ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ: ΔΟΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ
«Δεν υπάρχει άποψη, όσο εξωφρενική και να είναι, που οι άνθρωποι να μην είναι έτοιμοι να ενστερνιστούν, αρκεί να πεισθούν ότι είναι κοινώς αποδεκτή» (Σοπενάουερ)
Το ότι οι ανεμογεννήτριες (α/γ) παράγουν, όταν φυσάει, καθαρή ενέργεια είναι μια αλήθεια, όμως «Μια αλήθεια που λέγεται με κακή πρόθεση είναι χειρότερη από όλα τα ψέματα που μπορεί να επινοήσει κανείς» (Ουίλιαμ Μπλεϊκ)
Κακή πρόθεση αποδίδουμε σε όσους διατυμπανίζουν την παραπάνω αλήθεια ενώ σκοπίμως αποσιωπούν ότι οι α/γ:
• Υπάγονται στην αναποτελεσματικότητα της αιολικής ενέργειας, που από τη φύση της είναι ... απρόβλεπτη και αυξομειούμενη χωρίς να αποθηκεύεται.
• Δεν μπορεί να μας απαλλάξουν από τις ρυπογόνες ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες αλλά λειτουργούν συμπληρωματικά (Laughton &P. Spare 2001)
• Προκαλούν ανισορροπία στο σύστημα διανομής απαιτώντας πολυδάπανα συμπληρωματικά δίκτυα και αυτοματισμούς που τα πληρώνει ο φορολογούμενος. (Έκθεση ΕοΝ 2005 Γερμανίας)
• Όσο αυξάνει η συμμετοχή τους απαιτούν την κατασκευή πρόσθετων συμβατικών σταθμών για εφεδρεία, των οποίων η παράλληλη υπολειτουργία κοστίζει οικονομικά και περιβαλλοντικά (The Guardian 4-06-2008), ακόμη:
• Το όφελος τους πολλές φορές υπολογίζεται βάσει της εγκατεστημένης ισχύος και όχι της παραγόμενης που είναι το 30% της πρώτης (J.Etherington The Wind Farm Scam).
• Το πολυδιαφημιζόμενο θετικό τους ισοζύγιο διοξειδίου συνυπολογίζοντας τα παραπάνω και τις τοπικές επιβαρύνσεις παύει να είναι τόσο ελκυστικό
• Οι τεράστιες επιδοτήσεις που απολαμβάνουν θα είχαν ασύγκριτα θεαματικότερα αποτελέσματα επενδυόμενες σε άλλους τομείς
• Προσφέρουν θέσεις εργασίας ουσιαστικά εκεί που παράγονται οι μηχανές, με ελάχιστες στους τόπους εγκατάστασης σε αναλογία τριάντα προς μία (EWEA)
• Το μοντέλο κεντρικής διαχείρισης, όπου πέφτει και λίγη πράσινη ενέργεια, ουσιαστικά ενθαρρύνει την κατανάλωση με αποκοιμισμένη συνείδηση.
Τελικά επιδότηση στην παραγωγή ισοδυναμεί με επιδότηση στην κατανάλωση. Η όποια λοιπόν συνεισφορά τους είναι αμελητέα και πανάκριβη, δυσανάλογα μικρό λοιπόν το όφελος για το κλίμα, ενώ σε τοπικό επίπεδο, η εγκατάσταση τους στις περισσότερες προτεινόμενες περιοχές, πόσω μάλλον με τις προτεινόμενες «διευκολύνσεις», μεταξύ άλλων:
• Απειλεί με πρωτοφανή τρόπο την βιοποικιλότητα αλώνοντας και κατακερματίζοντας τα τελευταία οχυρά χλωρίδας και πανίδας
• Αλλοιώνει ανεπανόρθωτα το ανάγλυφο παραβιάζοντας την κλίμακα του τοπίου, του σημαντικότερου εθνικού μας πόρου, με χωματουργικά, δρόμους, δίκτυα ρεύματος, μηχανές ύψους 150 μ κλπ
• Στην πράξη καταργεί στο νησιώτικο χώρο κάθε έννοια «φέρουσας ικανότητας» με την προβλεπόμενη παραγωγή ενέργειας πολλαπλάσιας των αναγκών του κάθε νησιού και της μεταφοράς της μέσω της πανάκριβης υποθαλάσσιας διασύνδεσης στην ηπειρωτική Ελλάδα.
• Μειώνει την αξία γης και ακινήτων γύρω από τα πάρκα.
• Έρχεται σε αντιπαράθεση με τον τουρισμό και ιδιαίτερα τις εναλλακτικές μορφές
• Δημιουργεί παρεμβολές στα Radar (RAF 2005 AWC open reports), ένα ζήτημα που λίγο έχει συζητηθεί αλλά είναι σημαντικό μια και μιλάμε και για το ανατολικό Αιγαίο.
Το εθνικό διακύβευμα, αντιθέτως, μεγάλο. Έτσι λοιπόν:
- Όταν χρόνια όποιος κριτικός αντίλογος λοιδορείται.
- Όταν οι έχοντες άποψη περιθωριοποιούνται ως γραφικοί, αδαείς, τοπικιστές, δεισιδαίμονες, γιαλαντζή οικολόγοι, οπισθοδρομικοί και άλλα παρόμοια.
- Όταν εδώ και χρόνια ποικίλοι επιχειρηματίες και επενδυτές αλωνίζουν την επαρχία τάζοντας δωράκια σε ιδιοκτήτες κορυφογραμμών και τοπικούς παράγοντες.
- Όταν οι επενδυτές διαμορφώνουν την κοινή γνώμη και τις πολιτικές.
- Όταν το κατ’ευφημισμό χωροταξικό διαμορφώνεται ώστε να βολέψει τη στρεβλή διαμορφωθείσα από τους επιχειρηματίες κατάσταση.
- Όταν η χωροταξία, ύψιστη υποχρέωση του κράτους και προϋπόθεση για κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα απουσιάζει εντελώς.
- Όταν σε συνέχεια των παραπάνω προτείνεται ένα νομοθέτημα που με σκοπό να επισπεύσει, καταργεί την όποια ισχύουσα νομοθεσία προστασίας του περιβάλλοντος και επιτρέπει εγκαταστάσεις σχεδόν παντού.
- Όταν αντί για συνολική πολιτική ανανεώσιμων στην ουσία προωθούνται μόνο βιομηχανικά αιολικά πάρκα που μόνο πάρκα δεν είναι.
- Όταν αυτή η μονόπλευρη πρεμούρα δεν συνοδεύεται από άλλες απείρως οικονομικότερες και αποδοτικότερες πολιτικές εξοικονόμησης και περιορισμού εκπομπών διοξειδίου με αποτέλεσμα την εξανέμιση του περιορισμένου οφέλους.
- Όταν με την επίκληση του εθνικού συμφέροντος προκύπτουν προνομιακές καταστάσεις που παραπέμπουν στον προπολεμικό Μεταλλευτικό Κώδικα.
- Όταν οι αιτήσεις που έχουν κατατεθεί στη ρυθμιστική αρχή ενέργειας είναι για 50000MW ή 25 φορές περισσότερες από το πραγματοποιήσιμο.
- ‘Όταν οι τεράστιες επιδοτήσεις θα απέδιδαν ασύγκριτα μεγαλύτερα οφέλη επενδυόμενες σε άλλες πολιτικές μείωσης εκπομπών και βελτίωσης καταναλωτικών πρακτικών.
Τότε μάλλον το κάτι σάπιο δεν βρίσκεται στη Δανιμαρκία που θέλει να πουλήσει α/γ αλλά πιο κοντά μας. Τα αιολικά πάρκα μοιάζουν με ένα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και πανάκριβο φάρμακο για την κλιματική αλλαγή. Αν παραδεχθούμε ότι το πρόβλημα είναι η εμμονή μας σε τεχνολογικές λύσεις που στοχεύουν στην πλευρά της παραγωγής και η μη διαχείριση της ζήτησης τότε αντιλαμβανόμαστε ότι: «Δεν μπορεί κανείς να λύσει ένα πρόβλημα χρησιμοποιώντας τα μέσα που το δημιούργησαν» (Α. Αϊνστάιν)
Επιτρέψτε μας μια μεταφορά: ας πάψουμε να κάνουμε απεγνωσμένες μεταγγίσεις πριν ράψουμε τα τραύματα, ολοκληρώσουμε τη διάγνωση και σταθεροποιήσουμε την κατάσταση του ασθενούς. Αν η χώρα μας θέλει να πρωτοπορήσει στα πεδία της περιβαλλοντικής διαχείρισης και αποδοτικότητας, οφείλει πρώτα να πράξει τα στοιχειώδη βήματα εξοικονόμησης και να μελετήσει με τη δέουσα προσοχή αλλά και με την αρμόζουσα κριτική διάθεση την ευρωπαϊκή αλλά και τη διεθνή πραγματικότητα που την περιστοιχίζει. Δεν πρόκειται να μειώσουμε το οικολογικό μας αποτύπωμα αγοράζοντας συνεχώς νέα, έστω και καθαρότερα, εισαγόμενα προϊόντα και κοιμίζοντας τις συνειδήσεις μας αλλά μειώνοντας δραστικά την κατανάλωση. Δυστυχώς τα παραπάνω επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες πολλών ότι το ΥΠΕΚΑ είναι από κατασκευής ερμαφρόδιτο όπως ο προκάτοχός του. Οι αρμοδιότητες του και πάλι δεν επιτρέπουν την ξεκάθαρη προστασία του περιβάλλοντος. Ακόμη πάντως και εάν είναι όλα καλοπροαίρετα, δεν χωρούν δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη, και όταν γλιστρήσουν θα καταστεί προφανές ότι μόνο απ’έξω είναι πράσινα. 15-1-2010
Υπογράφουν:
• Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου στο οποίο συμμετέχουν οι ακόλουθες οργανώσεις:
- Περιβαλλοντική Ομάδα Κυκλάδων «Γαία»
- Σύλλογος Ενεργών Πολιτών Αίγινας
- Ναυτίλος εν Δράσει (Νομός Λέσβου)
- Ένωση Πολιτών Σύρου «Εύπλοια»
- Σύλλογος Οικολογίας Χίου
- Σύλλογος Προστασίας Καρυστίας
- Αρχίλοχος Πάρου
- Κίνηση Περιβάλλοντος και Οικολογίας Σάμου
- Ένωση Πολιτών Σκύρου
- Ένωση Πολιτών Τήνου
- Σύλλογος Δασοπροστασίας και Προστασίας Περιβάλλοντος Κύμης
- Μουσείο Μάνου Φαλτάιτς
• Αγροτικός Συνεταιρισμός Σκύρου.
• Ένωση Επαγγελματιών και Εμπόρων Σκύρου.
• Ένωση Μικρόσωμης Φυλής Αλόγων Σκύρου.
• Σκυριανός Σύλλογος Παραδοσιακών Πολιτιστικών Αγαθών.
• Εταιρία Πολιτισμού Σκύρου Αρτεμίσι.
• Μελισσοκομικός Σύλλογος Σκύρου.
• Κυνηγητικός Σύλλογος Σκύρου.
• Ο συντονιστής των φορέων Δρ Ε. Ξανθούλης.
Από opengov.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου