτου. Αλλά εσύ θα είσαι αλλού… Κι εγώ θα πασχίζω απογοητευμένος να ανταποκριθώ στα ελάχιστα της παιδαγωγικής μου υποχρέωσης. Μου απομένει, ευτυχώς, να διαβάζω με κλεφτές ματιές ευαίσθητα στιχάκια γραμμένα πάνω στο θρανίο σου. Να χαίρομαι τούτη την έκπληξη και να απορώ! Από πού να ξεμύτισε, άραγε, τόση τρυφερότητα στο ζοφερό σκηνικό μιας τόσο άχαρης διαδικασίας; Αγαπημένε μου μαθητή, αγαπημένη μου μαθήτρια
Συγχώρα με για τη στενάχωρη κριτική που προηγήθηκε.
Προσπάθησα μόνο να σου πω, ότι οι Τρεις Ιεράρχες που σήμερα τιμάμε δεν χωρούν στις τελετές μας. Οι βάσεις των μορίων, οι περιζήτητες σχολές, τα επαγγέλματα υψηλής απορρόφησης, οι πρώτοι των πρώτων στις Πανελλαδικές…, όλα αυτά βρίσκονται στον αντίποδα του κόσμου των Ιεραρχών μας. Εκτός ύλης δηλαδή. Ανέραστη κοινωνία, ανέραστα σχολεία…Δεν πιστεύουμε, δεν ελπίζουμε, δεν αγαπάμε… Και πασχίζουμε να καλύψουμε το κενό στις δομές και στο περιεχόμενο ενός σχολείου που διδάσκει την ατομική επιβίωση, το «εγώ ελπίζω να τη βολέψω!». Που ζυγιάζει την αξία των παιδιών μας με μέτρα και σταθμά που κονταίνουν το μεγαλείο του προσώπου τους.
Τρανό παράδειγμα «αποτυχίας» η πορεία ζωής των Τριών Ιεραρχών! Και εξηγούμαι… Ήταν και οι τρεις γόνοι ευκατάστατων κοινωνικά, οικονομικά και μορφωτικά οικογενειών. Κάτοχοι αξιοζήλευτης παιδείας και καλλιέργειας που εκπλήσσει ακόμη και σήμερα. Στις καλύτερες σχολές και δίπλα στους αρίστους των δασκάλων της εποχής τους σπουδάζουν τα πάντα: ρητορική, φιλοσοφία, θεολογία, αστρονομία, γεωμετρία, ιατρική. Και στο απόγειο αυτό εγκαταλείπουν τα πάντα πίσω τους: τιμητικά καθηγητικά καθήκοντα, προσοδοφόρα δικηγορία και ρητορική, περίφημα εκκλησιαστικά αξιώματα. Αρνούνται τον κόσμο του πλούτου, της δόξας και της εξουσίας. Πλούσιοι που με τη θέλησή τους γίνηκαν φτωχοί, όχι φτωχοί που ονειρεύτηκαν να γίνουν πλούσιοι! Αποσύρονται στην έρημο επιλέγοντας τη σκληρή άσκηση, μορφώνουν εκεί τον έσω άνθρωπο. Δοκιμάζουν τις αντοχές της σχέσης τους με το Θεό, σπουδάζουν με αίμα και δάκρυα τη ζωή του Πνεύματος. Και επιστρέφουν κατόπιν στον κόσμο αδειάζοντας την αγάπη που με πολύ κόπο μάζεψαν. Μοιράζουν την περιουσία τους στη φτωχολογιά και γίνονται :Όχι δάσκαλοι, αλλά μαθητές, που μαθητεύουν με ταπείνωση στον πόνο και την ανέχεια, τη θλίψη και τη στέρηση, τον πειρασμό και τα πάθη των ανθρώπων.Όχι δεσπότες, αλλά επίσκοποι – πατέρες, που διακονούν το μυστήριο του όλου ανθρώπου, όλων των παιδιών τους.
Ακατανόητη η ζωή των Τριών Ιεραρχών σήμερα…Πάντοτε όμως το ίδιο συνέβαινε! Από τη μια, η αυτάρκεια της «επιτυχίας» που δεν αγαπά, δεν πονά, δεν μοιράζεται τίποτε και με κανέναν. Από την άλλη, η «αποτυχία» που έχει δώσει τα πάντα και ψάχνεται να δώσει κι άλλα. Ευχή και προσμονή: η οικονομική κρίση να γίνει κρίση συνειδήσεων μέσα στα σχολειά μας. Ολοκαύτωμα! Για το ψωμί και την ψυχή των μαθητών μας.
«Σταυρωμένη πατρίδα μες στα μάτια σου είδα
της ανάστασης φως.
Τα παιδιά στην κερκίδα
είναι η μόνη σου ελπίδα,
ελπίδα πρωινός ουρανός»(Ν. Πορτοκάλογλου, Τα καράβια μου καίω)
Χρόνια μας πολλά !
Από Βοιωτικά
Βασίλειος ο Μέγας, Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Γρηγόριος ο Θεολόγος: συμπιέζουμε την αγιότητα σε βιβλία και ομιλίες, σε αργίες και επετείους. Πάντα μας διαφεύγει… Τους «Προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων» τιμά ράθυμα και υποκριτικά η δημόσια εκπαίδευση, σε μια συγκυρία φέτος για την πατρίδα καταθλιπτική. Η απειλή της επιτήρησης, η παύση πληρωμών, ο εφιάλτης της χρεοκοπίας… Μια κοινωνία που καλόμαθε να καταναλώνει σαν παράσιτο γίνεται τώρα «πεδίο βολής φτηνό» για τους πειραματισμούς των κερδοσκόπων του χρήματος. «Η πλουτοκρατία ήταν, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχριστος» που θα ’λεγε και ο Παπαδιαμάντης. Συνθλίβει μικρούς και αδύνατους. Αποθρασύνει μεγάλους και ισχυρούς. Μα πίσω από την κρίση των αριθμών, των δεικτών, και των ... ελλειμμάτων αποκαλύπτεται μια κρίση βαθιά πνευματική. Γιατί αν «ο αγώνας για το ψωμί μου είναι ζήτημα υλικό, ο αγώνας για το ψωμί του διπλανού μου είναι ζήτημα πνευματικό». Αυτό δεν θα σου το μάθουν βέβαια οι οικονομολόγοι που διαχειρίζονται τις κρίσεις του συστήματος, που καταρτίζουν «προγράμματα σταθερότητας».
Θα σου το μάθουν δάσκαλοι ψυχωμένοι που μορφώνουν τα παιδιά μας. Ποιος, αλήθεια, γιορτάζει και γιατί σήμερα; Ποια πρόταση ζωής εμπνέει το μαθητή, το δάσκαλο και το γονιό; Ποιον άνθρωπο διαπλάθουμε στο σχολείο σήμερα; Τι σχέση μπορεί να έχει η άσκηση στην αλήθεια της ζωής που μας υπέδειξαν οι τιμώμενοι Ιεράρχες, με την καθημερινότητα του σχολείου που βιώνουμε; Από την αγωγή στην παιδεία και την εκπαίδευση, από την εκπαίδευση στην εξειδίκευση και μετά στην …ευέλικτη απασχόληση. Φαύλος κύκλος, ανακυκλώνει αδιάκοπα τη ζωή σαν επιβίωση.
Αγαπημένε μου μαθητή, αγαπημένη μου μαθήτρια
Τούτα τα χρόνια της σχολικής σου διαδρομής συμμετέχεις σ’ έναν αγώνα ανελέητο. Σ’ έναν πρωταθλητισμό ακραίων επιδόσεων. Δυνατότερα, ψηλότερα, γρηγορότερα!Ενοχλητικά μονότονα και εκβιαστικά επαναλαμβάνεται η προτροπή των γονιών, των συγγενών και των δασκάλων σου: «Τώρα κρίνεται το μέλλον σου, πρόσεξε!».Άδικο δεν είναι; Να κρίνεται το όλον της ζωής σε κάποιες εξετάσεις στα δεκαεπτά σου χρόνια; Να «κλειδώνεται» το μέλλον με «έξυπνες» επαγγελματικές επιλογές της οικογένειας στα δεκατέσσερά σου χρόνια; Η δοκιμασία σου επώδυνη. Οι απαιτήσεις δυσβάσταχτες. Μαραζώνει η ψυχή και το κορμί σου, στα πιο ευαίσθητα, στα πιο όμορφα χρόνια, αυτά της εφηβείας. Ο πιο σκληρά εργαζόμενος είσαι, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις. Ξεκινάς τη μέρα σου με ανιαρό επτάωρο σε κάποια σχολική αίθουσα, συνεχίζεις με ένα απαιτητικό απόγευμα στο φροντιστήριο. Καταλήγεις εξουθενωμένος αργά το βράδυ στο σπίτι για το διάβασμα της επόμενης ημέρας. Οι γονείς αυτά τα χρόνια στο πλευρό σου. Σε ρόλο σπόνσορα, ποντάρουν πάνω σου απωθημένα όνειρα, ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Ο μύθος της «δωρεάν παιδείας» άτρωτος στο χρόνο, πληρώνεται με τίμημα ιδιαιτέρως υψηλό. «Τόσα δίνω, πόσα θες», στα … “ιδιαίτερα” πουλάν αυτό που θες. Να πληρώσει ο πατέρας και η μάνα απ’ το υστέρημα. Τώρα ή ποτέ! Σφύζουν από ζωή τα φροντιστήρια. Άψογες τεχνικές επίλυσης ασκήσεων που προπονούν εργαλειακά τον υποψήφιο. Να περάσει τον πήχη, να πιάσει την επιθυμητή βάση μορίων, να επιτύχει… Η αγωγή στα αζήτητα, η σπουδή αποσπασματικά κομματιασμένη σε κουτάκια για τις ανάγκες των εξετάσεων. Θυμάμαι πρόπερσι, που συμμετείχες στην κατάληψη του σχολείου σου ενώ το φροντιστήριο συνέχιζε απρόσκοπτα. Χωρίς ενοχές για τις χαμένες ώρες που με βόλεψαν ανέλπιστα, σε ρώτησα τότε γιατί δεν έκανες κατάληψη και στο φροντιστήριο. «Στο φροντιστήριο δάσκαλε πληρώνω!» μου απάντησες. Και όλη η αλήθεια των λόγων σου εξαντλούνταν με τρόπο κυνικό μπροστά στο ταμείο την ώρα της καταβολής των διδάκτρων. Σε βλέπω τα βράδια να γυρνάς αποκαμωμένος στους δρόμους της πόλης με την τσάντα στον ώμο, να περιμένεις στη στάση του λεωφορείου, χαζεύοντας αφηρημένα στο κενό της προσμονής, και μετά να διασκεδάζεις την πλήξη σου -χαριτωμένα ομολογώ- με αστεϊσμούς και χειρονομίες σε βάρος ανυποψίαστων επιβατών. Θα ανταμώσουμε το άλλο πρωί στο σχολείο όταν θα μπω στην τάξη για μάθημα. Θα ’σαι κουρασμένος, θα βαριέσαι, δεν θα ’χεις όρεξη για τίποτα. Θα σε προκαλώ αμήχανα σε θεολογική κουβέντα για τα μικρά και τα μεγάλα: για τον πλούτο και τη φτώχια, για την ειρήνη και τον πόλεμο, για τα διλήμματα της βιοηθικής, για τον έρωτα, τη σεξουαλικότητα και τον γάμο, για το νόημα της ζωής και του θανάτου. Αλλά εσύ θα είσαι αλλού… Κι εγώ θα πασχίζω απογοητευμένος να ανταποκριθώ στα ελάχιστα της παιδαγωγικής μου υποχρέωσης. Μου απομένει, ευτυχώς, να διαβάζω με κλεφτές ματιές ευαίσθητα στιχάκια γραμμένα πάνω στο θρανίο σου. Να χαίρομαι τούτη την έκπληξη και να απορώ! Από πού να ξεμύτισε, άραγε, τόση τρυφερότητα στο ζοφερό σκηνικό μιας τόσο άχαρης διαδικασίας; Αγαπημένε μου μαθητή, αγαπημένη μου μαθήτρια
Συγχώρα με για τη στενάχωρη κριτική που προηγήθηκε.
Προσπάθησα μόνο να σου πω, ότι οι Τρεις Ιεράρχες που σήμερα τιμάμε δεν χωρούν στις τελετές μας. Οι βάσεις των μορίων, οι περιζήτητες σχολές, τα επαγγέλματα υψηλής απορρόφησης, οι πρώτοι των πρώτων στις Πανελλαδικές…, όλα αυτά βρίσκονται στον αντίποδα του κόσμου των Ιεραρχών μας. Εκτός ύλης δηλαδή. Ανέραστη κοινωνία, ανέραστα σχολεία…Δεν πιστεύουμε, δεν ελπίζουμε, δεν αγαπάμε… Και πασχίζουμε να καλύψουμε το κενό στις δομές και στο περιεχόμενο ενός σχολείου που διδάσκει την ατομική επιβίωση, το «εγώ ελπίζω να τη βολέψω!». Που ζυγιάζει την αξία των παιδιών μας με μέτρα και σταθμά που κονταίνουν το μεγαλείο του προσώπου τους.
Τρανό παράδειγμα «αποτυχίας» η πορεία ζωής των Τριών Ιεραρχών! Και εξηγούμαι… Ήταν και οι τρεις γόνοι ευκατάστατων κοινωνικά, οικονομικά και μορφωτικά οικογενειών. Κάτοχοι αξιοζήλευτης παιδείας και καλλιέργειας που εκπλήσσει ακόμη και σήμερα. Στις καλύτερες σχολές και δίπλα στους αρίστους των δασκάλων της εποχής τους σπουδάζουν τα πάντα: ρητορική, φιλοσοφία, θεολογία, αστρονομία, γεωμετρία, ιατρική. Και στο απόγειο αυτό εγκαταλείπουν τα πάντα πίσω τους: τιμητικά καθηγητικά καθήκοντα, προσοδοφόρα δικηγορία και ρητορική, περίφημα εκκλησιαστικά αξιώματα. Αρνούνται τον κόσμο του πλούτου, της δόξας και της εξουσίας. Πλούσιοι που με τη θέλησή τους γίνηκαν φτωχοί, όχι φτωχοί που ονειρεύτηκαν να γίνουν πλούσιοι! Αποσύρονται στην έρημο επιλέγοντας τη σκληρή άσκηση, μορφώνουν εκεί τον έσω άνθρωπο. Δοκιμάζουν τις αντοχές της σχέσης τους με το Θεό, σπουδάζουν με αίμα και δάκρυα τη ζωή του Πνεύματος. Και επιστρέφουν κατόπιν στον κόσμο αδειάζοντας την αγάπη που με πολύ κόπο μάζεψαν. Μοιράζουν την περιουσία τους στη φτωχολογιά και γίνονται :Όχι δάσκαλοι, αλλά μαθητές, που μαθητεύουν με ταπείνωση στον πόνο και την ανέχεια, τη θλίψη και τη στέρηση, τον πειρασμό και τα πάθη των ανθρώπων.Όχι δεσπότες, αλλά επίσκοποι – πατέρες, που διακονούν το μυστήριο του όλου ανθρώπου, όλων των παιδιών τους.
Ακατανόητη η ζωή των Τριών Ιεραρχών σήμερα…Πάντοτε όμως το ίδιο συνέβαινε! Από τη μια, η αυτάρκεια της «επιτυχίας» που δεν αγαπά, δεν πονά, δεν μοιράζεται τίποτε και με κανέναν. Από την άλλη, η «αποτυχία» που έχει δώσει τα πάντα και ψάχνεται να δώσει κι άλλα. Ευχή και προσμονή: η οικονομική κρίση να γίνει κρίση συνειδήσεων μέσα στα σχολειά μας. Ολοκαύτωμα! Για το ψωμί και την ψυχή των μαθητών μας.
«Σταυρωμένη πατρίδα μες στα μάτια σου είδα
της ανάστασης φως.
Τα παιδιά στην κερκίδα
είναι η μόνη σου ελπίδα,
ελπίδα πρωινός ουρανός»(Ν. Πορτοκάλογλου, Τα καράβια μου καίω)
Χρόνια μας πολλά !
Από Βοιωτικά
Ετικέτες
Εκπαίδευση
Η απεργία στις 10 Φλεβάρη
Εκτός απο τον Δημόσιο τομέα που θα νεκρώσει στις 10 Φεβρουαρίου λόγω της απεργίας της ΑΔΕΔΥ, το Εργατικό Κέντρο Φωκίδας έχει καλέσει για απεργία και στον ιδιωτικό τομέα.
Σ΄ αυτή την κατεύθυνση μέχρι στιγμής έχουν πάρει απόφαση στη Φωκίδα, η Ένωση Εργαζομένων στα Μεταλλεία Βωξίτη της Φωκίδας S &B Βιομηχανικά Ορυκτά, οι Διπλωματούχοι Μηχανικοί «Ο Τεχνίτης», το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Φωκίδας και το Συνδικάτο Οικοδόμων Φωκίδας.
Σ΄ αυτή την κατεύθυνση μέχρι στιγμής έχουν πάρει απόφαση στη Φωκίδα, η Ένωση Εργαζομένων στα Μεταλλεία Βωξίτη της Φωκίδας S &B Βιομηχανικά Ορυκτά, οι Διπλωματούχοι Μηχανικοί «Ο Τεχνίτης», το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Φωκίδας και το Συνδικάτο Οικοδόμων Φωκίδας.
Ετικέτες
ΑΔΕΔΥ,
Εργατικό Κέντρο Φωκίδας
Που αδειάζουν τα στερεά και υγρά καταλοιπα τα πλοία που έρχονται στην Ιτέα;
Στο εδώλιο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, με την κατηγορία της μη εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας 2000/59/ΕΚ περί της δημιουργίας Σταθμών Υποδοχής Κατάλοιπων Πλοίων σε όλα τα μεγάλα λιμάνια, θα ξανακαθίσει η χώρα, αφού μέχρι και σήμερα 20 λιμάνια της δεν έχουν δημιουργήσει τις κατάλληλες υποδομές για την παραλαβή υγρών και στερεών καταλοίπων, με αποτέλεσμα τα καταπλέοντα πλοία να «αδειάζουν» στις ελληνικές θάλασσες.
Δεν θα είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα θα βρεθεί κατηγορούμενη για τη μη εφαρμογή της ... κοινοτικής οδηγίας, η οποία σημειωτέον έχει ενσωματωθεί με κοινή υπουργική απόφαση το 2002 στην εθνική μας νομοθεσία και ως εκ τούτου θα έπρεπε όλα μας τα λιμάνια να διαθέτουν σταθμούς παραλαβής καταλοίπων, ώστε να μην υπάρχει ούτε καν η ευρωπαϊκή υποψία ότι πραγματοποιείται απόρριψη καταλοίπων στη θάλασσα.
Η τελευταία καταδίκη της χώρας ήταν τον Μάρτιο του 2008 και ενώ είχαν προηγηθεί το 2004 έγγραφα της Κομισιόν, που ζητούσαν να επιβεβαιώσει η Ελλάδα την έγκριση των προγραμμάτων παραλαβής αποβλήτων για όλα τα λιμάνια της. Το έγγραφο απεστάλη, αλλά δεν διευκρίνιζε αν τα σχεδια παραλαβής είχαν εγκριθεί, με αποτέλεσμα οι κομισάριοι του Λουξεμβούργου να επανέλθουν και το 2005, ενώ το 2008 καταδίκασαν τη χώρα λόγω μη καταρτίσεως εφαρμογής και εγκρίσεως των προγραμμάτων παραλαβής καταλοίπων των εμπορικών πλοίων.
Και ενώ είμαστε ένα βήμα πριν από τη νέα δίκη, η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Λούκα Κατσέλη, που διαπιστώνει το αλαλούμ που έχουν δημιουργήσει δεκάδες λιμενικά ταμεία, επιβάλλει σε 4 από τα 20 λιμάνια -Νάξος, Πάρος, Ηράκλειο, Λήμνος- πρόστιμα, ενώ έχει δώσει εντολή να κληθούν σε απολογία τα υπόλοιπα.
Παράλληλα όμως εκκρεμούν και οι εξηγήσεις που θα πρέπει να δώσει η χώρα στην Κομισιόν, γιατί ακόμα δεν έχει εφαρμόσει την οικολογική Οδηγία η οποία είχε καταληκτική ημερομηνία εφαρμογής το 2004, ενώ το επιτελείο της αρμόδιας υπουργού, που φοβάται τυχόν επιβολή καθημερινών προστίμων μετά τον Μάρτιο του 2010, εξετάζει ακόμη και τη συγχώνευση κάποιων λιμενικών ταμείων, ώστε η εγκατάσταση σταθμών υποδοχής να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου.
Τα 20 λιμάνια είναι τα εξής: Μυτιλήνη, Θήρα, Πάρος, Πρέβεζα, Αγ. Κήρυκος, Βαθύ Σάμου, Χαλκίδα, Χίος, Σητεία, Αγ. Νικόλαος, Αίγινα, Θάσος, Ιτέα, Κύμη, Μεσολογίου, Μύρινα, Ναύπλιο, Σπέτσες και Υδρα.
Δεν θα είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα θα βρεθεί κατηγορούμενη για τη μη εφαρμογή της ... κοινοτικής οδηγίας, η οποία σημειωτέον έχει ενσωματωθεί με κοινή υπουργική απόφαση το 2002 στην εθνική μας νομοθεσία και ως εκ τούτου θα έπρεπε όλα μας τα λιμάνια να διαθέτουν σταθμούς παραλαβής καταλοίπων, ώστε να μην υπάρχει ούτε καν η ευρωπαϊκή υποψία ότι πραγματοποιείται απόρριψη καταλοίπων στη θάλασσα.
Η τελευταία καταδίκη της χώρας ήταν τον Μάρτιο του 2008 και ενώ είχαν προηγηθεί το 2004 έγγραφα της Κομισιόν, που ζητούσαν να επιβεβαιώσει η Ελλάδα την έγκριση των προγραμμάτων παραλαβής αποβλήτων για όλα τα λιμάνια της. Το έγγραφο απεστάλη, αλλά δεν διευκρίνιζε αν τα σχεδια παραλαβής είχαν εγκριθεί, με αποτέλεσμα οι κομισάριοι του Λουξεμβούργου να επανέλθουν και το 2005, ενώ το 2008 καταδίκασαν τη χώρα λόγω μη καταρτίσεως εφαρμογής και εγκρίσεως των προγραμμάτων παραλαβής καταλοίπων των εμπορικών πλοίων.
Και ενώ είμαστε ένα βήμα πριν από τη νέα δίκη, η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Λούκα Κατσέλη, που διαπιστώνει το αλαλούμ που έχουν δημιουργήσει δεκάδες λιμενικά ταμεία, επιβάλλει σε 4 από τα 20 λιμάνια -Νάξος, Πάρος, Ηράκλειο, Λήμνος- πρόστιμα, ενώ έχει δώσει εντολή να κληθούν σε απολογία τα υπόλοιπα.
Παράλληλα όμως εκκρεμούν και οι εξηγήσεις που θα πρέπει να δώσει η χώρα στην Κομισιόν, γιατί ακόμα δεν έχει εφαρμόσει την οικολογική Οδηγία η οποία είχε καταληκτική ημερομηνία εφαρμογής το 2004, ενώ το επιτελείο της αρμόδιας υπουργού, που φοβάται τυχόν επιβολή καθημερινών προστίμων μετά τον Μάρτιο του 2010, εξετάζει ακόμη και τη συγχώνευση κάποιων λιμενικών ταμείων, ώστε η εγκατάσταση σταθμών υποδοχής να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου.
Τα 20 λιμάνια είναι τα εξής: Μυτιλήνη, Θήρα, Πάρος, Πρέβεζα, Αγ. Κήρυκος, Βαθύ Σάμου, Χαλκίδα, Χίος, Σητεία, Αγ. Νικόλαος, Αίγινα, Θάσος, Ιτέα, Κύμη, Μεσολογίου, Μύρινα, Ναύπλιο, Σπέτσες και Υδρα.
Ετικέτες
Δήμος Ιτέας,
Περιβάλλον
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010
Roadhouse Blues Club στην Ιτέα
Μια ομάδα φίλων της μουσικής αποφάσισε την ίδρυση του μουσικού συλλόγου
"Roadhouse Blues Club" που θα συγκεντρώνεται στον ιστορικό χώρο της Roadhouse Blues στην Ιτέα για ψυχαγωγία, μουσική ενημέρωση, οργάνωση εκδηλώσεων κλπ
Όποιος ενδιαφέρεται να γίνει μέλος του συλλόγου μπορεί να μας βρει στο http://roadhousebluesclub.blogspot.com και να επικοινωνήσει στο email: roadhousebluesclub@gmail.com
Ετικέτες
Πολιτιστικά
Ξαναχτυπούν οι ''Κουδουνουραίοι'' του Διστόμου - Επιστημονική έρευνα γιά το Αρχαιοελληνικό αυτό κατάλοιπο
Ξαναχτυπούν οι ''Κουδουνουραίοι'' του Διστόμου, παρά το τσουχτερό κρύο και τα χιόνια.
Ένα Διονυσιακό αρχαιοελληνικό κατάλοιπο που μαρτυρά την αδιάλειπτη κατοίκηση του Διστόμου από το 3500 πχ, μέχρι σήμερα.
Άλλωστε αυτό το έθιμο, απαντάται μόνο στον Δίστομο στην Στερεά Ελλάδα, και στην Άμφισσα με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις.
Έχει βρεθεί άλλωστε επιγραφή στο Κορύκειο Άνδρο του Παρνασσού, που ήταν λατρευτικός τόπος προς τιμή του Διονύσου, γραμμένη από τον ''Εύστρατο τον Αμβρόσσιο'', έναν Αρχαίο Διστομίτη.
Δείτε μία επιστημονική έρευνα του Voodoo Child που λέει για το έθιμο αυτό
ΠΗΓΗ: http://flefalo4.blogspot.com/2009/06/voodoo-child.html
Φοιτητής του Ε. Κ. Πανεπιστημίου Αθηνών
Τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης
Από distomo.blogspot.com
Ένα Διονυσιακό αρχαιοελληνικό κατάλοιπο που μαρτυρά την αδιάλειπτη κατοίκηση του Διστόμου από το 3500 πχ, μέχρι σήμερα.
Άλλωστε αυτό το έθιμο, απαντάται μόνο στον Δίστομο στην Στερεά Ελλάδα, και στην Άμφισσα με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις.
Έχει βρεθεί άλλωστε επιγραφή στο Κορύκειο Άνδρο του Παρνασσού, που ήταν λατρευτικός τόπος προς τιμή του Διονύσου, γραμμένη από τον ''Εύστρατο τον Αμβρόσσιο'', έναν Αρχαίο Διστομίτη.
Δείτε μία επιστημονική έρευνα του Voodoo Child που λέει για το έθιμο αυτό
ΠΗΓΗ: http://flefalo4.blogspot.com/2009/06/voodoo-child.html
Οι τραγόμορφοι κουδουναραίοι του Διστόμου Βοιωτίας
του ''Voodoo Child''
Όποιος έχει τύχει να βρεθεί στο Δίστομο της Βοιωτίας κατά την περίοδο της αποκριάς είναι σίγουρο ότι έχει καταστεί κοινωνός μιας απόκρυφης αλήθειας. Την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, κάθε χρόνο σε αυτή την περιοχή της Ελλάδος, τα συμβατικά όρια της πραγματικότητας καταρρέουν και οι μαγικές πύλες των βασιλείων της φαντασίας ανοίγουν διάπλατα, υποδεχόμενες σε ένα μυθικό περιβάλλον μια ολόκληρη κοινότητα. Πρόκειται για μια μεταφυσική εμπειρία, για μια μέθεξη της συλλογικής κοινοτικής ψυχής στο πνεύμα της ζώσας φύσης, που έχει ως αποτέλεσμα την ολοκληρωτική μετάβαση της πραγματικότητας σε ένα περιβάλλον όμοιο με αυτά που μας παρουσιάζουν τα πιο βαθυστόχαστα και ενορατικά έργα της λογοτεχνίας του φανταστικού.
Κέντρο βάρους αυτού του βασιλείου της φαντασίας αποτελεί η εμφάνιση των «κουδουναραίων». Καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκριάς τραγόμορφα ανθρωποειδή όντα που φορούν κουδούνια στη μέση ξεχύνονται στα σοκάκια και στις γειτονιές, εκπέμποντας έναν χαρμόσυνο, διονυσιακό ενθουσιασμό. Και τότε ο άχρωμος κόσμος της καθημερινότητας κλονίζεται συθέμελα, οι στενοί ορίζοντες αντίληψης του νεωτερικού ανθρώπου διευρύνονται, η αντικειμενικότητα αποκτά ένα μυθικό υπόβαθρο και οι άνθρωποι ζουν σε ένα περιβάλλον όπου η φαντασία αποτελεί την απόλυτη δύναμη αντίληψης της πραγματικότητας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πουθενά αλλού στην Νότια Ελλάδα, με εξαίρεση ίσως κάποια νησιά, δεν συναντάμε τους Τραγόμορφους Κουδουναραίους με τις προβιές, να τριγυρίζουν τα στενά και τα σοκάκια των χωριών, χτυπώντας τα κουδούνια τους και τραγουδώντας τα σατυρικά τους τραγούδια. Ωστόσο, παρόμοια πλάσματα συναντάμε στη Θράκη και σε μερικά χωριά της Μακεδονίας. Θεωρείται πιθανό, οι κουδουναραίοι να έφτασαν στο Δίστομο από κάποια Θρακικά φύλα, που εγκαταστάθηκαν στον χώρο και συνέχισαν τις Ορφικές Μυσταγωγίες. Σύμφωνα με άλλες εκδοχές, ξεπήδησαν από αυτόχθονα τελετουργικά των αρχαίων Αμβρυσσέων1, που μαζί με τους Κώρυκες οργάνωναν πάνω από τους Δελφούς βακχικές λατρείες προς τιμήν του θεού Πάνα. Τέτοιες ενδείξεις υπάρχουν στο Κωρύκειο άντρο, το οποίο βρίσκεται στον Παρνασσό. Εν τέλει, εκείνο που μπορεί να ειπωθεί με κάποια σιγουριά είναι ότι περιπλανώμενοι άνθρωποι από το Δίστομο, οι οποίοι “είδαν αστέα και νόον έγνωσαν”, ανακάλυψαν μυστικές διόδους που οδηγούν στον ιερό βωμό όπου καίει η άσβεστη φλόγα της ζωής του Κόσμου, τις οποίες και άνοιξαν κατά την συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου για να καλέσουν τις θορυβώδεις ορδές των κουδουναραίων. Ο τρόπος για να βρεθούν αυτές οι μυστικές δίοδοι μεταδόθηκε από κύρη σε γιο και έφτασε ως τις μέρες μας. Κανένας χάρτης δεν οδηγεί στις πύλες αυτές και τα πεδία τους είναι ομιχλώδη. Γιατί βρίσκονται στο βαθύτερο επίπεδο της ψυχής του καθενός μας. Γι’ αυτό η πορεία προς αυτές είναι μια πορεία μύησης, ένα πρωτογενές βίωμα.
Τα κουδούνια που ζώνουν οι κουδουναραίοι γύρω από τη μέση είναι διαφόρων ειδών και σχημάτων (κόμπορες, κουδούνες, κύπρια, πάφλα), και πέφτουν πάνω από τις προβιές ζώων (κατσικιών η κριαριών). Στο χέρι κρατούν ραβδί που στην κορυφή του είναι δεμένο ένα κλωνάρι ελιάς, απομεινάρι του αρχαίου θυρσού και συμβολισμός της πλούσιας καρποφορίας, ενώ τα πρόσωπα καλύπτονται από ζωώδες δέρμα ή από στάχτη. Κάπου εκεί ο παλιός επιδερμικός εαυτός, ο δεσμευμένος στα στεγανά της νεωτερικότητας, μεταρσιώνεται βουτώντας προς τα έσω. Αναγεννημένος, πλέον, αισθάνεται μια αρχέγονη δύναμη που φαντάζει ακατανίκητη, να τον πλημμυρίζει και να τον καθοδηγεί...
Οι κουδουναραίοι εμφανίζονται αρχικά στο νεκροταφείο του χωριού για να σημάνουν με τα κουδουνίσματά τους πρώτα εκεί το χαρμόσυνο μήνυμα της ανάστασης της φύσης. Μετά, κι ενώ τα κουδούνια βροντούν ακατάπαυστα αντηχώντας την πανήχεια ελπίδα του ανθοφόρου οργασμού σωμάτων, πνευμάτων και ψυχών, εξορμούν σε όλο το χωρίο τραγουδώντας “Καλώς τη την Σαρακοστή με σκόρδα με μαρούλια, Καλώς τα και τα ξώλαμπρα με γέλια και τραγούδια”, πειράζοντας τους περαστικούς και κάνοντας στάσεις σε σπίτια, όπου οι κάτοικοι τους κερνούν και τραγουδούν μαζί τους... Αυτό γίνεται κάθε μέρα ως και την Καθαρά Δευτέρα.
Οι κουδουναραίοι διαλαλούν την έγερση των υπνωτισμένων δυνάμεων της Άνοιξης μέσα από το βαρύ χειμώνα, το ξύπνημα των ζωογόνων και καρποφόρων ιδιοτήτων της γης και της ζωής. Υμνούν και λατρεύουν το χλόισμα του σταριού, το ροδάμισμα του πουρναριού, το μπουμπούκιασμα των δέντρων, το φούσκωμα κάθε φλέβας της ζωής. Βοηθούν τον άνθρωπο να σκίσει όλα τα προσωπεία και τις μάσκες, να ντυθεί σφαιρικά και χοϊκά την όψη του για να φέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της “φιλότητας” του Εμπεδοκλή μέσα από το γόνιμο “νείκος” των στοιχείων της δημιουργίας.
Η εισβολή των κουδουναραίων στα πλαίσια της πραγματικότητας κλονίζει τις βεβαιότητες του εργαλειακού ορθολογικού νου, πράγμα που μας δίνει τη δυνατότητα ως παρατηρητές να σταθούμε σ’ ένα ύψωμα απ’ όπου μπορούμε να εποπτεύσουμε τον αδιάκοπο αγώνα του νεωτερικού ανθρώπου, που από τη μια ο ίδιος είναι ως οντότητα μέρος της φύσης και από την άλλη αποτελεί το δημιουργό ενός πολιτισμού, ο οποίος είναι μεν δικός του αλλά, εν πολλοίς, βρίσκεται έξω από την φύση του. Τα σατυρικά τραγούδια των κουδουναραίων, που για τον μη μυημένο θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως “αισχρά” και “πρόστυχα, εκφράζουν πέρα έως πέρα τη λυτρωτική και καθαρτήρια δύναμη του διονυσιακού πνεύματος, καθώς επίσης και τη μέθεξη στα μύχια αινίγματα της φύσης, που συμπίπτουν με τα αινίγματα της ανθρώπινης ψυχής. Ο ήχος των κουδουνιών, που πανηγυρικά γλαφίζουν στη δύση του χειμώνα, προαναγγέλλει την Ανάσταση του Ορφέα- του Άδωνη- του Χριστού, τη γονιμοποίηση του Σπόρου της Νέας Ζωής, την αναγέννηση των ορμών και των φωτεινών ροών της φύσης, την αποτίναξη της απελπισίας του νεωτερικού ανθρώπου, τον συντονισμό των ρυθμών της ανθρώπινης ζωής με την αρμονία του Κόσμου μέσω της καταστροφής των αποστεωμένων κοινωνικών συμβάσεων, την απελευθέρωση όλων των ενεργειακών πηγών του κόσμου σε μια νέα ανώτερη και πιο άπειρη ζωηπλασία, σε μιαν ερωτική και παλίντονη αρμονία.
Εισπνέοντας τον μεθυστικό αέρα της μαγικής γης του Διστόμου ακούω τους ψιθύρους των πνευμάτων της γης, νιώθω τους παλμούς της ζώσας φύσης να δονούν απαλά το υγρό έδαφος, βλέπω τα τραγόμορφα μυθικά όντα να απλώνουν ένα πέπλο αρχέγονης ζωτικότητας στην ατμόσφαιρα και κοιτάζω στα βάθη του χρυσού ορίζοντα αιωρούμενα γράμματα, που υλοποιούνται μέσα από τους κυματισμούς μιας γαλανής φλόγας, να σχηματίζουν μια φράση που μου είχε πει κάποτε ένας παλιός φίλος: «Καμιά δεοντολογία δεν μπορεί με τα άκαμπτα σχήματά της να αποτυπώσει τη νομοτέλεια της ρέουσας ζωής. Μόνο η φαντασία το μπορεί (2)».
Κέντρο βάρους αυτού του βασιλείου της φαντασίας αποτελεί η εμφάνιση των «κουδουναραίων». Καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκριάς τραγόμορφα ανθρωποειδή όντα που φορούν κουδούνια στη μέση ξεχύνονται στα σοκάκια και στις γειτονιές, εκπέμποντας έναν χαρμόσυνο, διονυσιακό ενθουσιασμό. Και τότε ο άχρωμος κόσμος της καθημερινότητας κλονίζεται συθέμελα, οι στενοί ορίζοντες αντίληψης του νεωτερικού ανθρώπου διευρύνονται, η αντικειμενικότητα αποκτά ένα μυθικό υπόβαθρο και οι άνθρωποι ζουν σε ένα περιβάλλον όπου η φαντασία αποτελεί την απόλυτη δύναμη αντίληψης της πραγματικότητας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πουθενά αλλού στην Νότια Ελλάδα, με εξαίρεση ίσως κάποια νησιά, δεν συναντάμε τους Τραγόμορφους Κουδουναραίους με τις προβιές, να τριγυρίζουν τα στενά και τα σοκάκια των χωριών, χτυπώντας τα κουδούνια τους και τραγουδώντας τα σατυρικά τους τραγούδια. Ωστόσο, παρόμοια πλάσματα συναντάμε στη Θράκη και σε μερικά χωριά της Μακεδονίας. Θεωρείται πιθανό, οι κουδουναραίοι να έφτασαν στο Δίστομο από κάποια Θρακικά φύλα, που εγκαταστάθηκαν στον χώρο και συνέχισαν τις Ορφικές Μυσταγωγίες. Σύμφωνα με άλλες εκδοχές, ξεπήδησαν από αυτόχθονα τελετουργικά των αρχαίων Αμβρυσσέων1, που μαζί με τους Κώρυκες οργάνωναν πάνω από τους Δελφούς βακχικές λατρείες προς τιμήν του θεού Πάνα. Τέτοιες ενδείξεις υπάρχουν στο Κωρύκειο άντρο, το οποίο βρίσκεται στον Παρνασσό. Εν τέλει, εκείνο που μπορεί να ειπωθεί με κάποια σιγουριά είναι ότι περιπλανώμενοι άνθρωποι από το Δίστομο, οι οποίοι “είδαν αστέα και νόον έγνωσαν”, ανακάλυψαν μυστικές διόδους που οδηγούν στον ιερό βωμό όπου καίει η άσβεστη φλόγα της ζωής του Κόσμου, τις οποίες και άνοιξαν κατά την συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου για να καλέσουν τις θορυβώδεις ορδές των κουδουναραίων. Ο τρόπος για να βρεθούν αυτές οι μυστικές δίοδοι μεταδόθηκε από κύρη σε γιο και έφτασε ως τις μέρες μας. Κανένας χάρτης δεν οδηγεί στις πύλες αυτές και τα πεδία τους είναι ομιχλώδη. Γιατί βρίσκονται στο βαθύτερο επίπεδο της ψυχής του καθενός μας. Γι’ αυτό η πορεία προς αυτές είναι μια πορεία μύησης, ένα πρωτογενές βίωμα.
Τα κουδούνια που ζώνουν οι κουδουναραίοι γύρω από τη μέση είναι διαφόρων ειδών και σχημάτων (κόμπορες, κουδούνες, κύπρια, πάφλα), και πέφτουν πάνω από τις προβιές ζώων (κατσικιών η κριαριών). Στο χέρι κρατούν ραβδί που στην κορυφή του είναι δεμένο ένα κλωνάρι ελιάς, απομεινάρι του αρχαίου θυρσού και συμβολισμός της πλούσιας καρποφορίας, ενώ τα πρόσωπα καλύπτονται από ζωώδες δέρμα ή από στάχτη. Κάπου εκεί ο παλιός επιδερμικός εαυτός, ο δεσμευμένος στα στεγανά της νεωτερικότητας, μεταρσιώνεται βουτώντας προς τα έσω. Αναγεννημένος, πλέον, αισθάνεται μια αρχέγονη δύναμη που φαντάζει ακατανίκητη, να τον πλημμυρίζει και να τον καθοδηγεί...
Οι κουδουναραίοι εμφανίζονται αρχικά στο νεκροταφείο του χωριού για να σημάνουν με τα κουδουνίσματά τους πρώτα εκεί το χαρμόσυνο μήνυμα της ανάστασης της φύσης. Μετά, κι ενώ τα κουδούνια βροντούν ακατάπαυστα αντηχώντας την πανήχεια ελπίδα του ανθοφόρου οργασμού σωμάτων, πνευμάτων και ψυχών, εξορμούν σε όλο το χωρίο τραγουδώντας “Καλώς τη την Σαρακοστή με σκόρδα με μαρούλια, Καλώς τα και τα ξώλαμπρα με γέλια και τραγούδια”, πειράζοντας τους περαστικούς και κάνοντας στάσεις σε σπίτια, όπου οι κάτοικοι τους κερνούν και τραγουδούν μαζί τους... Αυτό γίνεται κάθε μέρα ως και την Καθαρά Δευτέρα.
Οι κουδουναραίοι διαλαλούν την έγερση των υπνωτισμένων δυνάμεων της Άνοιξης μέσα από το βαρύ χειμώνα, το ξύπνημα των ζωογόνων και καρποφόρων ιδιοτήτων της γης και της ζωής. Υμνούν και λατρεύουν το χλόισμα του σταριού, το ροδάμισμα του πουρναριού, το μπουμπούκιασμα των δέντρων, το φούσκωμα κάθε φλέβας της ζωής. Βοηθούν τον άνθρωπο να σκίσει όλα τα προσωπεία και τις μάσκες, να ντυθεί σφαιρικά και χοϊκά την όψη του για να φέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της “φιλότητας” του Εμπεδοκλή μέσα από το γόνιμο “νείκος” των στοιχείων της δημιουργίας.
Η εισβολή των κουδουναραίων στα πλαίσια της πραγματικότητας κλονίζει τις βεβαιότητες του εργαλειακού ορθολογικού νου, πράγμα που μας δίνει τη δυνατότητα ως παρατηρητές να σταθούμε σ’ ένα ύψωμα απ’ όπου μπορούμε να εποπτεύσουμε τον αδιάκοπο αγώνα του νεωτερικού ανθρώπου, που από τη μια ο ίδιος είναι ως οντότητα μέρος της φύσης και από την άλλη αποτελεί το δημιουργό ενός πολιτισμού, ο οποίος είναι μεν δικός του αλλά, εν πολλοίς, βρίσκεται έξω από την φύση του. Τα σατυρικά τραγούδια των κουδουναραίων, που για τον μη μυημένο θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως “αισχρά” και “πρόστυχα, εκφράζουν πέρα έως πέρα τη λυτρωτική και καθαρτήρια δύναμη του διονυσιακού πνεύματος, καθώς επίσης και τη μέθεξη στα μύχια αινίγματα της φύσης, που συμπίπτουν με τα αινίγματα της ανθρώπινης ψυχής. Ο ήχος των κουδουνιών, που πανηγυρικά γλαφίζουν στη δύση του χειμώνα, προαναγγέλλει την Ανάσταση του Ορφέα- του Άδωνη- του Χριστού, τη γονιμοποίηση του Σπόρου της Νέας Ζωής, την αναγέννηση των ορμών και των φωτεινών ροών της φύσης, την αποτίναξη της απελπισίας του νεωτερικού ανθρώπου, τον συντονισμό των ρυθμών της ανθρώπινης ζωής με την αρμονία του Κόσμου μέσω της καταστροφής των αποστεωμένων κοινωνικών συμβάσεων, την απελευθέρωση όλων των ενεργειακών πηγών του κόσμου σε μια νέα ανώτερη και πιο άπειρη ζωηπλασία, σε μιαν ερωτική και παλίντονη αρμονία.
Εισπνέοντας τον μεθυστικό αέρα της μαγικής γης του Διστόμου ακούω τους ψιθύρους των πνευμάτων της γης, νιώθω τους παλμούς της ζώσας φύσης να δονούν απαλά το υγρό έδαφος, βλέπω τα τραγόμορφα μυθικά όντα να απλώνουν ένα πέπλο αρχέγονης ζωτικότητας στην ατμόσφαιρα και κοιτάζω στα βάθη του χρυσού ορίζοντα αιωρούμενα γράμματα, που υλοποιούνται μέσα από τους κυματισμούς μιας γαλανής φλόγας, να σχηματίζουν μια φράση που μου είχε πει κάποτε ένας παλιός φίλος: «Καμιά δεοντολογία δεν μπορεί με τα άκαμπτα σχήματά της να αποτυπώσει τη νομοτέλεια της ρέουσας ζωής. Μόνο η φαντασία το μπορεί (2)».
Υποσημειώσεις
1) Η Αμβρυσσός (ή Αμφρυσσός ή Αμβροσσώς) σύμφωνα με τις πληροφορίες που αντλούμε από το έργο του Παυσανία είναι η αρχαία πόλη στην περιοχή της οποίας είναι χτισμένο το σημερινό Δίστομο.
2) Παράφραση από ένα χωρίο του δοκιμίου του Βίλχελμ Ντίλταϋ που φέρει τον τίτλο «Νοβάλις» και αφορά τον σπουδαίο αυτό λογοτέχνη. Η μετάφραση είναι ακριβής, εκτός από την λέξη «φαντασία», που συναντάμε στη δεύτερη φράση. Στο πρωτότυπο κείμενο η λέξη που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας είναι η «Ποίηση».
1) Η Αμβρυσσός (ή Αμφρυσσός ή Αμβροσσώς) σύμφωνα με τις πληροφορίες που αντλούμε από το έργο του Παυσανία είναι η αρχαία πόλη στην περιοχή της οποίας είναι χτισμένο το σημερινό Δίστομο.
2) Παράφραση από ένα χωρίο του δοκιμίου του Βίλχελμ Ντίλταϋ που φέρει τον τίτλο «Νοβάλις» και αφορά τον σπουδαίο αυτό λογοτέχνη. Η μετάφραση είναι ακριβής, εκτός από την λέξη «φαντασία», που συναντάμε στη δεύτερη φράση. Στο πρωτότυπο κείμενο η λέξη που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας είναι η «Ποίηση».
Voodoo Child
Γραμματέας της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟΦοιτητής του Ε. Κ. Πανεπιστημίου Αθηνών
Τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης
Από distomo.blogspot.com
Ετικέτες
Πολιτιστικά
Σεισμός στο Γαλαξίδι
Πόσο αξίζει η ιστοσελίδα μας
Η προσπάθειά μας δεν έχει κανένα συγκεκριμένο οικονομικό στόχο. Το κάνουμε για την πλάκα μας και δημοσιεύουμε δωρεάν όλες τις ειδήσεις που αφορούν την περιοχή μας και έχουν σχέση με συλλόγους, εκδηλώσεις και επιχειρήσεις τις περιοχής.
Και ενώ είχαμε ξεγνοιάσει απο αυτά τα θέματα, τυχαία πέσαμε σε μία ιστοσελίδα που δίνει την εμπορική αξία της κάθε σελίδας. Η σελίδα αυτή είναι η http://bizinformation.org/gr/ και αναφέρει αν βάλουμε την διεύθυνση μας ότι η αξία της σελίδας μας είναι 44 752,43€ .
Αρκετά χρήματα μας φαίνονται και μας βάζουν σε πειρασμό, αρκεί να βρεθεί κάποιος να μας αγοράσει.
Αν γνωρίζετε κανέναν πρόθυμο , πείτε του να στείλει κανένα e mail, αν δεν έχει όλα τα χρήματα δεν πειράζει, δίνουμε και ποσοστό, κάνουμε και ευκολίες.
Αν πάλι θέλει να αγοράσει κάτι άλλο ας πάει στην σελίδα και ας ψάξει την τιμή για κάποια άλλη ιστοσελίδα.
Και ενώ είχαμε ξεγνοιάσει απο αυτά τα θέματα, τυχαία πέσαμε σε μία ιστοσελίδα που δίνει την εμπορική αξία της κάθε σελίδας. Η σελίδα αυτή είναι η http://bizinformation.org/gr/ και αναφέρει αν βάλουμε την διεύθυνση μας ότι η αξία της σελίδας μας είναι 44 752,43€ .
Αρκετά χρήματα μας φαίνονται και μας βάζουν σε πειρασμό, αρκεί να βρεθεί κάποιος να μας αγοράσει.
Αν γνωρίζετε κανέναν πρόθυμο , πείτε του να στείλει κανένα e mail, αν δεν έχει όλα τα χρήματα δεν πειράζει, δίνουμε και ποσοστό, κάνουμε και ευκολίες.
Αν πάλι θέλει να αγοράσει κάτι άλλο ας πάει στην σελίδα και ας ψάξει την τιμή για κάποια άλλη ιστοσελίδα.
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
Απόψε η εντυπωσιακότερη πανσέληνος της χρονιάς
Το μεγαλύτερο και λαμπρότερο φεγγάρι του 2010 μπορείτε να απολαύσετε απόψε στον ουρανό.
Η πανσέληνος θα είναι 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη από άλλους μήνες. Κι αυτό γιατί το φεγγάρι θα βρίσκεται στο περίγειό του, δηλαδή στο κοντινότερο στη Γη σημείο.
Η καλύτερη ώρα για να δείτε την πανσέληνο είναι γύρω στις 17:45, δηλαδή κοντά στη δύση του ηλίου, όταν θα βρίσκεται στον ανατολικό ορίζοντα και θα φαίνεται ακόμα μεγαλύτερη και ακόμα πιο κοντά στη Γη.
Αλλά εκτός από τη μεγαλοπρεπή πανσέληνο, απόψε ένα ακόμα ουράνιο γεγονός συναρπάζει τους ... φίλους της αστρονομίας. Ο Άρης θα περάσει τη νύχτα «χέρι-χέρι» με το φεγγάρι. Κι όποιος ρίξει το βλέμα του ή το τηλεσκόπιό του το βράδυ στον ουρανό, θα δει τον Κόκκινο Πλανήτη να διασχίζει το σύμπαν δίπλα στη σελήνη.
Επιπλέον, δεν πρόκειται να ξαναδείτε τον Άρη τόσο μεγάλο μέχρι το 2014.
Δείτε εδώ με λεπτομέρειες τους αποψινούς χάρτες του ουρανού.
Από tanea.gr
Η πανσέληνος θα είναι 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη από άλλους μήνες. Κι αυτό γιατί το φεγγάρι θα βρίσκεται στο περίγειό του, δηλαδή στο κοντινότερο στη Γη σημείο.
Η καλύτερη ώρα για να δείτε την πανσέληνο είναι γύρω στις 17:45, δηλαδή κοντά στη δύση του ηλίου, όταν θα βρίσκεται στον ανατολικό ορίζοντα και θα φαίνεται ακόμα μεγαλύτερη και ακόμα πιο κοντά στη Γη.
Αλλά εκτός από τη μεγαλοπρεπή πανσέληνο, απόψε ένα ακόμα ουράνιο γεγονός συναρπάζει τους ... φίλους της αστρονομίας. Ο Άρης θα περάσει τη νύχτα «χέρι-χέρι» με το φεγγάρι. Κι όποιος ρίξει το βλέμα του ή το τηλεσκόπιό του το βράδυ στον ουρανό, θα δει τον Κόκκινο Πλανήτη να διασχίζει το σύμπαν δίπλα στη σελήνη.
Επιπλέον, δεν πρόκειται να ξαναδείτε τον Άρη τόσο μεγάλο μέχρι το 2014.
Δείτε εδώ με λεπτομέρειες τους αποψινούς χάρτες του ουρανού.
Από tanea.gr
Ετικέτες
Περιβάλλον
Διόδια ακόμα και για την Λαμία. Διόδια και στον κόμβο του Μπράλου
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μας πουλήσανε στους εθνικούς "νταβατζήδες", στους οποίους κατα τα άλλα ...δεν υποκύπτουν.
