ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν είναι πια μαζί μας.
Ο Μιχάλης, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, υπήρξε μια συνεπής και νηφάλια φωνή της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Διακρίθηκε για την ανεξαρτησία της γνώμης του, το ανοιχτό μυαλό του, τις ριζοσπαστικές του θέσεις.
Σταθερά προσηλωμένος στις ιδέες της ανανέωσης, της οικολογίας, του ευρωπαϊσμού, υπήρξε πάντα ένας λαμπρός αγωνιστής.
Ηγετικός στέλεχος της ΕΑΡ και μετά του Συνασπισμού, πάλεψε με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια για μια σύγχρονη φυσιογνωμία της Αριστεράς.
Τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΝ θα θυμούνται πάντα τον ευθύ του λόγο, τις πλούσιες γνώσεις του, τη μαχητική του παρουσία. Θα ξέρουν ότι ο Μιχάλης θα είναι πάντα μαζί μας στους δύσκολους δρόμους για μια Αριστερά που πιστεύει στο σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο.
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
Γεννήθηκε στις 19.8.1941. Σπούδασε Νομικά και Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα, στο Μονπελλιέ και το Παρίσι. Διδασκαλία και έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού 2, στο Ινστιτούτο Διοίκησης Επιχειρήσεων του Ορσαί, στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο του Μονπελλιέ. Έρευνες και μελέτες πάνω στη μεσογειακή οικονομία, την ΕΟΚ, την κινεζική αγροβιομηχανία, την αλιεία στην Ελλάδα κ.λπ., για λογαριασμό ΕΟΚ, ΓΚΑΤΤ, ΟΗΕ (1967-1987). Επιστημονικός συνεργάτης στο Πάντειο. Αρθρογραφία στο Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Αντί, την Αυγή, τον Πολίτη... Μέλος της Δημοκρατικής 'Aμυνας κατά τη δικτατορία. Ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ και μέλος της ΚΕ και της ΕΓ της. Διετέλεσε μέλος της Π.Γ. της ΚΠΕ και της Π.Γ. του ΣΥΝ. Ήταν υπεύθυνος του Τμήματος Οικολογίας και Ποιότητας της Ζωής, ευρωβουλευτής του ΣΥΝ έως το 2004, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β΄ Αθηνών στις τελευταίες εκλογές.

Η παρασινοσκουφίτσα και ο καλός Λύκος

«…δεν θα εμπιστευόμουν κανέναν απ’ όλους αυτούς τους υπερβολικά «συμπαθητικούς» μεγάλους, απ’ όλους αυτούς που θα έμοιαζαν να θέλουν να είναι μικρότεροι από μένα, κι απ’ όλους αυτούς που θα μου έδιναν συστηματικά δίκιο. Τους ξέρεις εκείνους που λένε πάντα «εσείς οι νέοι έχετε κότσια», «αισθάνομαι νέος σαν κι εσάς» κι άλλες κοτσάνες αυτού του στιλ. Τα μάτια σου δεκατέσσερα! Κάτι θα θέλουν με τόσο γλείψιμο…»
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από το εκπληκτικό βιβλίο του Φερνάντο Σαβατέρ «Μιλώντας στο γιο μου για την ηθική και την ελευθερία» (εκδόσεις Πατάκη). Εύχομαι να το είχα διαβάσει πριν γράψω τα «Ημερολόγια ενός πατέρα».
Εύχομαι να το είχαν διαβάσει και οι φίλοι μου οι ...Οικολόγοι πριν πάνε στο Λαζόπουλο. Ίσως να το είχαν αποφύγει!

Ο κύριος Λαζόπουλος με το ψεύτικο γλυκό του χαμόγελο μου προκαλεί –χωρίς περιστροφές- αηδία. Ο στενός φίλος του λαϊκού αγωνιστή Condom In Ass (Κοντομηνάς), του Ρουβά και του Ψινάκη. Ο άνθρωπος που συνεργαζόταν με τον Μαρινόπουλο φτιάχνοντάς του προφίλ την εποχή που είχε τις πιο άθλιες εργασιακές σχέσεις. Ο άνθρωπος που δεν κάνει τίποτε άλλο από το να πουλάει τα σκουπίδια που υποτίθεται ότι σατιρίζει εισπράττοντας εκατομμύρια. Αυτός ακριβώς έχει γίνει ο τιμητής της κοινωνίας και ο υποστηρικτής του κάθε νέου που προκύπτει…

Έτσι, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στα «πάνω» του, στήριζε Τσίπρα, ο οποίος ως Κοκκινοσκουφίτσα έπεσε στην παγίδα και έγινε μέρος του σόου του κυρίου Λαζόπουλου. Ο «Καλός Λύκος» αφού ξεζούμισε ότι ήταν να πάρει, το ξέχασε σαν παλιό παιχνίδι.
Τώρα μυρίστηκε πάλι τι «πουλάει» και έφερε τους Οικολόγους. Κι αυτοί ως «Πρασινοσκουφίτσα» έγιναν μέρος του θιάσου, με έκδηλη την αμηχανία τους…

Η ξαφνική άνοδος στα γκάλοπ, όπως ακριβώς συνέβη παλιότερα και με τον Συνασπισμό, τύφλωσε και τους «Πράσινους». Αρκεί να δείτε το αυτάρεσκο χαμόγελο ανωτερότητας του κυρίου Τρεμόπουλου… Δεν έμαθαν τίποτα;
Κι όμως είναι άνθρωποι αγωνιστές, που έχουμε βρεθεί δίπλα –δίπλα σε πολλές περιπτώσεις ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’70. Πολλοί είναι φίλοι μου και πολλούς εμπιστεύομαι. Και φυσικά πιστεύω πως πρέπει να βρίσκονται στο Ελληνικό και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Δείχνουν όμως να μη μπορούν να διαχειριστούν την ξαφνική επιτυχία και αυτό μου γεννά πολλά ερωτήματα για τη μελλοντική τους στάση.

Βέβαια εμμέσως μας έκαναν να γελάσουμε! Ανάγκασαν τα άλλα κόμματα να μιλούν για οικολογία. Μέχρι και η κυρία Διαμαντοπούλου στέλεχος του κόμματος που ευθύνεται για τεράστιες καταστροφές στο περιβάλλον και για περιβαλλοντοκτόνους νόμους, που πχ. στη Φωκίδα δεν άγγιξε ούτε τρίχα των εταιριών που βυσσοδομούν εις βάρος της Γκιώνας, τόλμησε να πει για την …οικολογική πολιτική του ΠΑΣΟΚ!

Από το Ημερολόγιο ενός πατέρα