Η κυπριακή καταστροφή ξεκαθαρίζει την γραμμή της ανατροπής στην Ελλάδα

Γιώργος Σαπουνάς | 26.03.2013

     

Το κυπριακό θρίλερ των τελευταίων ημερών με την ολέθρια για τον κυπριακό λαό κατάληξη βρίθει στοιχείων χρήσιμων για την εξαγωγή συμπερασμάτων για την ελληνική αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ωστό­σο δύο συ­μπε­ρά­σμα­τα προ­κύ­πτουν αβί­α­στα για τον κα­θέ­να/μια χωρίς να απαι­τούν ει­δι­κές γνώ­σεις οι­κο­νο­μί­ας και γε­ω­πο­λι­τι­κής: αφε­νός ότι η ευ­ρω­παϊ­κή κρίση όχι μόνο δεν ανα­κό­πτε­ται αλλά βα­θαί­νει θέ­το­ντας πλέον στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη υπαρ­ξια­κά ζη­τή­μα­τα για την ευ­ρω­ζώ­νη αν όχι συ­νο­λι­κά για την ΕΕ, και αφε­τέ­ρου πως ο δρό­μος της αντι­πα­ρά­θε­σης με τα ισχυ­ρά κέ­ντρα της Ευ­ρώ­πης και όχι μόνο, δεν μπο­ρεί να στη­ρι­χθεί σε κα­νε­νός εί­δους «μπλό­φα» καθώς είναι φα­νε­ρό πως δεν είναι δυ­να­τό να απει­λή­σεις ισχυ­ρό­τε­ρους αντι­πά­λους μ’ ένα «όπλο χωρίς σφαί­ρες».
Το κα­θή­κον της ελ­λη­νι­κής αρι­στε­ράς ήταν και είναι να εκ­φρά­σει με όλους τους δια­θέ­σι­μους τρό­πους την αλ­λη­λεγ­γύη προς τον κυ­πρια­κό λαό...
Ωστό­σο χρειά­ζε­ται να επι­ση­μά­νου­με πως στην εποχή του λαϊ­κι­σμού και της υπο­κρι­σί­ας όπου όλοι δη­λώ­νουν σε υψη­λούς τό­νους την συ­μπα­ρά­στα­σή τους στους «αδελ­φούς Κυ­πρί­ους», με πρώτη απ’ όλους την ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση την ώρα που στην πράξη συ­νέ­βα­λε όσο μπο­ρού­σε στην επι­τυ­χία των επι­διώ­ξε­ων της ΟΝΕ και του ΔΝΤ, ψη­φί­ζο­ντας πάντα υπέρ των αντί­στοι­χων σχε­δί­ων, αλλά και οι εθνι­κι­στές Ανε­ξάρ­τη­τοι Έλ­λη­νες και η φα­σι­στι­κή Χρυσή Αυγή, η αρι­στε­ρά δεν στέ­κε­ται γε­νι­κώς αλ­λη­λέγ­γυα προς το «κυ­πρια­κό δράμα» αλλά συ­γκε­κρι­μέ­να προς τον κόσμο της ερ­γα­σί­ας και την κυ­πρια­κή κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία και όχι βέ­βαια προς το φαύλο πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα ή ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρο προς τους Κύ­πριους, Έλ­λη­νες, Ρώ­σους, Σα­ου­δά­ρα­βες, Άγ­γλους και άλ­λους βα­θύ­πλου­τους κα­πι­τα­λι­στές τρα­πε­ζί­τες, με­γα­λο­κα­τα­θέ­τες και «επεν­δυ­τές» στο νη­σιω­τι­κό κρά­τος.  
