Σελίδες

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Η κυπριακή καταστροφή ξεκαθαρίζει την γραμμή της ανατροπής στην Ελλάδα



 
Το κυπριακό θρίλερ των τελευταίων ημερών με την ολέθρια για τον κυπριακό λαό κατάληξη βρίθει στοιχείων χρήσιμων για την εξαγωγή συμπερασμάτων για την ελληνική αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστό­σο δύο συ­μπε­ρά­σμα­τα προ­κύ­πτουν αβί­α­στα για τον κα­θέ­να/μια χωρίς να απαι­τούν ει­δι­κές γνώ­σεις οι­κο­νο­μί­ας και γε­ω­πο­λι­τι­κής: αφε­νός ότι η ευ­ρω­παϊ­κή κρίση όχι μόνο δεν ανα­κό­πτε­ται αλλά βα­θαί­νει θέ­το­ντας πλέον στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη υπαρ­ξια­κά ζη­τή­μα­τα για την ευ­ρω­ζώ­νη αν όχι συ­νο­λι­κά για την ΕΕ, και αφε­τέ­ρου πως ο δρό­μος της αντι­πα­ρά­θε­σης με τα ισχυ­ρά κέ­ντρα της Ευ­ρώ­πης και όχι μόνο, δεν μπο­ρεί να στη­ρι­χθεί σε κα­νε­νός εί­δους «μπλό­φα» καθώς είναι φα­νε­ρό πως δεν είναι δυ­να­τό να απει­λή­σεις ισχυ­ρό­τε­ρους αντι­πά­λους μ’ ένα «όπλο χωρίς σφαί­ρες».
Το κα­θή­κον της ελ­λη­νι­κής αρι­στε­ράς ήταν και είναι να εκ­φρά­σει με όλους τους δια­θέ­σι­μους τρό­πους την αλ­λη­λεγ­γύη προς τον κυ­πρια­κό λαό...
Ωστό­σο χρειά­ζε­ται να επι­ση­μά­νου­με πως στην εποχή του λαϊ­κι­σμού και της υπο­κρι­σί­ας όπου όλοι δη­λώ­νουν σε υψη­λούς τό­νους την συ­μπα­ρά­στα­σή τους στους «αδελ­φούς Κυ­πρί­ους», με πρώτη απ’ όλους την ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση την ώρα που στην πράξη συ­νέ­βα­λε όσο μπο­ρού­σε στην επι­τυ­χία των επι­διώ­ξε­ων της ΟΝΕ και του ΔΝΤ, ψη­φί­ζο­ντας πάντα υπέρ των αντί­στοι­χων σχε­δί­ων, αλλά και οι εθνι­κι­στές Ανε­ξάρ­τη­τοι Έλ­λη­νες και η φα­σι­στι­κή Χρυσή Αυγή, η αρι­στε­ρά δεν στέ­κε­ται γε­νι­κώς αλ­λη­λέγ­γυα προς το «κυ­πρια­κό δράμα» αλλά συ­γκε­κρι­μέ­να προς τον κόσμο της ερ­γα­σί­ας και την κυ­πρια­κή κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία και όχι βέ­βαια προς το φαύλο πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα ή ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρο προς τους Κύ­πριους, Έλ­λη­νες, Ρώ­σους, Σα­ου­δά­ρα­βες, Άγ­γλους και άλ­λους βα­θύ­πλου­τους κα­πι­τα­λι­στές τρα­πε­ζί­τες, με­γα­λο­κα­τα­θέ­τες και «επεν­δυ­τές» στο νη­σιω­τι­κό κρά­τος.  
Ως εκ τού­του η ση­μα­ντι­κό­τε­ρη υπη­ρε­σία που μπο­ρεί να προ­σφέ­ρει η ελ­λη­νι­κή αρι­στε­ρά και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, η πραγ­μα­τι­κή διε­θνι­στι­κή αλ­λη­λεγ­γύη προς τον κυ­πρια­κό λαό είναι η προ­ο­πτι­κή της νίκης των δυ­νά­με­ων της ερ­γα­σί­ας και της αρι­στε­ράς στην ίδια την Ελ­λά­δα ενερ­γο­ποιώ­ντας τον αδύ­να­μο κρίκο της ευ­ρω­παϊ­κής αλυ­σί­δας και δη­μιουρ­γώ­ντας τους όρους για την πο­λυ­πό­θη­τη  έξοδο από την κρίση με σο­σια­λι­στι­κό ορί­ζο­ντα και προ­ο­πτι­κή. Δη­μιουρ­γώ­ντας το υπό­δειγ­μα της απε­λευ­θέ­ρω­σης για όλους τους ευ­ρω­παϊ­κούς λαούς που στε­νά­ζουν κάτω από τα μέτρα της πιο σκλη­ρής λι­τό­τη­τας και ιδιαί­τε­ρα στον ευ­ρω­παϊ­κό Νότο.
Απ’ αυτή την σκο­πιά οι επι­λο­γές του προ­έ­δρου της ΚΟ του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ όλο το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα - πέρα από το μεί­ζον πρό­βλη­μα της δη­μο­κρα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας του κόμ­μα­τος, καθώς αυτές οι πρω­το­βου­λί­ες δεν συ­ζη­τή­θη­καν και δεν απο­φα­σί­στη­καν από συλ­λο­γι­κά όρ­γα­να - κι­νού­νται σε λάθος κα­τεύ­θυν­ση και δεν βοη­θούν στην υπό­θε­ση της ανα­τρο­πής. Μιας ανα­τρο­πής που δεν αφορά μόνο, ούτε καν κατά προ­τε­ραιό­τη­τα, στην εκτί­μη­ση του εκλο­γι­κού πο­σο­στού και σε απλές πρά­ξεις αριθ­μη­τι­κής αλλά αφορά πρω­τί­στως στην ετοι­μό­τη­τα του ίδιου λαού να δώσει σκλη­ρό­τα­τη μάχη στη­ρί­ζο­ντας την εν­δε­χό­με­νη Κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς στην σύ­γκρου­σή της με την τρόι­κα, τα ντό­πια αστι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς γε­ω­πο­λι­τι­κούς αντα­γω­νι­σμούς και σχε­δια­σμούς.
Τα γε­γο­νό­τα της Κύ­πρου δεν αφή­νουν πε­ρι­θώ­ρια για αυ­τα­πά­τες. Όπως οι δήθεν δυ­να­τό­τη­τες εκ­με­τάλ­λευ­σης των εν­δοι­μπε­ρια­λι­στι­κών αντι­θέ­σε­ων με­τα­ξύ ΗΠΑ και ΟΝΕ προς όφε­λος των συμ­φε­ρό­ντων της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας στην Ελ­λά­δα και της υπό­θε­σης της ανα­τρο­πής της λι­τό­τη­τας. Αυ­τα­πά­τες που γκρε­μί­στη­καν με την στάση όλων των «εταί­ρων» στη κυ­πρια­κή υπό­θε­ση. Το ΔΝΤ κρά­τη­σε σκλη­ρό­τε­ρη στάση και από τον ίδιο τον Σόι­μπλε. Ομοί­ως κα­τέρ­ρευ­σαν και οι διά­φο­ρες ευ­φά­ντα­στες γε­ω­πο­λι­τι­κές ανα­λύ­σεις, όπως αυτή που λίγες μέρες πριν πε­ριέ­γρα­φε γε­μά­τος αυ­το­πε­ποί­θη­ση σε τη­λε­ο­πτι­κή εκ­πο­μπή ο κοι­νο­βου­λευ­τι­κός εκ­πρό­σω­πος των Ανε­ξάρ­τη­των Ελ­λή­νων Ν. Μα­ριάς περί δήθεν δυ­να­τό­τη­τας εκ­με­τάλ­λευ­σης του ρώ­σι­κου πα­ρά­γο­ντα.