Τώρα ακόμα και στον απαράδεκτο δρόμο από Φωκίδα προς Λαμία θέλουν να βάλουν διόδια .
Διαβάστε την είδηση:
Σε κλοιό διοδίων αναμένεται να βρεθεί μέσα σε λίγους μήνες η πόλη της Λαμίας, καθώς οι επόμενες μέρες ξεκινούν εργασίες κατασκευής πλευρικών σταθμών διοδίων στον κόμβο του Μπράλου, τα οποία έρχονται να προστεθούν σ’ αυτά που ήδη κατασκευάζονται στην Αγία Τριάδα Μώλου
Από lamianews
Τώρα ακόμα και στον απαράδεκτο δρόμο από Φωκίδα προς Λαμία θέλουν να βάλουν διόδια .
Διαβάστε την είδηση:
Σε κλοιό διοδίων αναμένεται να βρεθεί μέσα σε λίγους μήνες η πόλη της Λαμίας, καθώς οι επόμενες μέρες ξεκινούν εργασίες κατασκευής πλευρικών σταθμών διοδίων στον κόμβο του Μπράλου, τα οποία έρχονται να προστεθούν σ’ αυτά που ήδη κατασκευάζονται στην Αγία Τριάδα Μώλου
Από lamianews
Ετικέτες
Διόδια
Οι Δελφοί, το κέντρο του κόσμου.
ΔΕΛΦΟΙ: Όνομα και έδρα αδιαπραγμάτευτα - (29/01/2010)
"Όνομα και έδρα αδιαπραγμάτευτα" ήταν το τελικό κεντρικό συμπέρασμα που βγήκε από την χθεσική ανοιχτή διαβούλευση στον Δήμο Δελφών για το σχέδιο "Καλλικράτης". Ήταν αρκετοί εκείνοι που έλαβαν τον λόγο από τους Δελφούς και το Χρισσό και εξέφρασαν τις απόψεις τους. Η επιθυμία του συνόλου σχεδόν των παρισταμένων ήταν να παραμείνει ο Δήμος Δελφών αυτόνομος Δήμος και στον νέο σχεδιασμό, σαν ένας Δήμος ιστορικός που δεν μπορεί να απεμπολήσει τον ιστορικό του χαρακτήρα. Είναι βέβεαια όμως ανοιχτό προς συζήτηση κάθε αίτημα συμμετοχής άλλων δήμων στη βούληση των Δελφών να αποτελέσουν την κεντρική νέα δημοτική δομή.
Ο Δήμαρχος Δελφών Παναγιώτης Καλτσής έκανε την αρχική εισήγηση με παρουσίαση των δεδομένων όπως προέκυψαν στο τελευταίο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στην Αθήνα τονίζοντας ότι ο "Καλλικράτης" προχωράει βεβιασμένα και αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην αποτυχία του προγράμματος "Καποδίστριας" στο κομμάτι της χρηματοδότησης που δεν έφτασε ποτέ στους νέους τότε Δήμους. Αναφέρθηκε στην ανάγκη διασφάλισης της ... ιστορικής αυτοδυναμίας των Δελφών και μάλιστα τόνισε ότι με την στήριξη του Δημάρχου Θεσ/νίκης κου Παπαγεωργόπουλου, κατατέθηκε υπόμνημα στο προεδρείο του Συνεδρίου για ειδική μέριμνα που να αφορά στους ιστορικούς Δήμους της Ελλάδας. Ανέφερε πάντως ότι και οι ιστορικοί δήμοι στο σύνολό τους είναι διχασμένοι. Κάποιοι προτιμούν το σημερινό καθεστώς και κάποιοι άλλοι τις συνενώσεις.
Σε γραπτή του παρέμβαση του ο Λουκάς Αναγνωστόπουλος πρότεινε τη σύγκλιση ΔΣ με αποκλειστικό θέμα το σχέδιο "Καλλικράτης" όπου θα υπάρξουν υπεύθυνες τοποθετήσεις και θα βγούν υπεύθυνες και ίσως κοινά αποδεκτές προτάσεις που θα κοινοποιηθούν και στους πολίτες για την δική τους συνδρομή και συμπαράσταση. Ο Νίκος Κοντογιάννης αναφέρθηκε στην ανάγκη οι Δελφοί να παραμείνουν αυτόνομοι και να παλέψουν γι' αυτό προς πάσα κατεύθυνση. Στο ίδιο μήκος κύματος και η παρέμβαση της Πέπης Σκαρλή που πρότεινε επίσης την ανάγκη δραστηριοποίησης της ΟΥΝΕΣΚΟ για να βοηθήσει στην πρόθεση των Δελφών να πορευτούν αυτοδύναμα. Ο Παναγιώτης Σακελλαρίου τόνισε ότι ο Δήμος Δελφών πρέπει να πορευτεί αυτόνομος, κάτι που υποστήριξε και ο Πανάγος Ηλιόπουλος. Ο Ηλίας Δημητρίου τόνισε ότι όλοι σίγουρα επιθυμούν οι Δελφοί να μείνουν αυτόνομοι αλλά κάτι τέτοιο ίσως και να φαντάζει ουτοπιστικό μπροστά στα δεδομένα. Το ίδιο υποστήριξε και η Μαρία Καλπούζου που επεσήμανε ότι ίσως να μην μπορούμε να διεκδικούμε τους Δελφούς αυτόνομους μόνο για εμάς. Ήταν τότε που η κα Σκαρλή έθεσε πρόταση να υπάρξει μία στρατηγική αυτονομίας των Δελφών και να υπάρχει ίσως και πρόταση εναλλακτική όπως το σχήμα Δελφοί-Χρισσό-Ιτέα-Κίρρα-Δεσφίνα με έδρα τους Δελφούς και όνομα "Δήμος Δελφών". Ο Γιάννης Καλεντέρης τόνισε ότι πρέπει να βλέπουμε τα γεγονότα καθαρά και ότι θα πρέπει ίσως να μελετηθεί σχέδιο ενός διευρυμένου Δήμου. Ο Δημοσθένης Θεοδωράκης έθεσε με τη σειρά του τη σκέψη του ως προς το ποιά θέση θα πάρει η νύν Βουλευτής αλλά και οι προηγούμενοι Βουλευτές του νομού μας. Ο Ανδρέας Λέφας επεσήμανε την αναγκαιότητα να είμαστε ρεαλιστές και να δούμε ουσιαστικές προτάσεις. Ο Ανδρέας Καλέζτης τόνισε την ανάγκη να διατηρήσουν οι Δελφοί την αυτονομία τους, αλλά χωρίς αγκιλώσεις και με προϋπόθεσεις τον στρατηγικό σχεδιασμό και την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του Δήμου. Τέλος η Αντιδήμαρχος Δελφών Λέλα Μπακολουκά, ανέγνωσε κείμενο -που συνυπογράφουν η Πρόεδρος του ΔΣ Χρυσάφω Σεγκούνη και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Ιωάννης Σταφιδάς και Αυγερινός Σακελλαρίου- και με το οποίο παίρνουν θέση υπέρ ενός αυτοδύναμου Δήμου που θα βασίζεται στον ιστορικό και πολιτισμικό του χαρακτήρα.
Αναμένεται πάντως το περιεχόμενο της ανοιχτής αυτής διαβούλευσης να αποτελέσει θέμα συζήτησης σε επερχόμενο ΔΣ του Δήμου Δελφών.
"Όνομα και έδρα αδιαπραγμάτευτα" ήταν το τελικό κεντρικό συμπέρασμα που βγήκε από την χθεσική ανοιχτή διαβούλευση στον Δήμο Δελφών για το σχέδιο "Καλλικράτης". Ήταν αρκετοί εκείνοι που έλαβαν τον λόγο από τους Δελφούς και το Χρισσό και εξέφρασαν τις απόψεις τους. Η επιθυμία του συνόλου σχεδόν των παρισταμένων ήταν να παραμείνει ο Δήμος Δελφών αυτόνομος Δήμος και στον νέο σχεδιασμό, σαν ένας Δήμος ιστορικός που δεν μπορεί να απεμπολήσει τον ιστορικό του χαρακτήρα. Είναι βέβεαια όμως ανοιχτό προς συζήτηση κάθε αίτημα συμμετοχής άλλων δήμων στη βούληση των Δελφών να αποτελέσουν την κεντρική νέα δημοτική δομή.
Ο Δήμαρχος Δελφών Παναγιώτης Καλτσής έκανε την αρχική εισήγηση με παρουσίαση των δεδομένων όπως προέκυψαν στο τελευταίο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στην Αθήνα τονίζοντας ότι ο "Καλλικράτης" προχωράει βεβιασμένα και αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην αποτυχία του προγράμματος "Καποδίστριας" στο κομμάτι της χρηματοδότησης που δεν έφτασε ποτέ στους νέους τότε Δήμους. Αναφέρθηκε στην ανάγκη διασφάλισης της ... ιστορικής αυτοδυναμίας των Δελφών και μάλιστα τόνισε ότι με την στήριξη του Δημάρχου Θεσ/νίκης κου Παπαγεωργόπουλου, κατατέθηκε υπόμνημα στο προεδρείο του Συνεδρίου για ειδική μέριμνα που να αφορά στους ιστορικούς Δήμους της Ελλάδας. Ανέφερε πάντως ότι και οι ιστορικοί δήμοι στο σύνολό τους είναι διχασμένοι. Κάποιοι προτιμούν το σημερινό καθεστώς και κάποιοι άλλοι τις συνενώσεις.
Σε γραπτή του παρέμβαση του ο Λουκάς Αναγνωστόπουλος πρότεινε τη σύγκλιση ΔΣ με αποκλειστικό θέμα το σχέδιο "Καλλικράτης" όπου θα υπάρξουν υπεύθυνες τοποθετήσεις και θα βγούν υπεύθυνες και ίσως κοινά αποδεκτές προτάσεις που θα κοινοποιηθούν και στους πολίτες για την δική τους συνδρομή και συμπαράσταση. Ο Νίκος Κοντογιάννης αναφέρθηκε στην ανάγκη οι Δελφοί να παραμείνουν αυτόνομοι και να παλέψουν γι' αυτό προς πάσα κατεύθυνση. Στο ίδιο μήκος κύματος και η παρέμβαση της Πέπης Σκαρλή που πρότεινε επίσης την ανάγκη δραστηριοποίησης της ΟΥΝΕΣΚΟ για να βοηθήσει στην πρόθεση των Δελφών να πορευτούν αυτοδύναμα. Ο Παναγιώτης Σακελλαρίου τόνισε ότι ο Δήμος Δελφών πρέπει να πορευτεί αυτόνομος, κάτι που υποστήριξε και ο Πανάγος Ηλιόπουλος. Ο Ηλίας Δημητρίου τόνισε ότι όλοι σίγουρα επιθυμούν οι Δελφοί να μείνουν αυτόνομοι αλλά κάτι τέτοιο ίσως και να φαντάζει ουτοπιστικό μπροστά στα δεδομένα. Το ίδιο υποστήριξε και η Μαρία Καλπούζου που επεσήμανε ότι ίσως να μην μπορούμε να διεκδικούμε τους Δελφούς αυτόνομους μόνο για εμάς. Ήταν τότε που η κα Σκαρλή έθεσε πρόταση να υπάρξει μία στρατηγική αυτονομίας των Δελφών και να υπάρχει ίσως και πρόταση εναλλακτική όπως το σχήμα Δελφοί-Χρισσό-Ιτέα-Κίρρα-Δεσφίνα με έδρα τους Δελφούς και όνομα "Δήμος Δελφών". Ο Γιάννης Καλεντέρης τόνισε ότι πρέπει να βλέπουμε τα γεγονότα καθαρά και ότι θα πρέπει ίσως να μελετηθεί σχέδιο ενός διευρυμένου Δήμου. Ο Δημοσθένης Θεοδωράκης έθεσε με τη σειρά του τη σκέψη του ως προς το ποιά θέση θα πάρει η νύν Βουλευτής αλλά και οι προηγούμενοι Βουλευτές του νομού μας. Ο Ανδρέας Λέφας επεσήμανε την αναγκαιότητα να είμαστε ρεαλιστές και να δούμε ουσιαστικές προτάσεις. Ο Ανδρέας Καλέζτης τόνισε την ανάγκη να διατηρήσουν οι Δελφοί την αυτονομία τους, αλλά χωρίς αγκιλώσεις και με προϋπόθεσεις τον στρατηγικό σχεδιασμό και την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του Δήμου. Τέλος η Αντιδήμαρχος Δελφών Λέλα Μπακολουκά, ανέγνωσε κείμενο -που συνυπογράφουν η Πρόεδρος του ΔΣ Χρυσάφω Σεγκούνη και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Ιωάννης Σταφιδάς και Αυγερινός Σακελλαρίου- και με το οποίο παίρνουν θέση υπέρ ενός αυτοδύναμου Δήμου που θα βασίζεται στον ιστορικό και πολιτισμικό του χαρακτήρα.
Αναμένεται πάντως το περιεχόμενο της ανοιχτής αυτής διαβούλευσης να αποτελέσει θέμα συζήτησης σε επερχόμενο ΔΣ του Δήμου Δελφών.
Ετικέτες
Δελφοί,
Καλλικράτης
Ο Δήμος Άμφισσας για την καταλληλότητα του νερού
ΔΗΜΟΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ Άμφισσα 29-01-2010
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
_____________
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μετά από φήμες που κυκλοφορούν κακοβούλως, σχετικά με την καταλληλότητα του πόσιμου ύδατος του Δήμου Άμφισσας και των Δημοτικών Διαμερισμάτων, που υδρεύονται από το Διυλιστήριο και πηγές, σας γνωστοποιούμε έγγραφο της Χημικής Υπηρεσίας Λιβαδειάς και του Δ/ντή Υγείας και Πρόνοιας της Νομαρχιακής ... Αυτοδιοίκησης Φωκίδας, που αφορά την μικροβιολογική και χημική ανάλυση του νερού.
ΘΕΜΑ: «Γνωστοποίηση αποτελεσμάτων πόσιμου νερού».
ΣΧΕΤ.: Το αριθ. 053/000/60/19-1-2010 έγγραφο της Χημικής Υπηρεσίας Λιβαδειάς.
Μετά από δειγματοληψία νερού που πραγματοποιήσαμε στις 11-1-2010 από (2) θέσεις από το δίκτυο ύδρευσης του δ.δ. Άμφισσας προκύπτει ότι, το νερό είναι κατάλληλο για πόση.
Επίσης και το νερό από τη φυσική πηγή που βρίσκεται στο δ.δ. Αγ. Γεωργίου του δ. Άμφισσας, είναι κατάλληλο για πόση διότι, πληροί τις παραμέτρους που ορίζει η Υ2/2600/2001 ΚΥΑ, από μικροβιολογικής και χημικής άποψης, σχετικό έγγραφο της Χημικής Υπηρεσίας Λιβαδειάς.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
_____________
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μετά από φήμες που κυκλοφορούν κακοβούλως, σχετικά με την καταλληλότητα του πόσιμου ύδατος του Δήμου Άμφισσας και των Δημοτικών Διαμερισμάτων, που υδρεύονται από το Διυλιστήριο και πηγές, σας γνωστοποιούμε έγγραφο της Χημικής Υπηρεσίας Λιβαδειάς και του Δ/ντή Υγείας και Πρόνοιας της Νομαρχιακής ... Αυτοδιοίκησης Φωκίδας, που αφορά την μικροβιολογική και χημική ανάλυση του νερού.
ΘΕΜΑ: «Γνωστοποίηση αποτελεσμάτων πόσιμου νερού».
ΣΧΕΤ.: Το αριθ. 053/000/60/19-1-2010 έγγραφο της Χημικής Υπηρεσίας Λιβαδειάς.
Μετά από δειγματοληψία νερού που πραγματοποιήσαμε στις 11-1-2010 από (2) θέσεις από το δίκτυο ύδρευσης του δ.δ. Άμφισσας προκύπτει ότι, το νερό είναι κατάλληλο για πόση.
Επίσης και το νερό από τη φυσική πηγή που βρίσκεται στο δ.δ. Αγ. Γεωργίου του δ. Άμφισσας, είναι κατάλληλο για πόση διότι, πληροί τις παραμέτρους που ορίζει η Υ2/2600/2001 ΚΥΑ, από μικροβιολογικής και χημικής άποψης, σχετικό έγγραφο της Χημικής Υπηρεσίας Λιβαδειάς.
Αποκριάτικος χορός Συλλόγου Γυναικών Φωκίδας
Ο Σύλλογος Γυναικών Φωκίδας
την Παρασκευή 29-1-2010
στις 9Μ.Μ.
Διοργανώνει αποκριάτικο χορό
στο κέντρο "Τα δύο αδέλφια"
στην οδό Γιδογιάννου και Καραμανλή γωνία
(Παλιός περιφερειακός προς Λαμία)
Ζωντανή μουσική
πλήρες γεύμα
Τιμή κατ άτομο 20€
την Παρασκευή 29-1-2010
στις 9Μ.Μ.
Διοργανώνει αποκριάτικο χορό
στο κέντρο "Τα δύο αδέλφια"
στην οδό Γιδογιάννου και Καραμανλή γωνία
(Παλιός περιφερειακός προς Λαμία)
Ζωντανή μουσική
πλήρες γεύμα
Τιμή κατ άτομο 20€
Ετικέτες
Πολιτιστικά
Παρών θα ψηφίσει η αριστερά για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας
"Παρών" απο την Αριστερά για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας
Ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ σχετικά με την ψηφοφορία για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, όπως έχει ήδη δηλώσει, θα ψηφίσει παρών (λευκό) στην ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αυτή η τοποθέτηση του ΚΚΕ δεν έχει σχέση με το πρόσωπο του υποψηφίου Προέδρου, αλλά με το πολιτικό σύστημα και τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας σε αυτό. Είναι γνωστό ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να ... συμπράττει και να συνυπογράφει τους αντιλαϊκούς νόμους και διατάγματα.
Επομένως, ανεξάρτητα από το πρόσωπο και τις απόψεις του, ο ρόλος του Προέδρου είναι προκαθορισμένος.
«Παρών» θα ψηφίσουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ συνεδρίασε χθες και αποφάσισε να ψηφίσουν «παρών» οι βουλευτές - ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Φώτης Κουβέλης κατέθεσε την άποψή του υπέρ της υποψηφιότητας του Κάρολου Παπούλια, λέγοντας ότι διατηρεί την άποψή του, αλλά θα σεβαστεί τη θέση της πλειοψηφίας.
Σημειώνεται ότι προχθές συνήλθε και η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αποφάσισε και αυτή ομόφωνα να προκριθεί η λύση «παρών» για την ψηφοφορία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Αλ. Τσίπρας θα συναντηθεί σήμερα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας -με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις- και προφανώς θα εξηγήσει στον κ. Παπούλια το σκεπτικό της απόφασης του ΣΥΡΙΖΑ.
Από viwtika.
Ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ σχετικά με την ψηφοφορία για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, όπως έχει ήδη δηλώσει, θα ψηφίσει παρών (λευκό) στην ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αυτή η τοποθέτηση του ΚΚΕ δεν έχει σχέση με το πρόσωπο του υποψηφίου Προέδρου, αλλά με το πολιτικό σύστημα και τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας σε αυτό. Είναι γνωστό ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να ... συμπράττει και να συνυπογράφει τους αντιλαϊκούς νόμους και διατάγματα.
Επομένως, ανεξάρτητα από το πρόσωπο και τις απόψεις του, ο ρόλος του Προέδρου είναι προκαθορισμένος.
«Παρών» θα ψηφίσουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ συνεδρίασε χθες και αποφάσισε να ψηφίσουν «παρών» οι βουλευτές - ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Φώτης Κουβέλης κατέθεσε την άποψή του υπέρ της υποψηφιότητας του Κάρολου Παπούλια, λέγοντας ότι διατηρεί την άποψή του, αλλά θα σεβαστεί τη θέση της πλειοψηφίας.
Σημειώνεται ότι προχθές συνήλθε και η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αποφάσισε και αυτή ομόφωνα να προκριθεί η λύση «παρών» για την ψηφοφορία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Αλ. Τσίπρας θα συναντηθεί σήμερα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας -με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις- και προφανώς θα εξηγήσει στον κ. Παπούλια το σκεπτικό της απόφασης του ΣΥΡΙΖΑ.
Από viwtika.
Ετικέτες
Γενικά Πολιτικά
Προφήτης η ταινία της Κυριακής στην Άμφισσα
Η κινηματογραφική λέσχη της Άμφισσας παρουσιάζει την Κυριακή 31 Ιανουαρίου στο Πνευματικό Κέντρο Άμφισσας στις 21:00 την ταινία:
ΠΡΟΦΗΤΗΣ
UN PROPHETE
του Ζακ Οντιάρ
με τους Ταχάρ Ραχίμ, Νιλς Άρεστρουπ, Άντελ Μπεντσερίφ
Υπόθεση: Καταδικασμένος σε 6 χρόνια φυλάκιση, ο Μάλικ δεν μπορεί ούτε να διαβάσει, ούτε να γράψει. Φτάνοντας στη φυλακή είναι μόνος, μόλις 19 ετών, αλλά μοιάζει νεότερος και πιο εύθραυστος από τους υπόλοιπους κατάδικους. Τον προσεγγίζει ο αρχηγός μιας συμμορίας φυλακισμένων και του αναθέτει κάποιες "αποστολές". Μέσα από αυτές, ο νεαρός Μάλικ σκληραγωγείται και κερδίζει την εμπιστοσύνη του αρχηγού της συμμορίας. Παράλληλα όμως, διατηρεί τα δικά του ...κρυφά σχέδια, που τολμά να φέρει εις πέρας.
Κριτικές της ταινίας
Στοιχεία ταινίας
Φωτογραφίες
Βίντεο
Περισότερες πληροφορίες
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Η Βαθμολογία μου:
Σχεδόν ... αριστούργημα!
Προσωπικά, τη θεωρώ κορυφαία Ευρωπαϊκή ταινία για το 2009 - η μόνη ανταγωνίσιμη ταινία που έχει απομείνει - να την "απειλεί" - πλέον, είναι το BAARIA του Τορνατόρε, που δεν έχω δει. Από τις ελάχιστες φορές που ένα μεγάλο σε διάρκεια έργο, με απορρόφησε απίστευτα - κυριολεκτικά - (εγκεφαλικά, συναισθηματικά) τόσο που να ικετεύω να μην τελειώσει!
Μου έκανε εντύπωση - με έπεισε - ο τρόπος που χιειρίστηκε το θέμα του ο δημιουργός και όλες του οι επιλογές στη φόρμα και την καθοδήγηση των ηθοποιών, τόσο που η ταυτοποίηση με τους ήρωες να είναι σίγουρη. Συνολικά συγκρίνεται μόνο με το "SHAWSHANK REDEMPTION". Τούτη η διαολεμένη, λεπτομερής σκιαγράφηση της μικρο-κοινωνίας των φυλακών, αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα οργάνωσης ενός Συστήματος Αξιών, τηρουμένων των αναλογιών. Σε βάθος αναλύει τους πολυσχιδείς χαρακτήρες, χωρίς να παρασύρεται σε συναισθηματικές και μελοδραματικές ευκολίες, αποδομεί τις καταστάσεις, ψύχραιμα, μινιμαλιστικά, στο ύφος ενός σύγχρονου prison φιλμ-νουάρ. Μια ταινία σταθμός πάνω στην έννοια της ισορροπίας, της πειθαρχίας, της ιεραρχίας και εν τέλει της εξουσίας. Γιατί το πιο οργανωμένο κομμάτι της κοινωνίας μας, είναι απ' ότι φαίνεται η φυλακή. Σκέτη τραγωδία!
Jim Papamichos
του Δημήτρη Παπαμίχου me@myfilm.gr
Στα γρήγορα :
Δράση και αγωνία, μαζί με λεπτομερή περιγραφή της καθημερινότητας των βαρυποινιτών, κάνουν το “A Prophet” μια αρκετά ενδιαφέρουσα ταινία, η οποία όμως χάνει μεγάλο μέρος από τη δύναμη της, προσπαθώντας μέσω της υπερβολικής της διαρκείας της (155’), να θεωρηθεί κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι.
Στα χαλαρααά...:
Ο Audiard αναπαριστά με μεγάλη λεπτομέρεια και ρεαλισμό τη ζωή και το networking της φυλακής βαρυποινιτών, ενώ μας παρουσιάζει και έναν ήρωα ο οποίος δεν γίνεται ποτέ πλήρως συμπαθής, δείχνοντας μας ότι ταλαντεύεται, συμβιβάζεται, φοβάται ή καταντά ίδιο ρεμάλι με τα ρεμάλια συγκρατούμενους του. Μόνο στο τελευταίο πεντάλεπτο, μας αφήνει να δούμε τι πραγματικά αισθάνεται ο Malik (ουσιαστική και ρεαλιστική ερμηνεία από τον Tahar Rahim) για τον Κορσικανό “νονό” του και τη ζωή του μέσα στη φυλακή, αλλά και ότι έχει κάποιες ελπίδες να σώσει την ύπαρξη του.
Στον αντίποδα, έχουμε το μεγάλο μειονέκτημα της διάρκειας των 2.35 ωρών, σε μια ταινία που θα έπρεπε να είναι τουλάχιστο 40 λεπτά μικρότερη, ώστε να την νιώθει ο θεατής πιο ουσιαστική. Δύο ώρες θα ήταν υπέρ-αρκετές.
Κερδίζοντας το Grand Prix των Καννών, και το βραβείο καλύτερης ταινίας του London Festival, αλλά και έχοντας μια genre θεματική γύρω από τη σκληρή ζωή των φυλακών και τις μαφιόζικες φάρες που αναπτύσσονται μέσα σε αυτή, το «A Prophet» μπορεί να λογίζεται σαν ένα φαβορί για πρόταση ξενόγλωσσης ταινίας στα Oscar. Στη χειρότερη, έχει απλά πολύ καλές πιθανότητες.
Γιάννης Πεντσερετζίδης
του Γιάννη Πεντσερετζίδη yannis.pentseretzidis@myfilm.gr
Από myfilm.gr
ΠΡΟΦΗΤΗΣ
UN PROPHETE
του Ζακ Οντιάρ
με τους Ταχάρ Ραχίμ, Νιλς Άρεστρουπ, Άντελ Μπεντσερίφ
Υπόθεση: Καταδικασμένος σε 6 χρόνια φυλάκιση, ο Μάλικ δεν μπορεί ούτε να διαβάσει, ούτε να γράψει. Φτάνοντας στη φυλακή είναι μόνος, μόλις 19 ετών, αλλά μοιάζει νεότερος και πιο εύθραυστος από τους υπόλοιπους κατάδικους. Τον προσεγγίζει ο αρχηγός μιας συμμορίας φυλακισμένων και του αναθέτει κάποιες "αποστολές". Μέσα από αυτές, ο νεαρός Μάλικ σκληραγωγείται και κερδίζει την εμπιστοσύνη του αρχηγού της συμμορίας. Παράλληλα όμως, διατηρεί τα δικά του ...κρυφά σχέδια, που τολμά να φέρει εις πέρας.
Κριτικές της ταινίας
Στοιχεία ταινίας
Φωτογραφίες
Βίντεο
Περισότερες πληροφορίες
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Η Βαθμολογία μου:
Σχεδόν ... αριστούργημα!
Προσωπικά, τη θεωρώ κορυφαία Ευρωπαϊκή ταινία για το 2009 - η μόνη ανταγωνίσιμη ταινία που έχει απομείνει - να την "απειλεί" - πλέον, είναι το BAARIA του Τορνατόρε, που δεν έχω δει. Από τις ελάχιστες φορές που ένα μεγάλο σε διάρκεια έργο, με απορρόφησε απίστευτα - κυριολεκτικά - (εγκεφαλικά, συναισθηματικά) τόσο που να ικετεύω να μην τελειώσει!
Μου έκανε εντύπωση - με έπεισε - ο τρόπος που χιειρίστηκε το θέμα του ο δημιουργός και όλες του οι επιλογές στη φόρμα και την καθοδήγηση των ηθοποιών, τόσο που η ταυτοποίηση με τους ήρωες να είναι σίγουρη. Συνολικά συγκρίνεται μόνο με το "SHAWSHANK REDEMPTION". Τούτη η διαολεμένη, λεπτομερής σκιαγράφηση της μικρο-κοινωνίας των φυλακών, αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα οργάνωσης ενός Συστήματος Αξιών, τηρουμένων των αναλογιών. Σε βάθος αναλύει τους πολυσχιδείς χαρακτήρες, χωρίς να παρασύρεται σε συναισθηματικές και μελοδραματικές ευκολίες, αποδομεί τις καταστάσεις, ψύχραιμα, μινιμαλιστικά, στο ύφος ενός σύγχρονου prison φιλμ-νουάρ. Μια ταινία σταθμός πάνω στην έννοια της ισορροπίας, της πειθαρχίας, της ιεραρχίας και εν τέλει της εξουσίας. Γιατί το πιο οργανωμένο κομμάτι της κοινωνίας μας, είναι απ' ότι φαίνεται η φυλακή. Σκέτη τραγωδία!
Jim Papamichos
του Δημήτρη Παπαμίχου me@myfilm.gr
Στα γρήγορα :
Δράση και αγωνία, μαζί με λεπτομερή περιγραφή της καθημερινότητας των βαρυποινιτών, κάνουν το “A Prophet” μια αρκετά ενδιαφέρουσα ταινία, η οποία όμως χάνει μεγάλο μέρος από τη δύναμη της, προσπαθώντας μέσω της υπερβολικής της διαρκείας της (155’), να θεωρηθεί κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι.
Στα χαλαρααά...:
Ο Audiard αναπαριστά με μεγάλη λεπτομέρεια και ρεαλισμό τη ζωή και το networking της φυλακής βαρυποινιτών, ενώ μας παρουσιάζει και έναν ήρωα ο οποίος δεν γίνεται ποτέ πλήρως συμπαθής, δείχνοντας μας ότι ταλαντεύεται, συμβιβάζεται, φοβάται ή καταντά ίδιο ρεμάλι με τα ρεμάλια συγκρατούμενους του. Μόνο στο τελευταίο πεντάλεπτο, μας αφήνει να δούμε τι πραγματικά αισθάνεται ο Malik (ουσιαστική και ρεαλιστική ερμηνεία από τον Tahar Rahim) για τον Κορσικανό “νονό” του και τη ζωή του μέσα στη φυλακή, αλλά και ότι έχει κάποιες ελπίδες να σώσει την ύπαρξη του.
Στον αντίποδα, έχουμε το μεγάλο μειονέκτημα της διάρκειας των 2.35 ωρών, σε μια ταινία που θα έπρεπε να είναι τουλάχιστο 40 λεπτά μικρότερη, ώστε να την νιώθει ο θεατής πιο ουσιαστική. Δύο ώρες θα ήταν υπέρ-αρκετές.
Κερδίζοντας το Grand Prix των Καννών, και το βραβείο καλύτερης ταινίας του London Festival, αλλά και έχοντας μια genre θεματική γύρω από τη σκληρή ζωή των φυλακών και τις μαφιόζικες φάρες που αναπτύσσονται μέσα σε αυτή, το «A Prophet» μπορεί να λογίζεται σαν ένα φαβορί για πρόταση ξενόγλωσσης ταινίας στα Oscar. Στη χειρότερη, έχει απλά πολύ καλές πιθανότητες.
Γιάννης Πεντσερετζίδης
του Γιάννη Πεντσερετζίδη yannis.pentseretzidis@myfilm.gr
Από myfilm.gr
Ετικέτες
Κινηματογραφική Λέσχη Άμφισσας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)