Aπ΄το αυγό του φιδιού στο μυαλό του γορίλα

Toυ Στάθη (Σταυρόπουλου)

Οι ψευτομαγκιές και οι τσαμπουκάδες της Χρυσής Αυγής αρχίζουν να την εκθέτουν στα μάτια πολλών από εκείνους που την ψήφισαν εις ένδειξιν διαμαρτυρίας - όσον
 περνάει ο καιρός, όλο και πιο λίγοι θα ακολουθούν αυτό το μόρφωμα, ώσπου να του απομείνουν όσοι ταυτίζονται μαζί του, όσοι τo σκοτάδι μέσα στο μυαλό τους μπορεί να ’ναι
ανάλογο με το σκοτάδι του θανάτου, τις νεκροκεφαλές των Ες Ες, τα μαύρα τι-σερτς (καρικατούρες των μεγαλοχιτώνων) και τα λοιπά αρρωστιάρικα γκάτζετ του χώρου των «εμπρηστών» και των «νεκρών ψυχών».
Πιστεύω ότι το σημείο καμπής για τη Χρυσή Αυγή ήταν η κοπάνα της από τις διαδηλώσεις εναντίον της Μέρκελ. Εκεί οι επίγονοι των ταγματασφαλιτών και των δωσιλόγων απέδειξαν ότι όσον κάνουν τον μάγκα στους αδυνάμους, άλλο τόσο στέκουν σούζα μπροστά στους Δυνατούς.
Απέδειξαν ότι μπορούν να ξυλοφορτώνουν ανυπεράσπιστες γυναίκες, αλλά μπροστά στην Καγκελάριο είναι κότες. Κότες με σιδηρούν σταυρόν στα καλσόν.
Το ίδιο παθαίνει τώρα η Χρυσή Αυγή και με τις απεργίες. Είναι πανταχού απούσα. Αποδεικνύοντας έτσι με ποια πλευρά πράγματι είναι. Αποδεικνύοντας έτσι ότι είναι η μακρυά μαύρη χειρ των αφεντικών, το παρακράτος του κράτους, αποδεικνύοντας ότι η μόνη σχέση που έχει η Χρυσή Αυγή με τους εργάτες κι όλους τους εργαζόμενους είναι να τους βαράει...

Πράγμα που θα κάνει, αν ποτέ κατεβεί στις διαδηλώσεις, θα κατεβεί για να τις διαλύσει.
Το ίδιο εξετέθη η Χρυσή Αυγή και με τους τραμπουκισμούς της στο Χυτήριο. Ενώ παραπονείται ότι τη λογοκρίνει το σύστημα, προσπαθεί να φιμώσει ό,τι δεν γουστάρει η ίδια - αυτόκλητη κριτής ως προς τα όρια των πραγμάτων. Γελοίο. Βεβαίως.
Αλλά εκείνο που θα εκθέσει ολοκληρωτικά τη Χρυσή Αυγή και θα την εξουθενώσει είναι οι αντιφάσεις της. Ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί και πετσοκόβουν τον πλησίον τους, φιμώνουν, προπηλακίζουν, βρίζουν - τέτοια ευρυχωρία! καταλλαγή! κι αγάπη! Ισχυρίζονται ότι είναι πατριώτες και ιδεολογικά προέρχονται και πρόσκεινται σε αυτούς που διαμέλισαν την Ελλάδα όσο την είχαν κάτω απ’ τα νύχια τους.

Αλλά οι αντιφάσεις τους δεν περιορίζονται σε αυτό που δηλώνουν, φερ’ ειπείν Χριστιανοί και σε αυτό που είναι πράττοντας τα αντίθετα, αλλά και στην
ίδια τους τη σύνθεση - επίσης αντιφατική, όπου συνυπάρχουν θρησκόληπτοι, παγανιστές, εθνικιστές, ψυχωτικοί, μυστικιστές, εθνικοσοσιαλιστές, αμόρφωτοι, μιλιταριστές, λούμπεν, μπράβοι - όλα τα σάπια μήλα σε ένα καλάθι.
Τόσο σάπια που κυρίως να είναι θρασύδειλα.
Αρνούνται ότι είναι ναζί, αρνούνται τη σβάστικα (και της ανάβουν κρυφά κεράκι), αρνούνται ότι δέρνουν (έπεσε ο πάγκος μόνος του, κυρ νωματάρχη) αρνούνται τους συντρόφους τους (ποια; την κυρά που χαιρετά ναζιστικά; δεν την γνωρίζω, κυρ δημοσιογράφε μου) - δηλώνουν ότι βαδίζουν με βάση τον νόμο και τον υποκαθιστούν. Κι όχι μόνον τον υποκαθιστούν, αλλά παρανομούν - πάντα όμως μισοκακόμοιρα, χωρίς καμμιά λεβεντιά, χωρίς να αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεών τους, αλλά πάντα στρεψόδικα να δικαιολογούνται, με τις εξυπνάδες που χρησιμοποιεί ο υπόκοσμος, ο γλίτσας υπόκοσμος, όχι ο λεβέντης, αυτός που έχει έναν κώδικα δικής του, έστω, τιμής

Αλλά εκείνο που θα τελειώσει τη Χρυσή Αυγή οριστικώς είναι ο Φόνος. Φόνος εν Μέση Οδώ και ντάλα μεσημέρι. Η συμπεριφορά των στελεχών της -όσων βγαίνουν στην τηλεόραση- το λεξιλόγιο, η γλώσσα του σώματος, η επιθετικότητα, το απόλυτο ανερμάτιστο, η κτηνώδης αμορφωσιά, η θρασύδειλη ευελιξία, όλα προειδοποιούν και μαρτυρούν για τον Φόνο που ελαύνει κι έρχεται.
Δεν θα ευχηθώ να βγω ψεύτης (θα το ήθελα) διότι δεν γίνεται να βγω ψεύτης. Αυτοί που μαχαιρώνουν, γρονθοκοπούν και απειλούν μέσα στις νύχτες θα το κάνουν κάποια στιγμή και μέρα μεσημέρι.
Για την ώρα το μόρφωμα αυτό μοιράζει παιχνίδι στις οργανώσεις του, σε στρατόκαυλα, ανεγκέφαλα πιτσιρίκια που γουστάρουν να εκτελούν διαταγές (τόσο τους κόβει), νομίζοντας ότι έτσι αποκτούν «ταυτότητα». Μάλιστα ελληνική! - ότι πιο ανελλήνιστο.
Για την ώρα η Χρυσή Αυγή απευθύνεται σε ένα μέρος του εκλογικού σώματος που χωρίζεται κι αυτό με τη σειρά του σε δύο μέρη: σε αυτούς που σχετίζονται λίγο η πολύ με τον καθημερινό φασισμό του καφενέ (δεν έχουν περί πολλού τις γυναίκες, απεχθάνονται τους «τοιούτους», έχουν σε περιωπή τον εαυτόν τους κι άλλα νουνεχή και ηθικά παρόμοια) και σε εκείνους που έχουν οργισθεί κι απελπισθεί, παραμένοντας όμως παγιδευμένοι στα κλισέ μιας ζωής του τύπου «όλοι ίδιοι είναι», «τίποτα δεν γίνεται», «ωχ αδερφέ», «εγώ θα βγάλω το φίδι απ’ την τρύπα», «κι ο Στάλιν έκανε εγκλήματα» κι άλλα τέτοια ευφυή, που υπονομεύουν τη δημοκρατία κάνοντάς την χρήσιμη στους λίγους κι άχρηστη στους πολλούς - είναι το ποσοστό εκείνο
που τα «ξέρει όλα» (και συνεπώς δεν μαθαίνει τίποτα), που γηράσκει χωρίς να διδάσκεται, που απέχει (νομίζοντας ότι είναι υπεράνω κι έτσι αφήνει το γήπεδο σε αυτούς που το βάζουν κάτω και του αλλάζουν τα φώτα).
Τα παρήγορον είναι ότι τα φασιστικά κινήματα, αν δεν πάρουν την εξουσία εγκαίρως για αυτά (Μουσολίνι, Χίτλερ, Φράνκο), περιθωριοποιούνται εκ νέου η ενσωματώνονται
στο αστικό σύστημα - στο οποίον άλλωστε ανήκουν (Λεπέν, Λίγκα του Βορρά, Αυστριακή ακροδεξιά κι άλλα). Το επικίνδυνο όμως υπερτερεί του παρήγορου,
διότι ο φασισμός, ακόμα κι αν κλείσει έναν κύκλο και συρρικνωθεί ξανά, χωρίς να προλάβει στο μεταξύ να πάρει την εξουσία, λουφάζει, έστω σε μικρά πάλι σχήματα, και περιμένει την επόμενη ευκαιρία. Επίσης,
όσον κάνει τον κύκλο του, όπως τώρα η Χρυσή Αυγή, και πριν πάλι να συρρικνωθεί, έχει ήδη πιέσει το εργατικό κίνημα, έχει ήδη προσφέρει χρυσές υπηρεσίες
 στον καθωσπρέπει φασισμό της εξουσίας! Των πολυεθνικών, των τραπεζών και των πάσης φύσεως νεοφιλελεύθερων ακροδεξιών.
Οπως αυτών που τώρα κόβουν μισθούς και συντάξεις, πουλάνε γη και ύδωρ - ή μήπως αυτή η πολιτική δεν είναι φασιστική; Επειδή δεν κυβερνάει ο κ. Μιχαλολιάκος και κυβερνάει η Τρόικα είναι μικρότερος ο εκφασισμός της Δημοκρατίας; Ο εξανδραποδισμός του λαού; Η κολόβωση της πατρίδας;

Οταν τρώνε άνθρωποι απ’ τα σκουπίδια, όταν τρέχουν για ληγμένα τρόφιμα και γενόσημα φάρμακα, όταν τους παίρνουν οι τράπεζες (και πάντως όχι οι κομουνιστές) τα σπίτια, όταν πεινάνε παιδιά, «οι άνθρωποι απλώς προσαρμόζονται», όπως ξετσίπωτα δήλωσε ο αναίσχυντος κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος, ή ξεπέφτουν
σε ανδράποδα μιας πλουτοκρατίας που συνεχίζει να πλουτίζει απ’ τον πόνο τους;

Ας μην ξεχνάμε! οι Δημοκρατίες που έπεσαν στα χέρια του φασισμού είχαν πρώτα εξαθλιώσει τον λαό τους οι ίδιες (όπως η Δημοκρατία της Βαϋμάρης), είχαν ήδη μετατραπεί σε ολιγαρχικές τυραννίες (όπως είναι σήμερα οι πιο πολλές απ’ τις δημοκρατίες στις αναπτυγμένες χώρες)...
ΥΓ.: Γερμανοί χρυσαυγίτες (δηλαδή νεοναζί) έκαψαν το αυτοκίνητο του Ελληνα στρατιωτικού ακόλουθου στο Βερολίνο. Κιχ η Χρυσή Αυγή...



πηγή:enikos