Ως εκ τού­του η ση­μα­ντι­κό­τε­ρη υπη­ρε­σία που μπο­ρεί να προ­σφέ­ρει η ελ­λη­νι­κή αρι­στε­ρά και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, η πραγ­μα­τι­κή διε­θνι­στι­κή αλ­λη­λεγ­γύη προς τον κυ­πρια­κό λαό είναι η προ­ο­πτι­κή της νίκης των δυ­νά­με­ων της ερ­γα­σί­ας και της αρι­στε­ράς στην ίδια την Ελ­λά­δα ενερ­γο­ποιώ­ντας τον αδύ­να­μο κρίκο της ευ­ρω­παϊ­κής αλυ­σί­δας και δη­μιουρ­γώ­ντας τους όρους για την πο­λυ­πό­θη­τη  έξοδο από την κρίση με σο­σια­λι­στι­κό ορί­ζο­ντα και προ­ο­πτι­κή. Δη­μιουρ­γώ­ντας το υπό­δειγ­μα της απε­λευ­θέ­ρω­σης για όλους τους ευ­ρω­παϊ­κούς λαούς που στε­νά­ζουν κάτω από τα μέτρα της πιο σκλη­ρής λι­τό­τη­τας και ιδιαί­τε­ρα στον ευ­ρω­παϊ­κό Νότο.
Απ’ αυτή την σκο­πιά οι επι­λο­γές του προ­έ­δρου της ΚΟ του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ όλο το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα - πέρα από το μεί­ζον πρό­βλη­μα της δη­μο­κρα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας του κόμ­μα­τος, καθώς αυτές οι πρω­το­βου­λί­ες δεν συ­ζη­τή­θη­καν και δεν απο­φα­σί­στη­καν από συλ­λο­γι­κά όρ­γα­να - κι­νού­νται σε λάθος κα­τεύ­θυν­ση και δεν βοη­θούν στην υπό­θε­ση της ανα­τρο­πής. Μιας ανα­τρο­πής που δεν αφορά μόνο, ούτε καν κατά προ­τε­ραιό­τη­τα, στην εκτί­μη­ση του εκλο­γι­κού πο­σο­στού και σε απλές πρά­ξεις αριθ­μη­τι­κής αλλά αφορά πρω­τί­στως στην ετοι­μό­τη­τα του ίδιου λαού να δώσει σκλη­ρό­τα­τη μάχη στη­ρί­ζο­ντας την εν­δε­χό­με­νη Κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς στην σύ­γκρου­σή της με την τρόι­κα, τα ντό­πια αστι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς γε­ω­πο­λι­τι­κούς αντα­γω­νι­σμούς και σχε­δια­σμούς.
Τα γε­γο­νό­τα της Κύ­πρου δεν αφή­νουν πε­ρι­θώ­ρια για αυ­τα­πά­τες. Όπως οι δήθεν δυ­να­τό­τη­τες εκ­με­τάλ­λευ­σης των εν­δοι­μπε­ρια­λι­στι­κών αντι­θέ­σε­ων με­τα­ξύ ΗΠΑ και ΟΝΕ προς όφε­λος των συμ­φε­ρό­ντων της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας στην Ελ­λά­δα και της υπό­θε­σης της ανα­τρο­πής της λι­τό­τη­τας. Αυ­τα­πά­τες που γκρε­μί­στη­καν με την στάση όλων των «εταί­ρων» στη κυ­πρια­κή υπό­θε­ση. Το ΔΝΤ κρά­τη­σε σκλη­ρό­τε­ρη στάση και από τον ίδιο τον Σόι­μπλε. Ομοί­ως κα­τέρ­ρευ­σαν και οι διά­φο­ρες ευ­φά­ντα­στες γε­ω­πο­λι­τι­κές ανα­λύ­σεις, όπως αυτή που λίγες μέρες πριν πε­ριέ­γρα­φε γε­μά­τος αυ­το­πε­ποί­θη­ση σε τη­λε­ο­πτι­κή εκ­πο­μπή ο κοι­νο­βου­λευ­τι­κός εκ­πρό­σω­πος των Ανε­ξάρ­τη­των Ελ­λή­νων Ν. Μα­ριάς περί δήθεν δυ­να­τό­τη­τας εκ­με­τάλ­λευ­σης του ρώ­σι­κου πα­ρά­γο­ντα.
Η θέση πως «το ευρώ είναι το εθνι­κό μας νό­μι­σμα», η οποία εκ­φω­νή­θη­κε μεν δη­μό­σια αλλά δεν υπάρ­χει σε κα­νέ­να κεί­με­νο­α­πό­φα­σης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ,φα­ντά­ζει πως πρέ­πει να ξε­χα­στεί το συ­ντο­μό­τε­ρο όταν κα­νείς ακού­ει αυτές τις ώρες τις δη­λώ­σεις των κύ­πριων πο­λι­τι­κών πως η Κύ­προς κα­τα­στρά­φη­κε αλλά … του­λά­χι­στον έμει­νε μέσα στην ΟΝΕ.
Σ’ αυτή λοι­πόν την συ­γκυ­ρία, όπου η ανά­γκη για την αρι­στε­ρά είναι με­γα­λύ­τε­ρη από ποτέ να ανα­δεί­ξει τα αιχ­μη­ρά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του δικού της ανα­τρε­πτι­κού, τα­ξι­κού εναλ­λα­κτι­κού σχε­δί­ου, χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά πο­λι­τι­κής και ιδε­ο­λο­γι­κής ταυ­τό­τη­τας, και να συμ­βά­λει απο­φα­σι­στι­κά στο ξε­κα­θά­ρι­σμα του λαού απέ­να­ντι σε κάθε εί­δους πο­λι­τι­κούς υπάλ­λη­λους του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου, ντό­πιου και αλ­λο­δα­πού, απέ­να­ντι σε λαϊ­κι­στές, εθνι­κι­στές, μνη­μο­νια­κούς και δήθεν αντι­μνη­μο­νια­κούς, υπο­ταγ­μέ­νους κατά πλειο­ψη­φία στους νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρους ευ­ρω­παϊ­κούς και διε­θνείς σχε­δια­σμούς αλλά και του ανα­δυό­με­νου εντός της κρί­σης αστι­κού ευ­ρω­σκε­πτι­κι­σμού (στην Ιτα­λία ο Μπερ­λου­σκό­νι ήδη φλερ­τά­ρει μ’ αυτή την επι­λο­γή), ήρθε η πιο πα­ρά­δο­ξη και ακα­τάλ­λη­λη επι­λο­γή της ηγε­τι­κής ομά­δας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: η «σύ­γκλι­ση» με τους Ανε­ξάρ­τη­τους Έλ­λη­νες! Αυ­τούς που δεν είχαν πρό­βλη­μα να συ­νερ­γα­στούν στην Βουλή με τους χρυ­σαυ­γί­τες, που πρό­τει­ναν τον Κ. Κα­ρα­μαν­λή ως πρό­ε­δρο της Δη­μο­κρα­τί­ας εκλεγ­μέ­νο από τον λαό, αυ­τούς που ονει­ρεύ­ο­νται, όπως το πρό­γραμ­μά τους λέει, αξιω­μα­τι­κούς του στρα­τού και της αστυ­νο­μί­ας στην θέση των υπουρ­γών… Σαν νάταν το κε­ρα­σά­κι στην τούρ­τα μιας σει­ράς αρι­στε­ρο­δέ­ξιων επι­λο­γών όπως η πα­ρέμ­βα­ση στο ίδρυ­μα Κα­ρα­μαν­λή, η κατ’ ουσία «συν­διορ­γά­νω­ση» του δι­η­μέ­ρου με τα πρώην κυ­βερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη του ΠΑΣΟΚ γύρω από τον Γ. Αρ­σέ­νη, την Λ. Κα­τσέ­λη αλλά και με το αμε­ρι­κά­νι­κο ιν­στι­τού­το Levy – όπου ο Α. Τσί­πρας δή­λω­σε ευ­θαρ­σώς πως το σύν­θη­μα για Κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς είναι ακα­τάλ­λη­λο και μά­λι­στα στέ­ρη­σε από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ την κυ­βέρ­νη­ση στις εκλο­γές του Ιου­νί­ου! – οι επι­σκέ­ψεις στους διά­φο­ρους με­γα­λο­εκ­δό­τες, ταυ­τό­χρο­να με την πα­ρου­σία του προ­έ­δρου στην κη­δεία του Τσά­βες και τις  κο­ρώ­νες περί γκά­γκ­στερ – ηγε­τών του Eurogroup.
Αυτές οι επι­λο­γές δεν βοη­θούν καθώς το μόνο που επι­τυγ­χά­νουν είναι να μπερ­δεύ­ουν τον κόσμο που στη­ρί­ζει τις ελ­πί­δες του στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, να τον πα­θη­τι­κο­ποιούν και να ακυ­ρώ­νουν την πρω­το­πό­ρα διά­θε­ση των πιο συ­γκρο­τη­μέ­νων και συ­νει­δη­τών κομ­μα­τιών, των ίδιων του των μελών για πο­λι­τι­κή δράση και διεκ­δί­κη­ση των ορα­μά­των και των ιδεών της Αρι­στε­ράς.
Η υπό­θε­ση της Κύ­πρου απο­δει­κνύ­ει, πιο ξε­κά­θα­ρα από ποτέ, πως η ζη­τού­με­νη σύ­γκρου­ση δεν απαι­τεί απλά και μόνο μια κοι­νο­βου­λευ­τι­κή πλειο­ψη­φία και μια, κά­ποια αρι­στε­ρο­δέ­ξια κυ­βέρ­νη­ση «σω­τη­ρί­ας» με την συμ­με­το­χή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που θα δια­πραγ­μα­τευ­τεί με την τρόι­κα την… κα­τάρ­γη­ση του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού στην Ευ­ρώ­πη!  Ξε­κα­θα­ρί­ζει σε όλη την κοι­νω­νία πως μια τέ­τοια ανα­τρο­πή απαι­τεί πολύ πιο ισχυ­ρούς συ­σχε­τι­σμούς δύ­να­μης, πολύ πιο ξε­κά­θα­ρους στό­χους και πραγ­μα­τι­κή απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα.
Για την αρι­στε­ρά, για την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας και της κα­πι­τα­λι­στι­κής και ιμπε­ρια­λι­στι­κής επι­βο­λής, μόνος πραγ­μα­τι­κός συ­σχε­τι­σμός είναι ο συ­νει­δη­τός λαός, ο κό­σμος της ερ­γα­σί­ας και η ευ­ρεία κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία που συ­γκρο­τεί­ται στην βάση πο­λι­τι­κών στό­χων μα και ορα­μά­των. Οι δυ­να­τό­τη­τες αυτές είναι σή­με­ρα πα­ρού­σες μέσα στην βαθιά κα­πι­τα­λι­στι­κή κρίση, στην Ελ­λά­δα – αδύ­να­το κα­πι­τα­λι­στι­κό κρίκο μα ταυ­τό­χρο­να ισχυ­ρό από την πλευ­ρά των κοι­νω­νι­κών και πο­λι­τι­κών συ­σχε­τι­σμών.
Απα­ραί­τη­το και κρί­σι­μο από την πλευ­ρά του πο­λι­τι­κού φορέα, του κόμ­μα­τος της Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς είναι να ξε­κα­θα­ρί­ζει ολο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ρο τους στό­χους, να προ­ε­τοι­μά­ζει τα μέλη του και τον λαό πως η υπό­θε­ση της ανα­τρο­πής δεν αφορά σε κά­ποιο εκλο­γι­κό πε­ρί­πα­το.
Απ’ αυτή την άποψη είναι άμεσα ανα­γκαίο ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να βάλει ένα τέλος στην σύγ­χυ­ση που προ­κα­λούν στην κοι­νω­νία, στους οπα­δούς και στα μέλη του επι­λο­γές και εκ­φω­νή­σεις που έχουν κυ­ριαρ­χή­σει στον δη­μό­σιο λόγο και την ει­κό­να του το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα. Ας είναι το … φλερτ με τον Κα­μέ­νο το τε­λευ­ταίο λάθος.
Είναι ώρα να μι­λή­σει κα­θα­ρά και τολ­μη­ρά ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για την δυ­να­τό­τη­τα και το πο­λι­τι­κό και ιδε­ο­λο­γι­κό πε­ριε­χό­με­νο της «Κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς» που αφορά πρω­τί­στως στην κοι­νω­νι­κή δυ­να­μι­κή που ανα­πτύ­χθη­κε στις προη­γού­με­νες εκλο­γές και μπο­ρεί και πρέ­πει να ενι­σχυ­θεί μέσα από  μια νέα επι­θε­τι­κή ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποί­η­ση στον λόγο, στις θέ­σεις και στην δράση του κόμ­μα­τος. Για την ουσία της θέσης «καμία θυσία για το ευρώ», που ση­μαί­νει την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα να οξυν­θούν τα υπαρ­ξια­κά αδιέ­ξο­δα της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης ΟΝΕ και ΕΕ μέσα από την πρω­το­πό­ρα και απο­φα­σι­στι­κή δράση μιας «Κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς» στην Ελ­λά­δα - αδύ­να­μο κρίκο. Μόνο αυτή η αντι­με­τώ­πι­ση πε­ριέ­χει την προσ­δο­κία για εξε­λί­ξεις ντό­μι­νο και σε άλλες χώρες με την ενερ­γο­ποί­η­ση της κί­νη­σης των ερ­γα­ζό­με­νων, των λαών και της ευ­ρω­παϊ­κής αρι­στε­ράς υπό την έμπνευ­ση του «ελ­λη­νι­κού υπο­δείγ­μα­τος». Που ση­μαί­νει ξε­κά­θα­ρα πως όταν φτά­σει η κρί­σι­μη ώρα το δια­πραγ­μα­τευ­τι­κό «όπλο» θα είναι γε­μά­το με την «σφαί­ρα» της απο­χώ­ρη­σης από το ευρώ και θα χρη­σι­μο­ποι­η­θεί απο­φα­σι­στι­κά εάν κρι­θεί πως είναι ανα­γκαίο για να προ­χω­ρή­σει η ρήξη που θα ανοί­γει σε Ελ­λά­δα και Ευ­ρώ­πη δρό­μους απε­λευ­θέ­ρω­σης και σο­σια­λι­στι­κής προ­ο­πτι­κής.
Είναι ώρα να φέρει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο προ­σκή­νιο, στον δη­μό­σιο λόγο μα και με ορ­γα­νω­μέ­νη συ­ζή­τη­ση με τα μέλη και την ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία το πρό­γραμ­μα της μο­νο­με­ρούς ανα­τρο­πής του μνη­μο­νί­ου, της άμε­σης ανα­τρο­πής της λι­τό­τη­τας, της βα­ριάς φο­ρο­λό­γη­σης του κε­φα­λαί­ου, της εθνι­κο­ποί­η­σης όλων των τρα­πε­ζών και των στρα­τη­γι­κών το­μέ­ων της οι­κο­νο­μί­ας, της αθέ­τη­σης πλη­ρω­μής των το­κο­χρε­ω­λυ­σί­ων και της δια­γρα­φής του χρέ­ους, της διεύ­ρυν­σης της δη­μο­κρα­τί­ας με κοι­νω­νι­κό και ερ­γα­τι­κό έλεγ­χο.
Τα γε­γο­νό­τα της Κύ­πρου δεν αφή­νουν άλλα πε­ρι­θώ­ρια για αυ­τα­πά­τες και λαν­θα­σμέ­να συ­μπε­ρά­σμα­τα. Η δύ­να­μη της αρι­στε­ράς βρί­σκε­ται απο­κλει­στι­κά στις σο­σια­λι­στι­κές ιδέες της και στην συ­νει­δη­τή κοι­νω­νι­κή συ­σπεί­ρω­ση και δράση.
http://rproject.gr