Η θέση πως «το ευρώ είναι το εθνι­κό μας νό­μι­σμα», η οποία εκ­φω­νή­θη­κε μεν δη­μό­σια αλλά δεν υπάρ­χει σε κα­νέ­να κεί­με­νο­α­πό­φα­σης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ,φα­ντά­ζει πως πρέ­πει να ξε­χα­στεί το συ­ντο­μό­τε­ρο όταν κα­νείς ακού­ει αυτές τις ώρες τις δη­λώ­σεις των κύ­πριων πο­λι­τι­κών πως η Κύ­προς κα­τα­στρά­φη­κε αλλά … του­λά­χι­στον έμει­νε μέσα στην ΟΝΕ.
Σ’ αυτή λοι­πόν την συ­γκυ­ρία, όπου η ανά­γκη για την αρι­στε­ρά είναι με­γα­λύ­τε­ρη από ποτέ να ανα­δεί­ξει τα αιχ­μη­ρά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του δικού της ανα­τρε­πτι­κού, τα­ξι­κού εναλ­λα­κτι­κού σχε­δί­ου, χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά πο­λι­τι­κής και ιδε­ο­λο­γι­κής ταυ­τό­τη­τας, και να συμ­βά­λει απο­φα­σι­στι­κά στο ξε­κα­θά­ρι­σμα του λαού απέ­να­ντι σε κάθε εί­δους πο­λι­τι­κούς υπάλ­λη­λους του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου, ντό­πιου και αλ­λο­δα­πού, απέ­να­ντι σε λαϊ­κι­στές, εθνι­κι­στές, μνη­μο­νια­κούς και δήθεν αντι­μνη­μο­νια­κούς, υπο­ταγ­μέ­νους κατά πλειο­ψη­φία στους νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρους ευ­ρω­παϊ­κούς και διε­θνείς σχε­δια­σμούς αλλά και του ανα­δυό­με­νου εντός της κρί­σης αστι­κού ευ­ρω­σκε­πτι­κι­σμού (στην Ιτα­λία ο Μπερ­λου­σκό­νι ήδη φλερ­τά­ρει μ’ αυτή την επι­λο­γή), ήρθε η πιο πα­ρά­δο­ξη και ακα­τάλ­λη­λη επι­λο­γή της ηγε­τι­κής ομά­δας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: η «σύ­γκλι­ση» με τους Ανε­ξάρ­τη­τους Έλ­λη­νες! Αυ­τούς που δεν είχαν πρό­βλη­μα να συ­νερ­γα­στούν στην Βουλή με τους χρυ­σαυ­γί­τες, που πρό­τει­ναν τον Κ. Κα­ρα­μαν­λή ως πρό­ε­δρο της Δη­μο­κρα­τί­ας εκλεγ­μέ­νο από τον λαό, αυ­τούς που ονει­ρεύ­ο­νται, όπως το πρό­γραμ­μά τους λέει, αξιω­μα­τι­κούς του στρα­τού και της αστυ­νο­μί­ας στην θέση των υπουρ­γών… Σαν νάταν το κε­ρα­σά­κι στην τούρ­τα μιας σει­ράς αρι­στε­ρο­δέ­ξιων επι­λο­γών όπως η πα­ρέμ­βα­ση στο ίδρυ­μα Κα­ρα­μαν­λή, η κατ’ ουσία «συν­διορ­γά­νω­ση» του δι­η­μέ­ρου με τα πρώην κυ­βερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη του ΠΑΣΟΚ γύρω από τον Γ. Αρ­σέ­νη, την Λ. Κα­τσέ­λη αλλά και με το αμε­ρι­κά­νι­κο ιν­στι­τού­το Levy – όπου ο Α. Τσί­πρας δή­λω­σε ευ­θαρ­σώς πως το σύν­θη­μα για Κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς είναι ακα­τάλ­λη­λο και μά­λι­στα στέ­ρη­σε από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ την κυ­βέρ­νη­ση στις εκλο­γές του Ιου­νί­ου! – οι επι­σκέ­ψεις στους διά­φο­ρους με­γα­λο­εκ­δό­τες, ταυ­τό­χρο­να με την πα­ρου­σία του προ­έ­δρου στην κη­δεία του Τσά­βες και τις  κο­ρώ­νες περί γκά­γκ­στερ – ηγε­τών του Eurogroup.
Αυτές οι επι­λο­γές δεν βοη­θούν καθώς το μόνο που επι­τυγ­χά­νουν είναι να μπερ­δεύ­ουν τον κόσμο που στη­ρί­ζει τις ελ­πί­δες του στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, να τον πα­θη­τι­κο­ποιούν και να ακυ­ρώ­νουν την πρω­το­πό­ρα διά­θε­ση των πιο συ­γκρο­τη­μέ­νων και συ­νει­δη­τών κομ­μα­τιών, των ίδιων του των μελών για πο­λι­τι­κή δράση και διεκ­δί­κη­ση των ορα­μά­των και των ιδεών της Αρι­στε­ράς.
Η υπό­θε­ση της Κύ­πρου απο­δει­κνύ­ει, πιο ξε­κά­θα­ρα από ποτέ, πως η ζη­τού­με­νη σύ­γκρου­ση δεν απαι­τεί απλά και μόνο μια κοι­νο­βου­λευ­τι­κή πλειο­ψη­φία και μια, κά­ποια αρι­στε­ρο­δέ­ξια κυ­βέρ­νη­ση «σω­τη­ρί­ας» με την συμ­με­το­χή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που θα δια­πραγ­μα­τευ­τεί με την τρόι­κα την… κα­τάρ­γη­ση του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού στην Ευ­ρώ­πη!  Ξε­κα­θα­ρί­ζει σε όλη την κοι­νω­νία πως μια τέ­τοια ανα­τρο­πή απαι­τεί πολύ πιο ισχυ­ρούς συ­σχε­τι­σμούς δύ­να­μης, πολύ πιο ξε­κά­θα­ρους στό­χους και πραγ­μα­τι­κή απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα.
Για την αρι­στε­ρά, για την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας και της κα­πι­τα­λι­στι­κής και ιμπε­ρια­λι­στι­κής επι­βο­λής, μόνος πραγ­μα­τι­κός συ­σχε­τι­σμός είναι ο συ­νει­δη­τός λαός, ο κό­σμος της ερ­γα­σί­ας και η ευ­ρεία κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία που συ­γκρο­τεί­ται στην βάση πο­λι­τι­κών στό­χων μα και ορα­μά­των. Οι δυ­να­τό­τη­τες αυτές είναι σή­με­ρα πα­ρού­σες μέσα στην βαθιά κα­πι­τα­λι­στι­κή κρίση, στην Ελ­λά­δα – αδύ­να­το κα­πι­τα­λι­στι­κό κρίκο μα ταυ­τό­χρο­να ισχυ­ρό από την πλευ­ρά των κοι­νω­νι­κών και πο­λι­τι­κών συ­σχε­τι­σμών.
Απα­ραί­τη­το και κρί­σι­μο από την πλευ­ρά του πο­λι­τι­κού φορέα, του κόμ­μα­τος της Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς είναι να ξε­κα­θα­ρί­ζει ολο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ρο τους στό­χους, να προ­ε­τοι­μά­ζει τα μέλη του και τον λαό πως η υπό­θε­ση της ανα­τρο­πής δεν αφορά σε κά­ποιο εκλο­γι­κό πε­ρί­πα­το.
Απ’ αυτή την άποψη είναι άμεσα ανα­γκαίο ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να βάλει ένα τέλος στην σύγ­χυ­ση που προ­κα­λούν στην κοι­νω­νία, στους οπα­δούς και στα μέλη του επι­λο­γές και εκ­φω­νή­σεις που έχουν κυ­ριαρ­χή­σει στον δη­μό­σιο λόγο και την ει­κό­να του το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα. Ας είναι το … φλερτ με τον Κα­μέ­νο το τε­λευ­ταίο λάθος.
Είναι ώρα να μι­λή­σει κα­θα­ρά και τολ­μη­ρά ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για την δυ­να­τό­τη­τα και το πο­λι­τι­κό και ιδε­ο­λο­γι­κό πε­ριε­χό­με­νο της «Κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς» που αφορά πρω­τί­στως στην κοι­νω­νι­κή δυ­να­μι­κή που ανα­πτύ­χθη­κε στις προη­γού­με­νες εκλο­γές και μπο­ρεί και πρέ­πει να ενι­σχυ­θεί μέσα από  μια νέα επι­θε­τι­κή ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποί­η­ση στον λόγο, στις θέ­σεις και στην δράση του κόμ­μα­τος. Για την ουσία της θέσης «καμία θυσία για το ευρώ», που ση­μαί­νει την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα να οξυν­θούν τα υπαρ­ξια­κά αδιέ­ξο­δα της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης ΟΝΕ και ΕΕ μέσα από την πρω­το­πό­ρα και απο­φα­σι­στι­κή δράση μιας «Κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς» στην Ελ­λά­δα - αδύ­να­μο κρίκο. Μόνο αυτή η αντι­με­τώ­πι­ση πε­ριέ­χει την προσ­δο­κία για εξε­λί­ξεις ντό­μι­νο και σε άλλες χώρες με την ενερ­γο­ποί­η­ση της κί­νη­σης των ερ­γα­ζό­με­νων, των λαών και της ευ­ρω­παϊ­κής αρι­στε­ράς υπό την έμπνευ­ση του «ελ­λη­νι­κού υπο­δείγ­μα­τος». Που ση­μαί­νει ξε­κά­θα­ρα πως όταν φτά­σει η κρί­σι­μη ώρα το δια­πραγ­μα­τευ­τι­κό «όπλο» θα είναι γε­μά­το με την «σφαί­ρα» της απο­χώ­ρη­σης από το ευρώ και θα χρη­σι­μο­ποι­η­θεί απο­φα­σι­στι­κά εάν κρι­θεί πως είναι ανα­γκαίο για να προ­χω­ρή­σει η ρήξη που θα ανοί­γει σε Ελ­λά­δα και Ευ­ρώ­πη δρό­μους απε­λευ­θέ­ρω­σης και σο­σια­λι­στι­κής προ­ο­πτι­κής.
Είναι ώρα να φέρει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο προ­σκή­νιο, στον δη­μό­σιο λόγο μα και με ορ­γα­νω­μέ­νη συ­ζή­τη­ση με τα μέλη και την ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία το πρό­γραμ­μα της μο­νο­με­ρούς ανα­τρο­πής του μνη­μο­νί­ου, της άμε­σης ανα­τρο­πής της λι­τό­τη­τας, της βα­ριάς φο­ρο­λό­γη­σης του κε­φα­λαί­ου, της εθνι­κο­ποί­η­σης όλων των τρα­πε­ζών και των στρα­τη­γι­κών το­μέ­ων της οι­κο­νο­μί­ας, της αθέ­τη­σης πλη­ρω­μής των το­κο­χρε­ω­λυ­σί­ων και της δια­γρα­φής του χρέ­ους, της διεύ­ρυν­σης της δη­μο­κρα­τί­ας με κοι­νω­νι­κό και ερ­γα­τι­κό έλεγ­χο.
Τα γε­γο­νό­τα της Κύ­πρου δεν αφή­νουν άλλα πε­ρι­θώ­ρια για αυ­τα­πά­τες και λαν­θα­σμέ­να συ­μπε­ρά­σμα­τα. Η δύ­να­μη της αρι­στε­ράς βρί­σκε­ται απο­κλει­στι­κά στις σο­σια­λι­στι­κές ιδέες της και στην συ­νει­δη­τή κοι­νω­νι­κή συ­σπεί­ρω­ση και δράση.
http://rproject.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου