Μια από τις στιγμές ανάπαυλας και απεγκλωβισμού από την καθημερινότητα, ήταν η Κυριακή του Πάσχα με το έθιμο σουβλίσματος του οβελία να έχει την τιμητική του...
Σε μια από τις μεγαλύτερες εξόδους που γνώρισε ποτέ η Αθήνα (έστω και σε μονοήμερη απόδραση λόγο πολλών παραμέτρων, κυρίως οικονομικών), η πατροπαράδοτη σύσφιξη οικογενειακών δεσμών είχε την τιμητική της.
Εκείνο που με εντυπωσίασε όμως είναι το Ρουμελιώτικο Πάσχα στην Ιτέα...
Όλοι γίνονται μια παρέα που ξεκινά από τα χαράματα με την ετοιμασία της σούβλας, υπό τον ασταμάτητο ήχο με τραγούδια παραδοσιακής μουσικής, με άφθονο σπιτικό κρασί, με χορό λεβέντικο βγαλμένο από τη βαθιά παράδοση....
Δεν υπάρχει ούτε μια παρέα σε όλη την τοπική κοινωνία που ο περαστικός διαβάτης (γνωστός ή άγνωστος) θα περάσει και δεν θα τον σταματήσουν να του προσφέρουν ένα ποτήρι κρασί και ένα ζεστό μεζεδάκι!!!
Δεν υπάρχει ούτε ένας επισκέπτης που να εξαιρεθεί από την απλόχερη φιλοξενία και να μην νιώσει οικεία με όλους τους κατοίκους!!!
Κανείς δεν ξεχωρίζει ως επώνυμος ή άσημος, φτωχός ή πλούσιος, ηγέτης ή μεροκαματιάρης!!!
Όλοι γίνονται μια παρέα ανακατεμένοι με στάχτες και αποκαΐδια του οβελία, παρασυρόμενοι από τη μουσική, με το ποτήρι πάντα γεμάτο να επιδίδονται σε χορούς βγαλμένους από την παράδοση, με περιεχόμενο από την τοπική ζωή....
"Ιτιά ιτιά λουλουδιασμένη..."
"Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά..."
Στιγμές πραγματικής ξεγνοιασιάς με τη σφραγίδα της Ελληνικής παράδοσης...
Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά.
Aυτό το άρθρο προέρχεται από το: Αναδρομή στο Λιμάνι: Στιγμές παράδοσης... http://dimouva.blogspot.com/2011/04/blog-post_6568.html#ixzz1KbxAmJ1V
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου