Ο κ. Βίτσας κάνει λόγο για πολυμελές όργανο, μάλλον περίπου 30 ατόμων, το οποίο θα αντικαταστήσει τη Γραμματεία και το οποίο θα συνοδεύεται από 11μελή επιτροπή εκτελεστικού χαρακτήρα. Μιλά για μία ανοιχτή συμμαχία και ως προς τη διαδικασία ανασύνθεσης της Αριστεράς εξηγεί ότι αυτή θα μπορεί να διεξάγεται εντός και εκτός του συμμαχικού σχήματος.
Ο ίδιος δηλώνει ότι οραματίζεται τη συγκρότηση ενός... ευρύτερου πολιτικού μπλοκ «που θα αμφισβητήσει την κυβερνητική εξουσία».
Ακολουθεί η συνέντευξη με το γραμματέα του ΣΥΝ
Τι ακριβώς έχει προκύψει από τις διαβουλεύσεις οι οποίες προηγήθηκαν με τις συνιστώσες;
Προχωράμε με σταθερά βήματα. Έχουμε τον προσανατολισμό μας στα οικονομικά ζητήματα και την εναντίωση στην κυβερνητική πολιτική. Καλούμε όλο τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ να ενταχθεί στα κινήματα «Δεν πληρώνω», στις πρωτοβουλίες της ανυπακοής και της αντίστασης. Δίνουμε πολύ μεγάλο βάρος στην απεργία και το συλλαλητήριο της 23ης Φεβρουαρίου. Βρίσκουμε κάθε φορά τον ενοποιητικό παράγοντα απέναντι στην πολιτική της τρόικας και στις προωθούμενες επίσημες πολιτικές της ΕΕ και της κυβέρνησης. Προσπαθούμε να ενισχύσουμε ένα μεγάλο κοινωνικό μέτωπο αντίστασης και απεμπλοκής από το Μνημόνιο που θα δώσει μία νέα ελπίδα.
Ως προς το πρακτικό μέρος, θα υπάρχει ένα μεγάλο όργανο (κατά προσέγγιση μάλλον 30 ατόμων) το οποίο θα συνεδριάζει μία ή περισσότερες φορές το μήνα. Θα μετέχουν οι αντιπρόσωποι της παλιάς Γραμματείας, οι εκπρόσωποι των συνιστωσών, η Κοινοβουλευτική Ομάδα, ανένταχτοι, και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που είναι γνωστά από τη συμμετοχή τους στα κινήματα. Συγχρόνως, ως εκτελεστικού χαρακτήρα όργανο, θα δημιουργηθεί μια 11μελής επιτροπή -από το ΣΥΝ θα συμμετέχει ο Αλέξης Τσίπρας (ή ως αντικαταστάτες εγώ ο ίδιος ή ο Νίκος Βούτσης) και άλλα δύο μέλη του κόμματος.
Τι άλλαξε στις σχέσεις του ΣΥΝ με τις συνιστώσες οι οποίες εξυπηρετούσαν, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε εδώ και καιρό η Κουμουνδούρου, «ανταγωνιστικά σχέδια»;
Εμείς λειτουργήσαμε στην εξής λογική: Να κάνουμε όλοι μαζί δυο βήματα πίσω για να γίνει ένα μπροστά. Καθορίσαμε ότι κεντρικό ζήτημα είναι η πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας. Επ’ αυτού υπάρχουν κοινωνικές ανάγκες. Επ’ αυτού επανεκκινεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Υπήρχαν το προηγούμενο διάστημα ζητήματα που συζητούνταν, όπως η ανασύνθεση της Αριστεράς. Η δίκη μας τοποθέτηση ήταν ότι η συγκεκριμένη διαδικασία θα μπορεί να επιτελείται και εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή δεν αποτελεί θέμα του ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικής συμμαχίας. Πρακτικά, κάποιες δυνάμεις του σχήματος θα μπορούν να συνδιαμορφώνουν συγχρόνως ένα κοινό πλαίσιο, αρκεί αυτό να μην είναι σε αντίθεση και σε αντιπαλότητα με το ΣΥΡΙΖΑ. Υπό αυτή την προϋπόθεση, θα μπορούν να φτάσουν μέχρι και την ένωσή τους. Αρκεί να ξεκαθαρίζεται αν θα συμμετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ ως συνιστώσες ή ως νέα πολιτικά μορφώματα.
Άλλο ζήτημα ήταν να βρεθεί μία μέθοδος μέσω της οποίας θα επιλύουμε ζητήματα που προκύπτουν συνήθως πριν από τις εκλογές και συμβολίζουν πολιτικές επιλογές. Γι’ αυτές τις περιπτώσεις ο ΣΥΝ θεωρεί πως αν εξαντλείται η συζήτηση και δεν βρίσκεται λύση, θα πρέπει να προσφεύγουμε στο σώμα του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή στα μέλη του. Είτε πρόκειται για παράδειγμα για τον επικεφαλής της προεκλογικής καμπάνιας, είτε για τις εκλογές με λίστα. Μπορεί να διεξάγεται ένα γενικό ή και τοπικό δημοψήφισμα (δεν συζητούνται βέβαια με δημοψήφισμα οι πολιτικές θέσεις). Μέσα από αυτή τη διαδικασία, θα μπορούμε να λύσουμε και άλλου είδους ζητήματα, όπως ο καθορισμός και ο τρόπος που θα γίνει η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη κ.ο.κ.
Αποτελεί όλο αυτό μία ουσιαστική επανεκκίνηση ή έναν προσωρινό συμβιβασμό, εν μέσω της σημερινής απαιτητικής συγκυρίας, ενδεχομένως και μπροστά στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών;
Καταρχήν, δεν είναι αντιφατικά αυτά τα δύο. Η ίδια η συγκυρία επιβάλλει ζητήματα. Εγώ θα έλεγα μάλιστα πως αν δεν είχαμε ΣΥΡΙΖΑ, θα έπρεπε να δημιουργηθεί τώρα. Προσδοκάμε ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι μία ανοιχτή πολιτική συμμαχία και μάλιστα να συνεργαστεί με όλους τους χώρους που τοποθετούνται ενάντια στο Μνημόνιο, από προοδευτική σκοπιά. Εμείς θα θέλαμε δηλαδή ένα πολιτικό μπλοκ που θα αμφισβητήσει και την κυβερνητική εξουσία. Σε αυτό, εκτός από το ΣΥΡΙΖΑ –οπωσδήποτε ο ΣΥΡΙΖΑ- θα μπορούσαν να είναι οι Οικολόγοι Πράσινοι και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, βεβαίως θα ήταν σημαντικό να είναι και το ΚΚΕ, και βεβαίως στο βαθμό που θα αλλάξει γραμμή πλεύσης και η Δημοκρατική Αριστερά. Όπως και άλλες δυνάμεις οι οποίες απεμπλέκονται από το ΠΑΣΟΚ (για παράδειγμα ο φορέας του Αλέξη Μητρόπουλου).
Επισημαίνεται ο στόχος της «δυναμικής επανεμφάνισης του ΣΥΡΙΖΑ». Δεδομένου και του πλήγματος που έχει υποστεί η εικόνα του συμμαχικού σχήματος όλο το προηγούμενο διάστημα, θεωρείτε ότι πράγματι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μία «δυναμική επανεμφάνιση»;
Υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Το βασικότερο όμως είναι ότι υπάρχουν οι ανάγκες. Εμείς ως Αριστερά πρέπει να υπάρχουμε για να είμαστε χρήσιμοι και ανατρεπτικοί για την κοινωνία. Δεν μπορούμε να υπάρχουμε ως ένα στοιχείο προσδιορισμένο από ένα υπάρχον πολιτικό σύστημα που εμείς καταγγέλλουμε και θέλουμε να ανατρέψουμε. Η προωθητική δύναμη δεν βρίσκεται μόνο στις καλές προθέσεις των ηγεσιών, των επιμέρους συνιστωσών ή των κομμάτων. Βρίσκεται στην αναγκαιότητα που σπρώχνει το πολιτικό μόρφωμα, δηλαδή στον κόσμο του. Και αν θέλετε, αυτή η διαδικασία στηρίχθηκε στο γεγονός ότι χιλιάδες αριστεροί πιστεύουν πως η δύναμή μας βρίσκεται όχι μόνο στις πολιτικές μας θέσεις -που είναι πολύ σοβαρό στοιχείο- αλλά και στην ενότητα και στη λειτουργία μας ως παράταξη. Όταν δέχεσαι αυτή τη στιγμή μια επίθεση όπως αυτή, από το μπλοκ της εξουσίας και των οικονομικών συμφερόντων, δεν μπορείς εσύ να δίνεις το κύριο βάρος σου στις μεταξύ σου διαφορές. Αλλά πρέπει να ψάχνεις να βρίσκεις το ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο για αυτές.
http://www.tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου