Στοιχεία του άρθρου και κείμενα από την Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον
Κάηκε σχεδόν ολοσχερώς το ΞΕΝΙΑ, απο φωτιά που ξεκίνησε σήμερα στις 4.οο και κατασβέστηκε τις πρωινές ώρες.
Το Ξενία αποτέλεσε σημείο αναφοράς και κέντρο δυνατών κινητοποιήσεων των κατοίκων της Λιβαδειάς.
Το ΞΕΝΙΑ παρέμενε κλειστό από τον προηγούμενο Νοέμβριο, ενώ παράλληλα είχε επιστρέψει στην διαχείριση των ΕΤΑ μετά απο 20 χρόνια διαχείρισης του από το Δήμο.
Η Δημοτική αρχή ισχυριζόταν ότι διεκδικούσε, ανεπιτυχώς μέχρι σήμερα, την επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς.
Τα αίτια της πυρκαγιάς, σε ένα κλειστό και εκτός λειτουργίας χώρο, δεν είναι ακόμη γνωστά.
Πριν λίγους μήνες, είχε καταγγελθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο από την αντιπολίτευση, ότι είχαν αφαιρεθεί περιουσιακά στοιχεία από το ΞΕΝΙΑ χωρίς να έχει γίνει απογραφή και χωρίς ... να έχει δοθεί άδεια.
Η Πρωτοβουλία Πολιτών Λιβαδειάς, είχε κινητοποιηθεί για το θέμα της Κρύας.
Η αιτία των κινητοποιήσεων ήταν η αντίθεση των κατοίκων στην Δημοτική αρχή που διέλυσε αιφνίδια, στην εκπνοή του 2007, τη ΔΕΠΑΛ και παρέδωσε το ΞΕΝΙΑ στα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα.
Το δικό μας το Ξενία στην Ιτέα δεν έχει πλέον τέτοια "προβλήματα" γιατί πέρασε ήδη στους ιδιώτες χωρίς πολλές φασαρίες και από δημόσια έγινε ιδιωτική περιουσία.
Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009
Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009
Πρωτοβουλία για την Γκιώνα 20 χρόνια πρίν
Από την Ιστοσελίδα Routes.gr
Τάκης Αδαμακόπουλος (Περιοδικό ΑΝΑΒΑΣΗ, 1987)
Χάρτης 1
Χάρτης 2
I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Όπως πολλοί ορειβάτες γνωρίζουν καλά, η Γκιώνα είναι το ψηλότερο βουνό της νότιας Ελλάδας, με μέγιστο υψόμετρο 2510μ και μια εκτεταμένη κορυφογραμμή στα 2400μ. Από τους χάρτες μπορούμε να πάρουμε μια σαφή ιδέα για τη θέση, την έκταση και τη δασοκάλυψη του βουνού αυτού, που μαζί με τον Παρνασσό και τα Βαρδούσια σχηματίζει τον πυρήνα του ορεινού ιστού της Ρούμελης.
Παρόλο που τα περισσότερα νότια βουνά μας έχουν ελάχιστα μελετηθεί -ή ίσως ακριβώς γι αυτό- πολλοί έχουν μια αόριστη εντύπωση πως δεν κρύβουν κάποια αξιόλογη φύση κι έτσι κανείς δεν είχε ενδιαφερθεί, μέχρι πρόσφατα, για τις συνέπειες των ανθρώπινων επεμβάσεων πάνω σ' αυτά.
Η Γκιώνα μπορεί να θεωρηθεί σαν το πιο λεηλατημένο μεγάλο βουνό της Ελλάδας, καθώς τα εργοτάξια εξόρυξης απλώνονται σ' όλο της το μέγεθος και συνεχώς ... επεκτείνονται. Παρόλη τη σοβαρότητα των προβλημάτων που θέτουν τα μεταλλεία και παρόλη τη σχετική πληροφόρηση που δόθηκε με την ευκαιρία της αλουμίνας1, η αλουμίνα και ο βωξίτης έμειναν ασύνδετα στη σκέψη των περισσότερων. Και ενώ πολλοί συγκινήθηκαν για την αισθητική των Δελφών, λίγοι κατάλαβαν ότι η ένταση της εξορυκτικής δραστηριότητας, -διπλασιασμός της ζητούμενης πρώτης ύλης αν γίνει το νέο εργοστάσιο αλουμίνας- θα επισπεύσει το τέλος, από αισθητική και οικολογική άποψη, ενός μεγάλου και σημαντικού ορεινού οικοσυστήματος. Στην ουσία όλα τα επιχειρήματα που έχουν διατυπωθεί υπέρ ή εναντίον του νέου εργοστάσιου ήταν ανθρωποκεντρικά, δηλαδή ξορκίζουμε το χρήμα με το χρήμα. Σ' αυτό το επίπεδο είναι αναπόφευκτο να υπερισχύσει τελικά η λογική του μέγιστου οικονομικού συμφέροντος, ιδιαίτερα όταν το συγκεκριμένο έργο αποτελεί πολιτικό ελιγμό της κυβέρνησης που επιστρατεύει όλα τα δυνατά μέσα για να το υποστηρίξει («σοβαρές» δηλώσεις ότι το εργοστάσιο δε φαίνεται από τους Δελφούς, κινητοποίηση επιχειρηματολόγων, μέχρι και χλευαστικό σχόλιο του Ν. Σ. Μάργαρη2 απ' όπου πληροφορούμεθα ότι οι Δελφοί δεν κινδυνεύουν από τις καμινάδες στον ορίζοντα αλλά από τα κατσίκια).
Ας έρθουμε όμως στα περιβαλλοντικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην Γκιώνα από την εξόρυξη του βωξίτη κι ας αρχίσουμε με το εκτεταμένο οδικό δίκτυο που έχει αλλοιώσει την αισθητική του βουνού και επιτρέπει την εύκολη και ανεξέλεγκτη πρόσβαση σε λαθροθήρες, παράνομους υλοτόμους κλπ. Οι δρόμοι αυτοί, συχνά περιττοί, αλλά σταθερά εξαπλούμενοι, συνδέουν μεταξύ τους τα δεκάδες εργοτάξια και τα μικρά ή μεγάλα μεταλλεία τους. Η ίδια η εκσκαφή των δρόμων έχει ερημώσει περιορισμένης έκτασης απότομα φυσικά πρανή, όπου φώλιαζαν αγριoπερίστερα και άλλα ζώα των βράχων. Οπωσδήποτε, η κύρια καταστροφή οφείλεται στην κυρίως εξορυκτική δραστηριότητα. Σ' όλη την έκταση του βουνού, αλλά κυρίως στη βόρεια και ανατολική όψη του, το μάτι σκοντάφτει σε μια ατέλειωτη ποικιλία από εν ενεργεία, εγκαταλειμμένα και υπό κατασκευή πεδία εξόρυξης, καθώς και πεδία γεωτρήσεων, τεράστιους χώρους απόθεσης στείρων και αρκετές θέσεις στοκ. Σ' όλες τις περιπτώσεις αυτές το φυσικό δάσος έχει εξαφανιστεί μαζί με ότι ζούσε γύρω ή μέσα σ' αυτό και τα νταμάρια που πήραν τη θέση του έχουν τραυματίσει οριστικά τη συνέχεια του δάσους και τη λειτουργία της φύσης. Βέβαια, κάπου στους νόμους που ρυθμίζουν τα περί εξόρυξης, γίνεται λόγος για υποχρεωτική αποκατάσταση του τοπίου στις πρώην δασοσκεπείς εκτάσεις (για την αλπική ζώνη ούτε κουβέντα). Είναι φανερό ό,τι το άρθρο αυτό είναι διακοσμητικής φύσης: Είναι ίσως περιττό να εξηγήσουμε πως τα βραχώδη πρανή των εγκαταλειμμένων λατομείων δε θα μπορέσουν ποτέ να ξαναγίνουν αυτό που ήσαν, όποια μέτρα κι αν ληφθούν. Γιατί οι περισσότεροι ξέρουμε ότι στα ασβεστολιθικά εδάφη (Γκιώνα και το μεγαλύτερο ποσοστό των ελληνικών βουνών), η βλάστηση (έλατα εδώ) αποζεί από το λεπτό εδαφικό στρώμα πάχους 20-70εκ, αλλά στηρίζεται και παίρνει υγρασία από τον κατατετμημένο φλοιό του ασβεστόλιθου. Σ' όλες τις περιπτώσεις των εξαντλημένων μεταλλείων, τόσο το έδαφος όσο και ο καρστικοποιημένος ασβεστόλιθος έχουν απομακρυνθεί για να εξορυχτεί ο βωξίτης. Τα τοπία, λοιπόν αυτά, θα παραμείνουν νεκρά και γυμνά, παντοτινοί μάρτυρες μιας ληστρικής επιδρομής.
Το ίδιο πρόβλημα συναντάμε και στους χώρους απόθεσης των στείρων, όπου το δάσος θάβεται κάτω από τεράστιες ποσότητες αδρανών υλικών. Και στα πρανή των αδρανών δε φυτρώνουν παρά φρύγανα που καθόλου δε θυμίζουν το προϋπάρχον ελατόδασος. Μια υποτυπώδης αποκατάσταση έχει αρχίσει σε μερικά τέτοια πρανή και συγκεκριμένα σ' αυτά που βρίσκονται γύρω από τον οδικό άξονα Γραβιάς - Άμφισσας (51o χλμ). Η μέθοδος εργασίας και το αποτέλεσμα μας δίνουν το μέτρο για τις προθέσεις των υπεύθυνων. Γιατί, ναι μεν έχουν ειπωθεί διάφορα αισιόδοξα, πλην αόριστα, για θεαματικά αποτελέσματα με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας, εμείς όμως δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε κάτι που ΘΑ συμβεί. Στις ήδη αναδασωμένες εκτάσεις φυτεύονται πουρνάρια και σπάρτα χαμηλά και ακακίες ψηλότερα. Η ακακία είναι ξενικό είδος, δημιουργεί βιότοπο άσχετο με τα έλατα -με τα οποία γειτνιάζει- και σαν φυλλοβόλο, προσφέρει μηδαμινή αισθητική και οικολογική κάλυψη στην περιοχή.
Απ' ό,τι παρατηρήσαμε πάντως, τα έλατα τείνουν να επαναποικίσουν ανάμεσα στις ακακίες. Κύριος ανασταλτικός παράγοντας στην επανεπέκταση του φυσικού δάσους είναι η βοσκή των γιδιών που ασκείται ανενόχλητα στις περιοχές αναδάσωσης.
Όλα τα πιο πάνω, ήσαν ίσως άγνωστα στους Αθηναϊκούς ή άλλους περιβαλλοντικούς κύκλους, ήσαν όμως πολύ γνώριμα στους κατοίκους των γύρω χωριών. Τίθεται λοιπόν το εύλογο ερώτημα: «Γιατί αυτοί οι άνθρωποι άφησαν να τους καταστρέψουν τα δάση, να τους κατασκάψουν τα λιβάδια, να διώξουν κοπάδια και καλλιέργειες, χωρίς να αντιδράσουν»; Η απάντηση είναι απλή και αποστομωτική: Οι ντόπιοι είδαν, μέσα από το πρίσμα κάποιων συγκεκριμένων αναγκών (φτώχεια, μετανάστευση) και μεθοδεύσεων (εμφύλιος, ανεργία, έλλειψη κάθε άλλης επένδυσης, απειλές, απολύσεις) ότι η λύση «Βωξίτες τάδε ΑΕ» (Δελφών ΑΕ, Ελευσίνος ΑΕ, Παρνασσού ΑΕ κλπ.) ήταν η μόνη. Σήμερα, 55 χρόνια μετά την πρώτη φτυαριά βωξίτη στην Γκιώνα, τα μεταλλεία, όπου δουλεύει η δεύτερη και η τρίτη γενιά εργατών, εξακολουθούν να είναι μόνη λύση για τους κάτοικους του νομού Φωκίδας.
II. Η ΦΥΣΗ ΣΤΗΝ ΓΚΙΩΝΑ
Ύστερα απ' την παραπάνω σκιαγράφηση του προβλήματος, μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι η Γκιώνα έχει πια ξοφλήσει (άποψη που υποστηρίζουν έντονα πολλοί ντόπιοι παράγοντες) και ότι δεν έχουμε παρά να ξεπουλήσουμε και το τομάρι.
Όμως, ακόμα και στις περιοχές που έχουν κυριολεκτικά σαρωθεί από δρόμους και νταμάρια (ανατολική και βόρεια πλευρά) η φύση δεν έχει νεκρωθεί τελείως. Κρυμμένη μέσα σε μικρούς πυρήνες (χαράδρες, ρεματιές, ορθοπλαγιές) η άγρια ζωή έχει περιοριστεί σημαντικά αλλά δεν έχει εξαφανιστεί. Και τον αριθμό και τους πληθυσμούς των ειδών συμπληρώνουν τα ζωντανά ακόμα δάση της ΒΔ και ΝΑ πλευράς και τα εκτεταμένα λιβάδια της αλπικής και υποαλπικής ζώνης. Και σίγουρα, η άγρια ζωή θα ήταν πυκνότερη και σ' αυτά τα μέρη αν το κυνήγι (διευκολυνόμενο από τους δρόμους των μεταλλείων) δεν τα είχε αδειάσει από τους άγριους κατοίκους τους.
Το σημαντικότερο όμως κομμάτι της Γκιώνας παραμένει άθικτο, καλά κρυμμένο στο κέντρο του βουνού. Αν ρίξουμε μια ματιά στο χάρτη 2, θα δούμε ότι ολόκληρη η εξορυκτική πίεση ασκείται ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ έξω από το κυριότερο καταφύγιο της άγριας ζωής, τον άξονα Ρεκά-Βαθιά Λάκκα-Λαζόρεμα. Η μορφολογία του πυρήνα αυτού (πολλές ορθοπλαγιές), η μικρή οικονομική αξία του (δάση σε μεγάλες κλίσεις) και η γεωλογία του (καμία αποκάλυψη βωξίτη μέχρι στιγμής), τον απάλλαξαν από δρόμους και νταμάρια.
Ας καταπιαστούμε με την αξιολόγηση αυτού του πυρήνα τώρα και ας αρχίσουμε με την αισθητική του. Όσοι δεν έχουν περπατήσει τη Ρεκά, ας φανταστούν ένα μακρύ φαράγγι, αρκετά φωτεινό παρόλους τους τείχους που το ορίζουν και που ζητάει κάπου έξι-εφτά ώρες για να το ανέβεις. Ή αλλιώς, δέκα χιλιόμετρα άγριου σιωπηλού ταξιδιού κάτω απ' τις σκιές των αετών, δρασκελίζοντας φαντάσματα δέντρων και ιδρώνοντας στον πιο απίθανο δρόμο που έχτισαν ποτέ άνθρωποι. Γιατί μέσα στη Ρεκά ξεφτίζει χρόνο με το χρόνο ένας προπολεμικός λιθόχτιστος δρόμος που τον ανεβοκατέβαιναν φορτηγά(!) κουβαλώντας ξύλα από τον οικισμό ξυλοκόπων που άκμαζε στην κορφή της χαράδρας.
Το Λαζόρεμα την άνοιξη είναι ένα από τα πιο όμορφα και επιβλητικά τοπία της νότιας Ελλάδας. Μια ορθοπλαγιά ύψους χιλίων μέτρων καθηλώνει στη σκιά της, τη φιλική κοιλάδα του Λάζου. Κοιτώντας την κοιλάδα, τα νερά και τις στάνες, σκέφτεσαι ότι άνθρωποι και φύση θα μπορούσαν να ζουν αιώνια αδερφωμένα σε μια τέτοια ομορφιά.
Η Βαθιά Λάκκα είναι το μπαλκόνι του Λάζου ή το ανάκλιντρο της Πυραμίδας, ανάλογα προς τα πού κοιτάς. Το πανέμορφο οροπέδιο το Μάη μοιάζει με ανθόκηπο που δεν του λείπει ούτε η λίμνη. Οι παλιές καραβάνες της Γκιώνας όμως ξέρουν ότι στη Βαθιά Λάκκα στήνεται εδώ και εκατό καλοκαίρια η στρούγγα των Σιοτροπαίων και δίχως αυτούς το τοπίο μοιάζει μισό.
Αν η ομορφιά ενός τόπου είναι εύγλωττη και αρκεί μια επίσκεψη για να σε σαγηνεύσει, δεν συμβαίνει το ίδιο με την εκτίμηση της οικολογικής αξίας του. Ιδιαίτερα όταν -όπως προαναφέρθηκε- η Γκιώνα δεν έχει μελετηθεί συστηματικά όσον αφορά στην πανίδα και τη χλωρίδα της. Έτσι, η παρακάτω καταγραφή ζώων και φυτών του πυρήνα είναι εξαιρετικά χοντρική και αναφέρεται σε είδη που είδαμε οι ίδιοι (Τ. Αδαμακόπουλος, Β. Χατζηρβασάνης, Π. Ματσούκα) και που η παρουσία τους δίνει ιδιαίτερη αξία στην περιοχή, εγείροντας ταυτόχρονα απαιτήσεις προστασίας.
Κατ' αρχήν όλη η περιοχή Ρεκά-Βαθιά Λάκκα-Λαζόρεμα είναι ο τυπικός βιότοπος του Αγριόγιδου (Rupicapra rupicapra) αυτού του πανέμορφου και σπάνιου θηλαστικού που στην Γκιώνα έχει βρει το κυριότερο καταφύγιό του στη Νότια Ελλάδα. Κανείς δεν ξέρει πόσα ακριβώς επιζούν ακόμα (η Διεύθυνση Θήρας του Υπ. Γεωργίας λέει 101, αλλά είναι σίγουρα λιγότερα γιατί όπως πληροφορηθήκαμε, πέρσι το χειμώνα γιος κτηνοτρόφου στο Λαζόρεμα σκότωσε 33 με πολεμικό όπλο). Το υπέροχο αυτό ζώο υποτίθεται ότι προστατεύεται από το 1935, όμως στην πράξη οι πληθυσμοί του μειώνονται και αυτή τη στιγμή σ' όλη τη Νότια Ελλάδα (νότια από τη Θεσσαλία) μετράμε (με επιφύλαξη) 20-30 στην Οίτη, 8-10 στα Βαρδούσια και όσα απόμειναν στην Γκιώνα. Στα δάση της Ρεκάς συναντάμε πολλά γέρικα και μισοσάπια έλατα που δίνουν τροφή και κατοικία στους αρκετούς δρυοκολάπτες: Μαύρος και Πράσινος, Βαλκανοτσικλιτάρα και ίσως και άλλα είδη. Από νυχτοπούλια ακούμε το Χουχουριστή και φωτογραφίσαμε Νανόμπουφο που φωλιάζει στα 1750μ. Γεράκια: Δεντρογέρακας, Βραχοκιρκίνεζο. Στη Βαθιά Λάκκα συναντήσαμε την Οχιά Αμμοδύτης, το πιο δηλητηριώδες φίδι της Ευρώπης. Βρήκαμε επίσης ότι στα βράχια του δυτικού άκρου του οροπέδιου φωλιάζουν Αγριοπερίστερα, Πετροχελίδονα, Λευκοχελίδονα και Βουνοσταχτάρες. Και στα μέρη αυτά τριγυρνούν τα Αγριόγιδα, ιδιαίτερα μόλις φύγουν τα κοπάδια. Στου Λάζου βρίσκουμε -ή βρίσκαμε- Αγριόγιδα, Αγριογούρουνα, δύο -ή κανένα;- Ζαρκάδια και πότε πότε κάποιο Λύκο. Στις ορθοπλαγιές φωλιάζει ένα ζευγάρι χρυσαετών, (άλλο ένα στη Ρεκά και ένα τρίτο στη Βραΐλα ίσως) και λίγες Σβαρνίστρες. Το σημαντικότερο ίσως εύρημά μας στην Γκιώνα είναι η ύπαρξη ενός ζευγαριού Γυπαετών, (από τα 20 της Ελλάδας) που πλαισιώνονται από έναν εύλογο αριθμό Όρνιων. Η βλάστηση είναι κυρίως Κεφαλονίτικα έλατα και λίγα Σφεντάμια στη Ρεκά. Από λουλούδια αξίζει να αναφέρουμε τα ενδημικά της Ρούμελης Viola Poetica και Campanula Rupicola, την Campanula Versicolor, το σπάνιο Omphalodes Luciliae, την Κολομπίνα του Ολύμπου Aquilegia Amaliae και το Αλπικό αστέρι Aster Alpinus, όλα πανέμορφα και χαρακτηριστικά των αλπικών βράχων. Ακόμα και μ' αυτά τα λιγοστά στοιχεία μπορεί εύκολα κανείς να σχηματίσει μια ιδέα για την αξία του πυρήνα αυτού: εντυπωσιακό ανάγλυφο που δημιουργεί ποικιλία βιοτόπων, ένα σημαντικό κοπάδι αγριόγιδων, σπανιότατα και απειλούμενα αρπακτικά, αξιόλογα αγριολούλουδα.
Είναι λοιπόν, πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι ο πυρήνας αυτός αξίζει να προστατευτεί από τους κινδύνους που τον απειλούν σήμερα:
ΡΕΚΑ: Μπάζα από τα μεταλλεία-Λαθροκυνήγι
ΒΑΘΙΑ ΛΑΚΚΑ: Δρόμος μεταλλείων το 1987 και Επιφανειακή εξόρυξη
ΛΑΖΟΥ: Λαθροκυνήγι και από κάθε μελλοντική εισβολή των μεταλλείων
III. Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
Ύστερα απ' όσα εκθέσαμε πιο πάνω, γίνεται φανερό ότι αυτό που θεωρούμε ορεινή φύση σήμερα, δεν θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμα.
Βέβαια ζει και πληθύνεται γύρω μας το νέο είδος Έλληνα που, καθώς ανατρέφεται σε ολοένα και πιο τεχνητές συνθήκες και ζυμώνεται με ανθρωποκεντρικά προβλήματα, αδιαφορεί για ό,τι δεν κατανοεί, δεν βλέπει ή δεν μπορεί να ιδιοποιηθεί.
Αυτοί όμως που αγαπάνε αυτή τη γη κι αυτοί που αισθάνονται υπεύθυνοι για το πώς θα την αποδώσουν στις επόμενες γενιές, βλέπουν ήδη την αναγκαιότητα μιας ρύθμισης στις σχέσεις των ανθρώπων με το φυσικό περιβάλλον.
Ερευνώντας τις αρχές ενός τέτοιου προγραμματισμού στον ορεινό χώρο της νότιας Ελλάδας, βλέπουμε πως η κατάσταση διαγράφεται, λίαν αισιόδοξα, χαοτική:
Κανένας Εθνικός Δρυμός ή προστατευόμενη περιοχή σ' ολόκληρη την Πελοπόννησο
Λαθροκυνήγι στο Δρυμό της Οίτης
Φόλες στο Δρυμό του Παρνασσού
Δρόμοι παντού σ' όλα τα βουνά
ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΝΑ ΤΑ ΦΑΜΕ
Πρέπει λοιπόν κάτι να γίνει και μάλιστα γρήγορα. Εφαρμόζοντας τις βασικές αρχές ενός σχεδιασμού στην περίπτωση της Γκιώνας, έχουμε κατ' αρχή να αντιμετωπίσουμε το φλέγον θέμα των διάφορων μικρών και μεγάλων συμφερόντων. Η κυριότερη αντίδραση προέρχεται από την πεποίθηση που έχουν οι περισσότεροι Έλληνες πως «μόνο δουλεύοντας ανεξέλεγκτα βγαίνω κερδισμένος».
Έτσι είναι πολύ δύσκολο να θεσμοθετήσεις ένα λειτουργικό πλαίσιο (προστασίας για παράδειγμα) ακόμα κι αν αυτό δεν εμποδίζει σήμερα κανέναν, γιατί πιθανόν να τον εμποδίσει στο μέλλον. Πάντως στις παρακάτω προτάσεις, οι κύριες εκμεταλλεύσεις δεν εμποδίζονται καθόλου - στη σημερινή έκταση και μορφή τους.
Κεντρικό στοιχείο του προτεινόμενου σχεδιασμού είναι η ανακήρυξη του πυρήνα Ρεκά-Βαθιά Λάκκα-Λαζόρεμα σαν Φυσική Ρεζέρβα Γκιώνας. Ο θεσμός αυτός θα μπορούσε να λειτουργήσει σ' ένα πλαίσιο Εθνικών και Περιφερειακών Δρυμών, με ανάλογα καθεστώτα προστασίας. Το σύνολο των ρυθμίσεων συνοψίζεται στις παρακάτω θέσεις:
Ο πυρήνας Ρεκά-Βαθιά Λάκκα-Λαζόρεμα ανακηρύσσεται Φυσική Ρεζέρβα Γκιώνας. Απαγορεύεται το κυνήγι, η βοσκή γιδιών (αυτό ισχύει και τώρα, στα χαρτιά όμως), η διάνοιξη δρόμων και η εκτέλεση τεχνικών έργων των μεταλλείων. Τα κοιτάσματα της Βαθιάς Λάκκας μπορούν να εξορυχθούν με τούνελ από τις βόρειες πλαγιές του Μπότσικα όπου έχουν ήδη βρεθεί βαθιά στρώματα. Το καταφύγιο στη Λάκκα Καρβούνη επισκευάζεται και λειτουργεί και σαν βιολογικός σταθμός.
Τα μεταλλεία διατηρούν όλες τις περιοχές που έχουν κάνει αποκαλύψεις και μπορούν να επεκταθούν στην Ταράτσα (όπου τους αντιστέκονται οι κτηνοτρόφοι) και τα ανατολικά δάση (όπου το δασαρχείο κάνει πως αρνείται στην αρχή, αλλά μετά εγκρίνει την αποψίλωση).
Οι κτηνοτρόφοι διατηρούν το σύνολο της σημερινής έκτασής τους με εξαίρεση τα 100-150 γίδια του πυρήνα.
Κατασκευάζεται καταφύγιο στη Βαθιά Λάκκα για χρήση ορειβατών και μελετητών της φύσης.
Η εφαρμογή των παραπάνω αρχών κρίνω ότι επείγει γιατί ο κοινωνικοποιημένος Σκαλιστήρης άρχισε έργα οδοποιίας προς τη Βαθιά Λάκκα, όπου έχουν βρει βωξίτη σε μικρό βάθος και θα κάνουν επιφανειακή εξόρυξη. Ο καλοκαιρινός ήλιος του '87 λοιπόν θα δει το τέλος της Βαθιάς Λάκκας και μετά θα ακολουθήσουν η κορυφογραμμή, η Ρεκά και το Λαζόρεμα.
Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα: τι μπορούμε να κάνουμε οι ορειβάτες, οι οικολόγοι και όσοι ενδιαφέρονται για την ελληνική φύση, μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, κόντρα στο ΚΥΣΥΜ και με τα μέσα που έχουμε;
Ατομικά, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι η Γκιώνα και η ελληνική φύση γενικότερα, δεν κινδυνεύει τυχαία. Όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι για την καταστροφή της - που θα γίνει και καταστροφή μας. Μπορούμε, σίγουρα, να προσαρμόσουμε τη ζωή μας σε ένα νέο τρόπο όπου θα καταναλώνουμε λιγότερες Γκιώνες. Κι αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο.
Στο κοινωνικό όμως επίπεδο, είναι πια στιγμή να προβάλουμε αυτά τα θέματα όσο πλατύτερα γίνεται.
Μπορούμε:
Να διακινήσουμε την αφίσα
Να πάμε στην Γκιώνα
Να μιλήσουμε με τους ντόπιους
Να έρθουμε σ' επαφή με την ομάδα πρωτοβουλίας
Να οργανώσουμε μια εκδήλωση στο σύλλογο ή την πόλη μας
Να υπογράψουμε το ψήφισμα
Να δημοσιεύσουμε μια διαμαρτυρία
ΓΡΗΓΟΡΑ, ΟΙ ΜΠΟΥΛΝΤΟΖΕΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ. ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ '87 Η ΒΑΘΙΑ ΛΑΚΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Πρωτοβουλία για την Γκιώνα
ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι έχουμε από καιρό επέμβει βάναυσα και ανεπανόρθωτα στις φυσικές ισορροπίες των ορεινών οικοσυστημάτων μας.
ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ότι πρέπει να τεθεί κάποιο όριο στην καταστροφική «αξιοποίηση» του φυσικού πλούτου.
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ πια ότι η σημασία του κοινωνικού κόστους κάθε φυσικής καταστροφής ξεπερνάει τα όρια του τοπικού ενδιαφέροντος και συμφέροντος.
ΕΜΕΙΣ, τα μέλη των πιο κάτω ομάδων και οργανώσεων ΖΗΤΑΜΕ από την Πολιτεία, τους τοπικούς φορείς και τις διοικήσεις των εταιρειών βωξίτη να κάνουν κάθε δυνατή ενέργεια ώστε:
Να μην προχωρήσουν στη διάνοιξη δρόμου, τις γεωτρήσεις και την εξόρυξη στη θέση Βαθιά Λάκκα
Να επανορθωθούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα κατεστραμμένα δάση της Γκιώνας
Να κλείσουν οι δρόμοι των μεταλλείων για τους λαθροθήρες
Να ενταθεί ο έλεγχος του λαθροκυνηγιού στις περιοχές της Ρεκάς και Λαζορέματος
Να εκπονηθεί επιτέλους μια διαχειριστική μελέτη για τον ορεινό όγκο της Γκιώνας που να παίρνει υπόψη του και την οικολογική αξία του βουνού και να προτείνει το μοντέλο εκείνο της εκμετάλλευσης που εγγυάται τη μακροπρόθεσμη συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης
Περιοδικό Ανάβαση
Περιοδικό Νέα Οικολογία
Εναλλακτική Κίνηση Οικολόγων
Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Αχαρνών
Τάκης Αδαμακόπουλος (Περιοδικό ΑΝΑΒΑΣΗ, 1987)
Χάρτης 1
Χάρτης 2
I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Όπως πολλοί ορειβάτες γνωρίζουν καλά, η Γκιώνα είναι το ψηλότερο βουνό της νότιας Ελλάδας, με μέγιστο υψόμετρο 2510μ και μια εκτεταμένη κορυφογραμμή στα 2400μ. Από τους χάρτες μπορούμε να πάρουμε μια σαφή ιδέα για τη θέση, την έκταση και τη δασοκάλυψη του βουνού αυτού, που μαζί με τον Παρνασσό και τα Βαρδούσια σχηματίζει τον πυρήνα του ορεινού ιστού της Ρούμελης.
Παρόλο που τα περισσότερα νότια βουνά μας έχουν ελάχιστα μελετηθεί -ή ίσως ακριβώς γι αυτό- πολλοί έχουν μια αόριστη εντύπωση πως δεν κρύβουν κάποια αξιόλογη φύση κι έτσι κανείς δεν είχε ενδιαφερθεί, μέχρι πρόσφατα, για τις συνέπειες των ανθρώπινων επεμβάσεων πάνω σ' αυτά.
Η Γκιώνα μπορεί να θεωρηθεί σαν το πιο λεηλατημένο μεγάλο βουνό της Ελλάδας, καθώς τα εργοτάξια εξόρυξης απλώνονται σ' όλο της το μέγεθος και συνεχώς ... επεκτείνονται. Παρόλη τη σοβαρότητα των προβλημάτων που θέτουν τα μεταλλεία και παρόλη τη σχετική πληροφόρηση που δόθηκε με την ευκαιρία της αλουμίνας1, η αλουμίνα και ο βωξίτης έμειναν ασύνδετα στη σκέψη των περισσότερων. Και ενώ πολλοί συγκινήθηκαν για την αισθητική των Δελφών, λίγοι κατάλαβαν ότι η ένταση της εξορυκτικής δραστηριότητας, -διπλασιασμός της ζητούμενης πρώτης ύλης αν γίνει το νέο εργοστάσιο αλουμίνας- θα επισπεύσει το τέλος, από αισθητική και οικολογική άποψη, ενός μεγάλου και σημαντικού ορεινού οικοσυστήματος. Στην ουσία όλα τα επιχειρήματα που έχουν διατυπωθεί υπέρ ή εναντίον του νέου εργοστάσιου ήταν ανθρωποκεντρικά, δηλαδή ξορκίζουμε το χρήμα με το χρήμα. Σ' αυτό το επίπεδο είναι αναπόφευκτο να υπερισχύσει τελικά η λογική του μέγιστου οικονομικού συμφέροντος, ιδιαίτερα όταν το συγκεκριμένο έργο αποτελεί πολιτικό ελιγμό της κυβέρνησης που επιστρατεύει όλα τα δυνατά μέσα για να το υποστηρίξει («σοβαρές» δηλώσεις ότι το εργοστάσιο δε φαίνεται από τους Δελφούς, κινητοποίηση επιχειρηματολόγων, μέχρι και χλευαστικό σχόλιο του Ν. Σ. Μάργαρη2 απ' όπου πληροφορούμεθα ότι οι Δελφοί δεν κινδυνεύουν από τις καμινάδες στον ορίζοντα αλλά από τα κατσίκια).
Ας έρθουμε όμως στα περιβαλλοντικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην Γκιώνα από την εξόρυξη του βωξίτη κι ας αρχίσουμε με το εκτεταμένο οδικό δίκτυο που έχει αλλοιώσει την αισθητική του βουνού και επιτρέπει την εύκολη και ανεξέλεγκτη πρόσβαση σε λαθροθήρες, παράνομους υλοτόμους κλπ. Οι δρόμοι αυτοί, συχνά περιττοί, αλλά σταθερά εξαπλούμενοι, συνδέουν μεταξύ τους τα δεκάδες εργοτάξια και τα μικρά ή μεγάλα μεταλλεία τους. Η ίδια η εκσκαφή των δρόμων έχει ερημώσει περιορισμένης έκτασης απότομα φυσικά πρανή, όπου φώλιαζαν αγριoπερίστερα και άλλα ζώα των βράχων. Οπωσδήποτε, η κύρια καταστροφή οφείλεται στην κυρίως εξορυκτική δραστηριότητα. Σ' όλη την έκταση του βουνού, αλλά κυρίως στη βόρεια και ανατολική όψη του, το μάτι σκοντάφτει σε μια ατέλειωτη ποικιλία από εν ενεργεία, εγκαταλειμμένα και υπό κατασκευή πεδία εξόρυξης, καθώς και πεδία γεωτρήσεων, τεράστιους χώρους απόθεσης στείρων και αρκετές θέσεις στοκ. Σ' όλες τις περιπτώσεις αυτές το φυσικό δάσος έχει εξαφανιστεί μαζί με ότι ζούσε γύρω ή μέσα σ' αυτό και τα νταμάρια που πήραν τη θέση του έχουν τραυματίσει οριστικά τη συνέχεια του δάσους και τη λειτουργία της φύσης. Βέβαια, κάπου στους νόμους που ρυθμίζουν τα περί εξόρυξης, γίνεται λόγος για υποχρεωτική αποκατάσταση του τοπίου στις πρώην δασοσκεπείς εκτάσεις (για την αλπική ζώνη ούτε κουβέντα). Είναι φανερό ό,τι το άρθρο αυτό είναι διακοσμητικής φύσης: Είναι ίσως περιττό να εξηγήσουμε πως τα βραχώδη πρανή των εγκαταλειμμένων λατομείων δε θα μπορέσουν ποτέ να ξαναγίνουν αυτό που ήσαν, όποια μέτρα κι αν ληφθούν. Γιατί οι περισσότεροι ξέρουμε ότι στα ασβεστολιθικά εδάφη (Γκιώνα και το μεγαλύτερο ποσοστό των ελληνικών βουνών), η βλάστηση (έλατα εδώ) αποζεί από το λεπτό εδαφικό στρώμα πάχους 20-70εκ, αλλά στηρίζεται και παίρνει υγρασία από τον κατατετμημένο φλοιό του ασβεστόλιθου. Σ' όλες τις περιπτώσεις των εξαντλημένων μεταλλείων, τόσο το έδαφος όσο και ο καρστικοποιημένος ασβεστόλιθος έχουν απομακρυνθεί για να εξορυχτεί ο βωξίτης. Τα τοπία, λοιπόν αυτά, θα παραμείνουν νεκρά και γυμνά, παντοτινοί μάρτυρες μιας ληστρικής επιδρομής.
Το ίδιο πρόβλημα συναντάμε και στους χώρους απόθεσης των στείρων, όπου το δάσος θάβεται κάτω από τεράστιες ποσότητες αδρανών υλικών. Και στα πρανή των αδρανών δε φυτρώνουν παρά φρύγανα που καθόλου δε θυμίζουν το προϋπάρχον ελατόδασος. Μια υποτυπώδης αποκατάσταση έχει αρχίσει σε μερικά τέτοια πρανή και συγκεκριμένα σ' αυτά που βρίσκονται γύρω από τον οδικό άξονα Γραβιάς - Άμφισσας (51o χλμ). Η μέθοδος εργασίας και το αποτέλεσμα μας δίνουν το μέτρο για τις προθέσεις των υπεύθυνων. Γιατί, ναι μεν έχουν ειπωθεί διάφορα αισιόδοξα, πλην αόριστα, για θεαματικά αποτελέσματα με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας, εμείς όμως δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε κάτι που ΘΑ συμβεί. Στις ήδη αναδασωμένες εκτάσεις φυτεύονται πουρνάρια και σπάρτα χαμηλά και ακακίες ψηλότερα. Η ακακία είναι ξενικό είδος, δημιουργεί βιότοπο άσχετο με τα έλατα -με τα οποία γειτνιάζει- και σαν φυλλοβόλο, προσφέρει μηδαμινή αισθητική και οικολογική κάλυψη στην περιοχή.
Απ' ό,τι παρατηρήσαμε πάντως, τα έλατα τείνουν να επαναποικίσουν ανάμεσα στις ακακίες. Κύριος ανασταλτικός παράγοντας στην επανεπέκταση του φυσικού δάσους είναι η βοσκή των γιδιών που ασκείται ανενόχλητα στις περιοχές αναδάσωσης.
Όλα τα πιο πάνω, ήσαν ίσως άγνωστα στους Αθηναϊκούς ή άλλους περιβαλλοντικούς κύκλους, ήσαν όμως πολύ γνώριμα στους κατοίκους των γύρω χωριών. Τίθεται λοιπόν το εύλογο ερώτημα: «Γιατί αυτοί οι άνθρωποι άφησαν να τους καταστρέψουν τα δάση, να τους κατασκάψουν τα λιβάδια, να διώξουν κοπάδια και καλλιέργειες, χωρίς να αντιδράσουν»; Η απάντηση είναι απλή και αποστομωτική: Οι ντόπιοι είδαν, μέσα από το πρίσμα κάποιων συγκεκριμένων αναγκών (φτώχεια, μετανάστευση) και μεθοδεύσεων (εμφύλιος, ανεργία, έλλειψη κάθε άλλης επένδυσης, απειλές, απολύσεις) ότι η λύση «Βωξίτες τάδε ΑΕ» (Δελφών ΑΕ, Ελευσίνος ΑΕ, Παρνασσού ΑΕ κλπ.) ήταν η μόνη. Σήμερα, 55 χρόνια μετά την πρώτη φτυαριά βωξίτη στην Γκιώνα, τα μεταλλεία, όπου δουλεύει η δεύτερη και η τρίτη γενιά εργατών, εξακολουθούν να είναι μόνη λύση για τους κάτοικους του νομού Φωκίδας.
II. Η ΦΥΣΗ ΣΤΗΝ ΓΚΙΩΝΑ
Ύστερα απ' την παραπάνω σκιαγράφηση του προβλήματος, μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι η Γκιώνα έχει πια ξοφλήσει (άποψη που υποστηρίζουν έντονα πολλοί ντόπιοι παράγοντες) και ότι δεν έχουμε παρά να ξεπουλήσουμε και το τομάρι.
Όμως, ακόμα και στις περιοχές που έχουν κυριολεκτικά σαρωθεί από δρόμους και νταμάρια (ανατολική και βόρεια πλευρά) η φύση δεν έχει νεκρωθεί τελείως. Κρυμμένη μέσα σε μικρούς πυρήνες (χαράδρες, ρεματιές, ορθοπλαγιές) η άγρια ζωή έχει περιοριστεί σημαντικά αλλά δεν έχει εξαφανιστεί. Και τον αριθμό και τους πληθυσμούς των ειδών συμπληρώνουν τα ζωντανά ακόμα δάση της ΒΔ και ΝΑ πλευράς και τα εκτεταμένα λιβάδια της αλπικής και υποαλπικής ζώνης. Και σίγουρα, η άγρια ζωή θα ήταν πυκνότερη και σ' αυτά τα μέρη αν το κυνήγι (διευκολυνόμενο από τους δρόμους των μεταλλείων) δεν τα είχε αδειάσει από τους άγριους κατοίκους τους.
Το σημαντικότερο όμως κομμάτι της Γκιώνας παραμένει άθικτο, καλά κρυμμένο στο κέντρο του βουνού. Αν ρίξουμε μια ματιά στο χάρτη 2, θα δούμε ότι ολόκληρη η εξορυκτική πίεση ασκείται ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ έξω από το κυριότερο καταφύγιο της άγριας ζωής, τον άξονα Ρεκά-Βαθιά Λάκκα-Λαζόρεμα. Η μορφολογία του πυρήνα αυτού (πολλές ορθοπλαγιές), η μικρή οικονομική αξία του (δάση σε μεγάλες κλίσεις) και η γεωλογία του (καμία αποκάλυψη βωξίτη μέχρι στιγμής), τον απάλλαξαν από δρόμους και νταμάρια.
Ας καταπιαστούμε με την αξιολόγηση αυτού του πυρήνα τώρα και ας αρχίσουμε με την αισθητική του. Όσοι δεν έχουν περπατήσει τη Ρεκά, ας φανταστούν ένα μακρύ φαράγγι, αρκετά φωτεινό παρόλους τους τείχους που το ορίζουν και που ζητάει κάπου έξι-εφτά ώρες για να το ανέβεις. Ή αλλιώς, δέκα χιλιόμετρα άγριου σιωπηλού ταξιδιού κάτω απ' τις σκιές των αετών, δρασκελίζοντας φαντάσματα δέντρων και ιδρώνοντας στον πιο απίθανο δρόμο που έχτισαν ποτέ άνθρωποι. Γιατί μέσα στη Ρεκά ξεφτίζει χρόνο με το χρόνο ένας προπολεμικός λιθόχτιστος δρόμος που τον ανεβοκατέβαιναν φορτηγά(!) κουβαλώντας ξύλα από τον οικισμό ξυλοκόπων που άκμαζε στην κορφή της χαράδρας.
Το Λαζόρεμα την άνοιξη είναι ένα από τα πιο όμορφα και επιβλητικά τοπία της νότιας Ελλάδας. Μια ορθοπλαγιά ύψους χιλίων μέτρων καθηλώνει στη σκιά της, τη φιλική κοιλάδα του Λάζου. Κοιτώντας την κοιλάδα, τα νερά και τις στάνες, σκέφτεσαι ότι άνθρωποι και φύση θα μπορούσαν να ζουν αιώνια αδερφωμένα σε μια τέτοια ομορφιά.
Η Βαθιά Λάκκα είναι το μπαλκόνι του Λάζου ή το ανάκλιντρο της Πυραμίδας, ανάλογα προς τα πού κοιτάς. Το πανέμορφο οροπέδιο το Μάη μοιάζει με ανθόκηπο που δεν του λείπει ούτε η λίμνη. Οι παλιές καραβάνες της Γκιώνας όμως ξέρουν ότι στη Βαθιά Λάκκα στήνεται εδώ και εκατό καλοκαίρια η στρούγγα των Σιοτροπαίων και δίχως αυτούς το τοπίο μοιάζει μισό.
Αν η ομορφιά ενός τόπου είναι εύγλωττη και αρκεί μια επίσκεψη για να σε σαγηνεύσει, δεν συμβαίνει το ίδιο με την εκτίμηση της οικολογικής αξίας του. Ιδιαίτερα όταν -όπως προαναφέρθηκε- η Γκιώνα δεν έχει μελετηθεί συστηματικά όσον αφορά στην πανίδα και τη χλωρίδα της. Έτσι, η παρακάτω καταγραφή ζώων και φυτών του πυρήνα είναι εξαιρετικά χοντρική και αναφέρεται σε είδη που είδαμε οι ίδιοι (Τ. Αδαμακόπουλος, Β. Χατζηρβασάνης, Π. Ματσούκα) και που η παρουσία τους δίνει ιδιαίτερη αξία στην περιοχή, εγείροντας ταυτόχρονα απαιτήσεις προστασίας.
Κατ' αρχήν όλη η περιοχή Ρεκά-Βαθιά Λάκκα-Λαζόρεμα είναι ο τυπικός βιότοπος του Αγριόγιδου (Rupicapra rupicapra) αυτού του πανέμορφου και σπάνιου θηλαστικού που στην Γκιώνα έχει βρει το κυριότερο καταφύγιό του στη Νότια Ελλάδα. Κανείς δεν ξέρει πόσα ακριβώς επιζούν ακόμα (η Διεύθυνση Θήρας του Υπ. Γεωργίας λέει 101, αλλά είναι σίγουρα λιγότερα γιατί όπως πληροφορηθήκαμε, πέρσι το χειμώνα γιος κτηνοτρόφου στο Λαζόρεμα σκότωσε 33 με πολεμικό όπλο). Το υπέροχο αυτό ζώο υποτίθεται ότι προστατεύεται από το 1935, όμως στην πράξη οι πληθυσμοί του μειώνονται και αυτή τη στιγμή σ' όλη τη Νότια Ελλάδα (νότια από τη Θεσσαλία) μετράμε (με επιφύλαξη) 20-30 στην Οίτη, 8-10 στα Βαρδούσια και όσα απόμειναν στην Γκιώνα. Στα δάση της Ρεκάς συναντάμε πολλά γέρικα και μισοσάπια έλατα που δίνουν τροφή και κατοικία στους αρκετούς δρυοκολάπτες: Μαύρος και Πράσινος, Βαλκανοτσικλιτάρα και ίσως και άλλα είδη. Από νυχτοπούλια ακούμε το Χουχουριστή και φωτογραφίσαμε Νανόμπουφο που φωλιάζει στα 1750μ. Γεράκια: Δεντρογέρακας, Βραχοκιρκίνεζο. Στη Βαθιά Λάκκα συναντήσαμε την Οχιά Αμμοδύτης, το πιο δηλητηριώδες φίδι της Ευρώπης. Βρήκαμε επίσης ότι στα βράχια του δυτικού άκρου του οροπέδιου φωλιάζουν Αγριοπερίστερα, Πετροχελίδονα, Λευκοχελίδονα και Βουνοσταχτάρες. Και στα μέρη αυτά τριγυρνούν τα Αγριόγιδα, ιδιαίτερα μόλις φύγουν τα κοπάδια. Στου Λάζου βρίσκουμε -ή βρίσκαμε- Αγριόγιδα, Αγριογούρουνα, δύο -ή κανένα;- Ζαρκάδια και πότε πότε κάποιο Λύκο. Στις ορθοπλαγιές φωλιάζει ένα ζευγάρι χρυσαετών, (άλλο ένα στη Ρεκά και ένα τρίτο στη Βραΐλα ίσως) και λίγες Σβαρνίστρες. Το σημαντικότερο ίσως εύρημά μας στην Γκιώνα είναι η ύπαρξη ενός ζευγαριού Γυπαετών, (από τα 20 της Ελλάδας) που πλαισιώνονται από έναν εύλογο αριθμό Όρνιων. Η βλάστηση είναι κυρίως Κεφαλονίτικα έλατα και λίγα Σφεντάμια στη Ρεκά. Από λουλούδια αξίζει να αναφέρουμε τα ενδημικά της Ρούμελης Viola Poetica και Campanula Rupicola, την Campanula Versicolor, το σπάνιο Omphalodes Luciliae, την Κολομπίνα του Ολύμπου Aquilegia Amaliae και το Αλπικό αστέρι Aster Alpinus, όλα πανέμορφα και χαρακτηριστικά των αλπικών βράχων. Ακόμα και μ' αυτά τα λιγοστά στοιχεία μπορεί εύκολα κανείς να σχηματίσει μια ιδέα για την αξία του πυρήνα αυτού: εντυπωσιακό ανάγλυφο που δημιουργεί ποικιλία βιοτόπων, ένα σημαντικό κοπάδι αγριόγιδων, σπανιότατα και απειλούμενα αρπακτικά, αξιόλογα αγριολούλουδα.
Είναι λοιπόν, πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι ο πυρήνας αυτός αξίζει να προστατευτεί από τους κινδύνους που τον απειλούν σήμερα:
ΡΕΚΑ: Μπάζα από τα μεταλλεία-Λαθροκυνήγι
ΒΑΘΙΑ ΛΑΚΚΑ: Δρόμος μεταλλείων το 1987 και Επιφανειακή εξόρυξη
ΛΑΖΟΥ: Λαθροκυνήγι και από κάθε μελλοντική εισβολή των μεταλλείων
III. Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
Ύστερα απ' όσα εκθέσαμε πιο πάνω, γίνεται φανερό ότι αυτό που θεωρούμε ορεινή φύση σήμερα, δεν θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμα.
Βέβαια ζει και πληθύνεται γύρω μας το νέο είδος Έλληνα που, καθώς ανατρέφεται σε ολοένα και πιο τεχνητές συνθήκες και ζυμώνεται με ανθρωποκεντρικά προβλήματα, αδιαφορεί για ό,τι δεν κατανοεί, δεν βλέπει ή δεν μπορεί να ιδιοποιηθεί.
Αυτοί όμως που αγαπάνε αυτή τη γη κι αυτοί που αισθάνονται υπεύθυνοι για το πώς θα την αποδώσουν στις επόμενες γενιές, βλέπουν ήδη την αναγκαιότητα μιας ρύθμισης στις σχέσεις των ανθρώπων με το φυσικό περιβάλλον.
Ερευνώντας τις αρχές ενός τέτοιου προγραμματισμού στον ορεινό χώρο της νότιας Ελλάδας, βλέπουμε πως η κατάσταση διαγράφεται, λίαν αισιόδοξα, χαοτική:
Κανένας Εθνικός Δρυμός ή προστατευόμενη περιοχή σ' ολόκληρη την Πελοπόννησο
Λαθροκυνήγι στο Δρυμό της Οίτης
Φόλες στο Δρυμό του Παρνασσού
Δρόμοι παντού σ' όλα τα βουνά
ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΝΑ ΤΑ ΦΑΜΕ
Πρέπει λοιπόν κάτι να γίνει και μάλιστα γρήγορα. Εφαρμόζοντας τις βασικές αρχές ενός σχεδιασμού στην περίπτωση της Γκιώνας, έχουμε κατ' αρχή να αντιμετωπίσουμε το φλέγον θέμα των διάφορων μικρών και μεγάλων συμφερόντων. Η κυριότερη αντίδραση προέρχεται από την πεποίθηση που έχουν οι περισσότεροι Έλληνες πως «μόνο δουλεύοντας ανεξέλεγκτα βγαίνω κερδισμένος».
Έτσι είναι πολύ δύσκολο να θεσμοθετήσεις ένα λειτουργικό πλαίσιο (προστασίας για παράδειγμα) ακόμα κι αν αυτό δεν εμποδίζει σήμερα κανέναν, γιατί πιθανόν να τον εμποδίσει στο μέλλον. Πάντως στις παρακάτω προτάσεις, οι κύριες εκμεταλλεύσεις δεν εμποδίζονται καθόλου - στη σημερινή έκταση και μορφή τους.
Κεντρικό στοιχείο του προτεινόμενου σχεδιασμού είναι η ανακήρυξη του πυρήνα Ρεκά-Βαθιά Λάκκα-Λαζόρεμα σαν Φυσική Ρεζέρβα Γκιώνας. Ο θεσμός αυτός θα μπορούσε να λειτουργήσει σ' ένα πλαίσιο Εθνικών και Περιφερειακών Δρυμών, με ανάλογα καθεστώτα προστασίας. Το σύνολο των ρυθμίσεων συνοψίζεται στις παρακάτω θέσεις:
Ο πυρήνας Ρεκά-Βαθιά Λάκκα-Λαζόρεμα ανακηρύσσεται Φυσική Ρεζέρβα Γκιώνας. Απαγορεύεται το κυνήγι, η βοσκή γιδιών (αυτό ισχύει και τώρα, στα χαρτιά όμως), η διάνοιξη δρόμων και η εκτέλεση τεχνικών έργων των μεταλλείων. Τα κοιτάσματα της Βαθιάς Λάκκας μπορούν να εξορυχθούν με τούνελ από τις βόρειες πλαγιές του Μπότσικα όπου έχουν ήδη βρεθεί βαθιά στρώματα. Το καταφύγιο στη Λάκκα Καρβούνη επισκευάζεται και λειτουργεί και σαν βιολογικός σταθμός.
Τα μεταλλεία διατηρούν όλες τις περιοχές που έχουν κάνει αποκαλύψεις και μπορούν να επεκταθούν στην Ταράτσα (όπου τους αντιστέκονται οι κτηνοτρόφοι) και τα ανατολικά δάση (όπου το δασαρχείο κάνει πως αρνείται στην αρχή, αλλά μετά εγκρίνει την αποψίλωση).
Οι κτηνοτρόφοι διατηρούν το σύνολο της σημερινής έκτασής τους με εξαίρεση τα 100-150 γίδια του πυρήνα.
Κατασκευάζεται καταφύγιο στη Βαθιά Λάκκα για χρήση ορειβατών και μελετητών της φύσης.
Η εφαρμογή των παραπάνω αρχών κρίνω ότι επείγει γιατί ο κοινωνικοποιημένος Σκαλιστήρης άρχισε έργα οδοποιίας προς τη Βαθιά Λάκκα, όπου έχουν βρει βωξίτη σε μικρό βάθος και θα κάνουν επιφανειακή εξόρυξη. Ο καλοκαιρινός ήλιος του '87 λοιπόν θα δει το τέλος της Βαθιάς Λάκκας και μετά θα ακολουθήσουν η κορυφογραμμή, η Ρεκά και το Λαζόρεμα.
Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα: τι μπορούμε να κάνουμε οι ορειβάτες, οι οικολόγοι και όσοι ενδιαφέρονται για την ελληνική φύση, μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, κόντρα στο ΚΥΣΥΜ και με τα μέσα που έχουμε;
Ατομικά, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι η Γκιώνα και η ελληνική φύση γενικότερα, δεν κινδυνεύει τυχαία. Όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι για την καταστροφή της - που θα γίνει και καταστροφή μας. Μπορούμε, σίγουρα, να προσαρμόσουμε τη ζωή μας σε ένα νέο τρόπο όπου θα καταναλώνουμε λιγότερες Γκιώνες. Κι αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο.
Στο κοινωνικό όμως επίπεδο, είναι πια στιγμή να προβάλουμε αυτά τα θέματα όσο πλατύτερα γίνεται.
Μπορούμε:
Να διακινήσουμε την αφίσα
Να πάμε στην Γκιώνα
Να μιλήσουμε με τους ντόπιους
Να έρθουμε σ' επαφή με την ομάδα πρωτοβουλίας
Να οργανώσουμε μια εκδήλωση στο σύλλογο ή την πόλη μας
Να υπογράψουμε το ψήφισμα
Να δημοσιεύσουμε μια διαμαρτυρία
ΓΡΗΓΟΡΑ, ΟΙ ΜΠΟΥΛΝΤΟΖΕΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ. ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ '87 Η ΒΑΘΙΑ ΛΑΚΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Πρωτοβουλία για την Γκιώνα
ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι έχουμε από καιρό επέμβει βάναυσα και ανεπανόρθωτα στις φυσικές ισορροπίες των ορεινών οικοσυστημάτων μας.
ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ότι πρέπει να τεθεί κάποιο όριο στην καταστροφική «αξιοποίηση» του φυσικού πλούτου.
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ πια ότι η σημασία του κοινωνικού κόστους κάθε φυσικής καταστροφής ξεπερνάει τα όρια του τοπικού ενδιαφέροντος και συμφέροντος.
ΕΜΕΙΣ, τα μέλη των πιο κάτω ομάδων και οργανώσεων ΖΗΤΑΜΕ από την Πολιτεία, τους τοπικούς φορείς και τις διοικήσεις των εταιρειών βωξίτη να κάνουν κάθε δυνατή ενέργεια ώστε:
Να μην προχωρήσουν στη διάνοιξη δρόμου, τις γεωτρήσεις και την εξόρυξη στη θέση Βαθιά Λάκκα
Να επανορθωθούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα κατεστραμμένα δάση της Γκιώνας
Να κλείσουν οι δρόμοι των μεταλλείων για τους λαθροθήρες
Να ενταθεί ο έλεγχος του λαθροκυνηγιού στις περιοχές της Ρεκάς και Λαζορέματος
Να εκπονηθεί επιτέλους μια διαχειριστική μελέτη για τον ορεινό όγκο της Γκιώνας που να παίρνει υπόψη του και την οικολογική αξία του βουνού και να προτείνει το μοντέλο εκείνο της εκμετάλλευσης που εγγυάται τη μακροπρόθεσμη συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης
Περιοδικό Ανάβαση
Περιοδικό Νέα Οικολογία
Εναλλακτική Κίνηση Οικολόγων
Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Αχαρνών
Ετικέτες
Γκιώνα,
Μεταλλεία,
Σύλ/γος Χιο/μων Ορ/βατών Ιτέας Κίρρας
Η μηχανικός θα γίνω, ή στην άμμο θα απομείνω.
Βλέποντας τα έργα στον Νομό μας, μας ανοίγει το κέφι. (μεταφορικά το γράφω)
Φυσικά δεν είμαστε ειδικοί να καταλάβουμε τι κάνουνε όσοι μελετάνε και φτιάχνουν τα διάφορα έργα, αλλά παρόλα αυτά την άποψή μας μπορούμε να την καταθέτουμε τουλάχιστον.
Θέλουμε σήμερα να μιλήσουμε, για μια στροφή που είναι καρμανιόλα λόγω της αρχικής της χάραξης και που τώρα χειροτερεύει λόγω των έργων(Διασταύρωση Άμφισσας προς Δελφούς) . Η ανικανότητα των υπευθύνων δεν επέτρεψε μέχρι τώρα να μειώθουν ή να παρακαμφθούν αυτές οι στροφές. Να είμασταν σε κανένα βουνό που χρειάζεται κοιλαδογέφυρες να πω είναι δύσκολο το έργο, υπομονή κάποτε θα βρεθούν χρήματα και θα γίνει. Αλλά μέσα στο ίσιωμα να μην μπορούν να φτιάξουν αυτήν την στροφή καταντά τραγικό.
Ξαφνικά βλέπουμε ταμπέλες, ... κονδύλια γράφουν επάνω, κάτι θα κάνουν σκεφτήκαμε.
Το τι θα κάνουν δεν το έχουμε δει ολοκληρωμένο μιας και το έργο το ...παράτησαν αρκετές εβδομάδες τώρα στην μέση, ανοικτή παγίδα σε όποιον κακομοίρη οδηγό δεν προσέξει. Έχουν φτιάξει πεζοδρόμια επάνω στην στροφή μειώνοντας δραστικά το φάρδος του δρόμου και έτσι όλοι στην πρώτη ψιχάλα κινδυνεύουμε.
Αυτό που έχουν κάνει είναι το εξής:
Επάνω στην επικίνδυνη στροφή ο δρόμος στενεύει ακόμη περισσότερο για να δημιουργηθεί νέα λουρίδα για όσους θέλουν να στρίψουν από Άμφισσα προς Δελφούς.
Τα προστατευτικά κιγκλιδώματα στένεψαν περισσότερο τον δρόμο γύρω στο μισό μέτρο. Έρχονται λοιπόν τώρα και στενεύουν επιπλέον τον δρόμο από την πλευρά που είναι ο Πλάτανος χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος και τοποθετούν πεζοδρόμια εκεί που πριν υπήρχε άσφαλτος, μειώνοντας στο ελάχιστο την δυνατότητα ανοχής για οποιοδήποτε κακό χειρισμό κάνει κάποιος οδηγός.
Όταν μάλιστα περιμένεις να στρίψεις και βλέπεις το φορτηγό να πηγαίνει τσίμα τσίμα πατώντας την διαχωριστική γραμμή οδηγούμενο λάθος από τα νέα έργα τότε λες μακάρι να μην συμβεί σε εμένα το κακό.
Ξηλώστε βρε τα πεζοδρόμια πάνω από τον δρόμο και τραβήξτε την διασταύρωση πιο πίσω. Αφήστε περιθώρια ανοχής σε αυτήν την προβληματική στροφή να μπορεί ο οδηγός να διορθώνει την στραβοτιμονιά και να μην οδηγείται επάνω σε αυτούς που περιμένουν να στρίψουν για Δελφούς.
Ολόκληρα βουνά κόβονται στον νομό μας, μια αστεία στροφή γιατί δεν γίνεται να διορθωθεί; Μήπως η διατήρηση των πασαλειμμάτων και όχι η διόρθωση είναι η ουσία της υπόθεσης.
Φυσικά δεν είμαστε ειδικοί να καταλάβουμε τι κάνουνε όσοι μελετάνε και φτιάχνουν τα διάφορα έργα, αλλά παρόλα αυτά την άποψή μας μπορούμε να την καταθέτουμε τουλάχιστον.
Θέλουμε σήμερα να μιλήσουμε, για μια στροφή που είναι καρμανιόλα λόγω της αρχικής της χάραξης και που τώρα χειροτερεύει λόγω των έργων(Διασταύρωση Άμφισσας προς Δελφούς) . Η ανικανότητα των υπευθύνων δεν επέτρεψε μέχρι τώρα να μειώθουν ή να παρακαμφθούν αυτές οι στροφές. Να είμασταν σε κανένα βουνό που χρειάζεται κοιλαδογέφυρες να πω είναι δύσκολο το έργο, υπομονή κάποτε θα βρεθούν χρήματα και θα γίνει. Αλλά μέσα στο ίσιωμα να μην μπορούν να φτιάξουν αυτήν την στροφή καταντά τραγικό.
Ξαφνικά βλέπουμε ταμπέλες, ... κονδύλια γράφουν επάνω, κάτι θα κάνουν σκεφτήκαμε.
Το τι θα κάνουν δεν το έχουμε δει ολοκληρωμένο μιας και το έργο το ...παράτησαν αρκετές εβδομάδες τώρα στην μέση, ανοικτή παγίδα σε όποιον κακομοίρη οδηγό δεν προσέξει. Έχουν φτιάξει πεζοδρόμια επάνω στην στροφή μειώνοντας δραστικά το φάρδος του δρόμου και έτσι όλοι στην πρώτη ψιχάλα κινδυνεύουμε.
Αυτό που έχουν κάνει είναι το εξής:
Επάνω στην επικίνδυνη στροφή ο δρόμος στενεύει ακόμη περισσότερο για να δημιουργηθεί νέα λουρίδα για όσους θέλουν να στρίψουν από Άμφισσα προς Δελφούς.
Τα προστατευτικά κιγκλιδώματα στένεψαν περισσότερο τον δρόμο γύρω στο μισό μέτρο. Έρχονται λοιπόν τώρα και στενεύουν επιπλέον τον δρόμο από την πλευρά που είναι ο Πλάτανος χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος και τοποθετούν πεζοδρόμια εκεί που πριν υπήρχε άσφαλτος, μειώνοντας στο ελάχιστο την δυνατότητα ανοχής για οποιοδήποτε κακό χειρισμό κάνει κάποιος οδηγός.
Όταν μάλιστα περιμένεις να στρίψεις και βλέπεις το φορτηγό να πηγαίνει τσίμα τσίμα πατώντας την διαχωριστική γραμμή οδηγούμενο λάθος από τα νέα έργα τότε λες μακάρι να μην συμβεί σε εμένα το κακό.
Ξηλώστε βρε τα πεζοδρόμια πάνω από τον δρόμο και τραβήξτε την διασταύρωση πιο πίσω. Αφήστε περιθώρια ανοχής σε αυτήν την προβληματική στροφή να μπορεί ο οδηγός να διορθώνει την στραβοτιμονιά και να μην οδηγείται επάνω σε αυτούς που περιμένουν να στρίψουν για Δελφούς.
Ολόκληρα βουνά κόβονται στον νομό μας, μια αστεία στροφή γιατί δεν γίνεται να διορθωθεί; Μήπως η διατήρηση των πασαλειμμάτων και όχι η διόρθωση είναι η ουσία της υπόθεσης.
Ετικέτες
Αναποδιές
Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009
Πάνος Μητσόπουλος
Ο Πάνος Μητσόπουλος γεννήθηκε στην Ιτέα το 1965.
Το !998 αποφασίζει να εγκαταλείψει την εργασία του και την χώρα μας και πηγαίνει στην Ολλανδία ακολουθώντας το πάθος του για την ζωγραφική. Το 2004 αποφοίτησε από την Ακαδημία Rietveld στο Άμστερνταμ.
Τα τελευταία χρόνια δούλεψε επάνω στο θέμα: «Ευχάριστο κλουβί», όπου παραλληλίζει τη ζωή ενός καναρινιού κλεισμένου σε κλουβί, με τη μοντέρνα ζωή στις μητροπόλεις.
Χρησιμοποιεί και εξερευνά, με διαφορετικούς τρόπους, το ανοιχτό κίτρινο χρώμα του καναρινιού, που είναι κλειδωμένο μέσα στο κλουβί.
Τελευταία εργάζεται με το σχήμα του κίτρινου τραπεζίου, σαν μια βάση στον καμβά για τις δημιουργίες του. Δημιουργώντας μια σκηνή με μπάρες που είναι δύσκολο να δεις και που πολλές φορές είναι μπροστά και άλλες πίσω .
Εξισορροπούσες σκιές και ... κατασκευές κλουβιών, μερικές φορές άνετες, που επιπλέουν στο χώρο, σαν να προσπαθούν μάταια να μπουν η μία μέσα στην άλλη.
Η δουλειά του Πάνου Μητσόπουλου εκφράζει αντίσταση και αστάθεια και αντανακλά την απελευθέρωση που υπάρχει σε μια μετάβαση ή σε μια αλλαγή στη ζωή.
Το Φθινόπωρο που μας πέρασε είχαμε την ευκαιρία να τον δούμε με το γνωστό Αμάξι Ντεσεβώ να κυκλοφορεί στην πόλη μας, χάρη σε μια έκθεση που οργάνωσε με αφορμή στην Δεκαετή παραμονή του στην Ολλανδία σε συνεργασία με τον Δήμο Ιτέας.
Το θέμα της έκθεσης ήταν ο διχασμός ανάμεσα στην διατήρηση των 2,5 χιλιάδων χρόνων πολιτισμού και της οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής, μέσα από την εκμετάλλευση του βωξίτη τόσο κοντά στο «Δελφικό Τοπίο» και πραγματοποιήθηκε στο παλιό εργοστάσιο ελαιών του κ. Τριαντάφυλλου Κονιάκου.
Περισσότερα έργα και πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην Ιστοσελίδα του
Το !998 αποφασίζει να εγκαταλείψει την εργασία του και την χώρα μας και πηγαίνει στην Ολλανδία ακολουθώντας το πάθος του για την ζωγραφική. Το 2004 αποφοίτησε από την Ακαδημία Rietveld στο Άμστερνταμ.
Τα τελευταία χρόνια δούλεψε επάνω στο θέμα: «Ευχάριστο κλουβί», όπου παραλληλίζει τη ζωή ενός καναρινιού κλεισμένου σε κλουβί, με τη μοντέρνα ζωή στις μητροπόλεις.
Χρησιμοποιεί και εξερευνά, με διαφορετικούς τρόπους, το ανοιχτό κίτρινο χρώμα του καναρινιού, που είναι κλειδωμένο μέσα στο κλουβί.
Τελευταία εργάζεται με το σχήμα του κίτρινου τραπεζίου, σαν μια βάση στον καμβά για τις δημιουργίες του. Δημιουργώντας μια σκηνή με μπάρες που είναι δύσκολο να δεις και που πολλές φορές είναι μπροστά και άλλες πίσω .
Εξισορροπούσες σκιές και ... κατασκευές κλουβιών, μερικές φορές άνετες, που επιπλέουν στο χώρο, σαν να προσπαθούν μάταια να μπουν η μία μέσα στην άλλη.
Η δουλειά του Πάνου Μητσόπουλου εκφράζει αντίσταση και αστάθεια και αντανακλά την απελευθέρωση που υπάρχει σε μια μετάβαση ή σε μια αλλαγή στη ζωή.
Το Φθινόπωρο που μας πέρασε είχαμε την ευκαιρία να τον δούμε με το γνωστό Αμάξι Ντεσεβώ να κυκλοφορεί στην πόλη μας, χάρη σε μια έκθεση που οργάνωσε με αφορμή στην Δεκαετή παραμονή του στην Ολλανδία σε συνεργασία με τον Δήμο Ιτέας.
Το θέμα της έκθεσης ήταν ο διχασμός ανάμεσα στην διατήρηση των 2,5 χιλιάδων χρόνων πολιτισμού και της οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής, μέσα από την εκμετάλλευση του βωξίτη τόσο κοντά στο «Δελφικό Τοπίο» και πραγματοποιήθηκε στο παλιό εργοστάσιο ελαιών του κ. Τριαντάφυλλου Κονιάκου.
Περισσότερα έργα και πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην Ιστοσελίδα του
Ετικέτες
Δήμος Ιτέας,
Ζωγραφική
Ανασχηματισμός, φεύγει ο Αλογοσκούφης έρχεται ο Μπούγας
Πάει ο Αλογοσκούφης, λίγο τα δομημένα ομόλογα και το φάγωμα των χρημάτων των ταμείων, λίγο η γυναίκα του που πήρε την διαχείριση στα ακίνητα του ΟΤΕ μέσω Deutsche Telecom, λίγο οι εξυπηρετήσεις στους τραπεζίτες. Τον έδιωξε μπας και σωθεί ο Καραμανλής.
Ας θυμόμαστε για αποχαιρετισμό, τον Αλογοσκούφη να τραγουδάει Έρικ Κλάπ(φ)τον
Η Φωκίδα όμως δεν είναι τόσο λυπημένη γιατί ο Βουλευτής του νομού Μπούγας έγινε υπουργός, υφυπουργός Ανάπτυξης για την ακρίβεια.
Γλέντι λοιπόν και ας τραγουδήσουμε και εμείς σαν τον Αλογοσκούφη στα Αγγλικά
Το μόνο πρόβλημα είναι οτι οι Αρμοδιότητες του Νέου υφυπουργού σχετίζονται άμεσα με την περιοχή. Τα μεταλλεία και οι ανεμογεννήτριες γίνονται πλέον αρμοδιότητές του. Στο χέρι του θα είναι να μην καταστρέψει τον τόπο, ή να τον καταστρέψει τελείως για χάρη αυτών που τον έκαναν υπουργό.
Ελπίζω τον λογαριασμό από το γλέντι να μην τον πληρώσουμε εμείς.
Ας θυμόμαστε για αποχαιρετισμό, τον Αλογοσκούφη να τραγουδάει Έρικ Κλάπ(φ)τον
Η Φωκίδα όμως δεν είναι τόσο λυπημένη γιατί ο Βουλευτής του νομού Μπούγας έγινε υπουργός, υφυπουργός Ανάπτυξης για την ακρίβεια.
Γλέντι λοιπόν και ας τραγουδήσουμε και εμείς σαν τον Αλογοσκούφη στα Αγγλικά
Το μόνο πρόβλημα είναι οτι οι Αρμοδιότητες του Νέου υφυπουργού σχετίζονται άμεσα με την περιοχή. Τα μεταλλεία και οι ανεμογεννήτριες γίνονται πλέον αρμοδιότητές του. Στο χέρι του θα είναι να μην καταστρέψει τον τόπο, ή να τον καταστρέψει τελείως για χάρη αυτών που τον έκαναν υπουργό.
Ελπίζω τον λογαριασμό από το γλέντι να μην τον πληρώσουμε εμείς.
Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009
Στάση Εργασίας από την ΑΔΕΔΥ στις 9/1/2009 για το Εφάπαξ, την Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την συμμετοχή στο Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο
Ιανουάριος 02/01/2009
Στάση εργασίας πανελλαδική 9/1/2009
Η νέα χρονιά ξεκινά με την αιματοχυσία και το ολοκαύτωμα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και τη νέα υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ανέργων .
Οι κακοί οιωνοί και οι προβλέψεις , τα ίδια τα γεγονότα, οι συνθήκες και οι εξελίξεις, υποχρεώνουν κάθε συλλογικό κίνημα, απαιτούν από τα συνδικάτα και τις κοινωνίες να προχωρήσουν με νέα δυναμική, συντονισμό και ενότητα σε νέα κλίμακα αγώνα, δράσεων και πρωτοβουλιών για να ανοίξουν την πραγματική ελπίδα πραγμάτωσης των προσδοκιών, των ευχών για ειρήνη, πρόοδο, δικαιοσύνη και δικαιώματα.
Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ., στο έδαφος αυτό, ξεκινά ... το 2009 με την προκήρυξη πανελλαδικής στάσης εργασίας την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου από 12:00 και έως το τέλος του ωραρίου.
Συμμετέχει στα συλλαλητήρια των μαθητών και φοιτητών, των νέων και εκπαιδευτικών, που συμπυκνώνουν και προωθούν την γενική απαίτηση για διεύρυνση και εμβάθυνση συλλογικών, πολιτικών, κοινωνικών, εργασιακών δικαιωμάτων.
Παράλληλα η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί σε σύσκεψη τις δημοσιοϋπαλληλικές Ομοσπονδίες τη Δευτέρα 12 Ιανουαρίου για την οργάνωση 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης, που ήδη το Γ.Σ. έχει με απόφασή του εξουσιοδοτήσει την Ε.Ε.
Με δεδομένο ότι το θέμα του εφάπαξ παραμένει επικίνδυνα ανοιχτό και σε εκκρεμότητα, οι εξελίξεις στη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γίνονται πιο δραματικές και διαψεύδουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την κυβέρνηση με τις διαβεβαιώσεις (πρόσφατες δημόσια και στη Βουλή κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού) του αρμόδιου Υπουργού Υγείας περί του αντιθέτου, καλεί στις 16/1/2009 το Γ.Σ. για περαιτέρω κλιμάκωση του αγώνα πέρα από τις προαναφερθείσες στάση εργασίας και 24ωρη απεργία.
Καλούμε κάθε εργαζόμενο και συνταξιούχο σε δυναμική και καθολική συμμετοχή:
•· Στις διαδηλώσεις ενάντια στην πολεμική επέμβαση του Ισραήλ, τη δολοφονική μηχανή ολοκαυτώματος σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.
•· Στις κινητοποιήσεις των μαθητών και φοιτητών, των νέων και εκπαιδευτικών.
•· Στις απεργιακές κινητοποιήσεις για τα αυτονόητα και στοιχειώδη δικαιώματά μας στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την απόδοση του εφάπαξ δηλ. των εισφορών μας, την προάσπιση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων που είναι στο στόχο και νέων δυσμενών ανατρεπτικών σχεδιασμών με όχημα την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που είναι στην τελική ευθεία.
Το 2009 μπορεί να είναι ελπιδοφόρο αρκεί οι αγώνες και η συμμετοχή όλων να κλιμακωθούν, να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, να κατακτήσουν τις αντίστοιχες πολιτικές στο πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό γίγνεσθαι.
Στάση εργασίας πανελλαδική 9/1/2009
Η νέα χρονιά ξεκινά με την αιματοχυσία και το ολοκαύτωμα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και τη νέα υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ανέργων .
Οι κακοί οιωνοί και οι προβλέψεις , τα ίδια τα γεγονότα, οι συνθήκες και οι εξελίξεις, υποχρεώνουν κάθε συλλογικό κίνημα, απαιτούν από τα συνδικάτα και τις κοινωνίες να προχωρήσουν με νέα δυναμική, συντονισμό και ενότητα σε νέα κλίμακα αγώνα, δράσεων και πρωτοβουλιών για να ανοίξουν την πραγματική ελπίδα πραγμάτωσης των προσδοκιών, των ευχών για ειρήνη, πρόοδο, δικαιοσύνη και δικαιώματα.
Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ., στο έδαφος αυτό, ξεκινά ... το 2009 με την προκήρυξη πανελλαδικής στάσης εργασίας την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου από 12:00 και έως το τέλος του ωραρίου.
Συμμετέχει στα συλλαλητήρια των μαθητών και φοιτητών, των νέων και εκπαιδευτικών, που συμπυκνώνουν και προωθούν την γενική απαίτηση για διεύρυνση και εμβάθυνση συλλογικών, πολιτικών, κοινωνικών, εργασιακών δικαιωμάτων.
Παράλληλα η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί σε σύσκεψη τις δημοσιοϋπαλληλικές Ομοσπονδίες τη Δευτέρα 12 Ιανουαρίου για την οργάνωση 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης, που ήδη το Γ.Σ. έχει με απόφασή του εξουσιοδοτήσει την Ε.Ε.
Με δεδομένο ότι το θέμα του εφάπαξ παραμένει επικίνδυνα ανοιχτό και σε εκκρεμότητα, οι εξελίξεις στη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γίνονται πιο δραματικές και διαψεύδουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την κυβέρνηση με τις διαβεβαιώσεις (πρόσφατες δημόσια και στη Βουλή κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού) του αρμόδιου Υπουργού Υγείας περί του αντιθέτου, καλεί στις 16/1/2009 το Γ.Σ. για περαιτέρω κλιμάκωση του αγώνα πέρα από τις προαναφερθείσες στάση εργασίας και 24ωρη απεργία.
Καλούμε κάθε εργαζόμενο και συνταξιούχο σε δυναμική και καθολική συμμετοχή:
•· Στις διαδηλώσεις ενάντια στην πολεμική επέμβαση του Ισραήλ, τη δολοφονική μηχανή ολοκαυτώματος σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.
•· Στις κινητοποιήσεις των μαθητών και φοιτητών, των νέων και εκπαιδευτικών.
•· Στις απεργιακές κινητοποιήσεις για τα αυτονόητα και στοιχειώδη δικαιώματά μας στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την απόδοση του εφάπαξ δηλ. των εισφορών μας, την προάσπιση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων που είναι στο στόχο και νέων δυσμενών ανατρεπτικών σχεδιασμών με όχημα την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που είναι στην τελική ευθεία.
Το 2009 μπορεί να είναι ελπιδοφόρο αρκεί οι αγώνες και η συμμετοχή όλων να κλιμακωθούν, να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, να κατακτήσουν τις αντίστοιχες πολιτικές στο πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό γίγνεσθαι.
Θέσεις εργασίας στην Δήμο Γαλαξιδιου
Δύο θέσεις εργασίας στην Δήμο Γαλαξιδίου
1)ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΦΟΡΟΙΣ)
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΕ...
ΚΛΑΔΟΣ / ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ
ΘΕΣΕΙΣ 1
ΦΟΡΕΑΣ ΔΗΜΟΣ ΓΑΛΑΞΙΔΙΟΥ
ΕΔΡΑ / ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΦΩΚΙΔΑΣ
2)ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΦΟΡΟΙΣ)
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΔΕ
ΚΛΑΔΟΣ / ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ
ΘΕΣΕΙΣ 1
ΦΟΡΕΑΣ ΔΗΜΟΣ ΓΑΛΑΞΙΔΙΟΥ
ΕΔΡΑ / ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΦΩΚΙΔΑΣ
ΦΕΚ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗΣ 675 16-12-2008
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ 22653 51212
Δείτε το ΦΕΚ 675 16-12-2008 στο Εθνικό Τυπογραφείο
ΔΗΜΟΣ ΓΑΛΑΞΙΔΙΟΥ Ιστοσελίδα
Τηλέφωνα: 22650-41319, 22650-41180, 41260
1)ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΦΟΡΟΙΣ)
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΕ...
ΚΛΑΔΟΣ / ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ
ΘΕΣΕΙΣ 1
ΦΟΡΕΑΣ ΔΗΜΟΣ ΓΑΛΑΞΙΔΙΟΥ
ΕΔΡΑ / ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΦΩΚΙΔΑΣ
2)ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΦΟΡΟΙΣ)
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΔΕ
ΚΛΑΔΟΣ / ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ
ΘΕΣΕΙΣ 1
ΦΟΡΕΑΣ ΔΗΜΟΣ ΓΑΛΑΞΙΔΙΟΥ
ΕΔΡΑ / ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΦΩΚΙΔΑΣ
ΦΕΚ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗΣ 675 16-12-2008
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ 22653 51212
Δείτε το ΦΕΚ 675 16-12-2008 στο Εθνικό Τυπογραφείο
ΔΗΜΟΣ ΓΑΛΑΞΙΔΙΟΥ Ιστοσελίδα
Τηλέφωνα: 22650-41319, 22650-41180, 41260
Ετικέτες
Εργασία
Τρομοκρατία αγάπη μου!!!!
Το άρθρο αυτό του iteanet δημοσιεύθηκε και στην Ιστοσελίδα της Παραπολιτικής
Η πιο διεφθαρμένη και ανίκανη κυβέρνηση αποκτά κύρος μέσα από την γνωστή συνταγή, την επίκληση εσωτερικού ή εξωτερικού κινδύνου.
Η τρομοκρατία! Να ένας τρόπος να μπορέσει να επιστρέψει, η διαλυμένη από την πολιτική της και τα σκάνδαλα Κυβέρνηση.
Η δολοφονική επίθεση ενάντια στους αστυνομικούς των ΜΑΤ, ήταν η ευκαιρία που περίμενε η Ν.Δ. και οι ταϊσμένοι καναλάρχες μας, για να ... αρχίσουν την επιχείρηση αναστήλωσης της ετοιμόρροπης Κυβέρνησης.
Όχι δεν μας δείχνουν πάλι όλοι μαζί και συνέχεια τον Βασιλιά Κοκό, όταν η Ελλάδα είναι στους δρόμους. Μας δείχνουν ταυτόχρονα τις υπουργάρες μας, ενώ ο κόσμος καίγεται πραγματικά.
Γιατί άλλο πράγμα είναι το φαΐ και άλλο το κουτόχορτο, το φαΐ έχουν διαλέξει να το τρώνε οι καναλάρχες και σε εμάς σερβίρουν μόνο το κουτόχορτο.
Από την μία ώρα που διαρκούν οι ειδήσεις (μαζί με αθλητικά, καιρό, διαφημίσεις) τα 40 λεπτά ήταν για την δολοφονική επίθεση. Όλοι οι Υπουργοί και τα στελέχη της Κυβέρνησης, που μέχρι τώρα κρυβόντουσαν για να μην απολογηθούν για την κυβερνητική πολιτική στην οικονομία στην παιδεία , και στα σκάνδαλα, μπόρεσαν και παρουσιάστηκαν επιτέλους από τους διαπλεκόμενους συνεταίρους τους, σαν κάτι θετικό σαν εγγυητές της δημοκρατικής ομαλότητας.
Και να πεις δεν υπήρχαν άλλες ειδήσεις, υπήρχαν, αλλά στην Ισραηλινή εισβολή στην Γάζα η Κυβέρνηση είχε λερωμένη την φωλιά της, γιατί απέφυγε να την καταδικάσει. Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι το προηγούμενο διάστημα όταν έκανε ασκήσεις με το Ισραήλ, που τους έδωσε και τους κωδικούς των SS20.
Για την πρόκληση της Ουκρανία που υποδαυλιζόμενη από την Αμερική προσπαθεί να διακόψει την ροή αερίου από την Ρωσία στην Ευρώπη, δεν είπαν πάλι κουβέντα.
Ευτυχώς που υπάρχει και το διαδίκτυο και μπορεί αρκετός κόσμος να ξεφεύγει από την προπαγάνδα των διαπλεκόμενων συμφερόντων που μας κατευθύνουν σύμφωνα με τα συμφέροντα της τσέπης τους και όχι με τα συμφέροντα της δικής μας τσέπης.
Η πιο διεφθαρμένη και ανίκανη κυβέρνηση αποκτά κύρος μέσα από την γνωστή συνταγή, την επίκληση εσωτερικού ή εξωτερικού κινδύνου.
Η τρομοκρατία! Να ένας τρόπος να μπορέσει να επιστρέψει, η διαλυμένη από την πολιτική της και τα σκάνδαλα Κυβέρνηση.
Η δολοφονική επίθεση ενάντια στους αστυνομικούς των ΜΑΤ, ήταν η ευκαιρία που περίμενε η Ν.Δ. και οι ταϊσμένοι καναλάρχες μας, για να ... αρχίσουν την επιχείρηση αναστήλωσης της ετοιμόρροπης Κυβέρνησης.
Όχι δεν μας δείχνουν πάλι όλοι μαζί και συνέχεια τον Βασιλιά Κοκό, όταν η Ελλάδα είναι στους δρόμους. Μας δείχνουν ταυτόχρονα τις υπουργάρες μας, ενώ ο κόσμος καίγεται πραγματικά.
Γιατί άλλο πράγμα είναι το φαΐ και άλλο το κουτόχορτο, το φαΐ έχουν διαλέξει να το τρώνε οι καναλάρχες και σε εμάς σερβίρουν μόνο το κουτόχορτο.
Από την μία ώρα που διαρκούν οι ειδήσεις (μαζί με αθλητικά, καιρό, διαφημίσεις) τα 40 λεπτά ήταν για την δολοφονική επίθεση. Όλοι οι Υπουργοί και τα στελέχη της Κυβέρνησης, που μέχρι τώρα κρυβόντουσαν για να μην απολογηθούν για την κυβερνητική πολιτική στην οικονομία στην παιδεία , και στα σκάνδαλα, μπόρεσαν και παρουσιάστηκαν επιτέλους από τους διαπλεκόμενους συνεταίρους τους, σαν κάτι θετικό σαν εγγυητές της δημοκρατικής ομαλότητας.
Και να πεις δεν υπήρχαν άλλες ειδήσεις, υπήρχαν, αλλά στην Ισραηλινή εισβολή στην Γάζα η Κυβέρνηση είχε λερωμένη την φωλιά της, γιατί απέφυγε να την καταδικάσει. Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι το προηγούμενο διάστημα όταν έκανε ασκήσεις με το Ισραήλ, που τους έδωσε και τους κωδικούς των SS20.
Για την πρόκληση της Ουκρανία που υποδαυλιζόμενη από την Αμερική προσπαθεί να διακόψει την ροή αερίου από την Ρωσία στην Ευρώπη, δεν είπαν πάλι κουβέντα.
Ευτυχώς που υπάρχει και το διαδίκτυο και μπορεί αρκετός κόσμος να ξεφεύγει από την προπαγάνδα των διαπλεκόμενων συμφερόντων που μας κατευθύνουν σύμφωνα με τα συμφέροντα της τσέπης τους και όχι με τα συμφέροντα της δικής μας τσέπης.
Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009
Η οικονομική κρίση χτυπάει και το ποδόσφαιρο.
Αυξάνονται συνεχώς οι ομάδες που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες συμμετοχής τους σε εθνικά πρωταθλήματα. Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στην Γ΄Εθνική.
Την Κυριακή ο Φωκικός δεν χρειάστηκε να περιμένει τον αγώνα για να καθαρίσει το ματς με την ΕΝΩΣΗ ΘΡΑΚΗΣ μιας και η ομάδα αυτή δεν πλήρωσε τον παίκτη Κύριλλο Καλλιμάνη και η ΕΕΠ ενεργοποίησε την από την 23η Νοεμβρίου απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου της ΕΠΟ για την αποβολή της ακριτικής ομάδας από το πρωτάθλημα.
Στον Αιολικό, η διοικούσα επιτροπή κατέληξε στην απόσυρση της ομάδας από το πρωτάθλημα ύστερα από τα ανυπέρβλητα οικονομικά προβλήματα που προέκυψαν.
Στην Λαμία η αποχώρηση του Αλέξη Κούγια από την προεδρία για να αναλάβει την Παναχαϊκή, με την ταυτόχρονη αποχώρηση οκτώ παικτών για την ομάδα της Αχαΐας, έβαλε ουσιαστικά τους τίτλους τέλους για την ομάδα.in.gr
Η Αναγέννηση Άρτας με το ζόρι κατάφερε τελικά να συγκεντρώσει ποδοσφαιριστές και να δώσει το ματς με την Πρέβεζα , μετά τις αποχωρήσεις παικτών που έγιναν για οικονομικούς λόγους, αλλά το μέλλον της είναι αβέβαιο Αναγγένηση Άρτας.
Στην Γ΄εθνική τελικά νικητής δεν θα μόνο αυτός που θα έρθει πρώτος, αλλά και αυτός που θα καταφέρει να τερματίσει χωρίς να χρεοκοπήσει.
Την Κυριακή ο Φωκικός δεν χρειάστηκε να περιμένει τον αγώνα για να καθαρίσει το ματς με την ΕΝΩΣΗ ΘΡΑΚΗΣ μιας και η ομάδα αυτή δεν πλήρωσε τον παίκτη Κύριλλο Καλλιμάνη και η ΕΕΠ ενεργοποίησε την από την 23η Νοεμβρίου απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου της ΕΠΟ για την αποβολή της ακριτικής ομάδας από το πρωτάθλημα.
Στον Αιολικό, η διοικούσα επιτροπή κατέληξε στην απόσυρση της ομάδας από το πρωτάθλημα ύστερα από τα ανυπέρβλητα οικονομικά προβλήματα που προέκυψαν.
Στην Λαμία η αποχώρηση του Αλέξη Κούγια από την προεδρία για να αναλάβει την Παναχαϊκή, με την ταυτόχρονη αποχώρηση οκτώ παικτών για την ομάδα της Αχαΐας, έβαλε ουσιαστικά τους τίτλους τέλους για την ομάδα.in.gr
Η Αναγέννηση Άρτας με το ζόρι κατάφερε τελικά να συγκεντρώσει ποδοσφαιριστές και να δώσει το ματς με την Πρέβεζα , μετά τις αποχωρήσεις παικτών που έγιναν για οικονομικούς λόγους, αλλά το μέλλον της είναι αβέβαιο Αναγγένηση Άρτας.
Στην Γ΄εθνική τελικά νικητής δεν θα μόνο αυτός που θα έρθει πρώτος, αλλά και αυτός που θα καταφέρει να τερματίσει χωρίς να χρεοκοπήσει.
Αν σας αρέσουν αυτά που γράφουμε, αναφέρετε και το όνομά μας.
Στο μικρό διάστημα που έχουμε διανύσει από την δημιουργία αυτής της Ιστοσελίδας μέχρι σήμερα βλέπουμε να αυξάνει ο αριθμός αυτών, που παρακολουθούν την σελίδα μας και βλέπουμε αρκετούς να αναπαράγουν ειδήσεις που βρίσκουν αναρτημένες εδώ.
Στο ίντερνετ είναι διαδεδομένη η μεταφορά ειδήσεων από κάποια άλλη ιστοσελίδα. Υπάρχει όμως ένα προαπαιτούμενο κατά την γνώμη μας και αυτό είναι η αναφορά στο μέσο το οποίο έχει αναρτηθεί αρχικά η είδηση.
Δυστυχώς κάποιοι προσπαθούν να οικειοποιηθούν την δουλειά κάποιων άλλων και έτσι φτάσαμε στο σημείο να αναπαράγονται ακόμα και σε εμπορικά έντυπα αυτά που γράφουμε στην Ιστοσελίδα, χωρίς καμία επικοινωνία και συνεννόηση .
Στην φωτογραφία βλέπετε την ανάρτηση της εφημερίδας Φωκικοί Καιροί στην οποία παραθέτονται αυτούσια τόσο τα κείμενα όσο και οι φωτογραφίες της ανάρτησης.
Η ανάρτηση του Iteanet που χρησιμοποίησαν.
Θα θέλαμε τις δικές σας γνώμες σχετικά με αυτό το γεγονός για να εξετάσουμε και εμείς την δική μας στάση για την συνέχεια.
Στο ίντερνετ είναι διαδεδομένη η μεταφορά ειδήσεων από κάποια άλλη ιστοσελίδα. Υπάρχει όμως ένα προαπαιτούμενο κατά την γνώμη μας και αυτό είναι η αναφορά στο μέσο το οποίο έχει αναρτηθεί αρχικά η είδηση.
Δυστυχώς κάποιοι προσπαθούν να οικειοποιηθούν την δουλειά κάποιων άλλων και έτσι φτάσαμε στο σημείο να αναπαράγονται ακόμα και σε εμπορικά έντυπα αυτά που γράφουμε στην Ιστοσελίδα, χωρίς καμία επικοινωνία και συνεννόηση .
Στην φωτογραφία βλέπετε την ανάρτηση της εφημερίδας Φωκικοί Καιροί στην οποία παραθέτονται αυτούσια τόσο τα κείμενα όσο και οι φωτογραφίες της ανάρτησης.
Η ανάρτηση του Iteanet που χρησιμοποίησαν.
Θα θέλαμε τις δικές σας γνώμες σχετικά με αυτό το γεγονός για να εξετάσουμε και εμείς την δική μας στάση για την συνέχεια.
Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009
Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009
Κοπή Πίττας Συλλόγου Χιονοδρόμων Ορειβατών Ιτέας Κίρρας στο Ναύπλιο
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου εύχεται στα μέλη του τους αθλητές του και τους φίλους Ορειβάτες Χρόνια Πολλά και Ευτυχισμένος και δημιουργικός ο Νέος Χρόνος
ΠΙΤΤΑ 2009
Σας πληροφορούμε ότι. φέτος θα κόψουμε την πρωτοχρονιάτικη πίττα μας στο Ναύπλιο την 24 & 25/01/2009 μετά από μικρή ορειβατική διαδρομή στην περιοχή.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΡΟΜΗΣ
Σάββατο 24/01/09 αναχώρηση από ... τον Σύλλογο ώρα 7 και 45’ με δύο στάσεις στην διαδρομή άφιξη στο Ναύπλιο περίπου 14:00 ώρα.
Το ξενοδοχείο είναι στο κέντρο της πόλης . Ώρα 15 και 30’ αναχώρηση για πεζοπορία και όσοι δεν περπατήσουν ελεύθερο απόγευμα.
Η κοπή της πίττας η ώρα και ο τόπος Θα ανακοινωθούν στο ξενοδοχείο.
Κυριακή 25101109 αναχώρηση από ξενοδοχείο ώρα 9,00 προς Μυκήνες ξενάγηση στις αρχαιότητες.
Σημείωση....Για οποιαδήποτε αλλαγή του προγράμματος η πρόταση αποφασίζετε σε συνεννόηση με τον αρχηγό και την επιτροπή της εκδρομής.
Για περισσότερες πληροφορίες και Δηλώσεις συμμετοχής κάθε βράδυ στο Σύλλογο.
Τιμή Το άτομο 55 ευρώ προκαταβολή 20 ευρώ
Τηλ/να επικοινωνίας 6977448727 , 6972445201 ‚2265032100
ΑΠΟ ΤΟ Δ Σ
ΠΙΤΤΑ 2009
Σας πληροφορούμε ότι. φέτος θα κόψουμε την πρωτοχρονιάτικη πίττα μας στο Ναύπλιο την 24 & 25/01/2009 μετά από μικρή ορειβατική διαδρομή στην περιοχή.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΡΟΜΗΣ
Σάββατο 24/01/09 αναχώρηση από ... τον Σύλλογο ώρα 7 και 45’ με δύο στάσεις στην διαδρομή άφιξη στο Ναύπλιο περίπου 14:00 ώρα.
Το ξενοδοχείο είναι στο κέντρο της πόλης . Ώρα 15 και 30’ αναχώρηση για πεζοπορία και όσοι δεν περπατήσουν ελεύθερο απόγευμα.
Η κοπή της πίττας η ώρα και ο τόπος Θα ανακοινωθούν στο ξενοδοχείο.
Κυριακή 25101109 αναχώρηση από ξενοδοχείο ώρα 9,00 προς Μυκήνες ξενάγηση στις αρχαιότητες.
Σημείωση....Για οποιαδήποτε αλλαγή του προγράμματος η πρόταση αποφασίζετε σε συνεννόηση με τον αρχηγό και την επιτροπή της εκδρομής.
Για περισσότερες πληροφορίες και Δηλώσεις συμμετοχής κάθε βράδυ στο Σύλλογο.
Τιμή Το άτομο 55 ευρώ προκαταβολή 20 ευρώ
Τηλ/να επικοινωνίας 6977448727 , 6972445201 ‚2265032100
ΑΠΟ ΤΟ Δ Σ
Μελέτη για την ανάπλαση των παραλιών της Ιτέας
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Φωκίδας και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου προχώρησαν στη σύναψη Προγραμματικής Σύμβασης για την εκπόνηση μελέτης με τίτλο «Διερεύνηση τεχνητής ανάπλασης τεσσάρων (4) αμμωδών παραλιών σε ακτές της Ιτέας».
Η Προγραμματική Σύμβαση,προβλέπει την ολοκλήρωση της μελέτης στα τέλη του Ιουνίου 2009 και έχει προϋπολογισμό 80.000 ευρώ ενώ οι πιστώσεις προέρχονται από ίδιους πόρους της Ν.Α. Φωκίδας και συγκεκριμένα από το πρόγραμμα Κ.Α.Π. 2008.
Οι τέσσερις συγκεκριμένες παραλίες της Ιτέας για τις οποίες εκπονείται η μελέτη είναι:...
• Μαϊάμι-Απόλαυση –Ξενία
• Βραχάκια-Κάμπινγκ Άη-Γιάννης
• Περιοχή Τροκαντερό
• Πλατεία Κίρρας-Άη Γιάννης
Η τεχνητή ανάπλαση αμμωδών παραλιών, περιλαμβάνει είτε τη δημιουργία μιας νέας αμμώδους παραλίας είτε σε άλλες περιπτώσεις τον εμπλουτισμό υφιστάμενης παραλίας, την ανάπλαση ή και την επέκτασή της.
Σε κάθε περίπτωση στόχος της μελέτης ακτομηχανικής είναι η δημιουργία αλλά πολύ περισσότερο η διατήρηση αυτών των παραλιών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για μια μέθοδο περιβαλλοντικά φιλική η οποία περιλαμβάνει σειρά παράκτιων έργων μικρής κλίμακας και ήπιες επεμβάσεις με τις οποίες οι παραλίες γίνονται ελκυστικές ενισχύοντας παράλληλα την τουριστική ανάπτυξη του τόπου. Από StereaPress.gr
Η Προγραμματική Σύμβαση,προβλέπει την ολοκλήρωση της μελέτης στα τέλη του Ιουνίου 2009 και έχει προϋπολογισμό 80.000 ευρώ ενώ οι πιστώσεις προέρχονται από ίδιους πόρους της Ν.Α. Φωκίδας και συγκεκριμένα από το πρόγραμμα Κ.Α.Π. 2008.
Οι τέσσερις συγκεκριμένες παραλίες της Ιτέας για τις οποίες εκπονείται η μελέτη είναι:...
• Μαϊάμι-Απόλαυση –Ξενία
• Βραχάκια-Κάμπινγκ Άη-Γιάννης
• Περιοχή Τροκαντερό
• Πλατεία Κίρρας-Άη Γιάννης
Η τεχνητή ανάπλαση αμμωδών παραλιών, περιλαμβάνει είτε τη δημιουργία μιας νέας αμμώδους παραλίας είτε σε άλλες περιπτώσεις τον εμπλουτισμό υφιστάμενης παραλίας, την ανάπλαση ή και την επέκτασή της.
Σε κάθε περίπτωση στόχος της μελέτης ακτομηχανικής είναι η δημιουργία αλλά πολύ περισσότερο η διατήρηση αυτών των παραλιών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για μια μέθοδο περιβαλλοντικά φιλική η οποία περιλαμβάνει σειρά παράκτιων έργων μικρής κλίμακας και ήπιες επεμβάσεις με τις οποίες οι παραλίες γίνονται ελκυστικές ενισχύοντας παράλληλα την τουριστική ανάπτυξη του τόπου. Από StereaPress.gr
Ετικέτες
Δήμος Ιτέας,
Νομαρχία Φωκίδας
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009
Ο Σπύρος Μούρτος με πενταετές συμβόλαιο στην ΚΑΕ Άρης
Ο Σπύρος Μούρτος υπέγραψε στα γραφεία της ΚΑΕ Άρης το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την ομάδα της Θεσσαλονίκης πενταετούς χρονικής διάρκειας.
Μία απόφαση που ήταν ειλημμένη από την αρχή της περιόδου από την ΚΑΕ Άρης και τον Αντρέα Ματσόν, οι "κίτρινοι" να δώσουν φέτος ιδιαίτερη προσοχή, αλλά και ευκαιρίες στα νεαρά παιδιά που υπάρχουν στο ρόστερ τους.
Ένα από αυτά είναι και ο Σπύρος Μούρτος που μία μέρα μετά συμπληρώνοντας το 18ο έτος της ηλικίας του, υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, πενταετούς χρονικής διάρκειας με τον Άρη.
Ο νεαρός άσος από την Ιτέα δήλωσε ... λίγο μετά την υπογραφή του συμβολαίου για αυτό το πολύ σημαντικό βήμα στην καριέρα του στην ιστοσελίδα της ΚΑΕ ότι: "Είμαι ενθουσιασμένος. Ήταν όνειρο ζωής για μένα να παίξω στον Άρη και αισθάνομαι πολύ τυχερός που έγινε αυτό πραγματικότητα".
"Είναι τιμή μου μάλιστα ότι υπέγραψα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο σε μια τόσο μεγάλη ομάδα. Αυτό που πρέπει να κάνω είναι να δουλέψω πολύ σκληρά για να δικαιώσω τον προπονητή μου, αλλά και την Διοίκηση του συλλόγου που πίστεψαν σε μένα και μου έδωσαν αυτήν την μεγάλη ευκαιρία".
Ο Σπύρος Μούρτος έκανε τα πρώτα του βήματα στο μπάσκετ στον ΓΣ Ιτέας αγωνιζόμενος στην παιδική, την εφηβική, αλλά και την ανδρική ομάδα του συλλόγου. Τον Ιούλιο του 2007 ο νεαρός καλαθοσφαιριστής έκανε το μεγάλο άλμα ερχόμενος στον ΑΡΗ όπου αγωνίστηκε πέρσι στο εφηβικό τμήμα.
Την φετινή αγωνιστική χρονιά οι υποχρεώσεις του αναμένεται να είναι αυξημένες αφού εκτός από την εφηβική ομάδα, ο Αντρέα Ματσόν πρόκειται να του δώσει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του αγωνιζόμενος και στην ανδρική ομάδα.
Σημαντικότερη μέχρι στιγμής στην καριέρα του Μούρτου ήταν η συμμετοχή του στον τελικό του Εφηβικού Πρωταθλήματος της ΕΚΑΣΘ την περσινή αγωνιστική περίοδο κόντρα στο Μαντουλίδη, ενώ συμμετείχε επίσης στα κλιμάκια της Εθνικής Παίδων και της Εθνικής Εφήβων. Επίσης έχει στεφθεί Πρωταθλητής της ΕΣΚΑΣΕ τόσο με την παιδική, όσο και με την εφηβική ομάδα του ΓΣ Ιτέας. Ιστοσελίδα ΚΑΕ Άρης
Ετικέτες
Αθλητικά,
Γ.Σ. Ιτέας
17 εκατ. ακάλυπτες επιταγές μοίρασε η Περιφέρεια σε εργολάβους.
Μαύρη Πρωτοχρονιά θα κάνουν όσοι περίμεναν ότι θα μπορούσαν να εισπράξουν κάποια χρήματα από έργα που έχουν εκτελέσει στο δημόσιο. Πίστεψαν και τις δηλώσεις της νέας Περιφερειάρχη κας Κατερίνας Διαμαντοπούλου και περίμεναν υπομονετικά μέχρι το μεσημέρι της σημερινής μέρας έχοντας εκδοθεί μένει επιταγές αλλά χωρίς αντίκρισμα στην τράπεζα της Ελλάδος.
Τα 17 εκατ. Ευρώ που υποτίθεται ότι θα απειλούν τις προηγούμενες ημέρες η κα Κατερίνα Διαμαντοπούλου δεν έφτασαν ποτέ στη Στερεά Ελλάδα, οι επιταγές είναι ακάλυπτες και πλέον κανείς δεν ξέρει πότε θα πληρωθούν.
Πληροφορίες από εργολάβους που ήρθαν σε επαφή με την περιφέρεια σημειώνουν ότι «θα καταβληθεί προσπάθεια να γίνουν πληρωμές μέσα ... στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου». Πληροφορίες ωστόσο από υπηρεσιακούς παράγοντες λένε ότι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα αφού παρέπεμπαν για πληρωμές μετά από τροποποίηση του προϋπολογισμού ίσως στα μέσα του χρόνου. Σε κάθε περίπτωση όμως η διακήρυξη από την πλευρά της κας Κατερίνας Διαμαντοπούλου πήγε στον αέρα και εκατοντάδες άνθρωποι έμειναν απλήρωτοι χρονιάρες μέρες.
Μέσα σε αυτά τα χρήματα ήταν και εκείνα που αφορούν στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι».
Από lamianews
Τα 17 εκατ. Ευρώ που υποτίθεται ότι θα απειλούν τις προηγούμενες ημέρες η κα Κατερίνα Διαμαντοπούλου δεν έφτασαν ποτέ στη Στερεά Ελλάδα, οι επιταγές είναι ακάλυπτες και πλέον κανείς δεν ξέρει πότε θα πληρωθούν.
Πληροφορίες από εργολάβους που ήρθαν σε επαφή με την περιφέρεια σημειώνουν ότι «θα καταβληθεί προσπάθεια να γίνουν πληρωμές μέσα ... στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου». Πληροφορίες ωστόσο από υπηρεσιακούς παράγοντες λένε ότι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα αφού παρέπεμπαν για πληρωμές μετά από τροποποίηση του προϋπολογισμού ίσως στα μέσα του χρόνου. Σε κάθε περίπτωση όμως η διακήρυξη από την πλευρά της κας Κατερίνας Διαμαντοπούλου πήγε στον αέρα και εκατοντάδες άνθρωποι έμειναν απλήρωτοι χρονιάρες μέρες.
Μέσα σε αυτά τα χρήματα ήταν και εκείνα που αφορούν στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι».
Από lamianews
Ετικέτες
Περιφέρεια
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)