Κυνική έκφραση των "νεοαποικιοκρατικών" επιδιώξεων της Γερμανίας!
Να περιοριστεί η κυριαρχία "προβληματικών" κρατών της Ευρωζώνης προτείνει ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Stern.
«Η (ευρωπαϊκή) ολοκλήρωση πρέπει να προχωρήσει, και κράτη με προβλήματα που λαμβάνουν βοήθεια πρέπει σε αντάλλαγμα να παραχωρούν μέρος της κυριαρχίας τους στην... ΕΕ» υποστηρίζει.
Κοινώς, σύμφωνα με τον Υπουργό Οικονομικών και οι τρεις χώρες της ευρωπεριφέρειας που είναι σε Μνημόνιο (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία) αλλά και όποιες άλλες αποδειχτούν στο μέλλον "προβληματικές" (Ισπανία, Ιταλία, Βέλγιο...), θα πρέπει να περιπέσουν σε καθεστώς "οικονομικού προτεκτοράτου" της ΕΕ!
Και σε τελική ανάλυση, σε "οικονομικά προτεκτοράτα" της Γερμανίας στο βαθμό, που η τελευταία αποτελεί μακράν την κυρίαρχη ιμπεριαλιστική δύναμη στην ΕΕ και στην ΟΝΕ.
Αν δεν σας αρέσει τότε φύγετε!Κραδαίνοντας μάλιστα "κούφιες" απειλές, ο Β. Σόιμπλε, συνεχίζει: Η επιλογή αυτή είναι «σε κάθε περίπτωση καλύτερη από το να εκδιωχθούν υπερχρεωμένα κράτη από την ευρωζώνη» εκτιμά.
Φαίνεται, μάλλον πως ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ, δεν ζυγίζει ρεαλιστικά την πιθανότητα, τα λαϊκά στρώματα των χωρών της ευρωπεριφέρειας, να διαλέξουν με ευχαρίστηση την επιλογή της αποχώρησης από την ευρωζώνη και της ρήξης με την ΕΕ, προκειμένου να μην καταλήξουν να μετατραπούν οι χώρες τους σε "κινεζοποιημένες" μισοαποικίες του Βερολίνου και των Βρυξελλών!
Πόσω μάλλον όταν ο ίδιος εκτιμά, πως για παράδειγμα η Ελλάδα από το 2012, θα έχει πρωτογενές πλεόνασμα*, μην έχοντας δηλαδή καμία απολύτως ανάγκη ούτε τις αγορές ούτε τα τροϊκανά δάνεια...
ΝΤΙΡΕΚΤΙΒΕΣ ΠΡΟΣ ΕΚΤ - EFSF: Θα είστε όσο "ανεξάρτητοι" σας λέμε εμείς!
Οι ντιρεκτίβες και οι απειλές του Β. Σόιμπλε, δεν σταμάτησαν όμως στην ευρωπεριφέρεια. Αντιθέτως, στο στόχαστρο του γερμανού "τσάρου της οικονομίας" μπήκαν και υπερεθνικοί θεσμοί της ΕΕ όπως η ΕΚΤ και το EFSF.
«Σεβόμαστε την ανεξαρτησία της ΕΚΤ... δεν την κριτικάρουμε. Ιδεωδώς, το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και αντίστροφα» λέει, καλώντας έτσι την ΕΚΤ, να σταματήσει να μπλέκεται στα πόδια των πολιτικών διαδικασιών εντός της ΕΕ (Σύνοδος Κορυφής ,Eurogroup, ECOFIN κλπ), όπου κυριαρχεί η Γερμανία!
Βλέπουμε, λοιπόν, πως σύμφωνα με τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ, η έτσι και αλλιώς απαράδεκτη και μονεταριστικής έμπνευσης έννοια της ανεξαρτησία της ΕΚΤ, πάει περίπατο, στο βαθμό που η ΕΚΤ δεν συμφωνεί με το Βερολίνο! Προφανώς, βέβαια, η μονεταριστική ανεξαρτησία της ΕΚΤ, θα μπορεί να ισχύει για όλους τους άλλους παίκτες εντός της ΕΕ...
Τέλος, με επιστολή του που εξασφάλισε το Reuters, o Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υποστηρίζει πως η γερμανική κυβέρνηση είναι αντίθετη στη χορήγηση «λευκής επιταγής» στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) για την αγορά ομολόγων στην δευτερογενή αγορά. Κοινώς, ακόμα και η δυνατότητα της επαναγοράς ομολόγων, εάν και εφόσον θεσπιστεί φυσικά, θα πρέπει να έχει, τουλάχιστον, την "σύμφωνη γνώμη" της Γερμανίας...
* Ως πρωτογενές πλεόνασμα (ή έλλειμμα) ορίζεται το αποτέλεσμα του κρατικού προϋπολογισμού χωρίς να υπολογίζονται οι δαπάνες εξυπηρέτησης του Δημοσίου Χρέους
πηγή: http://www.iskra.gr/
Τρία σερβιετάκια στο λευκό παντελονάκι των ελίτ
του Αντώνη Ανδρουλιδάκη*Στη συνάντηση Μέρκελ – Σαρκοζί που έγινε στις 21 Ιουλίου στο Βερολίνο, ελάχιστοι γνωρίζουν, ότι η πραγματική ατζέντα αφορούσε εκτός -της «συμφωνίας σωτηρίας»- και στη διανομή των «ελληνικών ιματίων». Οι πληροφορίες αυτές, που έφτασαν καθυστερημένα –ως συνήθως- στην ελληνική κυβέρνηση, αντήχησαν στ’ αυτιά των κυβερνητικών στελεχών, όπως το αιφνίδιο ουρλιαχτό του λύκου που έχει ήδη εισβάλλει μέσα στην αγέλη των προβάτων. Δεν νομίζω όμως πως θα περίμενε κανείς τη διεθνή καταγγελία των μεθοδεύσεων αυτών. Η εξάρτηση των «προβάτων» είναι τέτοια που θα συνεχίζουν μέχρι τέλους να εκπληρώνουν τον εντεταλμένο ρόλο τους, προσηλωμένοι στην ιδέα ότι «ευρωπαϊκό κεκτημένο» είναι τήρηση των δημοκρατικών διαδικασιών σε μια παρέα 5 λύκων και 4 προβάτων, που ψηφίζουν για το επόμενο φαγητό τους.
Η αλήθεια είναι, ότι η μεταπολιτευτική περίοδος κλείνει τον κύκλο της, με τρία τουλάχιστον «σερβιετάκια» που όσο κι αν θέλουν να κρυφτούν, λεκιάζουν με το αίμα του τόπου, το λευκό παντελονάκι των ελίτ που καμώνονται ότι κυβερνούν.
Το πρώτο είναι το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων του Ταμείου «Αξιοποίησης» Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, το οποίο αναλαμβάνει στην πραγματικότητα το σύνολο των αρμοδιοτήτων στην διαδικασία εκποίησης του εθνικού πλούτου.
Το δεύτερο είναι η λεγόμενη «τεχνική βοήθεια» στην διαχείριση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ που σε συνδυασμό με δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, θα αποτελέσει την αναπτυξιακή αιχμή της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι με διαδικασίες εξπρές το γερμανικό Υπουργείο Ανάπτυξης σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) διοργανώνει ήδη συνέδριο για τις αναπτυξιακές ευκαιρίες στην Ελλάδα, με τη συμμετοχή των 20 μεγαλύτερων κλάδων της γερμανικής οικονομίας.
Το τρίτο «σερβιετάκι» αφορά ουσιαστικά στην «ευρωποίηση» των «ελληνικών» τραπεζών, που θα συμβεί υποχρεωτικά στο βαθμό που οι ελληνικές τράπεζες θα αποδεχθούν haircut των ομολόγων που διαθέτουν, κατά 21%. Ένα τέτοιο «κούρεμα» θα σημάνει εγγραφή ζημιών ύψους 9 δις στους ισολογισμούς τους και κατά συνέπεια κατ’ ευθείαν υπαγωγή στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, δηλαδή στον έλεγχο της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας.
Οι πρωτοετείς φοιτητές των οικονομικών πανεπιστημίων αντιλαμβάνονται ότι, δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο για να εξασφαλιστεί ο απόλυτος οικονομικός έλεγχος μιας χώρας. Ελέγχοντας τη Δημόσια Περιουσία, τον Αναπτυξιακό Σχεδιασμό και το Τραπεζικό Σύστημα, η μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο είναι δεδομένη.
Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα, που συντελέστηκε μόλις σε 21 μήνες, οι πιθανότητες αυτόκεντρης οικονομικής ανάπτυξης και εθνικής ανεξαρτησίας περιορίζονται δραματικά. Η παρασιτική οικονομική μεγέθυνση και η περιορισμένη εθνική ανεξαρτησία που βιώσαμε και καταγγείλαμε στα μεταπολιτευτικά χρόνια, δίνει τώρα τη θέση της στην απόλυτη οικονομική –και όχι μόνο- κατοχή.
Κι’ όμως, τελικά, στο βαρέλι υπήρχε ακόμη πιο κάτω. Το μέλλον του Λαού και του Τόπου να σχεδιάζεται λεπτομερώς στο Βερολίνο από μια παρέα ροδομάγουλων καλβινιστών που επιμένουν να θεωρούν ότι η αποταμίευση είναι το κλειδί του παραδείσου. Και δυστυχώς -προς ώρας- ο Καραϊσκάκης αρνείται πεισματικά να αναστηθεί…
*ο Αντώνης Ανδρουλιδάκης είναι οικονομολόγος.
Πηγή: Τόνοι και Πνεύματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου