Ο Καλλικράτης η κοινωνία και τα οικονομικά του
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές στους δήμους και τις περιφέρειες διεξάγονται σ’ ένα έντονα συγκρουσιακό κοινωνικό και πολιτικό τοπίο. Οι εξελίξεις είναι απρόβλεπτες, όχι μόνο γιατί τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί, & θα συνεχίσουν, οδηγούν στην ανεργία και τη φτώχεια χιλιάδες πολίτες, αλλά και γιατί η χώρα βρίσκεται σε «ελεγχόμενη πτώχευση».
Δυνάμεις της κοινωνίας βρίσκονται σε διαδικασία ανασύνταξης και κοινωνικής γείωσης, έκφραση της οποίας αποτελεί η δημιουργία ανεξάρτητων Δημοτικών κινήσεων. Απ’ αυτή τη σκοπιά πρέπει να δούμε τις δεκάδες κινήσεις με το γενικό τίτλο «πολιτών» στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Η κυβέρνηση επιχείρησε να δώσει αρχικά, ουδέτερο προφίλ στους συνδυασμούς των ...
εκλεκτών της και να τους εμφανίσει ως υπερκομματικούς και αξιόπιστους. Αλλά και η ΝΔ πλασάρεται με αιχμή αντιμνημονιακό λόγο – την ίδια στιγμή που εγκαλεί την κυβέρνηση για ολιγωρία στην προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών, δηλ. χτύπημα εντονότερο της κοινωνίας. Ο Παπανδρέου ΣΤΗ ΣΥΝΈΧΕΙΑ όχι απλά πολιτικοποίησε τις δημοτικές εκλογές, αλλά καθόρισε και ως πολιτικό επίδικό τους την ίδια του την εξουσία!!
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΚΑΙ ΠΟΡΟΙ
19 ημέρες μετά τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης του νόμου 3845, που επικύρωσε το Μνημόνιο, δηλαδή στις 25 Μάη του 2010, άρχισε στη βουλή η συζήτηση του νομοσχεδίου για τον Καλλικράτη, που τώρα είναι ο νόμος 3852/2010.
Το μέτωπο στην κυβερνητική πολιτική δεν είναι, λοιπόν, εξωτερικό ως προς την αυτοδιοίκηση.
Ο Καλλικράτης δεν επιδιώκει μόνον έναν αυταρχικό εκσυγχρονισμό της κρατικής διοίκησης συρρικνώνοντας και τις ελάχιστες προϋποθέσεις αυτο-διοίκησης, αλλά εντάσσεται, επίσης, στο πλαίσιο της δραστικής περικοπής των δημόσιων κοινωνικών δαπανών – του κοινωνικού κράτους, που οδηγεί στην κατάρρευσή του . Το κοινωνικό κράτος κατεδαφίζεται όχι μόνο στους τομείς του ασφαλιστικού, της υγείας της παιδείας αλλά και στους τομείς που χειρίζεται η αυτοδιοίκηση.
Οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι (ΚΑΠ) και οι τοπικοί πόροι από δημοτικά τέλη και άλλα έσοδα, καλύπτουν τον ονομαζόμενο κοινωνικό μισθό και αφορούν στις κοινωνικές παροχές των παιδικών σταθμών, των νηπιαγωγείων, των σχολείων, των δημοτικών ιατρείων, του πολιτισμού, του αθλητισμού, των υπηρεσιών για τους ηλικιωμένους, τους άστεγους, τα ΑΜΕΑ, τα εξαρτημένα άτομα κ.λπ. Αφορούν, επίσης στις δαπάνες για το περιβάλλον και τη διασφάλιση δημόσιων χώρων και κοινωνικών υποδομών. Οι ΚΑΠ έχουν ήδη μειωθεί μέχρι και 40%, όπως και τα έσοδα της αυτοδιοίκησης λόγω αύξησης του ΦΠΑ και υστέρησης εσόδων εξαιτίας της ύφεσης. Όλ’ αυτά οδηγούν στην αδυναμία παροχής κοινωνικών υπηρεσιών δωρεάν, πράγμα που ήδη συνέβαινε και τώρα θα γενικευτεί.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι η αυτοδιοίκηση με τον Καποδίστρια δεν είχε, επίσης, λειτουργήσει ικανοποιητικά. Οι δημοτικές αρχές εγκαλούνται στην πλειοψηφία τους για διαφθορά, αδιαφάνεια, πελατειακές σχέσεις, περιφρόνηση των πολιτών και της δημοκρατίας. Αυτός ο εκφυλισμός είναι αποτέλεσμα, από τη μια, της νομής του κράτους από τον κομματισμό της εξουσίας και, από την άλλη, της κυριαρχίας των αγοραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Πράγματι, οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι ήταν ανεπαρκείς αλλά υπήρξε, επίσης, κακοδιαχείριση τους, διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, με δαπάνες επικοινωνιακού τύπου και για ατομικό πλουτισμό. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η αύξηση των δημοτικών τελών, η μείωση των κοινωνικών υπηρεσιών και η υπερχρέωση των δήμων.
Δήμοι χρεωμένοι θα οδηγηθούν μέσω Καλλικράτη σε Ειδικό Πρόγραμμα Εξυγίανσης, και απαγόρευσης σύναψης δανείου. Η κατάσταση θα επιδεινώνεται ραγδαία, με αποτέλεσμα η αυτοδιοίκηση να μην μπορεί ν’ αντεπεξέλθει ούτε στις λειτουργικές δαπάνες (μισθοί, ηλεκτροφωτισμός, καθαριότητα κ.λπ.).
Πόροι
Οι ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό μέσω των λεγόμενων Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ). Οι ΚΑΠ είναι μέρος των φορολογικών εσόδων που εισπράττονται από τις κεντρικές υπηρεσίες του κράτους και αποδίδονται στην τοπική αυτοδιοίκηση. Καθιερώθηκαν με το άρθρο 25 του νόμου 1828/1989 και αρχικά αφορούσαν την τοπική αυτοδιοίκηση α’ βαθμού. Σύμφωνα με το νόμο αυτό έπρεπε να αποδίδονται: α) Το 20% του Φόρου Εισοδήματος των Φυσικών και Νομικών Προσώπων. Τα 2/3 αυτού του ποσού έπρεπε να αποδίδονται στον Τακτικό Προϋπολογισμό των Δήμων και το 1/3 στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. β) Το 50% των τελών κυκλοφορίας. γ) Το 100% του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας. Φυσικά όλες οι κυβερνήσεις μονίμως αθετούσαν τις υποχρεώσεις τους η διέθεταν πολύ καθυστερημένα και μειωμένα τα ποσά των ΚΑΠ παρά την επιβάρυνση των ΟΤΑ με επιπλέον αρμοδιότητες. Ήδη, έχουν αρχίσει δραστικότερες περικοπές πόρων. Επιπλέον, όπως το έχουν θέσει η ΚΕΔΚΕ και η ΕΝΑΕ, η διοικητική αναδιάρθρωση έχει συγκεκριμένο κόστος - 4 δις €-. Όταν η κυβέρνηση δηλώνει ότι όχι μόνο δεν θα δώσει χρήματα αλλά θα εξοικονομήσει και 1.2-1.8 δις € από τη μεταρρύθμιση, η χρεοκοπία των νέων θεσμών είναι σίγουρη.
( Στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους αναφέρεται ότι «το γενικότερο όφελος της οικονομίας από την εφαρμογή του Προγράμματος ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, ανέρχεται, συνολικά, στο ποσό 1.185.732.660 ευρώ περίπου»). Τα ποσά που έπρεπε να δοθούν το 2010 ανέρχονταν σε 4,55 δισ. ευρώ . Αν αφαιρέσουμε λοιπόν από τα 4,55 δισ. ευρώ το όφελος των 1,18 δισ. ευρώ, βρίσκουμε ότι ο προϋπολογισμός των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού θα ήταν 3,37 εκατ. ευρώ. Ομως δεν θα είναι 3,37 δισ. ευρώ, γιατί οι του ΠΑΣΟΚ έβαλαν διάταξη στο αποικιοκρατικό Μνημόνιο, σύμφωνα με την οποία την τριετία 2011, 2012 και 2013 θα εξοικονομούνται 500 εκατ. ευρώ το χρόνο από τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ. Έτσι, ο προϋπολογισμός των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού το 2011 θα είναι τελικά 2,87 δισ. ευρώ! Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο άρθρο 259 του νόμου 3852/2010 για τον Καλλικράτη φουσκώνει τους ΚΑΠ και εμφανίζεται πλουσιοπάροχη, την ίδια στιγμή που ισχυρίζεται ότι το 2011 θα εξασφαλίσει 1,18 δισ. ευρώ. Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα και δεν της κοστίζει τίποτα.
Ευνόητο είναι ότι, με έσοδα μόνο 2,87 δισ. ευρώ για το 2011 οι δημοτικοί και περιφερειακοί «άρχοντες» θα μας λιώσουν με την επιβολή βαριάς φορολογίας. Δεν αναφερόμαστε μόνο στα τέλη-χαράτσια για το φωτισμό και την καθαριότητα. Στο νόμο για τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ενεργοποιούνται παλιά και μπαίνουν νέα τέλη:
♦ Το λεγόμενο «Πολιτιστικό Τέλος». Είναι «το Τέλος ανταποδοτικού χαρακτήρα που μπορεί να επιβληθεί, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, για τη χρηματοδότηση έργων, εργασιών, προγραμμάτων και υπηρεσιών της προγραμματικής σύμβασης» (άρθρο 100 παρ. 5).
♦ Θα καταβάλλεται Τέλος στους Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΔΣΑ) (άρθρο 104).
♦ Στο άρθρο 192 επαναλαμβάνεται η διάταξη προηγούμενου νόμου για την επιβολή τελών, δικαιωμάτων και εισφορών σε «όσους κάνουν χρήση σημαντικών έργων».
♦ Με το άρθρο 261 παρ. 1 και 2 αναγορεύουν, με το αζημίωτο, τους δημοτικούς «άρχοντες» σε φοροκυνηγούς στις περιοχές τους, προκειμένου να αυξηθεί ο ΦΠΑ και ο Φόρος Εισοδήματος Φυσικών και Νομικών Προσώπων. Συγκεκριμένα, με το άρθρο 259 παρ. 1 προβλέπονται οι πόροι που πρέπει θεωρητικά να καταβληθούν στους ΟΤΑ α’ βαθμού μέσω των ΚΑΠ. Προβλέπεται, ανάμεσα στ’ άλλα, ότι θα καταβάλλεται το 12% του συνολικού ΦΠΑ και το 50% του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας. Η κυβέρνηση του, με την παρ. 1 του άρθρου 261, τους δίνει κίνητρο να κυνηγήσουν τους επαγγελματίες για να αυξήσουν τον ΦΠΑ και τους ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας για να καταβάλουν το φόρο.
Γίνεται φανερό λοιπόν, ότι με τον περιβόητο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ προοιωνίζεται ένα άσχημο μέλλον για τους εργαζόμενους ως δημοτών.
Εργαζόμενοι
Από την ανακατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ των παλαιών και νέων βαθμών αυτοδιοίκησης προκύπτουν μετατάξεις προσωπικού, κατ’ αρχήν σε εθελοντική βάση και από τον Σεπτέμβριο του 2011 υποχρεωτικά. Μετατάσσονται μόνο οι μόνιμοι και οι έχοντες συμβάσεις αορίστου χρόνου υπάλληλοι, ενώ οι 35.000 εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μισθώσεις έργου θα απολυθούν. Η «εξοικονόμηση» προσωπικού, που αποτελεί πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης, δικαιολογείται με την κατάργηση 4.000 ΝΠΔΔ. Το θέμα, όμως, δεν είναι αν θα πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση υπηρεσιών και να συγχωνευτούν τομείς συγγενούς αντικειμένου σε λιγότερα ΝΠΔΔ, αλλά αν θα υπάρχει επάρκεια υπηρεσιών και προσωπικού για το σύνολο των αντικειμένων. Η κυβέρνηση επείγεται τόσο πολύ για τη συγχώνευση ώστε, αν αυτή δεν έχει ολοκληρωθεί μέσα στο 1ο εξάμηνο του 2011, θα γίνει αυτεπάγγελτα από την Ειδική Υπηρεσία Εποπτείας.
Οι μετατάξεις γίνονται σε προσωποπαγείς θέσεις και, αν αυτό συνδυαστεί με τη διακηρυγμένη κυβερνητική πολιτική περιστολής του δημόσιου τομέα, την επόμενη δεκαετία θα χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Υστερόγραφο: Οι λαλίστατοι κατά τα άλλα υποψήφιοι σε Δήμο και περιφέρεια έχουν κάτι να αντιτείνουν στα παραπάνω εκτός της φωτογραφίας και των συνθημάτων?
ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου