Ανάσα ρευστότητας 16 δισ.Ενεργοποιείται πάλι το πακέτο κρατικής βοήθειας προς τις τράπεζες
Ανάσα ρευστότητας στις τράπεζες επιχειρεί να δώσει η κυβέρνηση, ανοίγοντας και πάλι- με το αζημίωτο για το Δημόσιο - το πακέτο κρατικής βοήθειας των 28 δισ. ευρώ.
Λίγους μήνες μετά τη λήξη της προθεσμίας που είχε δοθεί (έως 31-12-2009) για τη χρήση των κρατικών ενισχύσεων από τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα και ενώ οι τράπεζες αρχικά γύρισαν την πλάτη σε κεφαλαιακές ενισχύσεις πάνω από 16 δισ. ευρώ (από τα 28 δισ. ευρώ χρησιμοποίησαν μόλις τα 11,3 δισ. ευρώ), η κυβέρνηση αποφασίζει να ανοίξει εκ νέου το πακέτο προκειμένου να υπάρξει ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών που είναι το υπ΄ αριθμόν ένα πρόβλημα γι΄ αυτές και να περιοριστεί έτσι η έκταση της οικονομικής ασφυξίας της αγοράς.
«Η δημοσιονομική κρίση έχει αγγίξει και το τραπεζικό σύστημα με πιέσεις στον δανεισμό τους», ... λέει στα «ΝΕΑ» ο υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης που προωθεί στη Βουλή διάταξη νόμου με την οποία θα επεκτείνεται η ισχύς του πακέτου των 28 δισ. ευρώ έως τις 30 Ιουνίου 2010.
Ασφυκτικές πιέσεις
Τις τελευταίες εβδομάδες η κατάσταση έχει γίνει σχεδόν οριακή για τις ελληνικές τράπεζες. Η διατραπεζική αγορά πρακτικά είναι κλειστή για τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα, καθώς το κόστος δανεισμού τους είναι απαγορευτικό (όταν το Δημόσιο δανείζεται με 6,3%, οι τράπεζες αναγκαστικά δανείζονται ακόμα ακριβότερα, αφού το Δημόσιο σε κάθε χώρα θεωρείται ο «ασφαλέστερος» εκδότης χρέους), ενώ προβλήματα υπάρχουν και στην αγορά των ρέπος, όπου οι τίτλοι του Ελληνικού Δημοσίου έφτασαν σε ορισμένες περιπτώσεις να μη γίνονται αποδεκτοί ως ενέχυρο δανεισμού. Έτσι, μοναδικές πηγές δανεισμού είναι οι εκδόσεις καλυμμένων ομολογιών από τις ίδιες τις τράπεζες και η προσφυγή στις δημοπρασίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπου ακόμα τουλάχιστον τα ελληνικά ομόλογα γίνονται δεκτά, ενώ η δεδομένη συγκυρία προφανώς δεν προσφέρεται για άντληση ρευστότητας μέσω αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου.
Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, οι ελληνικές τράπεζες από τη μία προχώρησαν ήδη σε αυξήσεις επιτοκίων δανεισμού επιχειρήσεων και νοικοκυριών και από την άλλη, πρακτικά έχουν «κόψει» σε πολλές περιπτώσεις τη χορήγηση νέων δανείων. Η κατάσταση αυτή, αν δεν εκτονωθούν άμεσα οι πιέσεις στα spreads των ελληνικών ομολόγων (στο κόστος δανεισμού του Δημοσίου δηλαδή), εγκυμονεί ουσιαστικούς κινδύνους, τόσο για τις ελληνικές τράπεζες όσο και για το μέγεθος της ύφεσης στην οποία θα βυθιστεί η οικονομία καθώς στο σκηνικό λιτότητας έρχεται να προστεθεί και η έλλειψη δανεικών για επενδύσεις και κατανάλωση.
Έρχεται νομοσχέδιο
Για την εκτόνωση μέρους των πιέσεων που δέχεται το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και σε συνεννόηση με την Τράπεζα της Ελλάδος, στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους μπαίνουν αυτές τις ημέρες οι τελευταίες πινελιές σε νομοσχέδιο για την εποπτεία των ασφαλιστικών εταιρειών στο οποίο θα ενσωματωθούν και οι διατάξεις για την ενίσχυση των τραπεζών. Σχεδιασμός για ανακατανομή του πακέτου των 28 δισ. ευρώ δεν φαίνεται να υπάρχει. Το πακέτο θα παραμείνει ως έχει, δίνοντας εγγυήσεις 15 δισ. ευρώ (έχουν ήδη αντληθεί 3 δισ. ευρώ), ειδικά ομόλογα 8 δισ. ευρώ (έχουν ήδη αντληθεί 4,671 δισ. ευρώ) και ενισχύσεις 5 δισ. ευρώ από την έκδοση προνομιούχων μετοχών από τις τράπεζες τις οποίες αγοράζει το Ελληνικό Δημόσιο (έχει ήδη αγοράσει 3,768 δισ. ευρώ). Για τις εγγυήσεις και τα ομόλογα που δίνονται στις τράπεζες, ο νόμος προβλέπει προμήθειες υπέρ του Δημοσίου, ενώ για τις προνομιούχες μετοχές προβλέπεται απόδοση 10% για το Δημόσιο (τα 3,768 δισ. ευρώ θα αποδώσουν 376,8 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο). Με τις νέες διατάξεις, οι αποδόσεις των προνομιούχων μετοχών προβλέπεται να αυξηθούν από το 10% ενδεχομένως στο 12% ή και παραπάνω (δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα το ποσοστό), ώστε το κόστος να δράσει αποτρεπτικά για τις τράπεζες και «να μην καθήσουν στο πακέτο επί μακρόν», όπως λέει χαρακτηριστικά στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών.
Μέρισμα ούτε για το 2009
Με ειδική διάταξη του νομοσχεδίου για την εποπτεία των ασφαλιστικών εταιρειών και την ενίσχυση των τραπεζών θα απαγορεύεται η διανομή μερισμάτων και για τη χρήση του 2009 σε όσες τράπεζες έχουν κάνει χρήση του πακέτου, γεγονός που σημαίνει ότι ούτε φέτος θα έχουν το δικαίωμα να διανείμουν μερίσματα.
Από Τα Νέα
Μα τι σχόλια περιμένετε γι'αυτό το άρθρο? Ουδεν σχολιο. Λοιπόν το πιό σωστό το είχε πει ειρωνευόμενος αυτο το καθαρμα ο Βγενόπουλος. Αν δεν μας θελει το κρατος να επανιδρυσει τον ΕΟΜΜΕΧ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξερω αν το κράτος πρέπει να δωσει ρευστο στην αγορά μεσω του ΕΟΜΜΕΧ, ενα ειναι το σιγουρο.
Οτι οσο το ρευστο πεφτει στην αγορα μεσω των τραπεζων, παντα θα υπαρχουν οι εκβιασμοι, παντα θα υπαρχει η μιζα στο παρατραπεζιτικο κυκλωμα, και πάντα θα υπάρχουν παράπλευρες απώλειες.
Και ειναι το μεγαλύτερο παραμύθι που λένε μη και πτωχευσει μία τραπεζα. Να πτωχευσει και μία και δύο, για να μαθουν οι αρχιαπατεωνες πως μαχαιραν εδωσες μαχαιραν θα λαβεις.
Και το κρατος ας ενεργοποιησει επιτελους την Αγροτική η ναριξει βοηθεια απυθειας μεσω ΤΕΜΠΜΕ
Η κατάσταση αυτή δηλώνει οτι βρισκόμαστε σε πόλεμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κράτος δεν έχει κανένα πρόβλημα να χρεοκοπήσει το ίδιο, ή οι εργαζόμενοι σε αυτό, το μόνο πρόβλημα που έχει είναι να μην χρεοκοπήσουν οι Τράπεζες.
Η οικονομική εξουσία επιβάλει στην πολιτική εξουσία τον αφανισμό όλων μας για να σωθεί η ίδια.
Ναι φυσικά και έχουμε πόλεμο με τους αλητοτραπεζιτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσχετα αν η αυτοδικια ειναι εξω απο την ιδεολογια μου (η ειναι τελος παντων προς συζητηση) ειναι ανειπωτη η χαρα μου βλεποντας μια τραπεζα καμμενη.
Και ας το ξεκαθαρισουμε το θεμα, το Κράτος ειναι ο κολλαουζος των τραπεζων γιατι απλα οι πολιτικοί (που δεν έχουν δουλεψει ποτε τους) ειναι κότες.
Θυμηθείτε πως καθότανε μπροστα στον Βγενόπουλο στη Βουλή
Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση θα έχουν σαν αποτέλεσμα τη στέρηση του χρήματος από την αγορά και γι αυτό κοιτάζει να εξασφαλίσει τις τράπεζες που θα βρεθούν μπροστά σε καταιγίδα απλήρωτων δόσεων και αυξημένων επισφαλειών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρονοεί να στήσει ένα τοίχο προστασίας τους πλούσιους μέσω τους κράτους από τον όλεθρο που σκόρπισε στους εργαζόμενους μεταφέροντας την οικονομική κρίση στην πλάτη τους.
Όσο για τους τραπεζίτες, μην ξεχνάμε ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες των τραπεζών και οι μεγαλομέτοχοι τους, όλη η αφρόκρεμα της άρχουσας τάξης της χώρας μας , ο Βγενόπουλος, ο Λάτσης , η εκκλησία κλπ
μα τι κουβεντιάζετε τώρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήπόλεμο έχουμε όταν είναι τουλάχιστον 2 οι αντίπαλοι.
στην περίπτωσή μας βρισκόμαστε μπροστά σε μια αδυσώπητη επίθεση του κεφαλαίου, ξένου και εγχώριου και με κάθε μορφή (χρηματοπιστωτικό, επιχειρήσεις, πολιτικούς-μπίζνεσμαν κλπ) απέναντι σε ένα φοβισμένο και άβουλο προλεταριάτο. σα να την πέφτει μια αγέλη λύκων πάνω σε κοπάδι πρόβατα. θα φάει μέχρι σκασμού.
μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω δε γνώρισε η μεταπολεμική μας ιστορία και οι εναπομείνασα από τη εκσυγχρονιστική-σημιτική λαίλαπα, μεσαία τάξη αποτελειώνεται τώρα.
η ελληνική και οι δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες, για τις οποίες τουλάχιστον έχουμε άποψη, με την όση προπαγάνδα και "χαντρούλες" έχουν τραφεί τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν καταντήσει να σκέφτονται με όρους καπιταλισμού και τσέπη προλετάριου.
!!!ΑΔΙΕΞΟΔΟ!!!
διαβάζω εδώ για ΤΕΜΠΕ, ΕΟΜΜΕΧ, Αγροτική, ρευστότητα στην αγορά κλπ κλπ.
αυτά και ο κεϊνσιανισμός τελειώσανε 2 δεκαετίες πριν. εφευρέθηκαν τη δεκαετία του 30 και εφαρμόστηκαν μεταπολεμικά σαν αντίμετρα του αντίπαλου δέους. το τέρας (ΕΣΣΔ για όσους δεν κατάλαβαν) πέθανε, μαζί και το γλείψιμο στους εργαζόμενους.
τώρα θα μας Π-Η-Δ-Η-Ξ-Ο-Υ-Ν, χωρίς σάλιο που λέει κι ο λοβέρδος.
γνήσιες φωνές αντίστασης σαφώς και υπάρχουν, αλλά αποτελούν μικρές μειοψηφίες μέσα στην νιρβάνα των μαζών. γιατί ενώ όλοι, κρυφά ή φανερά, χαρήκαμε το γιαούρτωμα του παναγόπουλου, αφού αποδοκιμάζουμε τον διασπαστικό ρόλο της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, όταν επιλέγουμε τους αντιπροσώπους μας στα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια όργανα, ψηφίζουμε μονοκούκι τους εντεταλμένους τους. ομοίως και στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και στη βουλή.
ας πάψουμε πλέον να σκεφτόμαστε και να δρούμε με όρους του παρελθόντος. ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα του ΓΑΠ, από την αντίστροφη όμως. όπως αυτός πήρε την επιφοίτηση του
laissez-faire εν μια νυκτί, ας ακολουθήσουμε και μεις την αντίστροφη πορεία του σοσιαλισμού.
στο κάτω κάτω, αν είναι να διαλύσουμε την κοινωνία και να την ξανακτίσουμε σύμφωνα το δικό τους συμφέρον, ας τη διαλύσουμε δύο και τρεις φορές, αρκεί να την ξαναφτιάξουμε για δικό μας καλό.