Ανοιχτή επιστολή - πρόσκληση του Προέδρου του Δ.Σ. Αράχωβας κ. Γ. Ανδρέου προς τον Δήμαρχο και το Δ.Σ. Διστόμου

Προς

Τον Δήμαρχο Διστόμου κ. Αθανάσιο Πανουργιά

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Διστόμου

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Του Γεωργίου Δ. Ανδρέου, Δικηγόρου,

Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αράχωβας

Την ύστατη ώρα της ψήφισης του Σχεδίου Νόμου «Καλλικράτης» στην ολομέλεια της Βουλής και με αφορμή όσα τραγελαφικά έχουν λάβει χώρα σε σχέση με το όνομα του Δήμου που δημιουργείται με το νόμο αυτό και στον οποίο μας εντάσσει χωρίς να μας ρωτήσει η Ελληνική Πολιτεία, αλλά και με ειδικότερη αφορμή την «Ανοιχτή Επιστολή» του Δημάρχου Διστόμου κ. Λ. Πανουργιά προς τον Υπουργό κ. Ραγκούση και την 6/2010 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου... του Δήμου Διστόμου,
απευθύνω την παρούσα για να καταγραφεί και για να μην λέει κανένας στο μέλλον ότι δεν γνώριζε ή δεν πρόβλεπε τι θα συμβεί

Με ξένισε ιδιαίτερα η οξύτητα της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Διστόμου για την τέταρτη στη σειρά αλλαγή του ονόματος του πολύπαθου, πριν από την γέννησή του, νέου Δήμου μας με την προσθήκη του ονόματος της Αντίκυρας και ιδιαίτερα η ανάκληση της πρόσκλησης των επισήμων στην επέτειο της σφαγής της 10ης Ιουνίου και μάλιστα με σκεπτικό βασισμένο εκ πρώτης όψεως στον παραγκωνισμό του Στειρίου, αληθώς όμως στο ότι η Τριπλή Ονομασία θεωρήθηκε «υποβάθμιση και αδικία» για το Μαρτυρικό Δίστομο, την οποία καλείται ο Υπουργός να αποκαταστήσει (αφαιρώντας από το όνομα την Αντίκυρα ή και την Αράχωβα άραγε).

Με εντυπωσίασε επίσης από την επιστολή του Δημάρχου κ. Πανουργιά η παράθεση των παρεμβάσεων της πολιτείας στην περιοχή Διστόμου (απαλλοτριώσεις, έργα κλπ), που μείωσαν την γεωργική γη και την τουριστική ανάπτυξη της παραλίας Διστόμου και οι οποίες χαρακτηρίζονται ως αρνητικές ενέργειες του Κράτους για την περιοχή του Διστόμου, τις οποίες καλείται να αποκαταστήσει ο Υπουργός, χωρίς να διευκρινίζεται ευθέως πως, αλλά υπαινικτικά και έμμεσα να εννοείται ότι αυτό θα γίνει με την απονομή και του ονόματος του νέου Δήμου (αφαιρώντας από το όνομα την Αντίκυρα ή και την Αράχωβα άραγε), ως εάν οι αναφερόμενες στην επιστολή παρεμβάσεις της πολιτείας στην περιοχή δεν είχαν ως αποτέλεσμα να «πέσουν» σ’ αυτή χρήματα πολλά χρήματα, σε δύσκολα χρόνια και κατ’ επέκταση την ανάπτυξη της περιοχής του Διστόμου.

Δήμαρχε και συνάδελφοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, αυτοί που στις δύσκολες ώρες βρίσκονται επικεφαλής κρίνονται στις δύσκολες και σκληρές αποφάσεις - εκ πρώτης όψεως - για τον τόπο ή τον χώρο που εκπροσωπούν, αποφάσεις που αποβλέπουν στο αληθές συμφέρον και όχι στο να κολακεύουν τον εγωισμό και τον τοπικισμό των κατοίκων καταλήγοντας εν τέλει σε βάρος τους. Η άποψη αυτή είναι ιδιαίτερα επίκαιρη σήμερα σε εθνικό επίπεδο.

Ας δούμε λοιπόν κάποια πράγματα με το μάτι και κάποιου που θέλει να λέει ότι είναι αντικειμενικός στο θέμα, γιατί δεν αντιπαθεί το Δίστομο και τους Διστομίτες «από χέρι» όπως φαίνεται να κάνουν κάποιοι και που ο παππούς και η γιαγιά του (Γεώργιος και Πανδώρα Λούκα) είναι στον κατάλογο των σφαγιασθέντων από τους Γερμανούς.

Πιστεύω ότι, εκτός από την ιστορικότητα, που δεν μετριέται με την μεζούρα, τον πληθυσμό κλπ, το όνομα του Δήμου, που μαζί με την έδρα απεικονίζεται στο λογότυπο του Δήμου και των πόλεων που τον απαρτίζουν, θα πρέπει να αποτελεί ένα από τα στοιχεία που μπορούν να προσφέρουν στην ανάπτυξη και το μέλλον του, με την έννοια ότι το όνομα πρέπει να είναι ελκυστικό και να προβάλλει το είδος της ανάπτυξης στην οποία είναι προσανατολισμένη και προσβλέπει η περιοχή. Να αποτελεί δηλαδή στοιχείο προβολής της περιοχής, εκτός εάν η ανάπτυξη είναι προσανατολισμένη σε δραστηριότητες που δεν επηρεάζονται από την προβολή.

Γι'αυτό και εμείς στην Αράχωβα, πήραμε την απόφαση, κόντρα στον τοπικιστικό εγωισμό, που και εδώ υπάρχει, με μοναδικό γνώμονα τον προσανατολισμό της ανάπτυξης της πόλης μας, δηλαδή το αληθές συμφέρον της, να διεκδικήσουμε την ένταξή μας σε Δήμο με έδρα και όνομα τους Δελφούς, όνομα παγκόσμιας πνευματικής, πολιτιστικής και τουριστικής ακτινοβολίας, μεγαλύτερης από το όνομα της πόλης μας, χωρίς να διεκδικούμε όνομα ή έδρα. Όταν βέβαια ο αντιαναπτυξιακός και πρόχειρος σχεδιασμός της πολιτείας απέρριψε την απόφασή μας αυτή, στο βωμό της μη καταργήσεως των παλαιών νομών, χειροκροτήσαμε την ανακοίνωση του νέου «Δήμου Αράχωβας με έδρα το Δίστομο», μη θέλοντας να χαθούμε στη χοάνη της πρωτεύουσας του νομού, που καραδοκεί να εκμεταλλευτεί την αντιπαλότητά μας. Είχαμε το μυαλό και την λογική να μην αμφισβητήσουμε ουσιαστικά την έδρα που δικαιωματικά ανήκει στο Δίστομο και λόγω θέσεως αλλά και λόγω μαρτυρικότητας και ιστορικότητας.

Αντίθετα εσείς διεκδικείτε τα πάντα, κατά την άποψή μου αντίθετα στο αληθές συμφέρον της πόλεώς σας αλλά και της περιοχής του νέου Δήμου εν γένει ή σε κάθε περίπτωση αδιαφορώντας αν το όνομα του νέου Δήμου επηρεάζει αρνητικά τις άλλες πόλεις. Εκτός βέβαια αν πιστεύετε ότι το όνομα Δίστομο συμβάλει στην τουριστική προβολή ή έχει μεγαλύτερη παγκόσμια ακτινοβολία από τους Δελφούς.

Όπως φαίνεται από τις τοποθετήσεις σας, η διεκδίκηση, εκτός από την έδρα, που δεν σας την αμφισβητεί κανένας, και του ονόματος του Δήμου, γίνεται στο όνομα της ιστορικότητας και ιδιαίτερα της μαρτυρικότητας, ως ανταπόδοση της πολιτείας στη θυσία. Θα συμφωνήσετε μαζί μου και είναι άλλωστε φυσικό, ότι το όνομα του νέου Δήμου δεν μπορεί να επηρεάσει ούτε θετικά ούτε αρνητικά την, προσανατολισμένη στον βιομηχανικό – μεταλλευτικό τομέα, ανάπτυξη της πόλεως και της περιοχής του Διστόμου. Οι ανεμογεννήτριες ήρθαν και θα έρθουν επειδή έχει αέρα η περιοχή και το εργοστάσιο επειδή έχει βωξίτη και όχι γιατί εκεί είναι Δίστομο.

Αντίστροφα η Αράχωβα, που έχει προσανατολίσει την ανάπτυξή της στον Τουρισμό και έχει πετύχει το όνομά της να γίνει παγκόσμια πλέον γνωστό και συνδυασμένο με τον Παρνασσό, τον χειμερινό τουρισμό και την κοσμοπολίτικη ζωή και όπως είναι γνωστό ο τουρισμός στηρίζεται στην προβολή, είναι προφανές ότι όχι μόνο κερδίζει από το όνομα του Δήμου, ως στοιχείο προβολής και συνειρμού με τον τουρισμό και την ανάπτυξη, αλλά και αντίστοιχα ζημιώνεται από όνομα που συνειρμικά παραπέμπει σε βιομηχανική – μεταλλευτική δραστηριότητα.

Αντίστοιχα οι πόλεις που εντάσσονται κάτω από την ομπρέλα τουριστικά προβεβλημένου ονόματος μόνο να κερδίσουν έχουν από την προβολή και ανάπτυξη της περιοχής.

Η σκέψη είναι απλή:

Με όνομα Δήμος Διστόμου, το Δίστομο θα είχε την ηθική ικανοποίηση ότι τιμήθηκε η θυσία και ιστορικότητα του τόπου και τίποτα άλλο, ενώ αντίστοιχα το Στείρι μια από τα ίδια, ενώ η Αντίκυρα και ιδιαίτερα η Αράχωβα θα έχαναν τουλάχιστον το όνομα του Δήμου ως στοιχείο της προβολής τους.

Αντίστοιχα με όνομα Δήμος Αράχωβας, η Αράχωβα θα συνέχιζε την ανάπτυξή της και οι υπόλοιποι Δήμοι θα είχαν μόνο να ωφεληθούν από το όνομα. Οι παραλίες της Αντίκυρας θα έμπαιναν στον τουριστικό σχεδιασμό προβολής της περιοχής ως προορισμός, ο ΄Οσιος Λουκάς και το Στείρι το ίδιο. Οι ταβέρνες του Στειριού και το Διστομίτικο και Στειριώτικο κρασί, δηλαδή ο γεωργικός προσανατολισμός του Διστόμου, θα κέρδιζαν προβαλλόμενα δίπλα στη φορμαέλα και την φέτα Παρνασσού. Αλλά και το Δίστομο αυτό καθ’ εαυτό θα είχε άμεση ωφέλεια από την εξέλιξη αυτή, αφού ως έδρα του νέου Δήμου, που αναγράφεται μαζί με το όνομα στο λογότυπο των Νέων Δήμων, στη μέση του τουριστικού δρόμου, μαζί με την μαρτυρικότητα θα αποκτούσε και την αίγλη του χειμερινού τουριστικού προορισμού με ότι αυτό συνεπάγεται, ιδιαίτερα σε έργα υποδομής και προβολής των αγροτικών του προϊόντων...

Είτε το θέλουμε είτε όχι αυτή είναι η πραγματικότητα.

Η άλλη όμως και χειρότερη πραγματικότητα είναι ότι με την απαίτησή σας για τα πάντα και ιδιαίτερα με την βίαιη αντίδρασή σας ακόμα και στην «τριπλή ονομασία», δημιούργημα των παλινδρομήσεων της ελληνικής πολιτείας, που απέδειξε ότι έχει ως μέτρο σχεδιασμού την πολιτική εμβέλεια των προσώπων κάθε περιοχής και όχι την ανάπτυξη και το μέλλον, τροφοδοτήσατε και μεγενθύνατε την ήδη υποβόσκουσα από τις αρχικές μεθοδεύσεις αντιπαλότητα των κατοίκων των πόλεών μας, που καλούνται να συνεργασθούν αλλά και την αμετροέπεια ορισμένων ένθεν και εκείθεν που την διευρύνουν περαιτέρω.

Αυτό όμως, κύριοι, πρέπει να σταματήσει ΤΩΡΑ. Ούτε χρόνος υπάρχει ούτε πολυτέλεια για αντιπαραθέσεις και διχασμό, εδώ που φτάσαμε.

Σας καλώ με την παρέμβασή μου αυτή, που απηχεί τις προσωπικές μου απόψεις αλλά και άλλων πολλών, την ύστατη τούτη ώρα, να σκεφθείτε λογικά και με μετριοπάθεια και μαζί να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Να βρούμε μια κοινή λύση – πρόταση για το όνομα του νέου Δήμου – με έδρα το Δίστομο - και να ζητήσουμε από την πολιτεία να το νομοθετήσει. Όνομα που να ωφελεί όλους και να μην βλάπτει κανέναν και κυρίως να μπορεί να κατευνάσει, εδώ που φτάσαμε, τους τοπικιστικούς εγωισμούς.

Μια λύση ανάγκης - εδώ που φτάσαμε πάντα - θα ήταν «Δήμος Αράχωβας – Διστόμου – Αντίκυρας».

Άλλη λύση «Δήμος Νότιου Παρνασσού με έδρα το Δίστομο και Ιστορική έδρα την Αράχωβα».

Αυτή θα ήταν μια ελάχιστη επανόρθωση της αδικίας και κυρίως της ζημιάς που έκαναν οι παρεμβάσεις και οι παλινωδίες της πολιτείας και διάφορων ανεγκέφαλων στην Αράχωβα αλλά και σε εσάς τους ίδιους (δεν θα εξαιρέσω και την τελευταία παρέμβαση της Αντίκυρας, σημαίνων στέλεχος της οποίας πέτυχε, με την παρέμβασή του ως μέλος της Επιτροπής που εισηγήθηκε τις αλλαγές στα ονόματα κατά την συζήτηση του Νομοσχεδίου στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή, να γίνει τριπλή η ονομασία αγνοώντας ότι η απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Αντίκυρας 5/2010 μιλούσε για «Δήμο Αράχωβας – Διστόμου – Αντίκυρας»). Πρέπει ΤΩΡΑ να γίνει από όλους αναγνώριση της ανάγκης για ισότιμη συνεργασία και συμπόρευση στο μέλλον.

Από εσάς και μόνο εξαρτάται, κ.κ. Άρχοντες του Διστόμου, να αποδείξετε ότι δεν αδιαφορείτε για τους εταίρους σας στον αναγκαστικό συνεταιρισμό που μας επιβλήθηκε, πιστεύετε στην ισότιμη συμμετοχή, παραμερίζοντας τους τοπικίστικους εγωισμούς με τα μάτια στο μέλλον.

Η παρέμβασή μου αυτή γίνεται με την γνώση του γιγαντιαίου έργου που πρέπει να γίνει από όλους μαζί ενωμένους και ισότιμους μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου και είναι πρόσκληση συνεργασίας, σύμπνοιας και κοινού δρόμου.

Το παράδειγμα της Ιτέας και του Γαλαξιδιού που αρνήθηκαν την πρότασή – πρόσκλησή μας και χάθηκαν στην χοάνη της πρωτεύουσας του νομού τους, με ότι αυτό συνεπάγεται, είναι πρόσφατο.

Τολμήστε.

Αθήνα 24.5.2010
Γιώργος Δ. Ανδρέου
Από Ντελάλης της Αράχωβας