"Λέω
να ξανάρθω ακόμα μια φορά
προτού
να φθάσ’ η ώρα η στερνή
και
πριν μου κόψει ο χρόνος τα φτερά
στην
άγια που γεννήθηκα τη γη.
Χαρές
και λύπες τόσο μακρυνές
που
με το χρόνο αντάμα σβούνε,
όνειρα,
πόθοι, έγνοιες παιδικές,
γνώριμα
κοντά τους με τραβούνε.
Τάφοι
που δε χόρτασαν λιβάνι,
ένα
σπιτάκι, οι φίλοι, το χωριό,
οι
γέροι ξωμάχοι κι’ οι τσοπάνοι
όλα
μου στέλνουν κάλεσμα ναρθώ...
