«ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ» (ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΟΚΑΝΑ & ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ)

Δελτίο Τύπου
Το τελευταίο τρίμηνο του 2008, οι εργαζόμενοι των Κέντρων Πρόληψης, έχοντας και την υποστήριξη των τοπικών κοινωνιών- αποδεκτών των υπηρεσιών τους, αγωνίστηκαν με κάθε πρόσφορο μέσο ώστε το Υπουργείο Υγείας και η διοίκηση του ΟΚΑΝΑ να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να σταματήσουν να αδιαφορούν, ή και να υπονομεύουν σιωπηλά, τον θεσμό των Κέντρων Πρόληψης.
Να σταματήσουν τα παχιά λόγια, τα «εθνικά σχέδια», που ήταν σχέδια επικοινωνιακής διαχείρισης του μηδενικού έργου και επιτέλους να κάνουν έστω μερικά βήματα για την επιβίωση του θεσμού.
Έχοντας ως πάγιο αίτημα την νομοθέτηση ισχυρού θεσμικού πλαισίου που να κατοχυρώνει την αναγνώριση των Κέντρων Πρόληψης ως πρωτοτύπων περιφερειακών φορέων πρωτογενούς πρόληψης δημόσιου χαρακτήρα με πάγια χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και εξασφάλιση όλων των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων των στελεχών τους, δεν απορρίψαμε ...τις εξαγγελίες που υπήρξαν για άμεση αντιμετώπιση των ζωτικών προβλημάτων, ως ένα πρώτο βήμα για την συνολική επίλυση του ζητήματος.
Ακούσαμε με επιφυλάξεις, αλλά με ανακούφιση, τις εξαγγελίες του Υπουργείου Υγείας για:
Α) Άμεση υπογραφή νέας 5ετούς Προγραμματικής Σύμβασης 2009-2013 για τη λειτουργία των Κέντρων Πρόληψης ανάμεσα στα Υπουργεία Υγείας, Εσωτερικών, τον ΟΚΑΝΑ, την ΚΕΔΚΕ και την ΕΕΤΑΑ. Α.Ε.
Β) Εξασφάλιση της προβλεπόμενης από τη νέα σύμβαση ετήσιας επιχορήγησης (ύψους 10 εκ. ευρώ) των Κέντρων πρόληψης από πλευράς του Υπουργείο Υγείας, μέσω ειδικού κωδικού του κρατικού προϋπολογισμού
Γ) Την άμεση απόδοση στα Κέντρα Πρόληψης ποσών που οφείλονται από το Υπουργείο Υγείας από τα 2006 και 2007, ύψους 5, 4 εκ. Ευρώ, με προοπτική την τάχιστη αποπληρωμή όλου του χρέους (12 εκ) με βάση τον κρατικό προϋπολογισμό του 2009.
Αντί όλων αυτών:
Α. Δόθηκαν μόνο 2 εκ. Ευρώ τον Δεκέμβρη του 2008, μένουν δηλαδή άλλα 3,4 από αυτά που «ήταν να δοθούν άμεσα» και άλλα 6,5 περίπου για το 2008 .
Β. Δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη ειδικός ΚΩΔΙΚΟΣ για τα Κέντρα Πρόληψης σχετικά με τη χρηματοδότησή τους από το Υπουργείο Υγείας μέσω Ο.ΚΑ.ΝΑ, ούτε για τα χρέη, ούτε για την χρηματοδότηση του 2009.
Γ. Δεν έχει υπογραφεί η νέα πενταετής σύμβαση, παρά τις συνεχείς προφορικές διαβεβαιώσεις. Αλλά ακόμα και όταν υπογραφεί έχουμε φόβους ότι δεν θα μπορεί να τηρηθεί από πλευράς ΟΚΑΝΑ, διότι δεν έχουν εγγραφεί τα σχετικά κονδύλια στον προϋπολογισμό, οι πόροι που προβλέπονται για τον ΟΚΑΝΑ είναι σχεδόν οι δικές του ανελαστικές δαπάνες και η τακτική του ΟΚΑΝΑ μέχρι τώρα, ήταν να μη θεωρεί τις οφειλές του στα Κ. Π. ως της ίδιας προτεραιότητας με τις λειτουργικές δαπάνες του «στενού» οργανισμού του.
Αν δεν ληφθούν τουλάχιστον αυτά τα «πυροσβεστικά» μέτρα, αν δεν τηρήσει η Κυβέρνηση τις εξαγγελίες της απειλούνται πλέον με κλείσιμο οριστικά και αμετάκλητα τα Κέντρα Πρόληψης.
Ήδη ο Δήμος της Κω γίνεται ο πρώτος Δήμος στην Ελλάδα που αποχωρεί από το οικείο χειμαζόμενο Κέντρο (το προσωπικό του βρίσκεται σε επίσχεση εργασίας, διότι είναι απλήρωτο επί μήνες), φοβούμενος το βάρος των χρεών, που μετακυλά τεχνηέντως στις αυτοδιοικητικές αρχές η Κυβέρνηση.
Πιστεύουμε ότι δεν θα βρει μιμητές η πλειοψηφία του δημοτικού Συμβουλίου της Κω. Αντίθετα, υπό το βάρος των πιέσεων της τοπικής κοινωνίας, θα άρει την απόφασή της. Καλούμε επίσης την ΚΕΔΚΕ παρά την αχαρακτήριστη ασυνέπεια του Κεντρικού Κράτους, να αποδεσμεύσει τα άμεσα τα υπόλοιπα 2, 5 εκ. από τους Κ. Α. Π. του 2008, δίνοντας σε μας, αλλά και στις τοπικές διοικήσεις προσωρινά « μιαν ανάσα».

Εννοείται ότι μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο έχει σταματήσει κάθε ιδέα για την συνεχιζόμενη επιμόρφωση του προσωπικού, για αναβάθμιση και παρακολούθηση των νέων αναγκών της Πρόληψης, παρόλο που με κάθε δύναμη που μας μένει συνεχίζουμε τις δράσεις μας, προσπαθώντας να αντλήσουμε τις δυνάμεις από μας τους ίδιους και από αυτό που μας επιστρέφει η κοινότητα, η οποία έχει αξιολογήσει το έργο μας θετικά, προστρέχει όλο και περισσότερο σ’ αυτό και το στηρίζει.

Αυτό το έργο, είναι ανήθικο σε αυτή την φάση να το καρπωθεί ο ΟΚΑΝΑ και το Υπουργείο Υγείας, που όχι μόνο υποβάθμισαν κάθε δυνατότητα των Κέντρων Πρόληψης, αλλά συνεχίζουν να εμπαίζουν τόσο εμάς, όσο και τις τοπικές Κοινωνίες.

Για αυτό, είμαστε έτοιμοι με κάθε μέσο που μας μένει να καταγγείλουμε τον ΟΚΑΝΑ σε διεθνές επίπεδο και να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ορμή και διάρκεια τις κινητοποιήσεις μας. Αν συνεχίσουν τις προφάσεις ότι τάχα δεν μπορούν να εξασφαλίσουν αυτούς τους ελάχιστους πόρους, ας ζητήσουν –αν όχι μια χορηγία – τουλάχιστον ένα άτοκο μακροπρόθεσμο δάνειο, από κάθε τραπεζικό οργανισμό που θα επιδοτήσουν, έτσι ώστε να ξεπληρώσουν τα χρέη τους προς τα Κέντρα Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ και της Αυτοδιοίκησης!

Το Δ.Σ. του Σωματείου

Το κύμα

H Κινηματογραφική λέσχη Άμφισσας
έχει προγραμματίσει δύο προβολές
την Κυριακή στις 6μμ και στις 9μμ
στο Πνευματικό Κέντρο Άμφισσας
με την ταινία Το κύμα.
Διαβάστε λίγα λόγια
για την ταινία
δείτε και
το τρέιλερ της ταινίας.

Η ταινία πραγματεύεται το θέμα της ανθρώπινης φύσης και πως μπορεί ο άνθρωπος να γοητεύεται από την ιδέα της δύναμης ακόμα και αν αυτή προέρχεται από αντιδημοκρατικά συστήματα.
Όσοι αρνούνται την δυνατότητα να αναπτυχθεί αυτή η συμπεριφορά σήμερα , λόγω του Δημοκρατικού πολιτεύματος που υπάρχει , αρνούνται να δουν τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα και πως αλλοτριώνονται καθημερινά οι άνθρωποι στους μηχανισμούς καταστολής Στρατό και Αστυνομία.
Στην ταινία αυτή μπορούμε να δούμε αυτή ...την κατάσταση σε μια σχολική αίθουσα και πως οδηγεί στον φασισμό και την κόλαση.

Μπορείτε να δείτε την κριτική της ταινίας απο την Καθημερινή
Κοινωνική
Σκηνοθεσία: Ντένις Γκάνζελ
Πρωταγωνιστούν: Γιούργκεν Φόγκελ, Φρέντερικ Λάου, Μαξ Ρίμελτ, Τζένιφερ Ούλριχ, Κριστιάνε Πάουλ, Γιάκομπ Μάτσεντς

Ενα νέο ρεύμα ταινιών, που ασχολούνται με αιχμηρά θέματα που προκύπτουν από τη γερμανική ιστορία, έχει αρχίσει να δημιουργείται τα τελευταία χρόνια στη γερμανική κινηματογραφική παραγωγή. Η «Πτώση», η «Σόφι Σολ», το πρόσφατο «Σύμπλεγμα Μπάαντερ-Μάινχοφ» και τώρα το «Κύμα», εξετάζουν από απόσταση ιστορίες, αληθινές ή φανταστικές, που έχουν σχέση με το τραυματικό παρελθόν του γερμανικού λαού και τη σχέση του με ακραίες συμπεριφορές.

Ανησυχητικές διαπιστώσεις

Ο Ντένις Γκάνζελ διάλεξε να μεταφέρει σε ένα γερμανικό σχολείο την ιστορία ενός πραγματικού κοινωνικού πειράματος, που πραγματοποιήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '60 σε ένα σχολείο της Καλιφόρνια. Τα ανησυχητικά αποτελέσματα για την ευκολία, με την οποία οι μαθητές προσαρμόζονται στις συνθήκες και τη νοοτροπία ενός αυταρχικού καθεστώτος, παίρνουν ταχύτερους κινηματογραφικούς ρυθμούς στην ταινία του Γερμανού σκηνοθέτη. Στόχος του, να δώσει ένταση στην ιστορία και τα καταφέρνει. Από την άλλη πλευρά όμως, το γεγονός ότι τα γεγονότα διαδραματίζονται μέσα σε ένα διάστημα μόλις μιας εβδομάδας, αποδυναμώνει την αληθοφάνεια της ιστορίας.

Στην πρακτική εφαρμογή

Σε ένα γερμανικό σχολείο διοργανώνεται μια εβδομάδα διδασκαλίας ιδεολογιών. Ενας προοδευτικός καθηγητής, που θέλει να διδάξει την αναρχία, βρίσκει στα χέρια του τελικά το μάθημα της απολυταρχίας. Αρχίζοντας ανόρεχτα να το διδάσκει, προτείνει στους μαθητές να κάνουν πρακτική εφαρμογή, βάζοντας κάποιους αυστηρούς κανόνες, στους οποίους όλοι θα πρέπει να υπακούουν. Ο Ράινερ, ο καθηγητής, δεν είναι ο τυπικός δάσκαλος. Εχει φιλική σχέση με τους μαθητές του, ακούει «Ramones» και αμφισβητεί τις αγκυλώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος. Αλλά προκαλεί και τους μαθητές του, που υποστηρίζουν ότι ποτέ πια στη Γερμανία δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί και αντίστοιχο του ναζισμού.

Τα πράγματα στην αρχή είναι απλά. Θα πρέπει να σηκώνονται όταν θέλουν να πάρουν τον λόγο. Οι κανόνες όμως γίνονται όλο και περισσότεροι, όλο και αυστηρότεροι. Οι μαθητές υποχρεώνονται να φορούν στολή, ένα άσπρο πουκάμισο και τζιν παντελόνι, δίνουν ένα τίτλο στο ενδοσχολικό τους «κίνημα» και υιοθετούν έναν χαιρετισμό με φασιστικές αναφορές, με το χέρι σηκωμένο να κάνει την κίνηση του κύματος.

Προς έκπληξη του καθηγητή, το «Κύμα» αρχίζει να φουσκώνει και να απλώνεται σαν τσουνάμι στο σχολείο. Ολο και περισσότεροι μαθητές γοητεύονται από την ιδέα του να ενταχθούν σε μια δυναμική ομάδα, ειδικά μαθητές σαν τον Τιμ, που είναι μοναχικοί και αποκλεισμένοι στην κανονική ζωή του σχολείου. Οσοι αμφισβητούν το «Κύμα» περιθωριοποιούνται, ενώ δεν θα αργήσουν να ξεσπάσουν φαινόμενα βίας. Σε έναν αγώνα πόλο του σχολείου, η ένταση που δημιουργείται κάνει τον Ράινερ να διαπιστώσει ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο. Ομως μπορούν να συγκρατηθούν; Η θεωρία του Ράινερ αποδεικνύεται, όμως θα έχει τραγική κατάληξη για κάποια από τα υποκείμενα του πειράματος.

Η ιδέα που προσπαθεί να αποδείξει η ταινία, ότι δηλαδή οι άνθρωποι μπορούν γοητεύονται από την ιδέα της δύναμης, ακόμη κι όταν εκφράζεται μέσα από ένα απολυταρχικό σύστημα, είναι ίσως προφανής. Ωστόσο, ο Γκάνζελ δίνει γρήγορο κινηματογραφικό ρυθμό και ζωντάνια στην ταινία, που ενισχύεται από το φροντισμένο σάουντρακ.

Από τις ερμηνείες ξεχωρίζει ο Γιούργκεν Φόγκελ στον ρόλο του καθηγητή και ο Φρέντερικ Λάου που παίζει τον νεαρό απομονωμένο μαθητή, ο οποίος βρίσκει τον εαυτό του στο «Κύμα».



Απο την εφημερίδα Ριζοσπάστη
Συγκρατήστε πως κάτι κινηματογραφικά σοβαρό συμβαίνει στη Γερμανία. Μια αρκετά δυνατή, οικονομικά, καπιταλιστική χώρα στέναζε κάτω από την αμερικάνικη κινηματογραφική παρουσία. Γύρω στα 1970, μια μεγάλη φουρνιά αξιόλογων Γερμανών σκηνοθετών προσπάθησε να σπάσει αυτόν τον κλοιό και να βγει στον κόσμο. Αυτή η κίνηση γέννησε μερικές εξαιρετικές ταινίες. Ταινίες με πολιτική σκέψη και πολιτικές αγωνίες.

Δυστυχώς, κάποιοι από αυτούς τους Γερμανούς σκηνοθέτες μετανάστευσαν στην Αμερική, κάποιοι άλλοι βουβάθηκαν, ένας αυτοκτόνησε! Η πρώτη μεταπολεμική σοβαρή κινηματογραφική κίνηση, για εθνικό γερμανικό κινηματογράφο, διαλύθηκε «στα εξ ων συνετέθη»! Εδώ και κάποια χρόνια, όμως, κάτι σοβαρό άρχισε πάλι να κινείται. Μια νέα φουρνιά αξιόλογων σκηνοθετών, με τις δικές της πολιτικές αγωνίες, όχι πάντα πολιτικά σωστές, πολλές φορές, μάλιστα, μεροληπτικές και προπαγανδιστικές, προσπαθεί να αρθρώσει έναν εθνικό κινηματογραφικό λόγο.

Να σημειώσουμε πως μετά τη διάλυση της «Τσινετσιτά» και το φυσικό χαμό πολλών άριστων Ιταλών δημιουργών, στην ουσία δεν υπάρχει, πια, σοβαρή ευρωπαϊκή κινηματογραφία. Είναι σχεδόν βέβαιο πως αυτό το κενό προσπαθεί να γεμίσει ο σημερινός Γερμανικός Κινηματογράφος. Και ίσως και αυτός να εντάσσεται στη γενική γερμανική πολιτική για ευρωπαϊκή ηγεμονία! Ο χρόνος θα δείξει!

Στο πλαίσιο, λοιπόν, του νέου πολιτικού κύματος της γερμανικής κινηματογραφίας, κινείται και «Το Κύμα», του Ντένις Γκάνσελ. Ενας πολιτικοποιημένος Γερμανός καθηγητής προσπαθεί να διδάξει στους μαθητές του πολιτική. Τα νέα παιδιά, όμως, είναι σχεδόν αλλοτριωμένα. Η πολιτική δεν εντάσσεται στα ενδιαφέροντά τους. Επίσης, πιστεύουν πως ο «αυτόματος πιλότος» της γερμανικής κοινωνίας επιλύει όλα τα άμεσα προβλήματα και προστατεύει τη δημοκρατία τους. Επιπροσθέτως οι νέοι ισχυρίζονται πως έχουν βαρεθεί να ακούν «εξομολογήσεις» και «κριτικές» για τον Χίτλερ και το ναζισμό, τους οποίους Χίτλερ και ναζισμό θεωρούν οριστικά πεθαμένους.

Ο καθηγητής, ευτυχώς, έχει άλλη άποψη. Πιστεύει πως αφού δεν έχουν εξαλειφθεί οι κοινωνικές και πολιτικές αιτίες που γεννούν και τρέφουν τους Χίτλερ και τους ναζισμούς το κύλισμα μιας, ας την πούμε, δημοκρατικής χώρας, όπως είναι η σημερινή Γερμανία, στη φασιστική απολυταρχία δεν είναι απλώς πιθανό, είναι, μάλλον, σχεδόν βέβαιο! Οι Γερμανοί πολίτες, η γερμανική νεολαία, ζώντας μέσα στην ανασφάλεια, στο ρατσισμό, στην ανεργία, εύκολα μπορεί να κυλήσουν στο Δ` Ράιχ! Ο κ. καθηγητής δεν εξαιρεί ούτε τον εαυτό του. Αφού στο «πείραμά» του προς τους μαθητές του δεν μπόρεσε να αντιδράσει ούτε ο ίδιος! (Σιγά σιγά μετατράπηκε και αυτός σε ένα φασιστικό γουρούνι)!

Το «πείραμα» του καθηγητή ήταν να μεταφέρει μέσα στην τάξη του λυκείου, στο οποίο διδάσκει, τους νόμους, την καθημερινότητα και τις αξίες της σημερινής γερμανικής καπιταλιστικής κοινωνίας. Τίποτα άλλο! Ο,τι ισχύει έξω στην κοινωνία! Εστεψε, λοιπόν, τον εαυτό του αρχηγό, μετά από τη «λογική» εκλογή του από τους μαθητές (πολίτες) - ποιος άλλος θα μπορούσε «λογικά» να είναι ο αρχηγός; σας λέει τίποτα το δικό μας «ικανότερος για πρωθυπουργός;» και επέβαλε τους όρους του. Ορους, που προκύπτουν «από τα πράγματα». Το πρώτο που απαίτησε ήταν υπακοή και πειθαρχία. Απαραίτητες - και λογικές - προϋποθέσεις, για μια κοινωνία, η οποία «πρέπει» να λειτουργήσει πάνω σε δοσμένες και απαραβίαστες αρχές και κατευθύνσεις. Στη συνέχεια πόνταρε στην ψυχολογία. Τόνισε την «ιδιαιτερότητα» της τάξης. Την εξυπνάδα της, τον πατριωτισμό της (σε σύγκριση με τις άλλες τάξεις του σχολείου - κοινωνία). Και ζήτησε από τους μαθητές του αυτό το «ξεχωριστό» που τους διακρίνει, να φαίνεται με την πρώτη ματιά. (Δεν είναι κρίμα να κρύβεται; Αφήστε που αυτό σας δίνει και κύρος!) Ζήτησε, όπως επιβάλλεται από τις «συνθήκες», ομοιόμορφο ντύσιμο, ομοιόμορφη συμπεριφορά. Ζήτησε, επίσης, αλληλεγγύη και αλληλοϋποστήριξη. Κατέληξαν («δημοκρατικά») στο σήμα τους και στο χαιρετισμό τους...

Σιγά σιγά, σκαλί το σκαλί, η τάξη και ο καθηγητής (από υπερβάλλοντα ζήλο αυτός), κύλησαν ένα ένα τα στάδια, που, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγούν στο φασισμό και στην κόλαση! Οι δραστηριότητες της τάξης, πια, δε χώραγαν μέσα στην αίθουσα. Απλώθηκαν και στο υπόλοιπο σχολείο. Μετά βγήκαν και στους δρόμους! Αγκάλιασαν την πόλη, τη Γερμανία (στη συνέχεια). Βγήκαν εκτός ελέγχου!..

Ολα τα παραπάνω, πιστέψτε με, βγαίνουν αβίαστα, μοιάζουν νομοτελειακά! Τίποτα δε γίνεται, γιατί το απαιτεί το σενάριο. Γίνεται, γιατί το απαιτούν οι συνθήκες! Ακόμα και ο πιο κακόπιστος θεατής, ακόμα και ο φασίστας, θα υποχρεωθεί να δεχτεί πως ο δημιουργός της ταινίας δεν πρόσθεσε τίποτα δικό του. Δεν υπάρχει τίποτα φτιαχτό και ψεύτικο ή προπαγανδιστικό στην ταινία. Η γερμανική κοινωνία, το γερμανικό πολιτικό σύστημα, ο καπιταλισμός δηλαδή, είναι, εκ των πραγμάτων, το έδαφος από το οποίο εξορύσσεται η απολυταρχία και ο φασισμός.

Θεωρώ την ταινία άκρως διδακτική. Πολύ χρήσιμη για τη νεολαία. Ιδιαίτερα σήμερα που η οικονομική κρίση, αλλά και τα άλλα συσσωρευμένα προβλήματα της καπιταλιστικής κοινωνίας, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για φασιστικές εκτροπές και φασιστικές λύσεις (δέστε: νεοναζιστικά και ακροδεξιά κινήματα και κόμματα). Σπεύσετε, λοιπόν, μαζί με τα παιδιά σας.

Θα ήταν άδικο να κλείσουμε αυτό το σημείωμα και να μην αναφερθούμε και στην καλλιτεχνική αξία της ταινίας. Η απαίτηση, για ένα άρτιο καλλιτεχνικό έργο, η φόρμα και το περιεχόμενο να βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία, έχει άριστα καλυφτεί από «Το Κύμα». Ο ρεαλισμός του περιεχομένου του συνυπάρχει αρμονικά και αναπόσπαστα με το ρεαλισμό της φόρμας του. Στην αρχή του σημειώματος γράψαμε πως «κάτι κινηματογραφικά σοβαρό συμβαίνει στη Γερμανία». «Το Κύμα» και ο δημιουργός του εντάσσονται και ταυτίζονται με αυτό το όμορφο και ελπιδοφόρο κινηματογραφικό «κάτι».

Παίζουν: Τζόργκεν Βόγκελ, Φρέντερικ Λου, Μαχ Ρίμλετ, Τζένιφερ Ούλριχ, Κρίστιαν Πολ, κ.ά./

Με τον νόμο θέλουν να κάνουν τις ελιές εισαγωγής Ελληνικές και μάλιστα ΠΟΠ

Οι επιτραπέζιες ελιές Π.Ο.Π κινδυνεύουν, από ένα προεδρικό διάταγμα που θα επιτρέπει στις εισαγόμενες ελιές, να εμφανίζονται σαν Ελληνικές και μάλιστα Π.Ο.Π.
Στην περιοχή μας οι ελιές Αμφίσσης είναι αναγνωρισμένο προϊόν Π.Ο.Π. από την Ένωση αγροτικών Συνεταιρισμών Άμφισσας.
Οι επιπτώσεις ενός τέτοιου προεδρικού διατάγματος θα είναι καταστροφική για την παραγωγή της περιοχής και οι αγροτικοί σύλλογοι πρέπει να πάρουν θέση.
Σας παραθέτουμε το κείμενο της επερώτησης στην Βουλή της Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία Βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ όπως την βρήκαμε στην Ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ Φωκίδας

05/02/09
ΕΡΩΤΗΣΗ:
Προς τους κκ. Υπουργούς:
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Ανάπτυξης


Θέμα: Υπό έκδοση Π.Δ. για εγχώρια μεταποίηση εισαγόμενων επιτραπέζιων ελαιών που θα προωθούνται με σήμανση «Ελληνικό ΠΟΠ Προϊόν».

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου ετοιμάζεται Προεδρικό Διάταγμα, που θα διευκολύνει την χρήση ελληνικού ονόματος σε ελιές τρίτων χωρών, με πραξικόπημα που επιχειρεί ομάδα συμφερόντων για την είσοδο στη χώρα βρώσιμων ελιών χύμα και ελληνοποίησης τους. Μόνη προϋπόθεση είναι να τυποποιηθούν και να συσκευαστούν στην Ελλάδα οι εισαγόμενοι καρποί της ελιάς.
Συγκεκριμένα, η επίμαχη διάταξη του Σχεδίου Π.Δ. «περί τυποποιήσεως, συσκευασίας και ποιοτικού ελέγχου των επιτραπέζιων ελιών» έχει ως εξής: «Χώρα προέλευσης - καταγωγής: ...προϊόν στην παραγωγή του οποίου μεσολάβησαν δύο ή περισσότερες χώρες, κατάγεται από τη χώρα στην οποία πραγματοποιήθηκε η τελευταία μεταποίηση ή ουσιαστική επεξεργασία, οικονομικά δικαιολογημένη, σε επιχείρηση εξοπλισμένη για το σκοπό αυτό και η οποία κατέληξε στην κατασκευή νέου προϊόντος ή ενός προϊόντος που αντιπροσωπεύει σημαντικό στάδιο παραγωγής».
Ελαιοπαραγωγοί οι οποίοι έχουν ενημερωθεί για την αρνητική εξέλιξη αυτή είναι ανάστατοι και ισχυρίζονται ότι η παραπάνω διάταξη έχει υπαγορευτεί από μεγαλομεταποιητές επιτραπέζιας ελιάς, συνδεόμενους με μεγάλες αλυσίδες διεθνών σούπερ μάρκετ που ενδιαφέρονται για προμήθεια ελιάς Καλαμών με χαμηλή τιμή και για πώληση με ακριβή τιμή ως ελληνικού ΠΟΠ προϊόντος.
Το υπό έκδοση Π.Δ. αποτελεί συνέχεια στην παραγωγή εκτεταμένων νέων ελαιώνων καλαματιανής ελιάς στην κοιλάδα του Νείλου, των νότιων και δυτικών παραλίων της Μικράς Ασίας (Τουρκία), της Τυνησίας και άλλων χωρών.
Να σημειωθεί ότι η επίμαχη παραπάνω διάταξη του Π.Δ. έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το πνεύμα και γράμμα του άρθρου 13, παρ. β, του κανονισμού ΕΟΚ 2081/92 που αφορά στην προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης: «Οι καταχωρημένες ονομασίες προέλευσης προστατεύονται από ... β) κάθε αντιποίηση, απομίμηση ή υπαινιγμό, ακόμη και αν αναφέρεται η πραγματική καταγωγή του προϊόντος...».
Είναι ευνόητο ότι αν υλοποιηθεί τελικά το Π.Δ. θα οδηγήσει στην οριστική εγκατάλειψη της καλλιέργειας επιτραπέζιας ελιάς στην πατρίδα μας.
Επειδή:
• Το Προεδρικό Διάταγμα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον κοινοτικό κανονισμό 2081/92 και θα αποτελέσει την αρχή σε βάρος και άλλων ελληνικών προϊόντων ΠΟΠ
• Αποτελεί καταστροφική απειλή ενάντια στα συμφέροντα των ελλαιοκαλλιεργητών στις περιοχές της Καλαμάτας, Άμφισσας, Χαλκιδικής και άλλων περιοχών της χώρας
• Τα εισαγόμενα προϊόντα ενέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία των τελικών καταναλωτών, αφού οι έλεγχοι είναι ανεπαρκείς

Ερωτώνται οι κκ. Υπουργοί:

• Ισχύουν τα δημοσιεύματα και οι πληροφορίες και αν ναι, πώς τεκμηριώνεται μια τέτοια απόφαση;
• Προτίθενται να σταματήσουν τώρα την έκδοση του Π.Δ. και να προωθήσουν εκείνα τα μέτρα άμεσης, αλλά και μακροπρόθεσμης στήριξης των παραγωγών για τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη του κλάδου;
• Με ποια μέτρα θα προστατεύσουν και θα προωθήσουν τα εγχώρια πιστοποιημένα προϊόντα που διασφαλίζουν εκτός των άλλων και την υγεία των καταναλωτών.


Η ερωτώσα βουλευτής


Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία