Όπως άλλωστε δήλωσε ένας εργοδηγός «το έργο πρέπει να τρέξει οπωσδήποτε, όχι γιατί φοβόμαστε κάποιες αντιδράσεις αλλά γιατί φοβόμαστε το χειμώνα». Φαίνεται ότι κάτι παραπάνω ξέρουν αυτοί.
Η καταστροφή θυμίζει στους παλαιότερους, τις πυρκαγιές, που κατάκαιγαν τον Ελικώνα τις μαύρες ημέρες της γερμανικής κατοχής. Λέτε να υπάρχουν ομοιότητες;
Ας πάρουμε λοιπόν τις φωτογραφικές μας μηχανές και ας αποθανατίσουμε, τις τελευταίες στιγμές του κεντρικού Ελικώνα, όσο ακόμη προλαβαίνουμε, να τις έχουμε, να τις δείχνουμε στα παιδιά μας, γιατί άλλο δεν θα έχουμε να δείξουμε.
Επίσης, να μην ξεχάσουμε να ευχαριστήσουμε τους επώνυμους πολιτικούς μας ηγέτες που συνέβαλαν τα μέγιστα, ώστε να γίνει επιτέλους και κυριολεκτικά ο Ελικώνας, «εργοτάξιο ανάπτυξης». Είναι πολλοί αυτοί, υπουργοί, βουλευτές, νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, υπηρεσιακοί παράγοντες, μην αδικήσουμε κανέναν.
Τέλος, στο ρητορικό ερώτημα αν οι ίδιοι οι πολίτες θα μπορούσαν να προστατεύσουν τον Ελικώνα, η απάντηση είναι, ίσως, αν δεν ήταν Βοιωτοί. Εδώ μας δηλητηριάζουν το νερό, μας φέρνουν τα σκουπίδια της Αθήνας και δεν τους πλακώνουμε με τις πέτρες, με τον Ελικώνα θα ασχοληθούμε; Αυτά, και σε άλλα με υγεία;
Ομάδα πολιτών Κορώνειας
Απο Συμπαράταξη Βοιωτών













