Πολλοί απο εμάς έχουμε φωνάξει αυτό το σύνθημα, σε πορείες και σε συλλαλητήρια. Πόσοι όμως άραγε γνωρίζουμε όλη την ιστορία που κρύβεται πίσω απο το όνομα, Τεμπονέρας; Πολλοί και ιδιαίτερα το κράτος της δεξιάς επιλέγουν για ευνόητους λόγους τη λήθη στο κεφάλαιο ‘ Τεμπονέρας’. Αξίζει όμως στους σημερινούς δύσκολους καιρούς να μην ξεχνούμε….Νίκος Τεμπονέρας ( 1953-1991). Καθηγητής μαθηματικών σε Λύκειο της Πάτρας και στέλεχος του Εργατικού Αντιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ)- διάσπαση του ΚΚΕ. Συνδικαλιστής και αγωνιστής.Το όνομά του έγινε γνωστό στο πανελλήνιο, όταν δολοφονήθηκε από μέλη της ΟΝΝΕΔ, έπειτα από συμπλοκή σε Λύκειο της Πάτρας, κατά τη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων της περιόδου 1990 – 1991.
Η άνανδρη δολοφονία του σηματοδότησε την δραματική ...
κορύφωση του πανεκπαιδευτικού κινήματος της περιόδου 1990 – 91 και που μέχρι σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς για λαϊκό κίνημα. Ενα αυθόρμητο κίνημα που κατάφερε να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, εξαναγκάζοντας τον τότε Υπουργό παιδείας , Βασίλη Κοντογιαννόπουλο (που αργότερα το ΠΑΣΟΚ έκανε βουλευτή του) σε παραίτηση. Το ξέσπασμα ενός τόσο μαζικού κινήματος φαίνεται εκ πρώτης όψεως παράδοξο για εκείνη την εποχή, περίοδο της κατάρρευσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού», γενικευμένης υποχώρησης του εργατικού κινήματος, όξυνσης του αντικομουνισμού, με την Αριστερά σε άμυνα και διασπασμένη μετά τις κυβερνήσεις συνεργασίας του ενιαίου ΣΥΝ και τις ιδεολογίες περί ‘του τέλους της Ιστορίας’ και του νεοφιλελευθερισμού σε άνοδο.
Οι προθέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη γίνονται φανερές από την αρχή. Ανοίγει το ασφαλιστικό, προωθεί ιδιωτικοποιήσεις, βαθαίνει την λιτότητα με μια σειρά φοροεισπρακτικών μέτρων που εκτοξεύουν τον πληθωρισμό στο 23% ενώ στέκεται αδιάλλακτη απέναντι σε οποιαδήποτε διεκδίκηση. Μέσα στο πρώτο εξάμηνο της κυβερνητικής θητείας Μητσοτάκη θα γίνουν απεργίες στην ΔΕΗ, τις τράπεζες, τις προβληματικές, τους καθηγητές και θα λήξουν όλες με ήττα χωρίς να αποσπάσουν το παραμικρό. Ο χώρος της Παιδείας βρισκόταν σε αναβρασμό, εξαιτίας της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που προωθούσε η κυβέρνηση. Με το πολυνομοσχέδιο που θα έφερνε στη Βουλή ρυθμίζονταν θέματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (κατάργηση αδικαιολόγητων απουσιών, επιβολή «ομοιόμορφης» ενδυμασίας και «πειθαρχικού ελέγχου» της εξωσχολικής ζωής, επανακαθιέρωση προσευχής, έπαρσης της σημαίας και εκκλησιασμού) και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, περικοπές κοινωνικών παροχών σε φοιτητές κ.ά.). Το 70% των σχολείων βρισκόταν υπό κατάληψη, ενώ καθημερινό φαινόμενο ήταν οι διαδηλώσεις στις μεγάλες πόλεις της χώρας. Το εκπαιδευτικό κίνημα έχει πλατιά κοινωνικής στήριξη..Η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβερνητική πολιτική θα αποτελέσει το πιο σταθερό υπόβαθρο και την κύρια αιτία για την μαζικότητα και την αποφασιστικότητα του μαθητικού κινήματος. Το «πολυνομοσχέδιο», μπορεί να έμεινε στην συλλογική μνήμη για τις πιο ακραίες πλευρές του όπως η επιστροφή της μαθητικής ποδιάς, ήταν εντούτοις μια συνολική προσπάθεια να πληγεί η δημόσια παιδεία. Ήταν ακόμα ένα δείγμα της βιαιότητας της κυβερνητικής επίθεσης, αλλά και της αυτοπεποίθησης της κυβέρνησης που σε ένα νόμο ήθελε να περιλάβει όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες και να λύσει μια και καλή τους λογαριασμούς της με το εκπαιδευτικό κίνημα. Υπήρχε η εκτίμηση από την Κυβέρνηση ότι δεν θα συναντούσε ιδιαίτερη αντίσταση από το φοιτητικό κίνημα, ιδιαίτερα μετά τις φοιτητικές εκλογές του 1990, στις οποίες η ΔΑΠ είχε αναδειχτεί πρώτη δύναμη με το ιστορικό ρεκόρ του 45 %, ενώ οι δυνάμεις της Αριστεράς ήταν διασπασμένες μετά το 30% της ενιαίας Πανσπουδαστικής του 1989. Επίσης δεν μπορούσαν να φαντασθούν τη δυναμικότητα του μαθητικού κινήματος που ακολούθησε.
Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να σταματήσει το κίνημα αρχικά, συκοφαντώντας το μέσω του φιλικά προσκείμενου τύπου. Στην συνέχεια θα αξιοποιήσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Το χτύπημα από τα ΜΑΤ μαζικής πανελλαδικής πορείας στο υπουργείο παιδείας ήταν το πρώτο δείγμα. Η αντοχή του αγώνα όμως, φέρνει την κυβέρνηση σε αδιέξοδο. Όταν διαψεύδονται οι ελπίδες για κάμψη του κινήματος μετά τις γιορτές, καθώς αρκετά σχολεία και σχολές παραμένουν υπό κατάληψη και κατά την διάρκεια των χριστουγεννιάτικων διακοπών, θα επιστρατευτεί ο κομματικός μηχανισμός της ΝΔ με το αιτιολογικό ότι οι καταλήψεις είναι παράνομες ανάβοντας το ‘ πράσινο φως’ για βίαιες ανακαταλήψεις από ‘αγανακτισμένους γονείς και ΟΝΝΕΔιτες.
Η κατάσταση είναι έκρυθμη, και πολιτικά φορτισμένη με την Κυβέρνηση να δέχεται κριτική από όλη την Αντιπολίτευση. Επεισόδια σημειώνονται έξω από σχολεία σε πολλές πόλεις της χώρας. Στην Πάτρα, τα πράγματα θα οξυνθούν ακόμα περισσότερο, καθώς ομάδα τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ θα ανακαταλάβει το 3ο Λύκειο ξυλοκοπώντας και πετώντας έξω τους καταληψίες μαθητές. Όσο οι ΟΝΝΕΔίτες μένουν μέσα στο κτίριο , θα συγκεντρωθεί απ’ έξω κόσμος που απαιτεί την αποχώρησή τους. Κάποια στιγμή οι τραμπούκοι αρχίζουν να εκτοξεύουν αντικείμενα στο πλήθος πυροδοτώντας νέα επεισόδια.. Κατά τη διάρκεια συμπλοκής που επακολούθησε βρέθηκε νεκρός, χτυπημένος με σιδερολοστό στο κεφάλι, ο 38χρονος καθηγητής του σχολείου Νίκος Τεμπονέρας, που είχε προστρέξει να βοηθήσει τους μαθητές του. Φυσικός αυτουργός ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικός σύμβουλος Πάτρας Καλαμπόκας. Ηθικοί αυτουργοί όσοι σχεδίασαν και κάλυψαν την δράση της ΟΝΝΕΔίτικης συμμορίας, οι τοπικοί βουλευτές της ΝΔ, ο νομάρχης, αλλά και όσοι έδωσαν το πράσινο φως για τέτοιου τύπου «επιχειρήσεις», δηλαδή η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο τότε υπουργός παιδείας Κοντογιαννόπουλος.
Ακολούθησαν οργισμένες διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Η τεράστια πορεία 100 χιλιάδων μαθητών στην Αθήνα, θα χτυπηθεί βάναυσα από την αστυνομία και στα επεισόδια που ακολούθησαν βρήκαν τον θάνατο από τους μηχανισμούς του κράτους άλλοι 4 άνθρωποι από πυρκαγιά που προκάλεσε δακρυγόνο των ΜΑΤ στο κατάστημα «Κ. Μαρούση». Η υποχώρηση ήταν πλέον ο μόνος δυνατός δρόμος για την κυβέρνηση. Παραιτείται ο Κοντογιαννόπουλος, αποσύρεται το πολυνομοσχέδιο και ο νέος υπουργός παιδείας Γ. Σουφλιάς ανακοίνωσε την απόσυρση όλων των επίμαχων νομοθετημάτων και την έναρξη διαλόγου για την παιδεία «από μηδενική βάση».
ΣΗΜΕΡΑ την εποχή της κυβερνησης της υποτέλειας στην τρόικα που η οργή της νέας γενιάς περισσεύει, η δημόσια παιδεία βάλλεται, ο αυταρχισμός και η καταστολή εντείνονται, οι κοινωνικοί αγώνες ενοχοποιούνται, τα εργασιακά δικαιώατα καταργούνται, τα δημοκρατικά δικαιώματα και το άσυλο μπαίνουν στο στόχαστρο, η εγρήγορση της συλλογικής μνήμης έχει ξεχωριστή σημασία. Άλλωστε τα γεγονότα δεν είναι πολύ μακρινά.
Είναι αλήθεια ότι κάθε κίνημα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά αλλά ταυτόχρονα προσφέρεται και για συμπεράσματα που μπορούν να έχουν εφαρμογή στο σήμερα. Το νικηφόρο αυθόρμητο σπουδαστικό κίνημα του 90-91 παρά την επιτυχία του δεν είχε συνέχεια. Η λαϊκή δυσαρέσκεια από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα Μητσοτάκη επανέφερε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ για να ακολουθήσει στη συνέχεια και αυτό όντας κυβέρνηση παρόμοιες εκσυγχρονιστικές αδιέξοδες απόπειρες. Για να φτάσουμε σήμερα στον πάτο με τη κυβέρνηση του ΓΑΠ που πήρε επάξια τη σκυτάλη από τη κυβέρνηση Καραμαλή.
Η απάντηση στις πολιτικές ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, που δημιούργησαν αυτό το παρόν και το μέλλον για τη νέα γενιά, πρέπει να είναι, μαζική - δυναμική συμμετοχή και δράση Κι όχι η υποστολή των αγώνων. Παρά τις επιθέσεις.
Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους. Δεν ξεχνάμε κανένα θύμα της κρατικής καταστολής. ΤΩΡΑ είναι η ώρα να δημιουργηθεί ένα πλατύ μέτωπο ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΠΑΛΗΣ και να διεκδικήσουμε τις δικές μας μέρες.
ΟΛΜΕ - ΔΟΕ
9 Γενάρη 2011: Μνήμη Νίκου Τεμπονέρα
ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ
20 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα
Το Γενάρη του 1991 ο Νίκος Τεμπονέρας, δολοφονήθηκε υπερασπίζοντας τους
μαθητές του, την παιδεία και τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού μας.
Δολοφονήθηκε γιατί όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στον κρατικό αυταρχισμό και
την παρακρατική τυφλή βία.
Στις μέρες μας που οι κοινωνικές και μορφωτικές ανισότητες διευρύνονται και τα
δικαιώματα των εργαζομένων καταπατούνται βάναυσα, ο κόσμος της εργασίας
καλείται για μια ακόμη φορά να πληρώσει την οικονομική κρίση που οι ισχυροί
δημιούργησαν.
20 χρόνια μετά ζούμε:
· τις επιπτώσεις της οικονομικής παράδοσης της χώρας, από την κυβέρνηση, στα
«νύχια» του ΔΝΤ και των σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Ευρωπαϊκής
Ένωσης.
· την ξεθεμελίωση όλων των εργατικών κατακτήσεων του προηγούμενου αιώνα.
· την θεοποίηση των «αγορών», κόντρα στις ανάγκες της κοινωνίας.
Απέναντι στην ανάλγητη, νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, που ελαχιστοποιεί τις
κοινωνικές δαπάνες για υγεία, παιδεία και πρόνοια, που συρρικνώνει το εισόδημα των
εργαζομένων, που ανατρέπει τα εργασιακά δικαιώματα υπέρ του κεφαλαίου, εμείς,
πιστοί στη μνήμη του Νίκου Τεμπονέρα, οργανώνουμε την αντίστασή μας μαζί με
όλους τους εργαζόμενους. Σε τέτοιες συνθήκες είναι ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη, να
κρατάμε σταθερά το νήμα των αξιών μας, με Αγώνα και Αλληλεγγύη.
Γράφουμε σε πείσμα των καιρών και με το πείσμα των αγώνων αυτές τις σκέψεις,
γιατί θέλουμε να βλέπουμε στους δρόμους τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο, οι
εργαζόμενοι να έχουν σταθερή και αξιοπρεπή εργασία, γιατί δε θέλουμε η φτώχεια, η
εκμετάλλευση και η φρίκη του πολέμου να στιγματίζουν το παρόν και το μέλλον των
παιδιών μας.
Νίκο Τεμπονέρα, εμείς οι εκπαιδευτικοί έχουμε ένα όνειρο, που είναι και το δικό
σου όνειρο.
Ονειρευόμαστε έναν πλανήτη χωρίς πολέμους, με την Ειρήνη και την ευημερία σε
κάθε άκρη του.
Μια ζωή χωρίς σκοτεινές γωνιές. Με ολοκληρωμένη Μόρφωση για κάθε παιδί,
χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Μια ζωή με μόνιμη και σταθερή Εργασία για κάθε άνθρωπο, με την Αξιοπρέπεια και
την Αλληλεγγύη θεμέλια της συλλογικής ζωής και δράσης.
Αγωνιζόμαστε για να μην έχουν η πείνα και η δίψα θέση στον αυριανό μας κόσμο.
Αγωνιζόμαστε για να’ ναι ανάμνηση παλιά ο σκοτεινός λογισμός των εμπόρων, οι
στατιστικές του θανάτου, τα ηλεκτρονικά ψεύδη.
http://altpressfthiotida.blogspot.com
Ο Νίκος Τεμπονέρας δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από παρακρατική ομάδα σε κατειλημμένο σχολικό συγκρότημα της Πάτρας τα μεσάνυχτα της 8ης Ιανουαρίου 1991 (σφήνωσαν σιδερολοστό στο κρανίο του, ενώ ήταν ήδη χτυπημένος και πεσμένος στο έδαφος), κατά τη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο του τότε Υπουργού Παιδείας Κοντογιαννόπουλου. Tο βίντεο που ανεβαίνει περιέχει αμοντάριστα πλάνα με τα όσα συνέβησαν αμέσως μετά τη δολοφονία του καθηγητή από τον Καλαμπόκα- μαρτυρίες καθηγητών και μαθητών που βρέθηκαν στα επεισόδια, τις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν και τέλος πλάνα από την κηδεία του Ν. Τεμπονέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου