"Λέω
να ξανάρθω ακόμα μια φορά
προτού
να φθάσ’ η ώρα η στερνή
και
πριν μου κόψει ο χρόνος τα φτερά
στην
άγια που γεννήθηκα τη γη.
Χαρές
και λύπες τόσο μακρυνές
που
με το χρόνο αντάμα σβούνε,
όνειρα,
πόθοι, έγνοιες παιδικές,
γνώριμα
κοντά τους με τραβούνε.
Τάφοι
που δε χόρτασαν λιβάνι,
ένα
σπιτάκι, οι φίλοι, το χωριό,
οι
γέροι ξωμάχοι κι’ οι τσοπάνοι
Ναι,
με τραβάει αυτός ο τόπος!
και
θάθελα κοντά του να βρεθώ
σαν
ο κουρασμένος στρατοκόπος.
για
λίγο –ας είναι- να ξεκουραστώ.
Γι’
αυτό και λέω πάλι να ξαναρθώ
κι’
ως να μπορέσω νάρθω αληθινά,
ακούραστα
και τώρα κι’ όσο ζω,
θάρχομαι
ταξιδιώτης νοερά."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου